Skip to main content
Cultureel Persbureau

Cultureel Persbureau

By Cultureel Persbureau

Cultuurpers publiceert over kunst en over kunstbeleid. We zoeken veel uit over de rare dingen die soms met, rond en in de kunstwereld gebeuren. We zijn daar best uniek in. Sterker nog: al sinds 2009 speelt dit netwerk van lezers, opinieleiders en professionele journalisten een cruciale rol als waakhond van de kunstsector en de cultuurpolitiek.
Available on
Apple Podcasts Logo
Castbox Logo
Google Podcasts Logo
Overcast Logo
Pocket Casts Logo
RadioPublic Logo
Spotify Logo
Currently playing episode

Het heilige moeten van Andrea Voets: "Ik ben echt de allermoeilijkste klant van mijn eigen werk"

Cultureel PersbureauJan 02, 2024

00:00
01:02:06
Het heilige moeten van Andrea Voets: "Ik ben echt de allermoeilijkste klant van mijn eigen werk"

Het heilige moeten van Andrea Voets: "Ik ben echt de allermoeilijkste klant van mijn eigen werk"

"Ik heb alleen maar muziek spelen nooit genoeg gevonden." Andrea Voets (34) is een rijzende ster in de kunst, maar niet in een hokje te plaatsen. Ze heeft nu een vorm gevonden die ze musical journalism noemt. En komend jaar komt ze uit met For Real, een live concert, annex gespreksavond die tientallen nieuwe podcasts zal opleveren, even veel als ze deze noodzakelijke voorstelling over feminisme kan verkopen. 

"Alle dingen die ik waardevol vind, waar ik achter sta, die ik belangrijk vind, die komen samen bij het maken van musical journalism. Als ik iets loshaal uit die praktijk, bijvoorbeeld: ik zou alleen maar composities maken, of alleen maar interviewen, of alleen maar schrijven, dan krijg ik meteen een soort van lethargie over me heen: dat heeft toch geen zin? Lieverd, waarom zou ik dat in godsnaam doen met andere mensen? Het moet allemaal bij elkaar komen en dan heeft het zin. En ik heb een soort ziekte dat ik alleen maar dingen kan doen die in mijn ogen betekenis hebben. En die lat ligt nogal hoog."

Maak dus in deze podcast kennis met een Femina Universale, die op een speciale manier omgaat met de keuzes die ze maakte, of die het leven haar oplegde.

Eenzaam instrument

Jan 02, 202401:02:06
Socioloog Roy Kemmers: 'Niet de culturele instituties moeten beschermd worden, maar de waarden waar ze voor staan.'

Socioloog Roy Kemmers: 'Niet de culturele instituties moeten beschermd worden, maar de waarden waar ze voor staan.'

"Het onbehagen van de kiezers die Wilders 37 zetels bezorgden, wordt niet opgelost door de machtspositie die de PVV nu heeft bereikt." Roy Kemmers (43) is universitair docent aan de sociologische faculteit van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Op dinsdag 28 november schreef hij een opiniestuk in De Volkskrant, waarin hij inging op de opkomst van het populisme. Hij promoveerde vorig jaar op dit onderwerp, met onderzoek waarin hij vooral in gesprek ging met PVV-stemmers en mensen die bewust niet stemden. 

In het Volkskrant-artikel maakte Kemmers duidelijk dat populisten erin zijn geslaagd hun verhaal aantrekkelijk te maken voor mensen met soms best logische onvrede over hoe de pers, de rechtspraak of de ambtenarij werkt. "Aan die instituties is het dus de taak vooral de mensen en hun onvrede serieus te nemen, zonder die mensen uit te sluiten."

Ons gesprek gaat over de vraag hoe de cultuursector de kloof kan overbruggen, en hoe subsidies veiliggesteld kunnen worden.

Dec 05, 202342:43
De toekomst van het theater is flexibel. In gesprek met Huub Huikenshoven en Arjen Berendse over ´Wat is een goede zaal?'

De toekomst van het theater is flexibel. In gesprek met Huub Huikenshoven en Arjen Berendse over ´Wat is een goede zaal?'

"Er is iets vreemds aan de hand. Gemeenten hebben geen geld om zo'n theaterzaal te bouwen of in te richten en gezelschappen hebben te weinig geld om producties te maken. Aan beide kanten schuurt het dus." Huub Huikeshoven, opgeleid als binnenhuisarchitect, is werkzaam bij Theateradvies, een organisatie die adviseert over de inrichting en vormgeving van theaters. Daar blijkt het nogal eens aan te schorten (vergeten kleedkamers, onbereikbare laadperrons, een tribune als een Japanse brievenbus), dus we is genoeg over te zeggen. 

Nu is er een boek van zijn hand. In 23 interviews met cabaretiers, musicalsterren, regisseurs en acteurs probeert hij te achterhalen wat optredende artiesten het liefst zien in een theater. Het boek staat vol leuke anekdotes, zoals hoe de wereldberoemde operaregisseur Peter Sellars echt denkt over Ivo van Hove, en vol grappige inzichten die je als gewoon theaterbezoeker niet zo snel doorhebt.

Nov 14, 202341:36
'Als iemand de leiding moet hebben, waarom de schrijver niet?' Helmert Woudenberg en José Kuijpers spelen in regiedebuut 'Blind' van schrijver Lot Vekemans

'Als iemand de leiding moet hebben, waarom de schrijver niet?' Helmert Woudenberg en José Kuijpers spelen in regiedebuut 'Blind' van schrijver Lot Vekemans

"Wat ik heel mooi vind is dat Lot Vekemans, de schrijver, ziet en hoort hoe sommige teksten gewoon niet gaan, of het niet doen. Dat zou ik meer schrijvers gunnen." Actrice José Kuipers speelt samen met Helmert Woudenberg in het stuk Blind van Lot Vekemans. Op 22 oktober gaat het stuk in première bij het Brabantse gezelschap Matzer. 

Vekemans is een gelauwerd schrijver, inmiddels een van de succesvolste van Nederland.  Ze baseerde dit stuk op een ervaring die ze had in Zuid Afrika. Een oude man, gespeeld door Woudenberg, heeft zich verscholen in een 'compound', een woonplek met een hek eromheen, waar hij zich achter een hek met gewapende bewakers beschermt tegen de samenleving.

"Oudere, witte, rijke mannen die eenzaam worden, die kwetsbaar worden: hun tijd is misschien voorbij." zegt zijn tegenspeelster José Kuijpers. "Dat is een hele specifieke kwetsbaarheid en een specifieke pijn." Kuipers speelt de dochter van de oude man. Zij staat met twee benen in de samenleving waarvoor de man zich wil afsluiten. Ze is getrouwd met een zwarte man en zet zich in voor slachtoffers van het racisme waar haar vader zich ook schuldig aan maakt. 

"Ik vind het heel mooi van Lot Vekemans: ze kaart het aan, genadeloos. Maar ze heeft ook empathie. Empathie voor de kwetsbaarheid en de eenzaamheid. Hij verschanst zich achter muren om maar niet te hoeven zien dat de wereld is veranderd." 

In deze podcast vertellen Kuipers en Woudenberg over het stuk en over hoe dat is, om te werken met een regisseur die tegelijk ook de schrijver van het stuk is, en nog nooit eerder een voorstelling regisseerde. 

Woudenberg zegt daar iets moois over: "Als iemand de leiding moet hebben, waarom de schrijver niet? Die weet precies wat ze bedoelt. Je hebt wel kans dat er een knokpartij komt tussen de regisseur en de schrijver qua interpretatie."




Oct 17, 202347:35
What the (circus) world can learn from sex worker Sabine Maringer #circolo2023

What the (circus) world can learn from sex worker Sabine Maringer #circolo2023

"I think you can apply this idea of consent culture to families, friends, leisure groups, anywhere, if you want." On Friday 13 October 2023, Tilburg's Circus Festival Circolo will open with a seminar on the premises of the Fontys University of Applied Sciences. Keynote speaker at that seminar is Sabine Marringer. She comes with a special message, she announces: "I sent a friend the outline of my speech and he said, 'Whoa, you'll shock those people.'

Now, some will already be shocked by Sabine Marringer's CV. After college, she became a circus acrobat, but now has a thriving practice as a professional sex worker. As a 'dominatrix' in a practice run and staffed by women, she is the one who can tell the circus world about 'concentricity'. Because there is quite a lack of that, it turns out: "I spoke to someone who organises sex-positive parties in Vienna. There I give workshops to introduce newcomers to BDSM. When I told about my previous life as a circus performer. He was stunned to hear that there was no 'consent' culture in the circus. She said: 'You are so physical, you are so close. You also share so much intimacy. Not only by sharing the body, but also your thoughts, imagination and space. Why don't you have that?' I had no answer at that moment and I realised: this is the missing link to create a safe space to make the circus environment better."

A 'no' shouldn't hurt anymore

Marringer also knows how to do that: "We have to talk about it. If I can use it in my daily practice as a dominatrix, everyone can apply it in daily professional practice. Consent culture takes time and a willingness to think about your own limits and needs."

She says this certainly applies to how we deal with criticism: "It also takes courage in a society where we are asked to say yes to mean no. What makes consent culture so difficult is that receiving a 'no' can hurt. But we need to change our perception of receiving a no. A 'no' is always an opportunity to take action and reshape a given situation."

For a full trascript, (in Dutch or English) see our website: cultureelpersbureau.nl

Oct 06, 202343:25
Lucho Smit is de nieuwe artistiek leider van Circusfestival Circolo: "Ons festival wordt nog meer een plek voor ontmoetingen tussen makers, studenten, publiek en de maatschappij."

Lucho Smit is de nieuwe artistiek leider van Circusfestival Circolo: "Ons festival wordt nog meer een plek voor ontmoetingen tussen makers, studenten, publiek en de maatschappij."

Oct 05, 202343:45
Met Glorious Bodies viert Piet van Dycke de overlevingskracht van oudere acrobaten op #festivalcircolo

Met Glorious Bodies viert Piet van Dycke de overlevingskracht van oudere acrobaten op #festivalcircolo

Oud worden kan dan vervelend zijn, als je leeft van de kracht en de schoonheid van je lichaam en de samenleving oude lichamen het liefst wegstopt. 

Choreograaf Piet van Dycke heeft een voorstelling gemaakt over precies dat thema. In Glorious Bodies zien we zes acrobaten van boven de zestig. Det Rijven is een van hen. Samen met Winfried Deuling (1960), Astrid Schöne (1968), Thorsten Bohle (1968), Paul Griffioen (1961) en Johannes Fischer (1960), namen we een gesprek op over hoe je op hoge leeftijd nog altijd kunt vliegen. 

Oct 02, 202341:09
Faizah Grootens: Corpus Criolla verrijkt moderne dans met onmisbare Caribische vibes op #TFBoulevard

Faizah Grootens: Corpus Criolla verrijkt moderne dans met onmisbare Caribische vibes op #TFBoulevard

"Ik selecteer dansers heel zorgvuldig. Ik doe geen audities. Ik geloof er niet in dat iemand zich moet bewijzen voor de anderen. Dus daarom doe ik er best lang over om te kiezen met wie ik wil werken.  Als ik die persoon kies, dan gaan we er 100% voor. No matter what."

Corpus Criolla is een fascinerende dansvoorstelling waarin Caribische wals en tambú samenkomen in een decor van spiegelende gouden zuilen. Ik zag de voorstelling in de Bossche Verkadefabriek tijdens Theaterfestival Boulevard. In Corpus Criolla zien we krachtige dansbewegingen. De dansers zweven maar blijven ook met beide voeten stevig op de grond. Dat geeft een waanzinnig effect.

Precies dat effect is ook wat de maakster, Faizah Grootens, wilde bereiken, vertelt ze in het nagesprek: "We hebben een gedeelde geschiedenis, Nederland en Curacao. Op de dansacademie in Nederland miste ik Caribische verhalen en Caribische lichamen in de hedendaagse danswereld. Dus ik dacht “if you miss it, you create it yourself”. Dus laat me een verhaal erachter zoeken. Hoe kan ik een taal creëren die vanuit mijn cultuur nog steeds hedendaags is? Toen heb ik ervoor gekozen voor de traditionele Afro-Caribische tambú en de Curacaose Wals, om die twee uitersten te gebruiken als inspiratie."

Met instemming van de betrokkenen - naast Faizah Grootens ook scenograaf Eddy van de Laan - heb ik de opname van het nagesprek in een podcast gedeeld. Gastheer Vincent Wijlhuizen leidt het buitengewoon onderhoudende gesprek, waarin scenograaf Eddy van der Laan, bekend van zijn werk voor de Nationale Opera, vertelt hoe zijn keuze voor een fijn granulaat op de vloer een nachtmerrie voor theaters is. Toch is het noodzakelijk voor de zeggingskracht van de voorstelling: het dwingt de dansers goed contact met de vloer te houden. 

 

Gedeelde geschiedenisNagesprek als podcastLuister hier naar het buitengewoon informatieve nagesprek: 

Aug 11, 202330:47
Yves Degryse (Berlin) over de terugkeer van de legendarische voorstelling 'Zvizdal' op #Theaterfestival Boulevard: "Dit heeft me echt bij mijn jasje genomen"

Yves Degryse (Berlin) over de terugkeer van de legendarische voorstelling 'Zvizdal' op #Theaterfestival Boulevard: "Dit heeft me echt bij mijn jasje genomen"

Yves Degryse is een van de mensen achter het bijzondere Vlaamse gezelschap Berlin. Tussen 2011 en 2015 werkte Berlin aan de voorstelling Zvizdal, grotendeels opgenomen in de 'verboden zone' rond de geëxplodeerde kerncentrale van Tsjernobyl in Oekraïne. Ik zag de voorstelling in 2016 in Den Bosch, tijdens Festival Boulevard, en was 'blown away'. Dit jaar keert hij terug naar Boulevard met deze legendarische theatrale documentaire, waarin we kennis maken met twee hoogbejaarde geliefden die op een van de meest radioactieve plekken ter wereld wonen. We praten over die voorstelling, die hem niet in de koude kleren is gaan zitten:

"Het heeft onze manier van werken wel veel veranderd. We hebben zo dicht bij hen gestaan en ik heb zoveel geleerd van die rust, die die twee uitstraalden in zo'n situatie. En hun humor ook. Dat blijft mij ook voor altijd bij: de relativiteit van dingen. En dat, zelfs na dertig jaar, diezelfde flauwe grap nog werkt. De verbinding tussen die twee: liefde. Of wat is dat dan, die liefde? Dit heeft echt aan mij gerammeld, me echt bij mijn jasje genomen. Achteraf zie ik ook er is heel veel gebeurd in die periode. In mijn eigen leven ook, dus dan denk ik ja, er is toch iets samengevallen daar."

Aug 02, 202358:28
Louis Janssens over 'Desire': 'Het is fijn om persoonlijk te zijn, maar ik wil geen dagboektoneel maken, dus ik lieg ook heel vaak.'

Louis Janssens over 'Desire': 'Het is fijn om persoonlijk te zijn, maar ik wil geen dagboektoneel maken, dus ik lieg ook heel vaak.'

Louis Janssens is een jonge, ambitieuze theatermaker uit Vlaanderen. Met een reeks lovende recensies achter zijn naam lijkt hij zonder moeite zijn plek in de theaterwereld te hebben gevonden. Dit jaar is hij een prominente gast op Theaterfestival Boulevard in Den Bosch.

Zijn nieuwste stuk, 'Desire', gaat op 3 augustus in première in de Verkadefabriek. De voorstelling belicht het delicate thema van verlangen en het zogenaamde 'blauwe uur' - dat betoverende moment tussen nacht en dag waarop de wereld zich op de grens van twee werelden bevindt. Het is een moment vol melancholie, waar oude verlangens vervagen en nieuwe ontstaan. Dit stuk, dat hij samen met drie jonge acteurs heeft gecreëerd, is een diepe duik in de complexiteit van menselijke emoties, verlangens en dromen.

Janssens' aanpak is collaboratief. Na het schrijven van talrijke teksten nodigde hij zijn medespelers uit om bij te dragen aan het script. Het resultaat is een unieke monoloog, vertolkt door alle vier de acteurs, die het publiek meeneemt op een reis langs de vele facetten van verlangen - van de dingen die we begeren tot de dingen die we vermijden.

In dit interview duiken we dieper in de inspiratie achter 'Desire', de samenwerking met de acteurs en Janssens' visie op theater in de moderne wereld. Het is een openhartig gesprek over kunst, passie en het constante streven naar betekenis in een steeds veranderende wereld.

Aug 01, 202341:35
Cultuurperspodcast, de Holland Festival-editie: het vrouwelijkste festival ooit?
Jun 12, 202328:11
Vake Poes door Lisaboa Houbrechts in het Holland Festival: op zoek naar schoonheid in een zeer duister verhaal #HF23
May 20, 202345:49
Susan Neiman: ‘Ik zie de woke als mensen met goede bedoelingen en verwarde theorie’

Susan Neiman: ‘Ik zie de woke als mensen met goede bedoelingen en verwarde theorie’

'Mensen die zich traditioneel bij links vinden horen willen geen kritiek leveren op woke omdat ze bang zijn dat ze hulp en steun bieden aan rechts, en dat willen ze zeker niet. En toch hebben ze het gevoel dat er iets mis is, iets dat niet echt links is aan het woke discours. Dat is wat ik probeer te ontwarren in dit boek.'

Susan Neiman is een beroemd links denker. De in Amerika geboren filosoof bekleedt een leerstoel in Berlijn. Vorige maand, eind maart 2023, verscheen haar boek 'Links ≠ Woke'. Ze analyseert daarin de filosofische denkbeelden die bij veel mensen leven die streven naar dekolonisatie, gelijkheid voor en emancipatie van allerlei gemarginaliseerde groepen. Die denkbeelden blijken te vaak ontleend aan filosofen en publicisten die iedereen met een hart voor gerechtigheid zou moeten mijden: fascisten en antisemitische mensen die hun werken schreven tijdens, of in aanloop naar, het Derde Rijk.

Zij stelt: 'Links is altijd beter geweest in het bevechten van zijn broeders, zusters en neven dan in het bevechten van de fascisten.'

In deze podcast gaat het - onder veel anderen - over Carl Schmitt. Deze filosoof wordt bewonderd vanwege zijn antikoloniale uitspraken, terwijl hij die heeft gedaan in het nazi-Duitsland van 1942. We hebben het ook over Michel Foucault, wiens gedachten over macht en rechtvaardigheid  een hele generatie hebben beïnvloed.

Susan Neiman houdt vooral ook een hartstochtelijk pleidooi voor een herwaardering van de Verlichting, wier waarden bestaan uit universalisme en solidariteit.

'Fascisme of neo-fascisme groeit over de hele wereld in reactie op alle problemen die het neoliberalisme heeft veroorzaakt. Als linkse mensen dat niet serieus en eensgezind onder ogen zien, zitten we echt in de problemen, want het andere waar de wereld door bedreigd wordt is de klimaatcrisis, en de klimaatcrisis zal nooit aangepakt worden als we in deze tribalistische formaties blijven hangen.'

'Dus ja, ik ben bezorgd, en ik heb dit boek geschreven uit die bezorgdheid, uit het gevoel dat veel mensen die ik ken ofwel naar het midden opschuiven ofwel hun politiek engagement helemaal laten varen omdat ze zich niet meer politiek thuis voelen'.

May 03, 202349:57
Paul Knieriem over zijn Hamlet voor Amsterdamse jongeren: ‘Hier voel je wat representatie en herkenning doen met een zaal’.
Apr 14, 202348:14
'Loten om subsidie is misschien rechtvaardiger' Luister naar de podcast met Renée Steenbergen en Ellen Hardy

'Loten om subsidie is misschien rechtvaardiger' Luister naar de podcast met Renée Steenbergen en Ellen Hardy

'We kennen bijvoorbeeld sinds 2016 de Wet Normering Topinkomens. Dat wil zeggen dat in de semipublieke sector de hoogsten in een organisatie niet boven een bepaalde norm mogen uitkomen. Er zijn dirigenten die in avond evenveel verdienen als het hele orkest kost. Dat is natuurlijk bizar. Dan vraag ik me altijd af hoe het kan dat zij de dans ontspringen, dat zij onder die wet uit weten te komen.'

Dit zegt Ellen Hardy, die op 2 maart jl promoveerde aan de Universiteit van Maastricht op een onderzoek naar de financiering van kunst. Zij ontdekte onder meer dat kunstenaars die subsidie ontvangen nauwelijks weten welke rechten ze hebben. Instellingen die subsidies verlenen weten vaak ook niet eens welke verplichtingen zij hebben jegens 'hun' kunstenaars. Dat blijkt helemaal pijnlijk te zijn wanneer het gaat om kunstprijzen. Want die zijn vaker dan we denken gewoon subsidie. Waarover je dus mag klagen. 

Wie ook aanschuift in deze podcast, is Renée Steenbergen. Zij publiceerde dit jaar een krachtig boek, De Kunst van Anders, waarin zij een heldere analyse maakt van wat er misgaat in de kunstsector. Kern van haar betoog: in het hele subsidiesysteem zijn we vergeten om wie het gaat: makers en hun publiek. Die zijn we allebei hard aan het kwijtraken in een woud van regels die niemand meer kent.

Zij liep in haar onderzoek tegen een angstcultuur aan: 'Er is mij wel gevraagd waarom ik geen individuele kunstenaars en makers heb geïnterviewd voor mijn boek. Maar ik heb het geprobeerd en ze zeiden allemaal: "Ik wil wel off the record praten, maar niet onder naam want dan verlies ik opdrachtgevers". Ze zijn heel afhankelijk van die instellingen. 

Zo is het sinds 2011 ook bij wet geregeld. De instellingen zijn de poortwachters die de kwaliteit moeten bewaken van de kunst die ze tonen. En daarmee heeft de kunstenaar een dubbele laag over zich heen gekregen waaraan hij verantwoording moet afleggen.[...] Dat heeft de positie van de kunstenaars alleen maar verslechterd.'

Cultuurpers heeft je donaties hard nodig. Doneer nu.

Mar 22, 202353:31
Nerdpodcast Live: Marijn Lems, Erik Snel en Bran Remie over de waarde van publiek en de noodzaak van kritiek.

Nerdpodcast Live: Marijn Lems, Erik Snel en Bran Remie over de waarde van publiek en de noodzaak van kritiek.

De nieuwe serie nerdpodcasts van Cultuurpers gaat over de vraag hoe je theater laat aansluiten bij je publiek, en wat er gebeurt als de beroepskijker op zijn eigen manier blijft kijken. We praten met Bran Remie, auteur en bedenker van de succesvolle Enschedese theaterserie 'Huize Enschede', elders op onze website juichend besproken.

Bran Remi stelt dat marketing geen oplossing is om nieuwe doelgroepen aan te boren. Je moet het aanbod aanpassen: "In Enschede heb je wel veel culturele instellingen, maar ik zie daar nauwelijks studenten. En dan zijn er 24000 studenten hier in Enschede. Niemand komt hier kijken, komt naar ons theater toe. Ze weten niet dat het bestaat. Dan kunnen we alle voorstellingen via marketing pushen, en zeggen: Dit is echt iets heel erg leuks voor jullie, maar dan laten ze dat gewoon van zich af laten glijden. Dus ik dacht: als we nu hun verhalen naar het podium brengen, dan kunnen we ze beter introduceren in de theaterwereld."

Cultuurpers bestaat dankzij donaties. Doneer nu!

Nov 30, 202201:14:56
Podcast: Vind je eigen hart op het vernieuwde Theaterfestival Boulevard in Den Bosch

Podcast: Vind je eigen hart op het vernieuwde Theaterfestival Boulevard in Den Bosch

We maken halverwege deze editie van Theaterfestival Boulevard in Den Bosch de balans op. Host Wijbrand Schaap doet dat samen met Dana Kibbelaar, sinds dit jaar lid van de tweehoofdige directie (met Tessa Smeulers), schrijver en journalist Jowi Schmitz, danscriticus Helen Westerik, en de makers Oscar Kocken en Jellie Schippers. 

We hebben het over wat er zo bijzonder is aan dit festival, zo ver buiten de Randstad dat vooral Amsterdammers (media en makers) het vaak moeilijk vinden er te komen, en hoe zo'n stad zijn eigen trouwe publiek levert. We hebben het vooral over hoe heerlijk zo'n festival is. En niet alleen omdat het zomer is. Het gaat over kartelrandjes, over samen zoeken naar een vorm en over een stroomstoring.

Theaterfestival Boulevard duurt  nog tot en met 14 augustus 2022.

Aug 10, 202242:01
Boulevard bereidt zich voor op grootse editie: 'We moeten naar elkaar blijven zoeken.'

Boulevard bereidt zich voor op grootse editie: 'We moeten naar elkaar blijven zoeken.'

'We zijn gewend om in uitersten te denken. Het is nog de enige manier om gehoord te worden. Luide actie is het enige wat nog telt, lijkt het. We moeten er daarom op blijven letten dat we nieuwsgierig blijven naar waar die actie vandaan komt, welke wens er leeft. Die persoonlijke aandacht is nodig, om onder dat actievoeren te kruipen en erachter te komen waar het vandaan komt. We moeten naar elkaar blijven zoeken. Daar gaat dit festival over.'

Aan het woord is Tessa Smeulers, sinds dit voorjaar samen met Dana Kibbelaar directeur van het Bossche Theaterfestival Boulevard. Ze is, samen met festivaldramaturg en programmeur Nina Aalders, te horen in de eerste nieuwe podcast van het seizoen, waarin we vooruitblikken op het festival dat op 4 augustus van start gaat in Den Bosch.

Nog niet helemaal 2.0

De nieuwe directie krijgt het stevig voor de kiezen, zo horen we: 'Er is heel veel zichtbaar geworden. We hebben jarenlang natuurlijk op een soort automatische regelmaat kunnen werken, en tijdens corona was alles wat we daarvoor automatisch deden, anders geworden. Daardoor zagen we dat we tekort hadden aan menskracht. Dat zie je overal, en ook hier: de vermoeidheid is er nog steeds. we zijn nog niet helemaal op 2.0 van onszelf.'

Ook Nina Aalders herkent de onwennigheid: 'We komen uit een coronatijd waarin de privé en werk veel meer met elkaar verweven waren dan daarvoor. Je keek steeds bij elkaar in de woonkamer als je met elkaar overlegde. Dat was interessant voor collega's onder elkaar, maar zelf ontdekte je ook weer hoe fijn de regelmaat was van het thuis zijn met je geliefde, in je eigen omgeving. Ik denk dat we nu met zijn allen proberen te bewaken om de druk van het festivalwerk niet te hoog te maken. De editie van vorig jaar, op anderhalve meter, met een nieuw kassasysteem, met allemaal mensen op interimposities, is gelukt, maar heeft ons ook heel veel gekost. Met alle collega's hebben we heel erg gevoeld dat we de zorg voor elkaar met elkaar moeten delen.'

Voorzichtig terug naar de Parade

In 2021 werd het festival verdreven van de plek waar het decennialang gevestigd was, het Bossche plein De Parade, in de schaduw van de Sint-Jansbasiliek. De anderhalvemeterversie vond een nieuwe plek in het park ten zuiden van de binnenstad, en dat beviel goed, aldus Tessa Smeulers:  'De editie in het park, met al die ruimte, die lucht, de bomen, was heel helend. We zijn ook blij om daar weer naar terug te kunnen keren, omdat we zeker nog niet uit onze cocon zijn gekomen. Het parkdeel is nu compacter, maar geeft nog steeds ruimte.' Aalders valt haar bij: 'We moesten noodgedwongen weg van de Parade, van dat kleine dicht op elkaar staan, en zijn we naar de ruimte van het park gegaan, Nu keren we voorzichtig weer terug naar de binnenstad, we steken er als het ware een teen in, maar we zijn ons nog aan het oriënteren. Willen we nog wel hutje mutje op de parade samen dringen?'

Toch kijken ze vol vertrouwen vooruit naar een festival dat als vanouds overal in de stad zichtbaar zal zijn: 'De identiteit van  het festival is niet het kleine van 2020. We spreiden ons over de stad, zijn overal zichtbaar en dat willen we graag weer terug.'

Luister hier naar het hele gesprek!
Jul 29, 202244:20
Peter Brook overleden. Hij gaf het theater het vermogen om universeel te zijn
Jul 03, 202250:13
Carlos Gonçalves (Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur): 'Volgens de wethouder hebben we doodzonden begaan.'

Carlos Gonçalves (Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur): 'Volgens de wethouder hebben we doodzonden begaan.'

Toen hij in december 2021 werd aangesteld als voorzitter van de Rotterdamse Raad voor Kunst en Cultuur leek er nog niets aan de hand. Maar nog geen half jaar later staat hij virtueel op straat nu de wethouder van Kunstzaken Said Kasmi (D66) heeft besloten om de Rotterdamse adviesraad op te heffen. Na 17 jaar. Gonçalves is verbijsterd, zeker ook omdat het onderzoeksbureau dat een evaluatierapport schreef over de RRKC, dat helemaal niet adviseerde. Lees hier wat we er eerder over schreven: Rotterdamse cultuurwethouder zegt onafhankelijk adviesorgaan de wacht aan. Op basis van partijdig onderzoek.

We hebben het erover hoe het zover heeft kunnen komen. In deze podcast vertelt Gonçalves uitgebreid over de jaren waarin het  best goed ging, maar er ook een toenemende frictie was. Eerdere voorzitters waren immers al uit onvrede opgestapt, en de voortdurende bezuinigingen die populistische colleges in deze eeuw aan de cultuursector oplegden, hielpen niet mee. 

Fors bemenst

Belangrijk punt blijkt ook dat de ambtelijke dienst Culturele Zaken met 35 FTE nogal fors bemenst is, het is zelfs groter dan het hele ministerie. Ambtenaren zitten vaak al meer ddan twintig jaar op hun post, en dat geeft natuurlijk frictie met zo'n onafhankelijk adviescollege, waarvan niemand langer dan een paar jaar lid is. 

Die onafhankelijkheid staat nu ter discussie, en in de Rotterdamse kunstwereld lijkt een angstcultuur te zijn gegroeid: men wil de ambtenaren op het stadhuis te allen tijde te vriend houden, waardoor  de RRKC nog niet kan rekenen op al te veel openlijke solidariteit. 

Ondertussen overweegt de RRKC de gang naar de rechter, omdat is gebleken dat de wethouder zijn eigen procedures niet kent. 

Wordt vervolgd.

Donaties zijn daarom meer dan welkom.

Jun 22, 202239:02
"It is a disaster movie." Filmmaker and journalist Lena Rubashevska on fleeing the war in Ukraine

"It is a disaster movie." Filmmaker and journalist Lena Rubashevska on fleeing the war in Ukraine

Lena Rubashevska is a well-known film journalist and documentary filmmaker from Ukraine. She was working on a new film in Donetsk, when Russian troops began their invasion of Ukraine. She had to flee headlong. Now, 8 days later, she tells us her story from Warsaw. When you listen to her story you understand once and for all that fleeing from war and violence is one of the most horrible and traumatic experiences you can go through.

Mar 03, 202238:56
'We dachten echt dat het maar drie weken zou duren' - Jonge acteurs over afstuderen in Coronatijd

'We dachten echt dat het maar drie weken zou duren' - Jonge acteurs over afstuderen in Coronatijd

Susannah Elmecky en Emma Remmelts zaten in het derde jaar van de Utrechtse theaterschool toen Covid toesloeg. Nu zijn ze allebei afgestudeerd en begonnen aan een carrière op de planken. In deze podcast vertellen ze hoe ze de tijd van de lockdowns hebben beleefd. Ook aangeschoven is Victorine Plante, regisseur van Theatergroep Aluin, waar Susannah Elmecky nu een mooi rol speelt in 'Don't f*ck with Artemis'.

Emma Remmelts werd midden in haar stage geconfronteerd met de lockdown: ''In het derde jaar wil je echt de praktijk in. Daar kijk je vanaf het eerste jaar naar uit, maar net toen mijn stage begon werd alles gecanceld.'

Herhaalbaar

Victorine Plante zag het gebeuren: 'Het hele idee van zo'n toneelschool is dat je in vier jaar zo'n vak leert. De eerste twee jaar ben je vooral bezig met technieken leren en speel je hoogstens een paar keer voor docenten en ouders. Pas in je derde jaar leer je wat het is om in serie te spelen, om het herhaalbaar te maken. Dat hebben zij nu gemist, al zie ik wel dat ze het snel oppikken.'

Voor Susannah was het vooruitzicht van zoomsessies niet aanlokkelijk: 'We hadden het geluk dat onze dagelijkse lessen wel door konden gaan. Er werd niet van ons gevraagd om de hele dag achter onze laptop te zitten, want ik zou dat persoonlijk niet trekken. Al onze projecten vielen uit en ik had het idee dat school helemaal in de war was, want wat moesten ze nu met die leerlingen? Toen kregen we de mogelijkheden om zelf iets te maken. Ik heb toen een hoorspel gemaakt. Eens in de week hadden we een mentorles via zoom, en ik kan me daarvan vooral herinneren dat iedereen aan het huilen was.'

Koelkast

Afstuderen in coronatijd levert handicaps op, vertelt Emma: 'Normaal zitten er bij je afstudeervoorstelling heel veel recensenten en producenten in de zaal, en nu was dat niet zo. Ik geloof er wel in dat je uiteindelijk terecht komt waar je het goed hebt. Maar er wordt nu wel zo enorm veel gespeeld dat lang in de koelkast heeft gezeten, en er wordt ook heel veel op safe geproduceerd. Soms denk ik wel eens, hoe kom ik hier in godsnaam nog tussen? Gelukkig heb ik tot nu toe altijd werk gehad.'

Luister hier naar de podcast, waar het ook nog gaat over de vraag hoe belangrijk het is dat je wieg stond in een huis waar theater een grote rol speelt. Susannah Elmecky heeft twee ouders die acteren. Emma Remmelts is kleindochter van de destijds beroemde acteurs Joan Remmelts en Elisabeth Versluis. Haar vader was niet blij met zijn jeugd als acteurszoon en werd arts. Dat is een mogelijkheid die Emma ook nog steeds heeft.

Uiteindelijk gaat het over de vraag wat een jonge acteur op de been houdt in een wereld die in lockdown is.

Cultuurpers bestaat dankzij donaties. Doneer hier

Feb 23, 202243:18
Nerdpodcast over de jaarlijst van Marijn Lems (NRC): Mentale trauma's en worstelen met verlies en rouw.

Nerdpodcast over de jaarlijst van Marijn Lems (NRC): Mentale trauma's en worstelen met verlies en rouw.

Marijn Lems heeft een hobby die mooi samenvalt met zijn werk als recensent voor NRC Handelsblad, Theaterkrant en Cultuurpers. Hij speelt namelijk ontelbaar veel games, ziet bizar veel televisieseries en gaat ook nog eens meer naar het theater dan menig collega zich kan permitteren. Elk jaar maakt hij een tot-lijst aan, die hij op Facebook plaatst. Ooit was dat de aanleiding voor de eerste aflevering van deze serie, en nu is het een mooie aanleiding om er, met een nieuwe lijst, weer eens wat dieper op in te gaan.

Gastheer Wijbrand Schaap voegt er zijn eigen jaarlijst aan toe. Die begint met het einde van alles.

Voorzien van een nieuwe tune, gemaakt door componist Mees Rijken, staat de Cultuurpers Nerdpodcast zo klaar voor een nieuw jaar, waarin we het weer over onbegrijpelijke dingen gaan hebben die we niet uitleggen. Een podcast, kortom, waar de echte cultuurnerd zich uitermate welkom zal voelen, en de niet-kenner zich kan laven aan dingen die je allemaal niet kunt delen op verjaardagsfeestjes. Omdat die er toch even niet zijn.

En dan hebben we ook nog een kotsende schrijver en Frouke.

Luisteren doe je hier, doneren kan via deze link. En dat is dus echt nodig!

Dec 30, 202101:00:22
KunstZINnig #3: Jasmijn Huisman in gesprek met Gershwin Bonevacia, stadsdichter van Amsterdam: '‘Als ik niet schrijf, kan ik gebeurtenissen moeilijker verwerken.'

KunstZINnig #3: Jasmijn Huisman in gesprek met Gershwin Bonevacia, stadsdichter van Amsterdam: '‘Als ik niet schrijf, kan ik gebeurtenissen moeilijker verwerken.'

In  de derde aflevering van de podcast KunstZINnig gaat journalist Jasmijn  Huisman met de stadsdichter van Amsterdam, Gershwin Bonevacia, in  gesprek over de manier waarop poëzie zin geeft aan zijn leven: ‘Er is  altijd een vuur in mij dat ik niet kan ontkennen. Ik heb niet de keus  gemaakt om te schrijven, ik kan gewoon niet anders.’

Gershwin  Bonevacia is sinds 2019 stadsdichter van Amsterdam. Hij werkt samen met  organisaties als het van Gogh Museum en de Openbare Bibliotheek  Amsterdam. Recent verscheen zijn tweede dichtbundel ‘Toen ik klein was,  was ik niet bang’. In deze bundel gaat hij op zoek naar zijn jongere  zelf en gaat hij het dialoog aan met de jonge Gershwin, oftewel ‘Gush’.  In deze bundel beschrijft hij zijn jeugd, waarin hij geconfronteerd  wordt met onder andere dyslexie en racisme.

In  schrijven en dichten vindt Gershwin een diepe noodzaak: ‘Als ik niet  schrijf, kan ik gebeurtenissen moeilijker verwerken. Pas op het moment  dat ik het opschrijf, kan ik het analyseren en dan uiteindelijk  loslaten.’

Dec 21, 202157:25
Alles moest anders voor Patricia Goduto
Dec 06, 202138:06
KunstZINnig 2: Hanne Hagenaars: 'Kunst heeft mijn leven verdiept en in zekere zin ook gered.'
Nov 28, 202155:00
Nerdpodcast S2A3: Met Cees Debets en Marijn Lems over de onzekere tijden in de theaters.

Nerdpodcast S2A3: Met Cees Debets en Marijn Lems over de onzekere tijden in de theaters.

De zalen stromen maar moeilijk vol, technici hebben hun lampen aan de wilgen gehangen, maar de kaarten zijn niet aan te slepen voor Trojan Wars van Het Nationale Theater. Daarom praten we in deze langverwachte Nerdpodcast (de AVROTROS vindt de tune echt vreselijk) met Cees Debets, de directeur van dat grote Haagse theaterbedrijf. Marijn Lems heeft toevallig ook een paar voorstellingen gezien.

Dus een mooie kans om het ook nog over Hebriana te hebben, de voorstelling waar hij maar moeilijk zijn vinger achter kon krijgen. Cees Debets heeft daar zo zijn niet geheel onafhankelijke eigen ideeën over.

En dan gaat het natuurlijk over de gekmakende onzekerheid in de sector: hoe lang kunnen ze open, voor hoeveel mensen, en kunnen we een volgende lockdown vermijden? Dit alles in een wereld waarin niemand weet waar die aan toe is en directeuren, journalisten en vooral marketeers zich alle haren uit de hoofd krabben over de vraag wat ze moeten doen.

En dan gaat het ook nog over ABBA!

Nov 09, 202150:50
Podcast over de orkestrale macht van de accordeon: Bloedkoraal van Toeac op November Music 2021.

Podcast over de orkestrale macht van de accordeon: Bloedkoraal van Toeac op November Music 2021.

De link tussen de Orpheusmythe en Arnhemse potenrammers ligt meer voor de hand dan je zou denken. Tenminste, als je Peer Wittenbols heet en één van 's lands beste toneelschijvers bent. Dat je daar ook accordeons bij kunt denken, is dan weer bijzonder. Toch belooft Bloedkoraal, een voorstelling van accordeonduo Toeac, met een hoofdrol voor Jack Wouterse op een tekst van Wittenbols en gecomponeerd door Antony Fiumara, nu al een van de hoogtepunten te worden van November Music. ik sprak Peer Wittenbols, Renée Bekkers en Pieternel Berkers na afloop van hun allereerste openbare inspeelvoorstelling.

Ze vertellen over huin liefde voor de accordeon, en over het effect wat dat instrument oplevert binnen de klassieke muziek. Ook Peer Wittebols blijkt een liefhebber, sinds hij ermee in aanraking kwam bij het werken aan het stuk Brel, waarin de te jong overleden Jeroen Willems de Waalse zanger vertolkte op muziek van Oleg Fateev.

Bloedkoraal is een huiveringwekkend mooie voorstelling geworden. Luister hier naar het verhaal van de makers

Oct 29, 202124:34
Podcast kunstZINnig #1: Thjum Arts over humor, sociaal werk en de zin van het leven.

Podcast kunstZINnig #1: Thjum Arts over humor, sociaal werk en de zin van het leven.

‘Het contact dat je als cabaretier met je publiek maakt, is voor mij het hoogst haalbare.’ Toen cabaretier Thjum Arts (1993) rond 2018 begon door te breken als cabaretier, vroeg hij zich af of dit wel was wat hij écht wilde. Moest hij het als mens wel willen om zoveel over zichzelf te praten? Met een studie sociaal werk zou hij zich immers ook kunnen inzetten voor de ander. Toch bleef cabaret lonken, juist door het diepere contact dat er kan ontstaan met het publiek.

Connectie

Cabaret gaat voor hem niet alleen om de lach, maar ook over wat je wilt vertellen en welke connectie je wilt maken. Al van jongs af aan heeft Arts de neiging om zijn filosofische observaties te delen, maar werd dat lang niet altijd juichend ontvangen. Het podium werd in zijn leven dé plek waarin hij zichzelf en zijn gedachtes kwijt kon.

Oct 29, 202156:09
Stille Nacht Am Silbersee is een uniek muzikaal klankgedicht: 'Een enkel woord kan een wereld oproepen.' #novembermusic

Stille Nacht Am Silbersee is een uniek muzikaal klankgedicht: 'Een enkel woord kan een wereld oproepen.' #novembermusic

'Elke keer als ik naar een strand ga, zie ik de zee door een filter van alle teksten die er over de zee zijn geschreven.' Schrijver Joachim Robbrecht maakte, op verzoek van Romain Bisschoff en samen met schrijfbroeder Artun Alaska Arasli, een klankgedicht voor Ensemble Silbersee.

Tijdens November Music gaat het werk eindelijk in première, nadat het een jaar was opgehouden wegens Corona. Het stuk is er alleen maar intenser op geworden. In deze podcast spreek ik met de twee schrijvers en regisseur Romain Bisschoff over het werkproces. Dat gaat soms flink in detail. Want gedichten zijn ook iets om naar te kijken. Je kunt dat zelf controleren door de tekst te downloaden, die Silbersee gratis ter beschikking stelt op hun website.

Joachim Robbrecht vertelt: 'Ik ben enorm fan van klankgedichten. Die vertalen zich ook erg mooi naar papier. Ernst Jaendel is daar goed is. Ik begon met de klank van de zee op papier te zetten en dan merk je inderdaad dat met de hoofdletter G, de kleine letter g, de o en daarna de l en de f een golfbeweging krijgt die zich typografisch vertaalt. Door met een woord iets te doen kun je een wereld oproepen, zowel op papier als in de muziek.'

Verderop in de podcast ga ik met Romain Bisschoff in op de vraag hoe je dat eigenlijk doet, een stuk op de planken zetten waar muziek, acteren (Ariane Schlüter) en tekst zo prachtig in elkaar opgaan. Het blijkt te gaan om het ruimte bieden aan elkaar.

[service title="Goed om te weten" icon="https://cultureelpersbureau.nl/wp-content/uploads/2017/02/cropped-dodobird1trans.png" icon_color="#091483"]Stille nacht am silbersee is een bijzonder muziektheaterstuk, gecomponeerd door Martin Fondse, dat tijdens November Music in première gaat. Inlichtingen en reserveren.[/service]
Oct 17, 202134:56
Maas Theater en Dans speelt Melomaniac en de kids zijn overtuigd van de sterke combi van hiphop en klassiek

Maas Theater en Dans speelt Melomaniac en de kids zijn overtuigd van de sterke combi van hiphop en klassiek

Hoe bereik je als gevestigd klassiek orkest een jonger publiek? Het Rotterdams Philharmonisch Orkest bedacht al eerder een leuke combinatie met jeugdcultuur en klassieke muziek, maar sinds ze met Maas Theater en Dans in zee zijn gegaan, kreeg het project vleugels. Onder regie van Yolanda Spoel ontstond er een wervelende show waarin musici en hiphoppers naadloos op elkaar aansluiten en elkaar aanvullen.

Ik was erbij in Rotterdam, tijdens een inspeelvoorstelling met 140 middelbare scholieren en zag het wonder gebeuren.

Oct 06, 202129:27
Het podium is minstens zo spannend als je het alleen kunt horen. Audiodescriptie uitkomst voor wie geen kunst kan zien.

Het podium is minstens zo spannend als je het alleen kunt horen. Audiodescriptie uitkomst voor wie geen kunst kan zien.

Tijdens het Tilburgse circusfestival Circolo kun je het meemaken, als je wil, of als je niet anders kunt: audiodescriptie. Speciaal voor blinden en slechtzienden biedt het festival de diensten aan van Komt Het Zien, een bedrijf dat gespecialiseerd is in het live beschrijven van wat er op het podium voor je te zien is. Oprichtster Arlette Hanson, is zo'n beetje geboren in het circus, als telg van een circusfamilie en rolde deze wereld binnen toen ze 'nee' moest zeggen tegen een klas slechtziende kinderen, die haar Wintercircus wilde bezoeken. Een jaar later had ze wel iets voor ze geregeld, en nu is dat een bedrijf geworden. Luister in deze podcast naar haar verhaal. 

Oct 05, 202129:30
Nederlandse Reisopera presenteert spannend nieuw seizoen, met camping, transtraviata en vr.

Nederlandse Reisopera presenteert spannend nieuw seizoen, met camping, transtraviata en vr.

We waren bij de Nederlandse Reisopera en spraken met artistiek leider Joseph Fuchs, interim directeur Nina Hiddema, en een regisseur die gaat debuteren met een transversie van Verdi's Traviata.
Sep 20, 202122:34
Tobias Kokkelmans begint als directeur van het Nederlands Theaterfestival: ‘Meer uitwisseling tussen verschillende groepen in publiek en makers.’

Tobias Kokkelmans begint als directeur van het Nederlands Theaterfestival: ‘Meer uitwisseling tussen verschillende groepen in publiek en makers.’

‘Zoals voor veel mensen betekent het theaterfestival echt wel wat. Net als de Fringe is het niet meer weg te denken. Ik heb er artistieke vriendschappen mogen sluiten, ik heb er ruzies kunnen maken, ik heb er mensen ontmoet van wie ik dacht dat het tegenstanders waren, die medestrijders bleken te zijn. Want er zijn niet alleen voorstellingen, er wordt ook heel veel gepraat. Het is echt zo’n brandpunt in het jaar waar iedereen samenkomt. Dat hebben we nodig, om elkaar in de ogen te kunnen te kijken. Nu helemaal, nu het niet meer online hoeft.’

Tobias Kokkelmans werd kort voor het festival aangesteld als directeur van het Nederlands Theaterfestival. Kokkelmans komt uit Rotterdam, waar hij werkte als festivaldramaturg van O., voorheen bekend als de Operadagen. Hij zit al 15 jaar in het festivalwezen, en is blij met deze volgende stap in zijn carrière. Ik praat met hem in deze podcast over zijn plannen, zoals over meer uitwisseling, niet alleen tussen de Amsterdam Fringe en het Nederlands Theaterfestibal, maar ook met theater in het buitenland.

En natuurlijk over het publiek: ‘Het festival is straal uitverkocht. Ook de voorstellingen waar dankzij de coronacheck de anderhalve meter is losgelaten. Ik sprak Noraly Beyer bij de voorstelling Gliphoeve, die geprogrammeerd staat in het Bijlmerparktheater. Ik vroeg haar hoe ze daar verzeild was geraakt en zij zei: aanbod doet volgen. Dat vond ik een prachtige uitspraak. Er komt publiek op af en ook publiek dat elkaar voor het eerst tegenkomt.’

Hij is de derde directeur van het festival, gaat hij het ook helemaal anders doen? ‘Wat Arthur Sonnen als oprichter heeft gedaan: hij is de traditie begonnen om een juryselectie te tonen, en zijn opvolger Jeffrey Meulman heeft er echt een publieksfestival gemaakt. Ik krijg weer een andere taak.’

En wat gaat die zijn? ‘Een reden waarom ik heel graag wilde solliciteren: de Fringe en het Nederlands theaterfestival zijn twee hele mooie paradijselijke eilandjes in de oceaan van podiumkunsten, en daar wil ik meer bootjes in laten varen. Meer uitwisseling dus, en meer vervlechting. Het zijn totaal verschillende publieksgroepen en verschillende  soorten makers. Ik wil ervoor gaan zorgen dat die elkaar vaker tegenkomen.’

Al te innig mag het niet worden: ‘Het moet geen fusie worden, want fusie is ruzie. Voorbeelden te over.’

Heel erg concreet zijn zijn plannen nog niet, maar hij heeft wel wensen: ‘We leven nu in een tijd waarin jongere generaties heel veel te vertellen hebben aan oudere generaties, maar andersom moet ook mogelijk zijn dat oudere generaties hun ervaring delen met jongeren. Ik denk aan intergenerationele uitwisseling. Dus misschien kan Gijs Scholten van Aschat een cursus paaldansen doen bij de Fringe. Je kunt het zo gek niet bedenken, al weet ik niet of Gijs Scholten van Aschat daar behoefte aan heeft.’

Luister hier naar alle andere plannen van Tobias Kokkelmans.

Sep 10, 202147:06
Nerdpodcast met Guy Weizman, in gesprek met Marijn Lems en Wijbrand Schaap, over cancel culture en woede, en de Staat van het Theater

Nerdpodcast met Guy Weizman, in gesprek met Marijn Lems en Wijbrand Schaap, over cancel culture en woede, en de Staat van het Theater

‘We dachten dat het een goed idee was om na anderhalf jaar ellende niet meteen te beginnen met het meest kritische perspectief, maar juist te benadrukken hoe goed het was om weer bij elkaar te zijn.’

In deze podcast blikken Marijn Lems en Wijbrand Schaap met Guy Weizman terug op zijn ‘Staat van het Theater’, de traditionele opening van het theaterseizoen. Weizman verraste het aanwezige publiek op het Nederlands Theaterfestival met een liefdevolle ouverture door het voltallige ensemble van NITE, die elk voor zich in de microfoon riepen hoe goed het was om weer live bij elkaar te zijn.

Daarna ging Weizman de diepte in, en hoe. ‘Het was voor mij de grootste vraag over welke onderwerpen ik het niet wilde hebben. Ik vond het belangrijk om geen lege uitspraken te doen. Normaal mag ik mijn mening en visie op een manier op de planken te zetten op een manier die arti0stiek is, en afwijkt van wat een journalist doet.’

Weizman ging in op de cancelcultuur, vanuit een heel persoonlijk motief: ‘Wat ik het mooiste aan de cultuursector vindt, is dat hij vol zit met mensen die de wereld willen verbeteren. Ik doe mijn best te werken aan een wereld die iets positiever is dan de wereld die ik om me heen zie. In die poging ben ik bang dat we zo bang zijn om fouten te maken, dat we uiteindelijk niets meer durven te zeggen. Er zijn ook mensen die niet met mij willen samenwerken omdat ik als joodse Marokkaan uit Israël kom. Ik vind dat heel pijnlijk.’

Luister hier naar de hele podcast (45 minuten). Ook om erachter te komen waarom de gastspreker die Guy Weizman opvoerde, zoveel extra indruk maakte.

Sep 03, 202146:38
Nerdpodcast met Jan Veldman, Marijn Lems en Wijbrand Schaap over theaterweigeraars en cabaret.

Nerdpodcast met Jan Veldman, Marijn Lems en Wijbrand Schaap over theaterweigeraars en cabaret.

We hebben het over de niet-bezoeker van theater. Omdat het er vorige week over ging op Theaterfestival Boulevard en daarna op sociale media naar aanleiding van dit bericht. Wie zich daarover heel sterk uitliet, was toneel- en scenarioschrijver Jan Veldman (o.a. Theatergroep Jan Vos). ‘Ik denk dat het elitair vinden van theater een elitair idee is, en in ieder geval een cliché. En waarom zou het slecht zijn dat en kunstenaar zich in een elitaire hoek plaatst? Je moet maken wat je goeddunkt, en niet wat het publiek naar jou idee goed vindt.’

En waar staan al die gegevens over hoe elitair theater dan wel niet zou kunnen zijn? Op de site van het CBS: Statline

Het zou natuurlijk allemaal alleen maar aan de marketing kunnen liggen, maar die marketeers worden weer aangestuurd door makers. Ook iets wat – volgens jan Veldman – in Nederland veel sterker is dan bijvoorbeeld in Duitsland.

Marijn Lems: ‘Er zijn steeds meer jonge makers die de weg zoeken naar het publiek. Maar het schrijven van teksten daarover is best nog wel lastig,’

Veldman: ‘Soms haalt de maker de peper uit de marketingtekst, en dat is een beetje dom natuurlijk.’

Marijn Lems: ‘Er is ook te weinig ruggespraak tussen makers en programmeurs over hoe een voorstelling het beste bij het publiek kan worden gepresenteerd.’

En dan hebben we het ook nog over comedian Rogier Kahlman, die op facebook klaagde over te weinig inkomsten uit zijn comedyshow, wat leidde tot wat discussie. Hij blijkt bevriend met Marijn Lems en een oud-leerling van Jan Veldman. Dus hebben we het erover. Over hoe het beeld op facebook kan afwijken van de realiteit.

Daardoor zal hij – dankzij deze podcast – nog eens een hele grote worden.

Aug 28, 202155:01
'Je weet niet waar je aan toe bent.' Niet-bezoekers van theater maken duidelijk waar het misgaat met de kunst #tfboulevard

'Je weet niet waar je aan toe bent.' Niet-bezoekers van theater maken duidelijk waar het misgaat met de kunst #tfboulevard

Het overgrote deel van de volwassen Nederlanders gaat nooit naar het theater. Opvallend genoeg gaat het onder theatermensen nooit echt over de vraag, waaróm mensen niet naar het theater gaan. Onze kunstsector is immers een aanbodmarkt. Op een kunstopleiding wordt je niet opgeleid om het publiek te behagen, maar om uiting te geven aan je allerindividueelste emotie. En dan liefst niet op een manier die de subsidiecommissie of criticus niet vorig jaar ergens anders al heeft gezien.

Raoul Heertje gaat nu wel vragen aan niet-bezoekers waarom zij niet gaan, en hij hield daarover een werksessie tijdens Theaterfestival Boulevard in Den Bosch. Het was eigenlijk best onthutsend. Luister naar het gesprek dat ik na afloop met hem erover had.

Aug 18, 202118:46
Nerdpodcast #s2e1: over de noodzakelijke lichtheid van iets zwaars. Een gesprek over recensies en heksen met Club Gewalt #tfboulevard

Nerdpodcast #s2e1: over de noodzakelijke lichtheid van iets zwaars. Een gesprek over recensies en heksen met Club Gewalt #tfboulevard

Er gebeurt enorm veel in het theater, deze zomer, omdat veel zomerfestivals speciale coronaedities hebben waar ze heel veel laten zien van wat er afgelopen jaar tijdens de gedwongen sluiting van theaters op zolderkamers is gemaakt. Een van die vorostellingen was Die Hexe, van Club Gewalt, een fris puntheaterbandje/theatercollectief dat deze zomer te zien is/was op Theaterfestival Boulevard. Nerd 1, Marijn Lems, kent een paar leden persoonlijk, Wijbrand Schaao, Nerd 2, schreef een niet zo enthousiaste recensie over hun voorstelling. Hij vond het allemaal veel te luchtig, terwijl het thema, hekserij en angst voor vrouwelijke bevrijding, best wel een stevige aanpak nodig heeft.

Reden genoeg om erover van gedachten te wisselen met de makers zelf, dus hebben we ze gebeld en dat levert een opvallend verhelderend gesprek op, ook al zat het complete team - inclusief ongeboren kroost - in een auto op weg naar Den Bosch. Vlak voor ze de parkeergarage binnenrijden hebben we het over lichtheid, zwaarte, punk en Rammstein. En over hoe lastig het is om naar een toon te zoeken als je geen publiek hebt. 

Aug 13, 202150:42
Guilherme Miotto: het wachten is altijd op het moment dat het gaat stromen. #tfboulevard

Guilherme Miotto: het wachten is altijd op het moment dat het gaat stromen. #tfboulevard

Guilherme Miotto is artistiek leider van Corpo Maquina, een bijzonder dansgezelschap dat is gevestigd in Breda en Tilburg. Dit jaar staat hij, onder andere, met de voorstelling Tak. op Festival Boulevard in Den Bosch. Een voorstelling, voortkomend uit een eerder project in een stadswijk van Den Bosch. Zes vrouwen met wie hij daar werkte, vormen nu een ensemble waarmee hij grote plannen heeft. “Ze brengen een leven met zich mee. Dat mis ik enorm als ik met jonge mensen werk.” We praten over hoe hij zijn werk inricht. Een gesprek met stiltes. Over wachten tot het loskomt.

Aug 07, 202132:02
Joseph Toonga op Theaterfestival Boulevard: 'Mijn dochters helpen mij om empathie in Hiphop te brengen.' (Engelstalig)

Joseph Toonga op Theaterfestival Boulevard: 'Mijn dochters helpen mij om empathie in Hiphop te brengen.' (Engelstalig)

Je komt hier met twee voorstellingen, born to protest en born to manifest. Ze gaan over kwetsbaarheid. Maar de titels komen niet erg kwetsbaar over.

Oorspronkelijk had ik geen titel. Iemand kwam op met ‘Born to’ en toen bedacht ik dat het mooi zou zijn om daar ‘manifest’ achter te zetten. Het gaaat immers om een verschijnen, een vertonen. Toen er ook een openluchtversie van zou komen, heb ik daar ‘protest’ van gemaakt. In het Frans is ‘manifester’ immers ‘protester’.

Dat Frans heb je meegenomen uit je geboorteland Kameroen?

Ja. Ik heb vervolgens bedacht dat ‘born to protest’ een openluchtversie zou worden, en de titel werkt omdat het gaat om een groep zwarte mannen en een vrouw, die op straat optreedt. Dat is geen norm om dat zo in een groep op straat te zien, en dus is het een protest tegen die norm.

Identiteit speelt dus een grote rol. Nu gaat het om zwarte dansers in een witte stad, met die titel, daar gaan mensen zich mogelijk aan storen. Was dat ook de bedoeling?

Niet echt, al is het wel mijn bedoeling om mensen aan te spreken op hun stereotyperingen. In Dresden, waar ik net vandaan kom, speelden we voor een totaal ander publiek dan ik in Engeland gewend ben. De performers maakten zich daar zorgen over. Toen zei ik: veroordeel hen niet, omdat je ook niet wilt dat zij jou veroordelen. Dat was een goede les voor ze.

Je hebt bij diverse balletgezelschappen gewerkt, ook in Hamburg, en nu bij het Britse Royal Ballet. Hoe kwam dat tot stand?

Ze waren op zoek naar aansluiting met andere publieksgroepen, en wilden ook de Hiphop verkennen. Ik heb de stoute schoenen aangetrokken en solliciteerde. In het gesprek met hun voelde ik een ambitie om daadwerkelijk een stap te zetten naar een inclusiever gezelschap. Ik vond het fascinerend om mee te doen, niet om alles te veranderen, maar om ze te informeren over hoe het er in andere gemeenschappen aan toe gaat.

Hoe doe je dat?

Ik ben erg geinteresseerd in jeugdwerk en gemeenschapswerk. Ik hoop mijn ervaringen daarin aan hen mee te geven. Het belangrijkste is dat de groepen waar ik mee werk zich welkom  voelen in datt gebouw. Daarom wil ik alle repetities ook openbaar maken. Dan komen er meer dansers en choreografen uit andere groepen kijken, en geïnspireerd raken.

Je baseert je op Hiphop. Dat is een stijl die erg gaat over mannelijke overheersing en kracht. Hoe breng je daar kwetsbaarheid in?
Dat is een zoektocht, maar ik begin er al mee dat ik mijn twee dochters (van 2 en 6 jaar) meeneem naarr alle repetities. Dat helpt mij in het overbrengen van empathie en begrip tijdens de repetities.

Aug 06, 202126:31
 ​De permanente zoektocht van Naomi Velissariou: ‘Ik vraag me af of ik als kunstenaar wel aan duiding of verbinding moet doen.’

​De permanente zoektocht van Naomi Velissariou: ‘Ik vraag me af of ik als kunstenaar wel aan duiding of verbinding moet doen.’

Dit is - op verzoek van de markante theatermaakster Naomi Velisssariou - de integrale opname van het interview dat ik met haar had op vrijdag 30 juli 2021.

Aug 03, 202137:58
Boulevard beleeft tweede Corona-editie: ‘Het is een festival organiseren, midden in een natuurramp. Niets is business as usual’

Boulevard beleeft tweede Corona-editie: ‘Het is een festival organiseren, midden in een natuurramp. Niets is business as usual’

Theaterfestival Boulevard gaat deze zomer, net als vorig jaar, door. Alles is aangepast aan ‘corona’: veilig op anderhalve meter, geplaceerd, met registratie voor de horeca, maar wel nog gewoon een stuk of honderd voorstellingen. In deze podcast spreek ik met Nina Aalders en Tessa Smeulers, verantwoordelijk voor de programmering van Boulevard. Zij bleven aan het roer, nadat de geliefde en gevierde festivaldirecteur Viktorien van Hulst dit jaar vertrok omdat ze een baan kreeg als directeur van het Fonds Podiumkunsten.

Nina: ‘Als iemand die zo belangrijk is geweest voor het festival weggaat, voel je van alles, maar we hebben ook geleerd hoe stevig het festival inmiddels staat, ook in zo’n storm als nu.’

Perfect Storm

En het was een ‘perfect storm, kunnen we zeggen. Het kwam van alle kanten. Niet alleen de directeur is weg, maar ook het festivalhart verdween. En Corona duurt alweer anderhalf jaar.

Tessa: ‘Onze vaste ontwerper, Teun Mosk, heeft met ons meegedacht over hoe we ons het beste tot onze nieuwe plek, in het Zuiderpark, kunnen verhouden. Dat het uitnodigend is en dat we de natuur waarin we staan niet ontkennen. Dat is gelukt. Het ziet er waanzinnig uit.’

Alles moet op anderhalve meter. Dus geen bustours met die leuke Frits, maar alles op de fiets. In de zalen geen volle rijen, maar zitjes. Kan het reguliere theater nog wat van jullie leren?

Nina: ‘We zijn een festival. We moeten onszelf elk jaar opnieuw uitvinden. Om nu net als in de schouwburg stoelen leeg te laten vallen voelde voor ons als business as usual. We vonden het namelijk niet usual wat we dit jaar voor onze kiezen hebben gehad. We hebben ook te maken met makers die voor bepaalde locaties maken. Het is een balanceeroefening tussen verschillende belangen, maar dit jaar was het extra zo. We komen elke week nieuwe uitdagingen tegen.’

Tessa: ‘Het is een festival organiseren, midden in een natuurramp. Niets is business as usual. Datt harde werken heeft ook een beloning nodig. Dat we door kunnen gaan, is zo bijzonder. We staan bij de opening allemaal een potje te grienen.’

Bondgenoten

Hoe gaat dat eigenlijk, een festival programmeren tijdens lockdowns en quarantaine?

Nina: ‘We wisten aan het begin van het jaar nog niet wat we konden. We konden ook niet gaan kijken, en hebben vooral veel gesprekken gehad. Soms moesten we dan alsnog cancelen. Er waren ook repetities in Duitsland gepland, die we moesten stoppen. Dat ging niet over kleine zalen, maar ook over de grote producties. We hebben risico’s genomen, waarvan het niet voorstelbaar is dat ze gelukt zijn, zoals Joseph Toonga, die uit Engeland komt. Maar tegelijk is de grote productie van Artemis afgelast omdat die in Duitsland repeteerde.’

Tessa: ‘Makers waren ook huiverig om voorstellingen te bedenken voor grote aantallen toeschouwers. We hebben veel mensen het vertrouwen moeten geven in lange gesprekken.’

Nina: ‘Je raakt er een beetje aan gewend dat je het echt niet weet, dit jaar.’

Tessa: ‘Alleen dankzij je bondgenoten kun je in deze tijden overeind blijven.’

Hoe het dan toch allemaal gelukt is: luister naar deze podcast. En ga gewoon kijken in Den Bosch. Het kan. Het is veilig. Het is de moeite waard.

Aug 02, 202141:45
Nerdpodcast #15 met Dick Zijp: 'Humor volgt meestal de macht, en is daarin ook effectiever dan serieuze uitingen.'

Nerdpodcast #15 met Dick Zijp: 'Humor volgt meestal de macht, en is daarin ook effectiever dan serieuze uitingen.'

Met zijn opiniestuk in de Volkskrant haalde hij zich de gramschap op de nek van geinfabrikanten als Bert Brussen en Hans Teeuwen. In niet mis te verstane persoonlijke aanvallen werd 'Suck My Dick Zijp' verweten een 'genderneutrale rotkop'  te hebben, die aantoonde dat 'woke' mensen geen humor hadden. Reden voor de wakkere nerds, Marijn Lems en ik, ook wel de lachebekjes van de Nerdpodcast genoemd, om humordeskundige Dick Zijp eens stevig aan de tand te voelen.

Zijp spreekt met ons via de telefoon vanaf zijn onderduikvakantieadres. Het gaat over het interview met comedyvernieuwster Ilse Warringa in de Volkskrant van 10 juli jongstleden, waarin zij, naast een warm pleidooi voor meer warm begrip voor elkaar, ook haar onvrede liet blijken met mensen die vonden dat je over bepaalde kwetsbare personen geen grappen mocht maken. Volgens de maakster van De Luizenmoeder is het maken van grappen over minderheden juist een vorm van erkenning.

Humor is dus niet links

Dat was reden voor Zijp om in de pen te klimmen, vertelt hij, want humor is volgens hem helemaal niet zo links, als middel om mensen zich gewaardeerd te laten voelen door een foute grap. Humor, zo legt hij uit, is meestal een tikje rechts of reactionair, en meer bedoeld om de bestaande verhoudingen te bevestigen. Iets wat Hans Teeuwen dan weer helemaal met hem eens is.

Enfin, daar valt natuurlijk genoeg over te mompelen, en dat doen we dan ook, 50 minuten lang, met nog een leuke rol voor onze Afrikaans sprekende Warringa-robot. Luister voor het slapen gaan, want het is gegarandeerd slaapverwekkend!

Jul 23, 202151:38
Nerdpodcast 14: Deze twee recensenten zijn het opvallend eens over katholiek theater, het Holland Festival, ITA en de komende zomer

Nerdpodcast 14: Deze twee recensenten zijn het opvallend eens over katholiek theater, het Holland Festival, ITA en de komende zomer

Ooit begonnen we deze serie omdat we het gruwelijk oneens waren over sommige dingen, maar in de praktijk pakt dat toch weer anders uit. In aflevering 14 van deze boeiende serie insidersgesprekken over theater en wat dies meer zij, spreken we over een paar voorstellingen van het Holland Festival en blikken we vooruit naar de festivalzomer. Zo blijkt de nieuwe coronaversie van De Parade opeens iets te zijn waar Wijbrand weer graag voor op pad gaat, namelijk, zoals Marijn vertelt: een diner met tweee voorstellingen waarvan er minstens 1 buiten je eigen bubbel valt.

Ook buiten de bubbel voor beiden was overigens Pierrot Lunaire van Klangforum Wien, en eigenlijk ook Age of Rage van ITA, die voor beiden te gortig was. En dan duikt opeens de naam van Erik Snel op, oprichter van het Utrechtse gezelschap Aluin. Marijn en Wijbrand zijn het eens over diens capaciteiten om de klassieke tragedies wel te kunnen vertalen naar iets met inhoud en zeggingskracht.

En dan gaat het ook nog over katholiek theater. Wat ze daarmee bedoelen?

Luister hier naar de zomerspecial van de nerdpodcast!

Jul 02, 202146:13
Nerdpodcast #13: Emily Ansenk (Holland Festival) is er helemaal klaar voor: ‘Tot anderhalve week geleden wisten we niet of het door kon gaan.’

Nerdpodcast #13: Emily Ansenk (Holland Festival) is er helemaal klaar voor: ‘Tot anderhalve week geleden wisten we niet of het door kon gaan.’

‘Zijn we er klaar voor? Ja, Is alles gereed? Nee, nog lang niet, want het is allemaal heel erg complex. Maar uiteindelijk overweegt nu de juichstemming, omdat we tot anderhalve week geleden nog niet eens wisten of we mochten.’ Emily Ansenk, voor het tweede jaar directeur van het Holland Festival, vertelt in deze Nerdpodcast  aan Marijn Lems en Wijbrand Schaap over deze 74ste editie, die eindelijk weer live events bevat. Er zijn wel hobbels. Zo moet je, als je meer voorstellingen bezoekt, best vaak testen op Corona, ook als je gevaccineerd bent.

‘Dat is een kleine ongemakkelijkheid die we het publiek liever niet zouden aandoen. Je moet nu vooraf lang een testlocatie in de RAI, of in een van de andere steden, maar veiligheid staat voorop.’

Het kan dus niet zoals in Vlaanderen, waar bij een testevent in het theater een test-tent voor de deur staat, vertelt Ansenk: ‘We kunnen daar een heel lange filosofische discussie over hebben, maar zo werkt het niet in Nederland. Als individuele instelling kun je zoiets niet veranderen. Ook al zijn we een redelijk geroot en belangrijk podiumkunstenfestival, dan nog zijn we eigenlijk maar een hele kleine speler. Je kan de regels niet veranderen naar je eigen kleine instelling toe.’

Invloed

Eigenlijk klinkt dat best bescheiden voor een festival waar vroeger heel politiek en zakelijk Nederland voor uitliep. ‘Wat ik dit jaar geleerd heb is: maak je alleen zorgen over de dingen waar je wel invloed op hebt, en vooral geen zorgen over waar je geen invloed op hebt. Als kleine speler kun je de regels niet veranderen. We moeten allang blij zijn dat we live kunnen.’

Ook wanneer de regels worden versoepeld en er weer zonder testen gespeeld mag worden met een maximum van 30 personen per zaal, zal het Holland Festival niet meegaan. ‘Alles wat we hebben geprogrammeerd is gedaan, rekening houdend met de anderhalve meter. Dat kan nu nog niet zonder testen. Met maximaal dertig mensen in de zaal komt het niet uit. De kaartverkoop is daar ook op ingericht, en wat er ook door de politiek besloten wordt, we gaan dat niet aanpassen. Veel voorstellingen zijn al uitverkocht.’

Luister verder naar alles wat je altijd al wilde weten over deze editie van het Holland Festival.

May 28, 202146:56
Nerdpodcast #12: Jeroen Bartelse, baas van de Covid Taskforce Creatieve en Culturele sector: Het is nog afwachten hoe snel mensen terug kunnen, en hoeveel mensen terugkomen.’

Nerdpodcast #12: Jeroen Bartelse, baas van de Covid Taskforce Creatieve en Culturele sector: Het is nog afwachten hoe snel mensen terug kunnen, en hoeveel mensen terugkomen.’

Jeroen Bartelse is niet alleen directeur van TivoliVredenburg in Utrecht, de oud directeur van de Raad voor Cultuur is ook baas van de Taskforce die voor de culturele en creatieve sector de lobby voert voor steun aan de cultuur in tijden van Corona. Marijn Lems en Wijbrand Schaap blikken met hem terug op het eerste coronajaar, samengevat in een mooi boek dat uitgegeven wordt door TivoliVredenburg, maar we kijken ook hoe het nu verder moet, met de zzp'ers, en met de test samenleving.

´Er zitten terecht ethische en morele bezwaren aan de test-samenleving. Wij worstelen daar als taskforce ook mee. De wet is misschien wel nodig, maar we hebben ook hele grote zorgen. We zouden in de cultuursector open kunnen gaan zonder testen, omdat er hele goede, en bewezen veilige protocollen zijn. Het duurt veel te lang.’

‘We zijn op dit moment weer aan het rekenen, net als in maart vorig jaar en de zomer, om in kaart tre brengen wat de schade is. Dat doen we om de minister duidelijk te maken wat de schade is. Uiteindelijk alle credits naar de minister, die het toch bvoor elkaar gekregen heeft. Of het genoeg is: het antwoord daarop is nee. Het is nog afwachten hoe snel mensen terug kunnen, en hoeveel mensen terugkomen.’

‘Onze eerste zorg was ervoor te zorgen hoe de steun ook bij de zzp’ers terecht zou komen.  we gingen eerst uit van een trickle down effect: door het blijven verlenen van opdrachten aan kunstenaars en zzp’ers kon hun inkomen gegarandeerd worden. De volledige lockdown trok daar een streep doorheen en de generieke pakketten voor zelfstandigen die zijn heel mager. Je valt terug naar bijstandsniveau. Daar vallen klappen. Wat je nu ziet is dat de instellingen het redden. dat is heel belangrijk, want als die het niet redden klapt alles in een. Maar de artiesten en zelfstandigen zijn het kind van de rekening. Sommige makersregelingen werken, maar een deel van de sector is daar niet mee gered.’

May 12, 202146:14
INGMAR HEYTZE: BANG

INGMAR HEYTZE: BANG

'Waarom ik herdenk? Omdat ik zo bang ben voor wat er kan gebeuren als we vergeten.'

Dat zei ik een paar weken geleden tegen mijn iPhone, betrekkelijk gelukkig, op mijn luie stoel in de zon in de achtertuin. Ik had een glas witte wijn onder handbereik en ik lag te genieten van de suburbane lente - een witte, tevreden man met gezin, buik en belang in zijn luie stoel, de achtertuin van zijn eigen huis in Utrecht. De buik was er trouwens al af, want het is me afgelopen maanden zelfs gelukt om de coronacrisis eraf te sporten. Ik was op mijn vierkante meter een vorst.

Dat was voordat het CDA in Oegstgeest een 'Für Asylbewerber Verboten' uitvaardigde, voordat de bruinhemden van het FvD hun nieuwe 'grapje' in postervorm lanceerden en Baudet op de ophef reageerde met de tweet: '"Al decennia politiseren onze tegenstanders de Oorlog om massale immigratie, Europese machtsfantasieën en moderne kunst te pushen. Nu zeggen wij: zullen we op 5 mei ook even stilstaan bij de vrijheden die we in 2020/2021 zijn kwijtgeraakt? Dat zou niet mogen?"

Kortom, het was voordat ik me realiseerde dat Bertrand Russel gelijk had toen hij zei: “The universe in unjust. The secret of happiness is to face the fact that the world is horrible, horrible, horrible. You must feel it deeply and not brush it aside. You must feel it here” - hitting his breast - "And then you can start feeling happy again." (Escape from God: The Use of Religion and Philosophy to Evade Responsibility).

Daar wacht ik dan maar op. Verdomme.

May 04, 202102:21
Nerdpodcast #11: Samora Bergtop over witte critici met witte critici Marijn Lems en Wijbrand Schaap

Nerdpodcast #11: Samora Bergtop over witte critici met witte critici Marijn Lems en Wijbrand Schaap

We missen een boel cultuur in Nederland, want het land is cultureel nogal gesegregeerd. Dat vertelt actrice Samora Bergtop ons, en ze heeft er een overtuigend verhaal bij. Dus gaat het over kunstjournalistiek die te weinig kennis van en oog heeft voor al die cultuur die gemaakt wordt op plekken en door gemeenschappen waar de witte cultuurjournalist doorgaans niet komt of geen persberichten van krijgt.

Hoe komen we van die segregatie af? We komen er niet helemaal uit, tijdens deze dikke drie kwartier, maar het levert wel interessante gezichtspunten op. En voldoende stof voor nieuwe gesprekken. 

Apr 22, 202152:54
Jeffrey Meulman van Theaterfestival naar Verkadefabriek: 'We moeten weer een fringecircuit ontwikkelen'

Jeffrey Meulman van Theaterfestival naar Verkadefabriek: 'We moeten weer een fringecircuit ontwikkelen'

Toen Jeffrey Meulman (52) in 2008 aantrad als directeur van het Theaterfestival, moest het publieksvriendelijker worden. In plaats van een presentatie van 'het meest belangwekkende theater' wilde het bestuur dat hem aanzocht een feest van het mooiste theater maken. Meulman ging aan het werk, met succes, maar het belangrijkste wat hij deed, was het oprichten van een 'fringe': een alternatief festival naast dat grote festival. Hij vertelt erover in deze podcast: 'Veel makers gingen te weinig uit van eigen kracht. Dat vond ik bij mijn aantreden als directeur van het Theaterfestival. In 2008 volgden makers de traditionele weg van werkplaats naar productiehuis, naar fonds. Wat ik wilde aanjagen was een eigen onafhankelijk circuit. Ik had niet voorzien dat het hele systeem van productiehuizen zou worden wegbezuinigd. Toen werd de fringe opeens noodzaak.'

Apr 12, 202139:34
Janice Deul over ‘translationgate’: ‘Je mag van mensen in de literaire wereld toch wel verwachten dat ze kunnen lezen?’ Nerdpodcast #10

Janice Deul over ‘translationgate’: ‘Je mag van mensen in de literaire wereld toch wel verwachten dat ze kunnen lezen?’ Nerdpodcast #10

Podiumpoëzie wordt doorgaans in Nederland minder hoog geacht dan geschreven poëzie. Terwijl podiumdichters juist zo sterk kunnen raken. Alleen tijdens de Nacht van de Poëzie, elk jaar in Utrecht, eren we de performers onder de poëten. Daarna zijn het weer de grapjassen die kunnen rijmen, waarvoor ze vaak versleten worden.

Spoken Word, de aan de hiphop ontsproten podiumpoëzie, staat weer wat lager op de literaire Olympus. De verwarring in literair Nederland was dus groot toen Amanda Gorman, een Spoken Word-artist van net iets boven de twintig, vanaf het hoogste podium van de VS de hele wereld wist te beroeren. Gevraagd om een vertaling bood uitgever Meulenhoff aan om de internationaal gelauwerde literaire dichter Marieke Lucas Rijneveld met die klus te eren, ook al spreekt die nauwelijks engels en ontbreekt het hun aan ervaring als vertaler.

Journalist en fashion activist Janice Deul vroeg zich in De Volkskrant af waarom er geen jonge, zwarte spoken word artist was gezocht voor de vertaling van het legendarische spoken word-gedicht The Hill We Climb van Amanda Gorman, uitgesproken bij de inauguratie van Joe Biden. Daarna brak een shitstorm los waarin geroepen werd dat het kennelijk een eis was dat mensen die iets niet meegemaakt hadden niet als vertaler konden optreden van iemand die iets meegemaakt had. Janice Deul schreef natuurlijk iets anders, maar op sociale media lees je niet de bron, alleen de reacties.

Marijn Lems en Wijbrand Schaap kijken met Janice Deul terug op wat inmiddels een soort 'TranslationGate' is geworden. Alles blijkt, zoals altijd, veel genuanceerder te liggen, maar in een wereld die door cancel culture en racistische verkiezingswinst voor BBB, FvD, JA21 en PVV wordt bepaald, maken we liever van een redelijk verzoek een oorlogsverklaring.

We spreken over de noodzaak van een ruimere blik in de literaire wereld, en minder angst voor het onbekende. Het is een aangenaam gesprek, met iemand die - na haar Volkskrant-artikel - wereldwijd gevraagd is voor interviews, maar in Nederlandse media genegeerd wordt.

Daarom exclusief op Cultuurpers.

Apr 09, 202156:35