Lonneke's Levensdans

Alles over mijn struggle rondom #zoutloos eten, zoals de kosten, maar ook de #lithiumvergiftiging. Alles om te zorgen dat ik het #medicijn #lithium zo lang mogelijk kan slikken, mijn #nieren te beschermen en mijn #bipolairestoornis onder controle te kunnen houden

Wat als je zo hard groeit dat je even niet kunt bijhouden? Als je overweegt om drastisch minder zorg te willen gaan vragen, en een oud stemmetje wakker maakt waardoor het oude, zelfdestructieve gedrag weer naar boven komt... dan rest niets anders dan lief voor je interne kind te zijn.

Hoe doe je dat? Een blog schrijven? Deze week mijn antwoord hoe ik van een vaag idee een wekelijks blog schrijf.

Laatst was ik voor het eerst in lange tijd in Polderpark Cronesteyn. Het wandelen viel me erg tegen, het park niet. Wat een wonder aan schoonheid is daar te vinden, onder mistsluiers.

Dansen is leven, soms overleven, maar vaak zat ook accepteren dat er een mistsluier over mijn plezier heen ligt.

Vannacht zal ik dansen als ik naar de meteorietenzwerm Perseïden ga kijken. Ik hoop wel dat de sluiers wat opklaren, want ik wil graag een wens doen.

De laatste anderhalve week was behoorlijk turbulent. Zelfs naar mijn eigen maatstaven. Wat mij echter het meeste energie kostte, waren de heftige uitingen van toetsenbordhelden op sociale media. Bestaat nuance nog?

Ik ben druk bezig met de laatste loodjes van mijn studie, en klaar voor de eerste loodjes van het sollicitatieproces. Jeetje, zeg, wat is dat pittig!

Jaren geleden ben ik fiks in de financiële problemen gekomen omdat ik toeslagen, voorlopige teruggaven en kortingen op mijn uitkering van het UWV terug moest betalen. Dit kwam omdat ik in de periode daarvoor had gewerkt, maar het me niet was gelukt om daar allemaal rekening mee te houden. Inmiddels was ik alweer enige tijd volledig afgekeurd toen ik in 2017 om deze redenen bij de voedselbank terecht kwam. Gelukkig lukte het me om volledig schuldenvrij te worden en mijn leven verder op te bouwen.

Sinds 1 november werk ik weer betaald. Daar ben ik heel erg trots op en blij mee. Ik hoop de valkuilen van toen te voorkomen. Helaas blijkt dat lastiger dan gepland, maar gelukkig heb ik nu spaargeld en vaardigheden.

Ben je gelukkig? Of hypomaan.

Is het erg dat je ongeremd allerlei dingen doet?

Of is het oké dat ik voor de verandering mijn remmen iets laat varen?

Is het het waard om je diep ongelukkig te voelen doordat je jezelf uit de hypomanie haalt?

Of zal ik toch nog even blijven hangen in dit gevoel?

Ik weet dat de hel van de gemengde episode die gegarandeerd komt, alleen dieper en zwaarder zal zijn als ik blijf hangen in een eufore hypomanie. Maar het is erg verleidelijk.

Want ook ik heb toch het recht om gelukkig te zijn? Of op zijn minst het surrogaat daarvan?

Mijn liefde voor podcasts is door mijn longcovid drastisch veranderd (ten positieve). De podcast Voordat de Bom valt over de oorlog in Oekraïne van Jelle Brandt-Corstius groeide afgelopen jaar met mij mee. Ondertussen maak ik zelf Luisterblogs, want ik waardeer gesproken verhalen nu veel meer dan ik ooit heb gedaan.

Je moet ver gaan om mij kwaad te krijgen. Maar bij 1 bepaald onderwerp zijn mensen er wel heel goed in. Het dusdanig benoemen van zelfmoord (inclusief methodes) die totaal ingaat tegen de mediahandreiking van Stichting 113. Voor mensen die denken aan zelfmoord, kan zo'n soort benoeming het zetje zijn. Niet verwonderlijk dat ik tijdens mijn missie om suïcidaliteit bespreekbaar te maken en daarmee te verminderen, daar heel erg kwaad over kan worden. Vandaag een blog waarbij ik me eventjes niet hou aan de handreiking, om mijn woede even te ventileren.

#lonnekeslevensdans #zelfmoord #stichting113

Soms zit ik stevig vast in mijn #principes ik ben er trots op, maar ze belemmeren mij ook. Graag neem ik je mee in hoe dat in mijn hoofd gaat. #lonnekeslevensdans

Het spreken zit mij al vanaf jongs af aan in het bloed. 2,5 jaar lang mocht er niet zoveel en vervolgens werd ik zelf ziek. Maar nu ben ik het weer aan het oppakken. Een beschouwing over mijn grote passie "Spreken".

Sociale contacten onderhouden vind ik ontzettend moeilijk. Gelukkig kon mijn opbouwschema in de kast toen corona uitbrak. Hoewel ik het psychisch heel slecht deed en doe op eenzaamheid, vond een belangrijk deel van mij het heerlijk. En toen de wereld voor iedereen weer open ging, kreeg ik de kans van mijn leven: longcovid. Dit betekende nog minder te hoeven investeren in sociale contacten. Afgelopen week kwamen een aantal dingen samen. Daarom doe ik nu een hernieuwde poging om oude contacten weer op te maken. Deze week ben ik geslaagd: lang leve spelletjesavonden.

Helemaal aan het begin van mijn #longcovid periode wilde mijn psycholoog dat ik het ging #accepteren zonder dat er zicht was op verbetering. Ik wilde het liefste op het kruisje klikken tijdens die sessies. Toch bleek #acceptatie zonder ergens naar toe te werken een gouden formule voor mijn herstel. Het gaat me ook steeds beter af. Dus in plaats van mijn gebruikelijke wandel- of fietsvakanties ga ik komende vakantie niets anders doen dan in mijn bubbelbad of sauna zitten, of even langs de brasserie voor een lekkere lunch. Ik heb immers een luxe huisje vlakbij de receptie gehuurd. Oh, en natuurlijk 'even' een luisterboek maken van mijn boek, een lezing geven en natuurlijk ook mijn wekelijkse (luister)blog schrijven. #zinin #aftellen #nog1maand

Marietje: een #luisterblog over #vervuiling. Wie kent niet die afzichtelijke foto’s van smerige aanrechten. Het had mijn aanrecht kunnen zijn. Ik heb die tijd overwonnen door middel van mijn hulp. Nu heb ik Marietje gekocht om te #stofzuigen en te #dweilen. Ben ik eindelijk zover dat de ik de vervuiling achter me kan laten, of heb ik nog de #stok achter de deur nodig?

Soms merk je aan hele dagelijkse dingen of het al een tijdje veel beter met je gaat. Vandaag vertel ik hoe een groeiende hoeveelheid plastic doppen in een tas in mijn gang vertelt over de status van mijn psychische en lichamelijke gesteldheid. Ik kom namelijk steeds minder vaak bij Rivierduinen, en ik ga eigenlijk altijd vanuit mijn werk, in plaats van rechtstreeks vanuit mijn huis. Vandaag een blog over waaraan je je herstel nou eigenlijk merkt.

#herstel #lonnekeslevensdans #psychiatrie #therapie 

Wat is het toch bijzonder: je interpretatie van een tekst of gebeurtenis veranderd afhankelijk van of je voorzichtig weer wat ballen weet hoog te houden, of wanneer ze allemaal op de grond flikkeren. Inmiddels ben ik weer mentaal bijgekomen van het feit dat mijn 24 ballen (https://open.spotify.com/episode/74XSVbf01YAsazcONKeOuU?si=q_5o1DACQ5iNX_4dYqmixA) waren neergestort en ben ik klaar om mijn moduleopdracht te herkansen. Terwijl ik de tekst van de beoordeling lees, blijkt die vol verbeterpunten te staan en hier en daar een compliment, in plaats van dat hij me af kraakte.

Wil je Lonneke’s Levensdans financieel steunen en mijn levenswerk ook mijn echte werk maken? Doneer dan nu, of koop mijn boek: https://www.lonnekeslevensdans.nl/donatiebutton/

In dit Luisterblog zet ik de beginselen van wat #schematherapie is uiteen, aan de hand van een verhaal over mezelf terwijl ik worstel met de gevolgen die een verkoudheid op mij heeft door de #longcovid. Het betekent dat je voor je #innerlijke kleine #kind leert zorgen: haar geeft wat ze vroeger en nu nodig had zonder dat er #veeleisende of #straffende ouders aan te pas komen.

#langdurigecovid #kwetsbarekind #persoonlijkheidsstoornis #zelfbeschadiging #suïcidaliteit #lonnekeslevensdans #dansen

Mijn #longcovid is eigenlijk over, ik heb enkel nog restverschijnselen. Zo heb ik een soort van allergie voor staan (#hypostatische intolerantie). Daarvoor had ik de vrijdag voor #kerstmis een test waarbij ik juist voor wat langere tijd moest stilstaan. Maar daardoor werd ik zo moe dat ik mijn adres en mijn achternaam niet meer kon benoemen. Dat was best wel angst. Ik ben dan ook nog nooit zo blij geweest dat ik normaal gesproken met kerstmis een gevecht tegen de eenzaamheid moet voeren. Want dit jaar staat #kerst in het teken van rust. Heel veel rust. (en lekker eten, series en films kijken en 3D puzzels maken)

#langdurigecovid #brainfog #herstel

Lonneke’s levensdans. Korte, autobiografische verhalen over het leven van Lonneke Tomas die leeft met een bipolaire stoornis, persoonlijkheidsstoornis en chronische suïcidaliteit.

Wil jij Lonneke's Levensdans financieel steunen? Kijk op mijn website voor de donatielink of koop mijn boek: https://www.lonnekeslevensdans.nl/donatiebutton/