Kwarantannik

Podcast eksperyment. 30 dni - 30 odcinków.
#CODZIENNIK opowiada o próbach porozumienia. O zwykłych i jednocześnie najważniejszych sprawach w życiu.

Maj był pracowity. Mieszczuchy ruszyły w pole i dowiedziały się, że szparagi skrzypią. Ci co nie palą, ostrzyli noże, by mieć powód do chwili przerwy i rozprostowania pleców. Oj, ciężko być pomocnikiem małorolnym. A po robocie - do fryzjera. Na polanę za domem.
Pandemia się nie kończy, ale izolacja tak. Więc może to ostatni odcinek Kwarantannika. Czas na podsumowanie: co dobrego dał nam ten trudny i dziwny czas?

Pierwsze urodziny Władysława! W środku pandemii, więc bez gości, tortu, prezentów, świeczki, ale jak najbardziej do zapamiętania. Dzień wcześniej urodziny obchodzi Aga - jej mąż zaprosił do domu blisko 100 osób. Jak sobie z tym poradzą? Odcinek wyjątkowy, więc jest szampan w Paryżu, miodóweczka na Mazurach oraz bimber w Szczyrku - kto co lubi. Do końca warto słuchać tuż przed snem.

Mamy dość izolacji - w tym odcinku odwiedzamy Magdę, Kamila i Marysię. A przynajmniej czujemy się tak, jakbyśmy się z nimi naprawdę spotkali. Ponadto, muzyk zamknięty w kanciapie w suterenie, rzucanie jedzeniem i ABC na kołach. Nasz ulubiony moment: między trzecią a czwartą minutą.

Izolacji ciąg dalszy... W tym odcinku rozbijamy renault pani z nadleśnictwa, wspominamy szum oceanu, zaznajamiamy się z literaturą portugalską, prawie odwiedzamy Mały Wuhan i dowiadujemy się, jak dezynfekować chleb.

Drugi odcinek powstającego w domowych warunkach podcastu o życiu w izolacji wymuszonej pandemią koronawirusa. Występują m.in.: wuj Bogdan (autor tekstów znanych piosenek), redaktorka naczelna magazynu o życiu miasta (tak, kiedyś miasto żyło) i warszawski poeta (poezja w czasach zarazy jest szczególnie pomocna).

Tydzień pierwszy izolacji wymuszonej pandemią koronawirusa. Siedzimy w 2-pokojowym mieszkaniu i robimy podcast o tym, że z nikim się nie spotykamy. O tym, że wyjście do sklepu to misja przygotowywana kilka dni wcześniej. O myciu rąk. O robieniu zapasów, obiadów i ciast. O tym, że dziecko nie daje nam pracować. I o tym, czy warto wyobrażać sobie najgorsze scenariusze. Zwykłe życie w trudnych czasach.