'We zijn gewend om in uitersten te denken. Het is nog de enige manier om gehoord te worden. Luide actie is het enige wat nog telt, lijkt het. We moeten er daarom op blijven letten dat we nieuwsgierig blijven naar waar die actie vandaan komt, welke wens er leeft. Die persoonlijke aandacht is nodig, om onder dat actievoeren te kruipen en erachter te komen waar het vandaan komt. We moeten naar elkaar blijven zoeken. Daar gaat dit festival over.'

Aan het woord is Tessa Smeulers, sinds dit voorjaar samen met Dana Kibbelaar directeur van het Bossche Theaterfestival Boulevard. Ze is, samen met festivaldramaturg en programmeur Nina Aalders, te horen in de eerste nieuwe podcast van het seizoen, waarin we vooruitblikken op het festival dat op 4 augustus van start gaat in Den Bosch.

Nog niet helemaal 2.0

De nieuwe directie krijgt het stevig voor de kiezen, zo horen we: 'Er is heel veel zichtbaar geworden. We hebben jarenlang natuurlijk op een soort automatische regelmaat kunnen werken, en tijdens corona was alles wat we daarvoor automatisch deden, anders geworden. Daardoor zagen we dat we tekort hadden aan menskracht. Dat zie je overal, en ook hier: de vermoeidheid is er nog steeds. we zijn nog niet helemaal op 2.0 van onszelf.'

Ook Nina Aalders herkent de onwennigheid: 'We komen uit een coronatijd waarin de privé en werk veel meer met elkaar verweven waren dan daarvoor. Je keek steeds bij elkaar in de woonkamer als je met elkaar overlegde. Dat was interessant voor collega's onder elkaar, maar zelf ontdekte je ook weer hoe fijn de regelmaat was van het thuis zijn met je geliefde, in je eigen omgeving. Ik denk dat we nu met zijn allen proberen te bewaken om de druk van het festivalwerk niet te hoog te maken. De editie van vorig jaar, op anderhalve meter, met een nieuw kassasysteem, met allemaal mensen op interimposities, is gelukt, maar heeft ons ook heel veel gekost. Met alle collega's hebben we heel erg gevoeld dat we de zorg voor elkaar met elkaar moeten delen.'

Voorzichtig terug naar de Parade

In 2021 werd het festival verdreven van de plek waar het decennialang gevestigd was, het Bossche plein De Parade, in de schaduw van de Sint-Jansbasiliek. De anderhalvemeterversie vond een nieuwe plek in het park ten zuiden van de binnenstad, en dat beviel goed, aldus Tessa Smeulers: 'De editie in het park, met al die ruimte, die lucht, de bomen, was heel helend. We zijn ook blij om daar weer naar terug te kunnen keren, omdat we zeker nog niet uit onze cocon zijn gekomen. Het parkdeel is nu compacter, maar geeft nog steeds ruimte.' Aalders valt haar bij: 'We moesten noodgedwongen weg van de Parade, van dat kleine dicht op elkaar staan, en zijn we naar de ruimte van het park gegaan, Nu keren we voorzichtig weer terug naar de binnenstad, we steken er als het ware een teen in, maar we zijn ons nog aan het oriënteren. Willen we nog wel hutje mutje op de parade samen dringen?'

Toch kijken ze vol vertrouwen vooruit naar een festival dat als vanouds overal in de stad zichtbaar zal zijn: 'De identiteit van het festival is niet het kleine van 2020. We spreiden ons over de stad, zijn overal zichtbaar en dat willen we graag weer terug.'

Luister hier naar het hele gesprek!

​De permanente zoektocht van Naomi Velissariou: ‘Ik vraag me af of ik als kunstenaar wel aan duiding of verbinding moet doen.’

Cultureel PersbureauBy Cultureel PersbureauAug 03, 2021

De permanente zoektocht van Naomi Velissariou: ‘Ik vraag me af of ik als kunstenaar wel aan duiding of verbinding moet doen.’