Contact bij Dementie

Deze aflevering kwam al mijmerend, misschien zelfs filosoferend, uit mijn hoofd. Uiteindelijk heeft alles te maken met hoe je contact maakt en hoe je in contact bent met een ander. Dit keer na verschillende ervaringen rondom regels, als dan niet bijbehorende protocollen en systemen die ontstaan. Wat is leidend (of lijdend) en wie is lijdend (of leidend)?!

Myra heeft een belletje over voordeurstickers, wat ook zo bij dit onderwerp past.

Kortom: een aflevering met inspiratie om je wat dieper na te laten denken over wat je waarom doet.

Contact is meer dan alleen het moment van in contact zijn. Het is heel belangrijk dat er een kop en een staart aan je contactmoment zit. Dat iemand weet dat er iets aan komt, dat dit voor het contact is, en dat dit ook afgerond wordt. Waarom? en voorbeelden? Uiteraard neem ik je weer mee in mijn gedachten en ervaringen hierover.

Myra heeft spontaan een belletje ingesproken zonder het ondertussen zo bekende belletje, maar wel met een begin en een eind. Zij neemt ons mee naar buiten.

Less is more. En met een eigen twist. Zomaar 2 zinnen die volledig buiten dementie staan, maar wel alles met overbrengen en contact te maken hebben. Waar en hoe? Dat vertel ik je hier, aangevuld met de voorbeelden van de dag.

Het belletje van Myra komt via een omweg toch ook hier terecht. Zij vertelt ons meer over geluiden en dat stilte ook een prettig gehoor is.

Iedereen kent de voorbeelden wel op een afdeling in een verpleeghuis. Mensen roepen ... "zuster, zuster!" of "ik moet naar de wc" of "au au au ... ik heb zo'n pijn" of "ik heb het zo koud". Zomaar wat voorbeelden van verbaal gedrag. Dit naast het stille, non-verbale, gedrag zoals met het hoofd op tafel liggen en andere passieve houdingen. Wat zegt iemand hier nou mee? Of misschien wel beter gezegd: Wat bedoelt iemand hiermee?!

In de podcast geef ik je de tip om eens niets te doen. Nou ja, eigenlijk heel veel, maar dan anders. Ga eens naast iemand zitten, doe niets, maar ... wees er wel onvoorwaardelijk voor de ander! Reuze beneiuwd of jouw inzicht dan veranderd. Vertel het vooral. Deel dit op Spotify in de reactie. Vinden anderen ook fijn :)

Terug van even weg ... wat heb ik gedaan en gezien? Rode draad is ook hier geweest om de mens te zien. Hoe zit een samenleving in elkaar en hoe belangrijk is samenleven. Ik zie, lees en ervaar er steeds meer over. Kortom, genoeg om weer te delen.

Uit het niets kan er zomaar ineens iets bovenkomen. Je bent er niet op voorbedacht maar kan zomaar een hele liedtekst zingen. Soms hoeft het maar een kleine prikkel te zijn die triggert en er een reactie volgt. Als dat positief is vinden we dat heel mooi, genieten we en kunnen daar ook heel blij van worden. Als het minder leuk is kan het juist kortsluiting geven. En als reactie daarop kan er onzekerheid, boosheid of misschien wel agressie komen. Het zijn mijn persoonlijke ervaringen die ik je hierin weer meeneem.

Het belletje van Myra gaat deze week over dagbesteding of dagbeleving.

Ritme is belangrijk. Vroeger had je de 3R: Rust, Regelmaat (of ritme) en Reinheid. Helemaal zo gek nog niet, en zeker niet als je ouder wordt of als er haperende hersenen zijn. Hoe ik zelf uit mijn ritme was, hoe dat tot en fout leidde en wat me weer meer opleverde voor de podcast. Misschien herken je er ook wat van.

Myra heeft haar belletje dit keer over 3 woorden die universeel ingezet kunnen worden.

Deel met ons wat je zelf ervaart of als je ook eens mee wil doen. Op spotify kun je een reactie kwijt, want het is ook mooi om elkaar te inspireren of te versterken met tips, gedachten en adviezen.

Overigens is vandaag de "verjaardag" van MaatContact. Op 29 februari 2016 ben ik als zelfstandige met dit bedrijf begonnen. Schrikkeldag, als bijzonder en eigenwijs ...

Contact maken komt voorbij in een presentatie. Het lijkt zo simpel, maar het is toch echt een werkwoord. Hoe doe je het dan? Vertrouwen en rust uitstralen, even rustig bij iemand gaan zitten en kijken hoe deze erbij zit; Wat zie je? Gebruik wat je ziet en hoort. Spiegelen, inleven en meebewegen. Dit is nooit hetzelfde, je kunt dit niet met een trucje of een maniertje doen. Bewust zijn van wat je waarom inzet, maar vooral de mens zien! Niemand is hetzelfde. Kortom; er bestaat geen eenheidsworst.

Het belletje van Myra; dit keer met 5 waardevolle tips over de rollator bij dementie.

Je kan maar 1 keer een eerste indruk maken, quote ik onlangs nog. De eerste indruk is belangrijk. Hoe kom je binnen? En komt dat ook bij de ander binnen?! Een goede basis voor contact begint daarom ook met het binnenkomen. Binnenkomen is geen truckje wat altijd hetzelfde is. Hoe dan wel? Dat kan heel verschillend maar wel weer met een basis waarin rust en regie belangrijk zijn.

Ook deze keer weer een belletje van Myra. Dit keer vertelt zij wat over haar ervaring met naambordjes.

Terwijl er gedacht wordt hoe de zorg verbeterd kan worden zijn er zoveel inspirerende mensen die dit allemaal op hun eigen manier proberen te vertellen. Zo ook Myra die weer een keer bij mij langs kwam. Eigenlijk is het niet zo moeilijk: zie de mens en neem eens een minuut meer tijd om een goede indruk achter te laten.

Het belletje van Myra: Hoe dan? van Francien van de Ven.

Bijzonder dat de overheid (ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid) een campagne is gestart die wij al bij meerdere instellingen hebben gesignaleerd: Hoedan? Zelfs een site met deze naam laat zien wat er allemaal aan materiaal en aandacht mogelijk is. Zouden ze alle inspirerende zaken ook zelf ophalen? Volgens mij wordt er voldoende gedeeld ...

Wat doe jij als je hoofd even te vol zit. Als je van het een in het ander vliegt en snel afgeleid bent. En wat doet dat met een mantelzorger die zich constant zo voelt. Ik zag de partner wiens vrouw niet meer van bed wilde gaan. Ik dacht terug aan de serie Maud en Babs en aan de film The Father maar ook aan mijn buurvrouw die alleen woont. De mensen die zorgen als mantelzorger mogen hierbij ook wel eens benoemd worden; vandaar deze ode.

Ook nog een ervaring van wat ik leer van de mensen waar ik kom die even haarfijn uitleggen hoe zij zich voelen.

En uiteraard weer een belletje van Myra. Dit keer over een boek. Ken jij het boek? En wat vind/vond jij hiervan? Deel het met ons en elkaar.

Bijzondere ontmoetingen komen als Blos regelmatig op mijn pad. Van deze ontmoeting ben ik echter even "van m'n padje" geweest. Zo intensief en emotioneel was het; Hoe een man, Jan, van schreeuwen en onverstaanbare taal, tot spreken kwam. En niet alleen het spreken op zich, ook de woorden die hij sprak ... Hij kon zelfs complimenten aan zijn vrouw geven! Eigenlijk zou je dit moeten filmen om ook te zien, ervaren en zo te begrijpen. Nu gaat het in mijn woorden en een paar van Jan zelf.

En het eerste belletje van Myra. Vanaf nu in elke aflevering komt er een kort bericht van Myra bij.

Wat verandert er veel om ons heen. Weet jij nog hoe je opgroeide en hoe het nu anders is?! Moet je je eens voorstellen dat het hersenen haperen ... Veranderen is moeilijk. Ook spreek ik over hoe het voor mij al moeilijker wordt als de regelmaat ontbreekt.

En dan de introductie van een rubriek. Iets nieuws!

In de podcast benoem ik 2 andere podcasts waar ik veel aan heb:

'De toekomst is grijs' van om roep Max

'Bij mij doet ze dat nooit (dementie) podcast' van Barbara Oppelaar

En ik spreek mijn bewondering uit over Kirsten die "op kot" woont in een (Belgisch) woonzorgcentrum. Zij kwam hiermee ook al in de Belgische media; https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/01/31/mechelse-studente-gaat-op-kot-in-het-woonzorgcentrum/

Als ik bedenk dat ik wil beginnen met een vraag in de beschrijving merk ik bij mezelf al hoe ik altijd in hetzelfde lijkt te vallen. Hoe flexibel bij ik? Terwijl ik wilde beginnen met deze vraag aan jou als luisteraar... Flexibiliteit zit in het lichamelijke maar zeker ook in het geestelijke. Naar mate we ouder worden neemt de flexibiliteit in het lichaam af. Geestelijk kan dat ook behoorlijk hard gaan, zeker als de hersenen gaan haperen. Hoe ga je hiermee om?

In deze aflevering neem ik je mee in wat er in mijn hoofd naar boven komt als ik hierover nadenk.

De inspiratie voor deze aflevering is een column uit het weekblad van Salland. Jeannet Kleine Schaars zette hiermee ook bij mij een laadje open. Een inspirerend stukje waar faalangst op de achtergrond meespeelt. Uiteraard hoor je mijn gedachten hierbij en nog wat meer.

Had ik nou ook nog wat voor kerst ... laadje niet meer gevonden. Bij deze wel fijne kerstdagen met warme contacten.

Link naar de krant, week 50; https://krantenarchief.regiobode.nl/krant.php?titel=1wbs&editie=1wbs&datum=20231213

Nog even door op de mens zien, en dus niet de ziekte die iemand heeft. Is het toeval dat ik dat nu ook meer om me heen zie en hoor? Of heb jij dat ook?!

De film van Jonathan de Jong, 'Human Forever', over de zoektocht van Teun Toebes naar de omgang met mensen met dementie in andere landen liet dit ook zien. In de podcast van omroep Max door Elles de Bruin; 'de toekomst is grijs', gaat het er in aflevering 2 - deel 1 verpleegzorg, ook over.

Hoe doe je dat? De mens zien en deze naar boven halen. Ik vertel je weer wat ik zoal mee heb gemaakt deze week. Ik kom er, door het maken van deze podcast, ook steeds meer achter wat ik doe. Waarom ik dingen doe zoals ik ze doe. Om te dat te ontrafelen en vervolgens weer hier te delen. En als ik zie dat anderen dit doen ontroert het me en deel ik dat ook weer graag.

Wie je ook bent en wat je ook hebt je blijft altijd een mens en mag nooit tot een ziekte verworden. Door de mens te zien en wat nog wel mogelijk is gaan we anders met elkaar om. Steeds vaker zie ik dat hier oog voor is. Van in het kleine individuele contact tot in het groot als in een bioscoop film. In deze aflevering geef ik meerdere voorbeelden en licht ik toe waarom dit zo belangrijk is, ook in mijn gedachten.

De Hart voor Zorg inspiratie week in Zwolle is de inspiratie voor deze aflevering. Op 23 november was is samen met Myra en Sylvia, mijn miMakker collega's op het Festival. Een leuke en leerzame dag. Ik vertel je vooral over de zussen van Rien die vertelden over Down en Dementie. Hun ervaringsverhaal, het was een lange weg, is voor mij een reden om hier meer over te delen.

Meer informatie over Hart voor Zorg; https://hartvoorzorg.nl/

De 'Handreiking (H)erken jij Dementie' over de 0-meting van iemands persoonlijke eigenschappen en vaardigheden; https://www.kennispleingehandicaptensector.nl/tips-tools/tools/handreiking-h-erken-jij-dementie

De Brochure 'Down en Oud'; https://downsyndroom.nl/wp-content/uploads/2022/11/down-en-oud.pdf

Voor deze opname kreeg ik toch de zenuwen ... en nog meer tijdens de opname ... ik wist het ook even niet meer. Misschien verlies jij ook wel eens de grip op een situatie. Ik krijg er dan de zenuwen van en kan dan boos worden, of ik verlam, of ik ga er om lachen. Ik kan me zo voorstellen dat je met een haperend brein dit regelmatig meemaakt.

Wat helpt dan? De rust terug krijgen, even zuchten en gas terug nemen. Stap-voor-stap, als een boemeltje langs alle stationnetjes. Geen intercity, geen hoge snelheidslijn of nog sneller; heel rustig aan en bewust van elke stap.

Merk je dat iemand in je omgeving in de zenuwen zit?! Vraag dan eens; Wat kan ik voor je doen om je te helpen? Gewoon eens ervaren en proberen. Wie niets doet maakt geen fouten, maar komt ook niet verder.

Op bezoek gaan heeft ook altijd een andere kant: afscheid nemen. Wanneer is het een goed moment om weg te gaan. Voor je gevoel laat je iemand misschien ook wel achter, laat je hem of haar in de steek. De ander kan dat zelfs ook wel eens zo hard zeggen en daar zelfs boos om worden. Door een ervaring besefte ik ineens weer hoe ik dat zelf altijd deed en wat ik daarbij als theorie bedacht had. Je snapt het al, ik deel deze hier nu ook met jou.

Ervaringen op diverse plekken deel ik ook graag met je. Hopelijk heb jij hier dan ook weer wat aan als inzicht voor je eigen handelen. Dit keer over de onrust en de overvloed aan prikkels die ik ervaarde onlangs.

De kracht van delen: Krijg jij wel eens tips of adviezen en wat doe jij daar dan mee. Ik ben altijd nieuwsgierig en probeer altijd verder te kijken. Zo ook met een tip die ik van Myra kreeg over MuziekGeluk. In deze podcast vertel ik je waarom ik er zo enthousiast over ben.

Het is gewoon fijn als je niet alles zelf hoeft uit te vinden. De eerste blik op de website van muziekgeluk.nl laat meteen de volgende tekst zien: "Ontdek hoe muziek de zorg voor iemand met dementie gemakkelijker maakt." en "Muziek vermindert de werkdruk, verhoogt het werkplezier en levert een hogere zorgkwaliteit.". Dan snap je waarom ik meer wilde weten over Ingnar Rip en zijn kennis.

https://www.alzheimermuziekgeluk.nl/ voor meer informatie.

Wat is veiligheid, hoe bied je dat en hoe belangrijk is het om je veilig te voelen. In de verschillende afleveringen is dit aandachtspunt vaker langs gekomen. Tijd om hier wat meer over te vertellen.

Je veilig voelen is normaal, en onbewust, tot er iets veranderd zoals het haperen van het brein. Enkele tips die voorbij komen: wees voorspelbaar, bied rust en herhaal. Leef je in, toon empathie, en verwoord wat je bij de ander ziet en wat je daarbij denkt. Samen kom je er uit, ook door de ander zelf de regie te geven of laten ervaren.

Waneer maak je je zorgen? Over jezelf of over een ander in jouw omgeving... Waar let je op, wat zijn signalen waar je alert op moet zijn. En wanneer schakel je hulp in?! Achteraf lijkt dat duidelijker dan dat je midden in een proces van achteruitgang zit. Het gaat zo geleidelijk dat je het misschien niet eens in de gaten hebt tot er iets ingrijpends gebeurd.

De ervaring van deze week bracht me tot deze aflevering. Wetende dat er ook wel wat meer aandacht mag gaan naar het hele prille begin van dementie. Daar waar het nog toevallig kan zijn en het misschien wel verdoezeld kan worden. Maar hoe pak je dat dan op?! Ik mijmer wat door...

Een week vol ervaringen. Na de ontmoetingen van Blos vroeg familie hoe ik het allemaal weet. Ervaring. Hoewel het soms ook de magie van de clown is. Het onbevangen reageren op mensen of situaties is daar misschien ook wel een factor in. Door niet van te voren te bedenken wat je gaat doen, het laten gebeuren, net als de reactie die dan komt, geeft zo veel bijzondere en mooie momenten. Door deze te delen hoop ik dat er meer onbevangen momenten zijn voor iedereen.

Het inzicht van de week was wel hoe iemand bewust werd van zijn eigen haperingen. In woorden kwam Blos met hem tot de conclusie dat de realiteit vaak doorgaat waar hij dan stil blijft staan.

Familie vraag wel vaker: "Hoe weet je dat? Hoe doe je dat? en Wat knap hoe je zo met mensen omgaat." Dank voor die mooie complimenten. Het antwoord is; ervaring. En knap?! Het is niet mijn ouder, mijn geliefde of een oude bekende. Het zijn nieuwe bekenden en ik neem iedereen zoals deze zijn, in het hier en nu. Dat maakt dat je andere openingen ziet.

Op Wereld Alzheimer dag kwam Myra langs. Die zelfde avond gaven wij het eerste webinar voor onze beroepsgroep 'Het miMakkersGilde'. Waar zou dat over gaan en wat gaan we dan vertellen. Nou ... het ging over de podcast en de kracht van het delen. En ja, natuurlijk komt er weer van alles tussendoor. Twee creatieve breinen die niet stilstaan en graag delen wat er op hun pad komt. Resultaat; vooral gezellig geklets (met genoeg tips en ervaringen tussendoor).

Kijk vooral ook eens op de site van de beroepsvereniging van miMakkers: www.hetmimakkersgilde.nl

Als je podcast op wereld Alzheimerdag gepubliceerd wordt kan je niet anders dan daar aandacht aan te geven. Wist jij al dat er ook een thema is op deze dag? En dat naast alle aandacht die er overal rond de 21e september is voor dementie.

Deze keer wat meer aandacht voor de mensen die jong dementie hebben. Raymond, Gerda en Frans geven zulke wijze lessen en inzichten dat ik dat wel moest delen. Eigenlijk is et heel simpel: zie de mens!

Het programma 'Five days inside' op RTL5 was mijn inspiratie voor deze aflevering. Een document waarin een presentator 5 dagen bij jonge mensen met dementie verbleef. Over de impact die het heeft op iedereen en hoe er mee om te gaan.

Wat mij het meest bijgebleven is, is hoe een partner rust kon vinden in, of door, dankbaarheid. Zij was dankbaar voor wat er wel is, maar ook voor wat er was.

Na de zomer is er veel om bij te kletsen. Myra komt weer langs bij Lida thuis en de verhalen vliegen alle kanten uit. Van het missen van de podcast tot elkaar versterken, van het "hier en nu" tot dubbeltaken en van al onze ervaringen tot "Oma's Applesauce" en nog veel meer.

Mocht jij een suggestie hebben voor een onderwerp in de podcast?! Laat het dan vooral weten! Dat kan bijvoorbeeld in een reactie op deze aflevering in spotify.

Terug van weggeweest. Vakantie gehouden en het hoofd weer helemaal leeg en klaar voor de start. Mijn hoofd zat vol met heel veel ... te veel voor 1 podcast, maar geen rust om de scheiding in die brij te maken. Wat doet zo'n vol hoofd dan met je? Als ik hoofdpijn heb of ziek ben kan ik veel minder aan. Dat las ik ook in het boek 'Buigend gras' van Mariet Rutten. Zij verteld hierin zo goed hoe het is om ziek te zijn. De paralellen met dementie liggen hier ook. Genoeg hierover gehoord, en ernaar gevraagd om ook hier te delen. Als je weet wat ziekte met je doet maakt dat het contact maken ook makkelijker. Ik neem je in deze aflevering graag mee in mijn ervaringen en gedachten.

Buigend Gras, over veerkracht bij ziekte

geschreven door Mariet Rutten

ISBN 978-94-93288-63-8

Bijna vakantie ... en bijna geen inspiratie, tot ik ontspande en weer een mooie ontmoeting had. Een mooi gesprek en waardevolle gedachten om te delen. Nogmaals een pleidooi om de mens nooit met zijn ziekte te identificeren: je bent nooit je zieke! Daarom deze oproep:

1. zie de mens

2. spreek met je hart

3. en oordeel niet

Wat een gewone opdracht lijkt; Lida kan jij als miMakker bij ons op bezoek komen, is zelden alleen maar de miMakker die komt. Het zijn ook die ervaringen die ik dan ook graag wil delen. Dit keer ben ik me er ineens bewust van dat we het eigenlijk nooit hebben over het samen leven (en werken en op bezoek komen) in een groep. Ik noem het zelfs een commune. Een samenleving waar je, zonder bewust voor elkaar te kiezen, samen in terecht gekomen bent. Over de krachten die er spelen en de mogelijkheden die ik erin zie.

Ik sta open voor jouw gedachten hierover. Laat gerust een reactie achter.

De inzet van poppen bij mensen met dementie werkt. Myra en Lida praten hier over door in deze aflevering. Van de inzet van een handpop door een miMakker tot de pop als extra familielid. Van een interactief spel wat spontaan ontstaat tot een echte voorstelling. Bij alles wat je ook doet, ook hier weer bij; langzaam (vertraagd) werken!

We noemen een aantal zaken die terug te vinden zijn op internet:

Living puppets: zijn op diverse sites te koop (en dus ook te zien) en Jip in de hoofdrol op youtube https://www.youtube.com/watch?v=TpG4Hvnam0Y

Ria Tuenter met het boek 'kusje voor popje': http://mamraaktkwijt.nl/

Anke van Vliet - Zwiers, popcontact met Sjaak van de bloemenzaak: https://www.popcontact.nl/sjaakvandebloemenzaak

Myra, Neus voor Contact, filmpje met de hond: https://www.youtube.com/watch?v=wqvBJ1FG0ks

Afgelopen week was ik op een verjaardagsfeestje. Nou ja, eigenlijk was het de feestelijke start van een mooi initiatief; 'de Vragendrager'. Het is een kunstcadeau. Kunst en zorg versterken elkaar is mijn mening. Merel Rutgers heeft dit gezien, ervaren en prachtig weten te vatten in 'de Vragendrager". Kijk vooral op de website https://vragendrager.nl/ voor alle informatie en het filmpje onder het kopje levensrit.

Ik vertel ook over Annemarie Bolder die zo mooi kan vertellen en laten zien hoe je contact met mensen met dementie kan hebben. Zij is ook de ontwikkelaar van de app 'dementie en herinneringen' (gratis!). Op haar LinkedIn profiel deelt zij ook meer over dit feestje. Zij start haar verhaal met "Als je geen verhaal meer hebt verdwijn je pas echt". En zo denk ik er ook over. Verhalen moeten we dragen, mooi verpakken en van blijven genieten.

Pas nu realiseer ik me dat deze aflevering ook nog eens op de verjaardag van mijn kleindochter (je hoort haar zelfs hier) geplaatst wordt. Ook al onderbrak ze met haar broertje de opname van deze podcast, zij is mijn cadeautje van de week.

Waarom moeilijk doen als het ook makkelijk kan?! Er zijn van die momenten waar ik ook moet zoeken naar energie, inspiratie of zin. Zo ook deze week ... De warmte helpt mij niet om vol energie door te gaan, en dus bedacht ik me het hier ook over te gaan hebben; warmte. Want warmte doet ook veel met mensen met dementie, zeker als hun omgeving daar veel van vindt en laat merken. Tot ik me bedacht dat ik het hier al wel eens over gehad kon hebben.

Tot mijn eigen verbazing luisterde ik naar aflevering 60 en bedacht me dat ik vandaag precies hetzelfde zou zeggen. Dus, waarom niet herhalen? De kracht van herhaling met een kleine toevoeging erbij. Zelf heb ik terug genoten van de aflevering, dat gun ik jou ook! Ik doe niet te moeilijk en maak het mezelf wat aangenamer deze aflevering. Voor iedereen: Houd het hoofd koel!

Een spontaan uitje, en daarin een even spontane ontmoeting in een museum. En weer een bijzondere ontmoeting. Hoe? Door de man met dementie te herkennen en zijn partner als mantelzorger te erkennen, te zien en te horen. Het helpt om te luisteren naar de ander. Horen dat het niet altijd makkelijk is, maar dat er ook nog zo veel mooie dingen zijn die je samen kan doen. En een mooie tip over hoe we met elkaar dementie vriendelijker kunnen zijn.

In de podcast vertel ik over reizen met onzichtbare beperkingen via Schiphol. Een keycord als herkenning. Op de site van Schiphol ( www.schiphol.nl/nl/blog/reizen-met-een-onzichtbare-beperking/ )staat hier een blog over. In de blog vertellen zij ook hoe je aan het wereldwijd herkende symbool hiervoor kunt komen. Kijk ook eens op https://hiddendisabilitiestore.com/nl om hier meer over te leren.

In gesprek met Myra. Van alles kwam aan bod; Hoe je elkaar ontmoet, hoe je in contact komt en de nut en noodzaak ervan. Van onze beroepsvereniging en het missen van het gezicht van Netje van Betje, via de 3 boeken op tafel tot de 81e verjaardag waar vriendinnen niet meer bellen maar appen. We hadden nog wel uren door kunnen praten.

De beroepsvereniging van de miMakkers; Het miMakkers Gilde www.hetmimakkersgilde.nl

De titels van de boeken die we bespraken:

'Zeg JA bij dementie', Meer zorgplezier door echt contact, door Freya Flach en Hanneke van de Pol

'Wie ben jij dan van mij?', over gewoon omgaan met dementie, door José van Daal

'Buigend gras', over veerkracht bij ziekte, door Mariet Rutten

Contact van hart tot hart. Het hart als verbinding met jezelf maar ook met de ander. En wat als dat niet zo is ....

Ziek eerder moeten vertrekken van de supervisie (als miMakker) geeft ook weer inzichten. Daarnaast paste dat ook precies bij wat ik deze week terug had gekeken en geluisterd heb. Uiteraard neem ik je daar weer in mee. In deze aflevering benoem ik de podcast van Richard de Leth; 'De oersterk podcast'. In de aflevering van 28 april 2022 is Davinda van Beckhoven te gast. Zij verteld over haar boek 'Het hart als medicijn voor stressvermindering'. De tv uitzending van 'Volle Zalen' (door Cornald Maas) van 8 november 2022 keek ik terug en was, wederom, geraakt door de mooie woorden die Adelheid Roosen altijd weet te vinden om de kern (mijn hart) te raken.

Extra tip: print foto's of maak een mooi album. Liever samen bladeren dan naar een schermpje staren om beter in contact te komen en zijn.

Sta jij er er altijd bij stil wat nuttig is. Of hoe belangrijk dat zou kunnen zijn? En is wat nuttig is voor jou ook zo nuttig voor de omgeving?! Wat doet het met mensen als zij niet aangesloten zijn, of betrokken worden. En hoe ga je om met iemand die alles wil eten wat los en vast zit ... Tijdens een bezoek als miMakker Blos ontstonden er weer mooie ontmoetingen en waardevolle inzichten. In deze aflevering probeer ik je zo veel mogelijk mee te nemen in mijn hoofd en mijn gedachten hierover.

Na een week vakantie ben ik er weer. Ook op vakantie heb ik weer inspirerende momenten meegemaakt die ik hier nu kan delen.

Een week logeren op een mooie plek waar we voor de 3e keer zijn geweest in 5 jaar tijd. Dat maakt dat we de eigenaren ook hebben leren kennen en zien veranderen door de jaren heen. Dit keer bleek de man nog niet zo lang geleden de diagnose dementie gekregen te hebben. Een heel verhaal op zich, maar wat het mooiste is, is de manier waarop zij hier beide mee omgaan. Ik heb daar veel respect voor.

De dag dat deze aflevering online komt is toevallig ook onze trouwdag. Dat zorgt voor een moment van gedachten bij mijn eigen liefde ... wat zou het fijn zijn als wij dit ooit ook zo zouden kunnen doen, mocht ook ons dit overkomen.

De eerste aflevering na de 100e ... ik gloei nog een beetje na van alle mooie, lieve en leuke reacties. Daar maakt mijn hart een sprongetje van. Dat geeft een fijne sfeer. En die sfeer, het gevoel van een omgeving, de manier waarop we met elkaar omgaan is van groot belang. Voor iedereen en dus ook voor mensen met dementie. De ervaring van een dag, over sfeer maar ook over communicatie, en het verhaal van mijn kapper maakt deze aflevering compleet.

Tjonge de 100e aflevering ... een terugblik in een samenspraak met Myra. Ongefilterd, het hele gesprek met haperingen en eh's ... want volgens Myra mag dat best. We spreken samen over verschillende dingen. Hoe kwam het idee en waarom een podcast?

Toen ik eind 2020 de gedachten had om een podcast te gaan maken had ik nooit durven bedenken dat ik er ooit 100 afleveringen van zou maken. Ik keek tegen van alles op, en vooral de techniek. Na 2 jaar wekelijks gepubliceerd te hebben denk ik wel eens dat er geen onderwerpen meer zijn. Toch zijn er iedere week weer bijzondere momenten die ik graag deel met jullie. Dank voor jullie support!

Op verzoek wat meer over signalen bij vermoeden van dementie voordat er een diagnose gesteld is. Er zijn algemeenheden te benoemen, maar dat zal bij iedereen weer anders zijn. Het eerste gevoel wat je hebt bij veranderingen bij een ander zal zijn dat je het niet begrijpt of gek vind. Het is anders dan anders. Het geeft je een gevoel van "hier is iets niet pluis". Ik geef je wel wat voorbeelden in deze aflevering.

Hoe zeer mijn focus ook ligt op contact bij dementie is zijn die eerste signalen minstens zo belangrijk. Ook zonder (nog een) diagnose te hebben wil je dat het contact goed is en blijft. Voor mij maakt het niet uit wie je bent, wat je doet of hoe je doet; ik zal altijd vanuit een basis reageren.

Je hoort, ziet en ervaart het vast vaker: iedereen heeft steun nodig. Je wil je gesteund voelen, maar ook anderen tot steun zijn. Als je met elkaar samenwerkt voel je je sterker en krijg je sneller iets voor elkaar. Als het even niet lekker gaat is het fijn als er steun om je heen is die je als een pilaar rechtop houden. Kortom; We hebben elkaar nodig! Laten we vooral elkaar blijven steunen en samenwerken om elkaar te versterken. 

Toen ik onder de douche stond ontdekte ik ineens dat de douchekop nog een stand had die ik niet had verwacht. Ik had de aanname dat het gefixeerd was in mijn hoofd. Een knikkende douche is niet het einde van de wereld, maar bracht wel een levendig gesprek op. Hoeveel aannames heb jij? En hoe beïnvloeden aannames ons dagelijks handelen? Genoeg stof om na te denken. 

Tijdens een bezoek van Blos liep zij ook op tegen de vele aannames die er overal zijn. Als je mij vraagt of aannames fout zijn, zeg ik nee. Zorg dat je ervan bewust wordt en probeer dan verder te kijken. Of eerst luisteren ...