BoksOuwePodcast

Bokstrainers en hun vechter hebben vaak een band die te vergelijken valt met die van een vader met zijn zoon.

Een band, die vanwege het karakter van de sport, nog een extra laag krijgt.

De geschiedenis van de sport kent verschillende voorbeelden van vader-zoon-achtige relaties tussen trainer en pupil.

Een aantal daarvan bespreek ik in deze aflevering van BoksOuwe, de podcast over boksen.

De film Big George Foreman staat sinds kort op Netflix. Een biopic over een van de meest bijzondere boksers uit de geschiedenis van de sport. Een man wiens carrière onlosmakelijk verbonden is met die van Muhammad Ali. Een Texaanse reus die de sport de rug toekeerde, maar later misschien wel de grootste comeback ooit maakte.

Ze zijn de ultieme unsung heroes van de bokssport; sparringpartners. Onmisbare schakels tijdens de voorbereiding en training voor elk gevecht. Ze voeren vaak een lastige balanceer-act uit en heel af en toe zijn ze van grote invloed op de voortgang van een gevecht.

Een bokser als Sonny Liston had een sparringpartner voor elk aspect van het gevecht, Mike Tyson versleet ze bij bosjes en Muhammad Ali gaf ze veel ruimte om te leren en hem aan te pakken.

Vaak blijven ze hun hele carrière edelfigurant en broodvechter, maar een enkeling groeide zelf uit tot een groot kampioen.

Over vechten met de hand die je voedt en een dienstbaar bestaan in de schaduw van de grote boksers gaat het in deze aflevering van BoksOuwe.

De podcast over boksen.

Als kind uit een pacifistisch, links krakersmilieu was het niet voor de hand liggend dat Jens van Dongen ooit in de wereld van de vechtsport terecht zou komen. En toch vond hij in de dojo de antwoorden die hij zocht op de vragen die het leven hem stelde. 

In de tientallen jaren dat hij trainend en vechtend doorbracht ontwikkelde hij een filosofie en een kijk op de vechtsportwereld, die uiteindelijk samen kwamen in zijn eigen boksschool Boogieland (Kick)Boxing Club in Amsterdam-Noord. Een gym voor, letterlijk, iedereen. 

Waar de drempel bewust laag is, het belang van mededogen en respect voor elkaar hoog,  en veel belangrijker dan de vraag wie de beste vechter is. 

Op de geboortedag van Muhammad Ali heb ik mezelf de vraag gesteld: wanneer was hij nou eigenlijk op zijn allerbest? Nu kun je bij Ali kiezen uit een rijk oeuvre, met talloze legendarische partijen. Maar in welk gevecht zagen we de kampioen op de toppen van zijn kunnen? Was het tijdens zijn eerste gevecht met Sonny Liston, toen hij voor het eerst wereldkampioen werd?  Of bij zijn magnifieke overwinning op George Foreman in Kinshasa, Zaire in 1974? Of toch in het derde treffen met Joe Frazier, een jaar later? Toen de twee aartsvijanden elkaar, in de verschroeiende hitte van de Filipijnen,  tot het uiterste dreven? Het antwoord  hoor je in aflevering 1 van seizoen 3 van BoksOuwe, de podcast over boksen.

In de hoogtijdagen van het 'Ali-tijdperk' had een Canadese bokser de moed om het op te nemen tegen de talrijke grote zwaargewichten die die periode in de sport zo bijzonder maakte. 

Foreman, Frazier en Ali, tegen wie hij zelfs 2 keer in de ring stapte. Winnen deed hij van geen van hen, maar knock-out ging hij nooit. En al zijn tegenstanders moesten na afloop erkennen dat dit misschien wel de taaiste  was tegen wie ze het ooit opnamen.

George Chuvalo (Toronto, 1937) kon niet terugvallen op razendsnelle reflexen, een knock-out-punch of duizelingwekkend voetenwerk. Moed, doorzettingsvermogen en incasseringsvermogen waren zijn karaktereigenschappen. 

Die toonde hij in de ring en, misschien nog wel meer, daarbuiten. In de bokswedstrijd die het leven kan zijn weigerde George Chuvalo, ondanks het onbeschrijfelijke leed dat hem na zijn carrière trof, neer te gaan. 

Ik maakte een monumentje voor George Chuvalo. Dat hoor je in Seizoen 2, aflevering 12 van die podcast over boksen.

Diago Houthoff is chroniqueur van de Rotterdamse boksgeschiedenis. Op zijn zolderkamer bevindt zich een indrukwekkende verzameling wedstrijd-affiches, krantenartikelen en foto's uit vervlogen tijden. Vergeelde krantenberichten over bokswedstrijden, zwart-wit foto's van inmiddels verdwenen boksscholen, die soms in kelders van kroegen gevestigd waren. En wedstrijdverslagen tussen boksers van weleer. 

Veel van wat hij in zijn bezit heeft speelde zich af in het Rotterdam van toen. Dé boksstad van Nederland die ons de enige Olympisch bokskampioen Bep van Klaveren bracht en later Regilio Tuur en Nouchka Fontijn. Maar ook de veel minder bekende Luc van Dam, die carrière maakte in de schaduw van zijn grote idool, Bep van Klaveren.

Op 8 oktober staan de Britse boksers Conor Benn en Chris Eubank Jr tegenover elkaar in de ring in O2 Arena in Londen. Meer dan 30 jaar nadat hun hun boksende vaders dat ook deden. 

Nigel Benn en Chris Eubank waren twee aartsrivalen die elkaars bloed wel konden drinken. Nigel Benn, The Dark Destroyer, bracht altijd spektakel in de ring. Hij kon incasseren, kon diep gaan en was een echte straatvechter. Chris Eubank was, naast een echte stylist in de ring, een van de meest wonderlijke figuren die de sportwereld ooit heeft voortgebracht. Een excentriekeling in de puurste zin van het woord.

Deze twee polar opposites vochten twee keer om een titel en de eer. Maar bovenal om het kampioenschap van elkaar. En door een bizarre speling van het lot maakten zij allebei de grootste nachtmerrie van elke vechtsporter mee. 

In deze BoksOuwePodcast praat ik met Barry Groenteman. Oud Nederlands kampioen, ondernemer en eigenaar van een boksschool in Amstelveen. Met zijn joodse achtergrond zet Barry de even boeiende als wrange geschiedenis van het joodse boksen voort. Met kampioenen als Max Baer en Benny Leonard domineerden joodse boksers het Amerikaanse boksen aan het begin van de vorige eeuw. 

In Nederland was de Amsterdammer Ben Bril een groot kampioen Amper 16 jaar bokste Bril op de Olympische Spelen in Amsterdam van 1928, de Spelen waar Bep van Klaveren goud won.  De Tweede Wereldoorlog maakte een eind aan de carrière van Ben Bril, maar het boksen zorgde er ook voor dat hij de gruwelen van het kamp overleefde. De levens van Ben Bril en Barry Groenteman raakten jaren later op bijzondere wijze met elkaar vervlochten. 

*Meer over Benny Leonard: https://www.youtube.com/watch?v=ntBUagU9JSc

*Meer over Max Baer: https://www.youtube.com/watch?v=GkBPw0sUw7A

*Andere Tijden Sport, over Ben Bril en Barry Groenteman: https://www.npostart.nl/andere-tijden-sport/04-05-2019/VPWON_1302968

*Davidster als ereteken, het verhaal van Ben Bril - Ed van Opzeeland

*Dansen om te overleven - Steven Rosenberg

Boris van der Vorst, voorzitter van De Nederlandse Boksbond, is vastbesloten om het boksen te behouden als Olympische sport. Die status staat op het spel; het Internationaal Olympische Comité (IOC) is niet tevreden over de manier waarop de Internationale Boksbond (de AIBA) opereert. De huidige voorzitter van de AIBA, de Rus Umar Kremlev doet volgens het IOC onvoldoende om de corruptie binnen de sport te bestrijden. 

En dus dreigt, voor het eerst in de geschiedenis van de moderne Spelen, boksen van het Olympisch podium te verdwijnen. Dat zou een regelrechte ramp voor de sport zijn. 

Boris van der Vorst wil de strijd om het voorzitterschap met Kremlev aangaan en haalde onlangs, in aanloop daar naar toe,  een historische zege bij het Hof van Arbitrage voor Sport, het CAS. 

Over die strijd en over het beter kan en misschien wel móet in het boksen, praat ik met Boris van der Vorst in een nieuwe BoksOuwePodcast.

Ik maakte eerder een aantal afleveringen over boksen op de Olympische Spelen. De linkjes naar die afleveringen vind je hier: 

https://open.spotify.com/episode/4OVbRttntt9b9lg5f5G57H?si=dcd84913dc9e442d

https://open.spotify.com/episode/4V3ptfUVWM5IOsmfkKVoQy?si=c74ecc80e8414394

https://open.spotify.com/episode/4DRx8i6lmnLrefqt5dCVcN?si=b0526f8e2d064aff

Hij was het meest mysterieuze lid uit de entourage van Muhammad Ali: Drew 'Bundini' Brown. Een high school drop-out, die als broekie van 13 bij de Marine ging en na allerlei omzwervingen in Harlem, New York terecht kwam en daar aan het werk ging bij de legendarische Sugar Ray Robinson.  In Miami liep hij op een dag de boksschool binnen waar, toen nog, Cassius Clay trainde. Er ontstond een even wonderlijke als innige vriendschap die de hele carrière van The Greatest zou duren. Bundini was er bij, van het prille begin tot het bittere einde. Als hoekman, motivator en talisman. Een welbespraakte analfabeet en de beroemdste hype man uit de boksgeschiedenis.

Ze noemen boksen ook wel: the noble art of self defence en vechtsport: martial arts. Wie goed kijkt naar het boksen ontdekt op zeker moment de schoonheid in het gevecht en de esthetiek van de strijd. Voor de Rotterdamse kunstenares Vera Nederlof is de bokser haar muze. 

Na een carrière als grafisch vormgever die aan ballet deed had ze op zeker moment behoefte aan vrijheid, zowel in haar werk als in haar leven. Die vond ze in het boksen. Ze begon boksers te tekenen in de boksschool en omarmde zelf de sport ook. Vera ontdekte de paralellen en raakvlakken tussen het dansen en de bokssport. Inmiddels is het boksen haar creatieve inspiratiebron en schildert ze boksers in al hun verschijningen en gedaantes,  even sterk als kwetsbaar.

Vera's werk is te zien geweest in het Stedelijk Museum in Schiedam en op verschillende plekken in de boksstad Rotterdam. Op zaterdag 19 maart wordt een groot werk van haar onthuld in de Zaagmolenstraat in Rotterdam, vlakbij de boksschool waar ze ooit de sport ontdekte.

In deze aflevering van BoksOuwe praat ik met Bart van Polanen Petel, voormalig Nederlands kampioen en een man met een bijzonder verhaal. Hij besloot op zeker moment, amper 20 jaar oud,  het avontuur na te jagen en te gaan trainen in het Mekka van het boksen. Hij kocht een vliegticket, naar Amerika, nam zijn intrek in een sleazy motel in een levensgevaarlijke buurt en bracht drie maanden door in de gym van een de grootste boksers aller tijden. Over de totstandkoming van dat avontuur, zijn tijd met deze bokslegende en diens familie en de lessen die hij leerde in die iconische boksschool gaat deze aflevering van BoksOuwe. Waarin ik trouwens ook een sponsor mag verwelkomen! 

In gesprek met Alex Blanchard, oud bokser en zesvoudig wereldkampioen in het halfzwaargewicht. Eén van de beste boksers die ons land ooit gekend heeft. Vanwege zijn looks, charisma en branie werd de geboren Amsterdammer vaak vergeleken met Muhammad Ali, het grote voorbeeld van Blanchard. Boksen was voor de jonge Alex een manier om te ontsnappen aan een jeugd die gekenmerkt werd door armoede, drugs en huiselijk geweld. Tijdens zijn carrière laveerde hij moeiteloos tussen het wereldje van de BN-ers en de Amsterdamse penoze. Hij bereikte de top, raakte alles kwijt maar vocht zich uiteindelijk weer terug. Zijn opmerkelijke levensverhaal staat beschreven in zijn zeer aan te bevelen autobiografie Vechter.

In deze aflevering van BoksOuwe kun je luisteren naar het volledige gesprek dat ik onlangs had met Lucas Defares, de Boksz-coach. Hij gebruikt boksen als lesmateriaal en therapeutisch middel. Als sociaal werker past Lucas bokstechnieken toe in zijn werk met moeilijk opvoedbare jongeren en gedetineerden. En als boks-trainer toont hij , door het boksen, mensen uit het bedrijfsleven welke lessen er te leren vallen uit the noble art of self-defence.

In de vorige aflevering kwam hij al een aantal keren aan het woord: Dennis Kornman. Maker van de podcasts Vechtersbazen en De Gouden Kooi en sinds kort executive producer bij Discovery en Eurosport. Daar gaat hij zich bezig houden met wedstrijden van de UFC. Maar bovenal is Dennis een groot liefhebber en kenner van de vechtsport. Ik sprak met hem over de schoonheid van vechtsport, de heftige emoties waar vechters vaak mee te dealen en de bijzondere momenten waar hij als podcast-maker deelgenoot van mocht zijn. Die momenten vlak voor het begin van een wedstrijd. 

Een nieuw jaar, een nieuw seizoen en een nieuwe aflevering van BoksOuwe!

Hierin praat ik met vechtsport-kenner Dennis Kornman (host van de populaire Youtube-series Vechtersbazen en De Gouden Kooi), Lucas Defares, de Bokscoach en Boris van de Vorst, voorzitter van De Nederlandse Boksbond. 

Over de groeiende populariteit van vechtsport en boksen, de vaak primaire emoties waar vechtsporters mee te maken en boksen als therapie en metafoor voor het leven.

En waarin ik weer eens een poging doe om uit te leggen wat ik me toch zo fascineert in de bokssport.

Helpers weg! 

In deze aflevering van BoksOuwe: de nummer 1 uit de Top 10 die ik aan het maken was. Die is natuurlijk niet compleet zonder een wedstrijd van The Greatest of all Time. Uit zijn indrukwekkende carrière alleen is al een Top 10 samen te stellen, maar het gevecht en de ronde die er wat mij betreft uit springen staan voor meer dan alleen de bijna 3 minuten die de ronde duurde. Het staat ook voor wie Ali. Als mens, als bokser en als icoon. Het zijn ook de omstandigheden waaronder het gevecht werd gehouden, wat het voor Ali zelf en voor mij betekende. Het is het gevecht dat van Ali de onbetwiste mondiale koning maakte en voor mij een groot bewonderaar en liefhebber van de bokssport. 

We're gonna rumble in the jungle...

Ik was, vóór mijn 2 Olympische afleveringen,  bezig met het samenstellen van een persoonlijke Top 10 meest bijzondere rondes uit al even bijzondere wedstrijden. In BoksOuwePodcast aflevering 24 weer 3 gevechten uit die Top 10. Ik vertel het verhaal van de krankzinnige 10e ronde uit het gevecht tussen Jose Luis Castillo en Diego "Chico" Corrales.  Maar ook de onwaarschijnlijk spectaculaire openingsronde van het duel tussen "Marvellous" Marvin Hagler en Thomas "The Hitman" Hearns. En tot slot: ronde 9 uit het eerste gevecht tussen Arturo "Thunder" Gatti en "Irish" Micky Ward. Een ronde die de Amerikaanse bokscommentator Jim Lampley tot tranen toe ontroerde.

"Ik wil vooral genieten". Dat is wat de Nederlandse bokser Enrico Lacruz van plan was, voorafgaand aan zijn tweede Olympische Spelen. Dat genieten duurde helaas maar 1 wedstrijd. Het lot koppelde hem aan een van favorieten voor het goud in de gewichtsklasse tot 63kg. Ik sprak Enrico Lacruz vlak voor zijn vertrek naar Tokyo. Een deel van dat gesprek was al te horen in de vorige aflevering. Maar we bespraken nog veel meer. In aflevering 23 van de podcast BoksOuwe gaat het over winst en verlies, de soms moeilijke weg naar de top en de opofferingen die daarmee gepaard gingen en over de onvoorwaardelijke liefde voor de bokssport.

Vannacht, om iets na 5 uur Nederlandse tijd, begint Enrico Lacruz in de Kokugikan Arena in Tokyo aan zijn tweede Olympische Spelen. Hij heeft geloot tegen de sterke Amerikaan Keyshawn Davis. Ik sprak Lacruz een week voor zijn vertrek naar Japan. Een deel van dat gesprek hoor je in de tweede Olympische aflevering van BoksOuwe. Daarin blik ik ook terug op de Nederlandse successen tijdens de spelen in de jaren 80. De jaren waarin Regilio Tuur, Arnold Vanderlyde en Orhan Delibas zich lieten zien op het hoogste podium.

Tot nu toe is Bep van Klaveren de enige Nederlandse bokser ooit die goud won op de Olympische Spelen. De Rotterdammer van Klaveren deed het op de Spelen van 1928 in Amsterdam. De Spelen die in meerdere opzichten uniek waren. In deze Olympia aflevering van BoksOuwe: Nederlandse boksers op de Olympische Spelen, toen en nu. Natuurlijk gaat het over Bep van Klaveren, maar ook over Karel Miljon, Leen Jansen en Rudi Lubbers. Met sporthistoricus Jurryt van der Voorn praat ik over Ben Bril en Sam Olij. Teamgenoten tijdens de Spelen van 1928, die jaren later, tijdens de Tweede Wereldoorlog, lijnrecht tegenover elkaar komen te staan.

Deel 2 van mijn Top 10 legendarische rondes in al even legendarische wedstrijden. We horen hoe zwaargewicht-reuzen Evander Holyfield en Riddick Bowe het uiterste van elkaar vergen, het krankzinnige duel tussen Meldrick Taylor en Julio Cesar Chavez en hoe een onverslaanbaar ogende knock-out voor het eerst in zijn carrière zijn meerdere moest erkennen. In een bokser in de rouw.

De boksgeschiedenis kent talloze gevechten die het predikaat legendarisch hebben gekregen. Wedstrijden die vanwege het spektakel in de rind, de verrassende uitslag, de grootsheid van de boksers of de historische context de geschiedenisboeken in zijn gegaan en waar tot op de dag van vandaag over wordt gesproken.

In de komende afleveringen van BoksOuwe blik ik terug op een aantal van die legendarische gevechten en aantal onvergetelijke ronden. Een top 10, waarvan Aflevering 19 van BoksOuwe de eerste 3.

Een gevecht tussen een Amerikaan en een Duitser, aan de vooravond van de Tweede Wereldoorlog, een titanenstrijd tussen 2 zwaargewichten en een wedstrijd aan het begin van de vorige eeuw in de verzengende hitte van Toledo, Texas.

In deze aflevering portretteer ik een aantal legendarische trainers. Mannen die in de hoek stonden bij vechters als Joe Frazier, Muhammad Ali. Mike Tyson en Manny Pacquiao. Trainers die bekend stonden om hun kennis van de sport, hun tactisch vernuft en hun vermogen tegenstanders te analyseren en lezen. De band tussen bokser en trainer gaat vaak verder dan alleen de gym of de ring. Vaak is er sprake van een bijna vaderlijke band. Over motivators en inspirators, over ingrijpende beslissingen en mededogen gaat het in BoksOuwePodcastAflevering18

Op 20 november 1973 stapt Rudi Lubbers in Djakarta, Indonesië in de ring tegen Muhammad Ali. De talentvolle boksende zoon van een kermisexploitant houdt het 12 ronden vol tegen The Greatest. De harten van de Indonesiërs had hij al overwonnen, maar hij wint ook het respect van Ali.

Nadat hij beginjaren 80 stopt met boksen, breekt een moeilijke periode aan in het leven van Lubbers. Hij brengt 2 keer een periode door in de gevangenis, in Portugal en Frankrijk. Daarna leidt hij een zwervend bestaan tot hij, berooid en verbitterd terecht komt in Bulgarije. De beelden van de haveloze Lubbers, die met zijn vrouw Ria in een kapotte bus woont met een aantal zwerfhonden, maken diepe indruk.

In deel 2 van mijn gesprek met Rudi Lubbers gaat het over het gevecht tegen Muhammad Ali en het gevecht dat daarna volgde, tegen het leven zelf. 

Rudi Lubbers (Heerhugowaard, 17 augustus 1947) domineerde vanaf eind jaren 60 de halfzwaargewicht en zwaargewicht-divisie in het Nederlandse boksen. Hij vocht 106 partijen als amateur en verloor er slechts 6. Op 2 Olympische Spelen, die van Tokyo in 1964 en Mexico City, 1968 was hij actief en in 1973 stapte hij in Djakarta, Indonesië in de ring tegen Muhammad Ali. Als enige witte man hield hij het 12 rondes vol tegen The Greatest of All Time. 

Na zijn bokscarrière ging het aantal keren goed mis in het leven van Rudi Lubbers. Hij bracht een aantal jaren door in de gevangenis en belandde berooid en verbitterd in Bulgarije. In 2 afleveringen van BoksOuwe praat Rudi Lubbers over zijn veelbewogen leven, het gevecht dat hem voor even wereldberoemd maakte en over boksen.

BoksOuwePodcastAflevering 16: deel 1 van mijn gesprek met Rudi Lubbers.

Hij behoort tot het selecte groepje van 5 boksers die ooit Muhammad Ali hebben verslagen. Leon Spinks was niet de meest getalenteerde bokser ter wereld, niet een geslepen power-puncher of een tactisch genie met een leeuwenhart. En toch wist hij, dankzij de winst op Ali, zijn plekje in de boksgeschiedenisboeken te veroveren. Hij overleed op 67-jarige leeftijd en verdient een klein monument.

De gelauwerde Nederlandse fotograaf Guus Dubbelman raakte op jonge leeftijd gefascineerd door Muhammad Ali. Een ontmoeting begin jaren 80, in Amsterdam leidde tot een vriendschap tussen Guus en The Greatest of All Time die jaren stand zou houden. Dubbelman ontmoette Ali meerdere keren, rondom wedstrijden en bij de kampioen thuis. Hij zag hoe Ali in de loop der jaren af en toe worstelde met het leven als ex-bokser en hoe de  Ziekte van Parkinson de eens zo machtige bokser uiteindelijk sloopte.

In 2 afleveringen praat ik met Guus Dubbelman over zijn bijzondere vriendschap met Muhammad Ali, over het boek Ali Was Mijn Vriend, over fotografie en over boksen.

BoksOuwePodcastAflevering 14 is deel 2 van dat gesprek.

Met dank aan Menno Swart en The Mic  High Luchtvaart Podcast voor het gebruik van de studio.

De gelauwerde Nederlandse fotograaf Guus Dubbelman raakte op jonge leeftijd gefascineerd door Muhammad Ali. Een ontmoeting begin jaren 80, in Amsterdam leidde tot een vriendschap tussen Guus en The Greatest of All Time die jaren stand zou houden. Dubbelman ontmoette Ali meerdere keren, rondom wedstrijden en bij de kampioen thuis. Hij zag hoe Ali in de loop der jaren af en toe worstelde met het leven als ex-bokser en hoe de  Ziekte van Parkinson de eens zo machtige bokser uiteindelijk sloopte. 

In 2 afleveringen praat ik met Guus Dubbelman over zijn bijzondere vriendschap met Muhammad Ali, over het boek Ali Was Mijn Vriend, over fotografie en over boksen. 

BoksOuwePodcastAflevering 13 is deel 1 van dat gesprek.

Met dank aan Menno Swart en The Mic  High Luchtvaart Podcast voor het gebruik van de studio.

Men zegt wel eens: never let the truth get in the way of a good story. En als er een tak van sport is, die vergeven is van de 'good stories' dan is het wel het boksen. En in het bijzonder over The Greatest of All Time; Muhammad Ali.

In de loop der jaren zijn er rond  Ali een aantal mythes ontstaan die, bij nadere bestudering, toch net even iets minder romantisch, bloemrijk en episch zijn dan altijd werd aangenomen. Van de touwen rond de ring tijdens The Rumble In The Jungle, tot het de gescheurde handschoen in het gevecht tegen Henry Cooper. En van de gebroken kaak tegen Ken Norton tot de large than life persoonlijkheid die Ali zich aanmat.

In BoksOuwePodcastAflevering12 ontrafel ik een vijftal hardnekkige mythes rond Muhammad Ali.

Het gevecht tussen de oud-kampioenen Roy Jones Jr (51) en Mike Tyson (54) wordt gebracht als zijnde de comeback van beide boksers. Of dat ook echt het geval is, valt zeer te betwijfelen. Het treffen tussen de twee, in het Staples Centre in Los Angeles heeft alle kenmerken van een veredeld, overhyped demonstratiegevecht. 

Geen jury, een onmiddellijk einde aan de partij in het geval van een snee, geen knock-outs én geen winnaar op het eind.

Heel veel heeft het dus niet te maken met boksen. En van een come-back van beiden is ook al geen sprake. En al was dat wel zo, dan nog zou die verbleken bij wat nog altijd de mooiste en meest glorieuze come-back ooit is, dus van George Foreman. BoksOuwePodcast Aflevering 11: over de herrijzenis van een reus uit Texas.

De legendarische bokstrainer Cus D’Amato zei ooit het volgende over boksers:

De held en de lafaard voelen allebei dezelfde angst. De held gebruikt die angst en projecteert die op zijn tegenstander, terwijl de lafaard wegrent. Het is dezelfde angst, maar wat je met die angst doet, maakt het verschil.

Boksers laveren voortdurend tussen angst en moed. En iedere vechter die het aandurft om zijn angst te overwinnen en de moed heeft om een paar bokshandschoenen aan te trekken en te gaan vechten met een ander, verdient bewondering en respect.

Het zijn de boksers die de sport zo bijzonder maken. En al die boksers hebben hun eigen verhaal. Over moed, over angst, over verlies en winst. Over het overkomen van obstakels, over  zwaarbevochten zeges en pijnlijke verliespartijen. Zowel in als de ring als daarbuiten

In deze aflevering van BoksOuwe: 12 ronden met Frank Bruno. 

Cultheld en publiekslieveling. De man die de moed had twee keer tegen Mike Tyson te boksen. Maar ook een man die achter een facade van heldenmoed en humor een heel ander gevecht voerde. 

De derde en laatste wedstrijd uit de moeder aller bokstrilogieën, die tussen Muhammad Ali en "Smoking" Joe Frazier,  was de meest indrukwekkende en epische van alle 3 hun gevechten. Wat Ali en Frazier presteerden in The Thrilla in Manilla grenst aan het onwaarschijnlijke. In de zinderende hitte van de Filipijnen gingen beide vechters tot het absolute uiterste en nog verder.

Beiden zouden later verklaren dat ze nooit dichter bij de dood waren als op de vroege ochtend van 1 oktober 1975. De Thrilla wordt nog steeds beschouwd als misschien wel het beste zwaargewicht-titel gevecht ooit. 

BoksOuwe blikt terug op de voorbereiding, de omstandigheden en het heroïsche gevecht tussen de beide aartsvijanden. 

BoksOuwe blikt terug op het tweede gevecht in de moeder aller boks-trilogieën: die tussen Muhammad Ali en Joe Frazier. Het eerste gevecht werd gewonnen door Joe Frazier, die Ali met een geweldige linkerhoek tegen het canvas kreeg. Het betekende de eerste verliespartij in de carriere van Ali. Die zint op wraak. 

22 juli is de Internationale Dag van het Boksen. Wie mij kent weet dat ik een groot liefhebber ben van The Noble Art of Self Defense. In BoksOuwePodcastAflevering 7 probeer ik uit te leggen waar die fascinatie vandaan komt.

De drie gevechten van Muhammad Ali en Joe Frazier gelden als het meest epische drieluik uit de boksgeschiedenis. Twee vechters die veel meer waren dan rivalen om de wereldtitel, ze groeiden in de loop de jaren uit tot elkaars aartsvijanden. 

Zowel binnen als buiten de ring waren ze elkaars polar opposites : Ali de dwarse rebel, Frazier de blue collar man.  Ali de activistische moslim, Frazier de godvrezende christen.  Ali, de lichtvoetig dansende pugilist en Smoking Joe Frazier de onvermoeibare slugger. 

Beide boksers haalden elk gevecht weer het beste in elkaar naar boven en gingen tot het uiterste om de zege te behalen. 

Zoals Ali's biograaf Thomas Hauser het omschreef: "These guys weren't so much fighting for the heavyweight championship of the world, they were fighting for the heavyweight championship of each other". 

In drie afleveringen blikt BoksOuwePodcast terug op de drie akter  Ali vs Frazier. In deze aflevering het eerste treffen: The Fight of The Century, 8 maart 1971, Madison Square Garden, New York.

Gaan Evander Holyfield (57) en Mike Tyson (53) voor een derde keer de ring? In deze aflevering van BoksOuwe leg ik uit dat dat niet alleen onwaarschijnlijk, maar ook onverstandig is.

In deel 2 van mijn gesprek met Nouchka Fontijn antwoord op de vraag: hoeveel tegenslag kan je als sporter incasseren? Hoe ziet haar leven eruit na haar bokscarriere? En wat wat staat er nog op haar bucketlist? Maar ook blik ik met haar terug op het WK van oktober 2019 in het Russische Oelan Oede. Een toernooi dat voor Nouchka een dramatische wending nam. 

In deze aflevering het eerste deel van een gesprek met Nouchka Fontijn, al meer dan 10 jaar de onbetwiste nummer in het Nederlandse vrouwenboksen. Een gesprek over haar carriere, hoe het de liefde voor de bokssport niet vanzelfsprekend kwam en over het oplossen van puzzels tijdens een gevecht

Een gesprek met programma-maker en journalist Bart Nijpels, maker van de veelbesproken aflevering van Andere Tijden Sport over de gevallen bokser Rudi Lubbers. De enige Nederlandse bokser die het ooit opnam tegen Muhammad Ali.

In deze aflevering bespreek ik 10 van de beste, mooiste en meest onthullende boeken over de bokssport. Van A Fight van Norman Mailer tot Four Kings van George Kimball. En van de biografie van Jack Johnson tot Beyond Glory, het schitterende relaas van de strijd tussen Joe Frazier en max Schmeling.