Binnenkort wordt alles anders

Karin sluit haar hekken, sluit zich af om ongestoord te kunnen alleen zijn. De tol van hooggevoelig zijn blijft offers vragen. Einde deel I

Leven in een kleine samenleving in Frankrijk is leren leven met de kleinzieligheid van anderen en jezelf. Er wordt volop geroddeld over Karin en Karin roddelt ook over hen.

Karin is gelukkig alleen maar op een dag maakt ze de fout haar ex lief te vragen boven haar te komen wonen. Dat loopt mis. Het getuigt van de moeilijkheden ten gevolge van Hsp.

Geluk bij ongeluk! Karin wordt uit het internaat gezet. Eindelijk kan ze op kot en heeft ze haar eigen ruimte! Wat zal ze doen met haar vrijheid?

“Migraine is complex het is een bondgenoot van hooggevoeligheid“ zegt Karin tegen haar neurologe. Ook het geheugenverlies is problematisch! Hoe kan het dat ze de naam van haar dochter vergat! “Maar de arts heeft er geen oor voor…” klaagt ze tegen een collega migraine. Die het over de schamele studie tijd heeft, dat aan migraine wordt gewijd.

Terug in Gent helpt de politie om Karin te verlossen van haar stalker. En na 9 maanden is het stalkingsalarm niet meer nodig. Maar is Karin echt bevrijd?

De stalking duurt al drie jaar ondertussen. R.G achtervolgd Karin naar Gent en overvalt haar maar een jonge agent biedt hulp aan.

Voorwerpen die vallen en licht geven in je geest en gelukkig zijn als je een dodelijke val maakt is nogal vreemd. Maar niets is erger dan van je stilte worden beroofd! Zeker als je daar zoveel offers voor bracht als Karin deed.

Het leven met migraine is vol verrassingen! Karin gaat naar een dansvoorstelling zonder toestemming van haar ziekte…en belandt in een nieuw avontuur!

Het is geen sprookje om hooggevoelig te zijn. Karin neemt je mee door het veld van gevoeligheden die voor de ene lastig en voor de ander lachwekkend zijn.

Emoties trekken vage scheidingslijnen tussen ‘goed en niet goed’ voor Karin of is er sprake van autisme? De loep voor onderzoek wordt andermaal boven gehaald. Bovendien wordt een congregatie opgericht die op een Kunst performance uitdraait.

Likes en afkeuringen maken meer en meer deel uit van ons leven… Een manier van indelen. Karin stelt zich daar met een voorbeeld vragen over. Of is zij het zelf die door de jaren heen een verbitterde kluizenaar is geworden, en invalide voor gezag ?

Na meer dan veertig jaar (haar eerste aanval op zes jarige leeftijd) is Karin nog steeds geen suffe migraine kop geworden maar blijft ze geloven in genezing!

Het voorval met de Amsterdammers rooster Karin. Maar iets van Filip zijn uitspraken resoneert met haar kindertijd…Uiteindelijk komt die herinnering bovendrijven…

Karin wil alleen zijn maar dat wordt niet begrepen. Scheldwoorden knallen tegen haar ego aan en er ontstaat oorlog…

Karin gaat haar vrienden ophalen aan het station in Angoulême maar de feestvreugde wordt door migraine overschaduwd en Karin krijgt een stomp in haar maag. Ondanks de aanval wordt ze uitgedaagd…

Karin ontmoet in Wenen een Hollands homokoppel waarmee ze vriendschap sluit. Maar wanneer ze haar op een dag komen opzoeken loopt alles in het honderd.

Alles komt en gaat maar migraine blijft. In een poëtische soufflé stelt Karin zich de vraag : Hoe werkt zo’n relatie met ziekte?

Bij elke aanval opnieuw diezelfde vragen en twijfels. Medicijnen nemen? Zoja welke en hoeveel? Of wachten we nog af? Slingerbewegingen om gek van te worden… maar Karin moet uiteindelijk een beslissing nemen. Hoe doet ze dat???

De wetenschap is met het ontdekken van genetisch materiaal al ver voorbij de oude volkswijsheid gekomen waarmee migraine patiënten nog steeds worden beschimpt. Karin probeert uit te leggen dat zoiets stigmatiserend werkt.

Oud en achterhaald onderzoek leeft nog steeds als volkswijsheid. Karin ergert zich in die uitspraken en trekt haar mes om boze tongen de mond te snoeren!

Als suikerklontjes tegen elkaar aan tikt het ene ongemak het andere aan. Ook een vreemd spraakprobleem past in de rij. Karin loopt angstig naar een dokter en vraagt zich af “Hoeveel van wie we zijn is een chemisch gevolg?”

De gevolgen van leven met migraine zijn druppelsgewijs voelbaar. En al moet Karin als een hitsig teefje alsmaar plassen toch is er nog maar heel weinig plaats voor mannen in het leven van Karin. Een avontuurtje kan er nog nauwelijks af!

De weg naar stilte naar vrede is persoonlijk, ook Mooji is het antwoord niet. Maar meditatie kan helpen. Karin blijft kritisch denken.

Via een vriend, Housin, komt Karin in contact met de leer van het non self. Hij stuurt haar een You tube filmpje toe van Mooji, een spirituel leider. Ze raakt erdoor bedwelmd.

Op een prozaïsche manier stelt Karin zichzelf de vraag hoe ze met het ondraaglijke moet omgaan.

Midden in een aankondigingsfase van migraine rent Karin naar het Mekka van de smaak. Ze wil alles uit de hele supermarkt opeten!

De aankondiging van een migraine besluipt je als een sluipschutter. Zonder dat je er acht op slaat wordt je vreselijk humeurig. Toch doet Karin een poging verder aan een beeld te werken maar knalt het uiteindelijk tegen de grond!

Over migraine wordt zoveel gezegd in de medische wereld maar ook door leken. Maar weet men het eigenlijk wel?

Het uitproberen van allerlei preventieve geneesmiddelen loopt niet zoals gehoopt…

Migraine sluit een deal met de tijd maar een stalker gooit roet in het eten!

Migraine installeert zich als een huisgenoot in het leven van Karin. Ze moet nu wel naar een specialist maar ze is eigenzinnig…

Migraine is nog verwaarloosbaar en er wordt maar weinig aandacht aan gegeven. Karin behelpt zich met dokters van wacht, tot op een nacht een iets wat vreemde dokter aan haar bed staat…

Nogal wat migraine patiënten blijven lang zonder deftige diagnose rondlopen. Bij Karin was dat niet anders…

Als puber krijgt Karin meer last van invaliderende migraines. Toch leeft ze voluit en ontdekt vrijheid.

Karin vat al haar moed samen om over dat oude geheimpje met haar vader te praten. Freud gooit echter roet in het eten…

Via dromen kwam het geheimpje boven maar wat triggerde die vreemde dromen?

De jeugdherinneringen van Karin zijn niet prettig. Ze vertelt over het “geheimpje” dat ze zolang verzweeg en vraagt zich af of dat misschien de oorzaak van haar migraine is.

Karin herinnert zich haar eerste migraine als kind. Ze zoekt naar mogelijke oorzaken.

Karin wiegt zichzelf in de hangmat en haalt een herinnering op.

In dit deel zit Karin volop in een migraine aura. Ze weet dat er een pijn aanval zal volgen. Omdat ze niets kan doen dan afwachten hangt ze wat in hangmat en denkt na over het concept DE waarheid.

Karin schrijft een gedicht over haar geboorte, haar eerste sensatie.

Karin herinnert zich nauwelijks iets uit haar reis in Brazilië en stelt zich vragen over het concept waarheid omwille van haar lauwe geheugen.

In dit gedeelte hoor je hoe Karin zich beter voelt tussen de dieren dan bij de mens. Maar Lou Lou haar kat maakt een einde aan het samen wonen met ze.

Nadat Karin het nieuws hoort dat een vrouw zelfmoord pleegde in dezelfde rivier dan waar zij in de zomer zwemt, gaat ze op bezoek bij de man die zijn vrouw verloor door zelfmoord. Toevallig had ze ook migraine…

Dit deel gaat over angst. Het beschrijft angst in verschillende momenten waaronder de dood. Het bevraagt de kracht en noodzaak van angst.

Dit deel beschrijft een ochtend van een migraine lijder. De radar gaat van bij ontwaken op zoek naar mogelijke signalen van een aanval. Maar het is nooit zeker wat het zal zijn.

Voorwoord : Het schrijfproces wordt hierin toegelicht.

Het gedicht: Ze is …gaat over migraine. Gevolgd door:Een kort dagboek fragment. Geboortedag van dit boek.

Citaat