Ik heb me lief | de podcast • A podcast on Spotify for Podcasters

#67 Het hoe & wat van mijn truffelceremonie

Vorige aflevering was m'n kortste ooit, vandaag de langste! Ruim 1 uur praat ik je bij over de truffelceremonie die ik vorige week heb gehad bij Ninouk Hehenkamp in Haarlem. Dit is naast m'n reis op Antarctica by far één van de mooiste, meest indrukwekkende, engste en spannendste ervaringen in mijn leven. Alles was er. Donker en licht.

En dan heb ik je nog maar 'n flintertje verteld ;-) Je hoort eerst het praktische stuk. Over het proces en hoe de truffel werkt. Daarna neem ik je mee in wat ik zag en voelde en deel ik wat inzichten met je.

Veel plezier!

[Sidenote]

Ben je nieuwsgierig? Kijk vooral eens de docu '⁠How to change your mind⁠' op Netflix
⁠Meer over Ninouk⁠
DisclaimerT: Een truffelceremonie is niet voor iedereen. Dit zijn de contraindicaties: 'Er is een aantal contra-indicaties voor deelnemen aan een truffelceremonie. De combinatie van truffels en antidepressiva (of andere medicijnen met MAO-remmers) gaat niet goed samen. Ook als je zwanger bent of borstvoeding geeft, andere medicatie gebruikt die niet samen kan met truffels (zoals antibiotica, antidepressiva en medicatie voor ADHD/ADD, maagklachten, hartproblemen of hoge bloeddruk), nu of in het verleden te maken hebt gehad met (aanleg voor) psychoses, schizofrenie of borderline en wanneer je allergisch bent voor schimmels kan je NIET deelnemen aan een truffelceremonie. Gebruik je medicijnen, laat dat dan altijd vooraf weten. Mocht je zelf twijfelen, dan kan je sowieso even contact opnemen met jouw (huis)arts.' - bron: www.ninouk.nl
Heb je een vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠

>> Lees nu m'n boek 'Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd' < Over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:

> "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

> "Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

> "Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#66 Van theorie naar truffelceremonie

M'n kortste podcast ooit!

In deze aflevering vertel ik je hoe ik de afgelopen jaren meer en meer uit mijn hoofd en in mijn lijf zakte en waarom ik een truffelceremonie bij de prachtige Ninouk Hehenkamp ga doen.

Voorbij het ego. Totale overgave. Woohooo! Superspannend en mooi.

[Sidenote]

Ben je nieuwsgierig? Kijk vooral eens de docu 'How to change your mind' op Netflix
Meer over Ninouk
DisclaimerT: Een truffelceremonie is niet voor iedereen. Dit zijn de contraindicaties: 'Er is een aantal contra-indicaties voor deelnemen aan een truffelceremonie. De combinatie van truffels en antidepressiva (of andere medicijnen met MAO-remmers) gaat niet goed samen. Ook als je zwanger bent of borstvoeding geeft, andere medicatie gebruikt die niet samen kan met truffels (zoals antibiotica, antidepressiva en medicatie voor ADHD/ADD, maagklachten, hartproblemen of hoge bloeddruk), nu of in het verleden te maken hebt gehad met (aanleg voor) psychoses, schizofrenie of borderline en wanneer je allergisch bent voor schimmels kan je NIET deelnemen aan een truffelceremonie. Gebruik je medicijnen, laat dat dan altijd vooraf weten. Mocht je zelf twijfelen, dan kan je sowieso even contact opnemen met jouw (huis)arts.' - bron: www.ninouk.nl
Heb je een vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠⁠

>> Lees nu m'n boek 'Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd' < Over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:

> "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

> "Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

> "Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#65 Wat is waar?

Ik ben op Arie. En ik kreeg dan ook een kleine error toen wetenschapsjournalist Adriaan ter Braack (ook bekend als @Sjamadriaan op Instagram) z’n pijlen op hem richtte. Want hela, het gaat wel om Arie! En als Arie Boomsma iets zegt, is het waar ;-)

Niet dus.

Waarom stop ik (en velen met mij) soms met nadenken als iemand met veel volgers en/of bekend is een product aanprijst terwijl ik best weet dat het 'gewoon' opgeflufte reclame is waar ik naar kijk? En waarom gaan er geen alarmbellen af als een influencer desinfo verkondigt (zoals dat je kanker krijgt van zonnebrand, 'n baby kan leven van alleen zonlicht, de aarde plat is, je alles kan manifesteren en 't leven maakbaar is)?

Eigenlijk fungeert Adriaan als ’n soort alarmbel. Hij neemt het op tegen organisaties en influencers die 'desinfo verspreiden, koddige pseudowetenschap bedrijven en bizarre gezondheidsclaims doen'. Heel goed, vind ik. De manier waarop hij te werk gaat is niet de mijne, maar veel van wat hij aankaart is zeer verhelderend en interessant.

Maar ik kreeg nóg een error: van de pseudowetenschap die Adriaan van tafel veegt, maak ik namelijk graag gebruik (naast de reguliere zorg die ik krijg > luister vooral podcast #8 als je daar meer over wil horen). Zo ga ik frequent naar een acupuncturist, laat me behandelen door een cranio sacraal therapeut, neem af en toe een voetreflexmassage en ik geloof in een holistische aanpak bij gezondheid/ziekte. Dat deze dingen (nog) niet wetenschappelijk onderbouwd worden, maakt me geen bal uit - ik heb er baat bij.

Dat is oké toch? Live and let live, iedereen zijn/haar eigen perspectief. Maar we staan steeds vaker lijnrecht tegenover elkaar, polarisatie is aan de orde van de dag. En dat is niet oké.

Hoe blijven we verbonden als we zo verschillend naar de wereld kijken en wie bepaald eigenlijk wat ‘waar’ is?

Ik weet het niet en dat vind ik lastig.

[Sidenote]

Het is lulkoek dat iedereen zijn eigen waarheid heeft aldus filosoof Tinneke Beeckman
Eigen welzijn eerst, Roxane van Iperen
Heb je een vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠⁠Instagram⁠⁠⁠

>> Lees nu m'n boek 'Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd' < Over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:

> "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

> "Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

> "Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#64 Bambi op 't ijs

De laatste weken zijn niet m'n beste. Er speelt veel, ik voelde me verdrietig en somber en viel terug op/in oude overlevingsstrategieën (uit de verbinding gaan, 't zelf willen doen en zin in snaaien).

Hoe lastig en oncomfortabel ik 't ook vond en vind: dit gevoel en deze dagen horen erbij. Als er stomme dingen gebeuren, heb je tijd nodig om ze te verwerken: the only way out is through en dat deed ik uiteindelijk. Me bewust van m'n gedachten en gedrag. Ik gaf mezelf toestemming om me zo te voelen én voelde me trots omdat ik ook om hulp had gevraagd.

En dus zat ik een paar dagen somber te wezen EN met 'n gevoel van compassie voor mezelf op de hoek van de bank met een deken over mijn hoofd, een reep chocola binnen handbereik en met hulp van anderen in de vorm van knuffels, kletsen, een therapiesessie en fijne wandelingen.

[Sidenote]

Heb je een vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠Instagram⁠⁠

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:

> "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

> "Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

> "Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#63 Trouw blijven aan jezelf

Hou jij jezelf (onbewust) klein of voel je tot in je tenen dat je het ook verdient om écht te leven?

Bij mij duurde het even, maar ik voel 't nu heel sterk. Trouw blijven aan mezelf is een belangrijk thema in m'n boek 'Ik heb me lief. Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd'.

Ik ben het zó lang niet geweest (hoi peoplepleaser), dat toen ik eenmaal doorkreeg hoe belangrijk het is, ik 't wel van de daken wilde schreeuwen: Je kunt alleen gaan leven (ipv overleven) als je leert luisteren naar wat jij wilt en daar naar handelt.

En dat wil en doe ik: voluit léven. Voor mij betekent dat zoveel mogelijk genieten en blij zijn met wat is, ruimte innemen, liefhebben, mezelf zijn, m'n stem gebruiken, buiten zijn, me verbonden voelen, anderen helpen en 'gewoon zijn'.

Ik weet wie ik ben, wie en wat ik belangrijk vind, wat goed voor me is, wat ik wil en met wie. En ik handel er naar.

Door trouw te zijn aan mezelf, leef ik het leven op mijn manier. Het geeft me een rijk en trots gevoel, om dit zo op te kunnen schrijven. Want het bewandelen van m'n eigen pad is niet altijd de makkelijkste weg. Wel de mooiste.

[Sidenote]

Zo blijf je trouw aan jezelf
Heb je een vraag? Leuk! Je vindt me op ⁠Instagram⁠

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:

> "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

> "Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

> "Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#62 Ongemak opzoeken

De zin: ‘Oh nee, dát ga ik nooit doen hoor!’, hoor ik regelmatig als ik vertel dat ik een paar dagen aan het vasten ben. Of als ik zeg dat ik elke ochtend koud afdouche. Alleen op reis ging naar Italië en logeerde in een hotel waar er tijdens het avondeten niet met elkaar gesproken werd. Of dat we naar Spanje willen verhuizen.

Snap ik ook wel. Want waarom zou je in hemelsnaam zoiets ongemakkelijks doen?! Het zit in ons om ongemak zoveel mogelijk uit de weg te gaan. Zo zijn we geprogrammeerd. Maar het wel doen, geeft ’t leven ’n heerlijk vleugje spanning en plezier en laat je groeien als mens.

[Sidenote]

Voel je je ongemakkelijk?
Uit je comfortzone
Overgeven aan ongemak
Heb je een vraag? Leuk! Je vindt me op Instagram

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:

> "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

> "Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

> "Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#61 Bye bye wandelend hoofd!

Sinds een paar maanden ga ik naar een lichaamsgerichte psychotherapeut. Er is nog wat oud en nieuw zeer dat aangekeken en losgelaten mag worden & er gloorde een nieuw level aan de horizon en ik had een zetje nodig om daar te komen. Dus vroeg ik weer om hulp.

Want als ik 1 ding heb geleerd, is dat het wegstoppen van pijn en verdriet een wandelend hoofd van me maakt. En ik besloot 10 jaar geleden dat ik dat nooit meer wilde. Ik wil (me vrij) voelen!

Het traject is intens, verdrietig, moeilijk en zwaar en 't is het dubbel en dwars waard als ik kijk en voel naar wat het me brengt.

Toch had ik in het begin ook even zeurende stem in mijn hoofd: "Hoezo alweer in therapie, het gaat toch best goed - is het niet een keer klaar?!"

Nee dus. En zoals Gerard Dorrepaal zo mooi zegt in aflevering 38 van de Lust podcast: het is nooit klaar, 't gaan nooit helemaal weg. Onder hoge druk val je altijd terug op oude overlevingsstrategieën en overtuigingen en met therapie leer je ze eerder (h)erkennen.

[Sidenote]

Lust podcast #38 Controledrang met Jacqueline van Lieshout en Gerard Dorrepaal
Blog Els van Steijn over primaire en secundaire emoties
⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Heb je een vraag? Leuk! ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Je vindt me op ⁠Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ ⁠

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:

> "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

> "Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

> "Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#60 Rusten: wat, waarom en hoe?!

Rusten is een essentiële levensbehoefte en zorgt er samen met ontspanning voor dat je hersenen en lichaam herstellen. Dat je een zo vitaal mogelijk leven kan leven. Maar het is voor veel mensen (hoi pipeloi!) ook een dingetje:

- 'Rusten?! Dat doe ik wel als ik dood ben!'

- 'Stilzitten? Dat kan ik niet hoor. Aard van het het beestje.'

- 'Eerst moet de boel aan kant. Pas daarna sta ik mezelf toe om even op de bank te ploffen.'

Herken je een van de uitspraken hierboven? (En misschien wel meer dan een?) Je bent niet de enige.

Rusten voelt soms als lastig uitvoerbaar omdat we de lat hoog leggen voor onszelf en we in onze hectische maatschappij worden bedolven onder de prikkels.

Genoeg reden om er eens in te duiken! In deze podcast hoor je:

wat ís rusten nou precies
wáárom is het zo belangrijk en moeilijk
hoe doe je het?!

[Sidenote]

⁠Rust nemen - waarom vinden we dit zo lastig?
7 typen van rust die iedereen nodig heeft
Verschil tussen ontspanning en rust
7 tips hoe je meer rust pakt ⁠
⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Heb je een vraag? Leuk! ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Je vindt me op Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:

> "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

> "Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

> "Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#59 Levenskunst

Levenskunst. Ineens zag en hoorde ik het woord overal. Verschillende mensen noemden me 'levenskunstenaar', Marcel Musters sprak erover op tv en in z’n podcast en m’n vriendin Ester oefent ervoor en spreekt er regelmatig over. Het woord klonk goed en voelde lekker, sprak tot m’n verbeelding. Maar ik had eigenlijk geen idee wat het nou precies is. Ik zocht het uit en deel m’n bevindingen graag met je!

[Sidenote]

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:

> "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

> "Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

> "Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#58 Kijk mij-drang

De aanleiding van deze podcast over Kijk mij-drang is tweeledig:

In een recensie van m'n boek Ik heb me lief schreef iemand: 'Vond t heel eerlijk en open geschreven. Het gevecht tegen en met MS die jonge mensen zo terug kan werpen. Maar ook hoe een opvoeding mensen zo kan vormen om zich te willen bewijzen. [...]'
Jacqueline van Lieshout (van o.a. Ontwijnen en de podcast Lust) plaatste op 5 maart jl. een herkenbare post op Insta waarin ze vertelt hoe ze is gegroeid: 'En nu eindelijk, 40 jaar na 1984, ben ik toch een beetje Madonna geworden. Zeer uitgesproken, ambitieus, eigen baas, sterk in mijn vrouwelijkheid en s*ksualiteit en jazeker, met een sterke ‘kijk mij’ drang. De slimme meid die op haar toekomst is voorbereid. Want hoe je dat doet, is door authentiek te zijn. Steeds een beetje dichter bij jezelf. I’m trying.'

Zo mooi. Ik heb ook een sterke kijk mij-drang. Vroeger een 'ongezonde': ik bestond middels externe waardering, cijferde mezelf weg en ging fors over mijn grenzen.

Nu een 'gezonde' omdat ik mezelf graag zie, liefheb en toesta om te zijn en doen wat me blij maakt. Ik wil en mag er zijn, stralen en ruimte innemen. Heerlijk.

Kijk mij!

[Sidenote]

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#57 Wie ben jij?

Wat antwoord je als iemand je vraagt wie je bent? Vertel je je leeftijd, naam en misschien wat je doet voor werk? Of vertel je vooral over wat je doet, je kinderen, je ziekte of hobbies?

'Wie ben ik?' is misschien wel De Vraag der Levensvragen en ik vind 'm heerlijk én ingewikkeld. Tijdens mijn burn-out stelde ik 'm voor het eerst heel bewust. Ik had geen idee en ging op onderzoek uit: wie wil ik zijn? Na het krijgen van de MS diagnose deed ik dat weer. En nu ik helemaal moet stoppen met werken wéér.

Mijn antwoord erop is niet statisch en verschilt per dag en per levensfase.

Hoe is dat bij jou?

[Sidenote]

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#56 Delen is helen

Sinds ik deel over wat me raakt, waar ik doorheen ga en waar ik mee zit, groei ik als mens en voelt mijn leven mooier en rijker dan toen ik het allemaal alleen wilde oplossen. Sinds ik deel, ervaar ik meer verbinding. Met mezelf en met anderen. Sinds ik deel, heel ik.

Sommige dingen deel ik alleen met het papier. Anderen dingen slinger ik de wereld in gesprekken met vrienden en familie, via mijn boek, deze podcast en posts op Instagram. Altijd voor en vanuit mezelf, maar ik raak ook anderen en dat vind ik prachtig.

Waarom deel ik zulke persoonlijke dingen uit mijn leven? Wat voor gevoel geeft me dat? Wat wil ik ermee bereiken? En als jij ook (meer) wil delen en je doet het niet, wat houdt je dan tegen?

[Sidenote]

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#55 Overprikkeling bij NAH (niet aangeboren hersenletsel)

Ik wilde al 'n tijdje een podcast maken over dit onderwerp. Maar ik loop er al net zo lang met een grote boog omheen. Want als ik niet overprikkeld ben, hoef ik het er niet perse over te hebben. En als ik het wel ben, is het opnemen van een podcast niet slim.

Vandaag deed ik dat wel en sta ik uitgebreid stil bij deze 'stille sloper' zoals Ronald Giphart het zo treffend beschrijft in het boek 'Ik mis mij ook' dat hij samen met Mascha Kamphuis schreef.

Ik heb het al jaren en het raakt me nog steeds. Niet aangeboren hersenletsel en de overprikkeling die ik daardoor ervaar, is mijn meest invaliderende beperking sinds ik MS heb.

En ik ben niet de enige. NAH staat in de top 5 van hersenaandoeningen in Nederland: meer 645.900 mensen lopen er mee rond. Nog steeds zie ik veel onwetende mensen. Jij ook? Laat ze dan vooral deze podcast horen ;)

[Sidenote]

Ik mis mij ook, Ronald Giphart en Mascha Kamphuis
Info over overprikkeling op de website van de Hersenstichting
Uitleg overprikkeling bij hersenletsel
Fijne accounts op Insta over NAH: Angelique , platform NAH
⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Heb je een vraag? Shoot! ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Je vindt me op Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#54 Oké…En nu!?

Toen ik in december op m'n werk aangaf dat het niet meer ging en helemaal stopte met werken, werd ik overspoeld door een golf van rouw. Een paar donkere en wiebelige weken volgden.

Dat gevoel is nu naar de achtergrond en er is een groot vraagteken voor in de plaats gekomen. En nu?!

Ik heb geen idee. En op mijn favo plekje langs rivier de Amer klets ik tegen je aan hoe dat voelt.

[Sidenote]

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Heb je een vraag? Shoot! ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Je vindt me op Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#53 Stop ermee!

Stiekem trots? Nee joh.

Jezelf excuseren omdat je geen make up draagt? Nee joh.

Een grapje maken als je jezelf iets hebt gegund? Nee joh.

Neem je ruimte in, vrouw. Stap in dat licht, pak de credits voor dat goed afgeronde project, wees trots, geef en gun jezelf die lekkere schoonheidsbehandeling/mooie jas/crème en/of bloemen.

Stop ermee om jezelf kleiner te maken. Neem je ruimte in en geniet. ❤️

[Sidenote]

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#52 Go with the flow

Heel eerlijk? Een paar jaar geleden kreeg ik jeuk van deze uitspraak. Want: hoezo ‘gaan met de golven?!” Wat betekent dat? Welke golven?

Vond het maar ’n zweverige bedoening. En eigenlijk doodeng, want ik wilde zelf bepalen en beslissen & overal controle over hebben.

Hihi. Ik mocht nog veel leren.

Als ik nu kijk naar m’n leven, zie ik dat alles in golven komt; de lastige en mooie dingen. In en buiten mij. En dat ‘t inderdaad het lekkerst voelt als ik daar in meega. Niet ertegenin, maar meebewegen met alles wat is. Dan stroomt het. En ‘t idee van dat de golf altijd weer wegtrekt, geeft me houvast in een mindere periode en stimuleert me om vooral in het nu te zijn.

Makkelijk? Nee.

Maar oefening baart kunst.

Gelukkig maar.

[Sidenote]

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Heb je een vraag? Shoot! ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Je vindt me op Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#51 Alleen zijn: zielig of zalig?

De afgelopen weken krijg ik van veel mensen de vraag of ik het wel red zonder Frits die op de Filipijnen zit. Helemaal op mijn verjaardag kwam 't bij bijna elke felicitatie ter sprake: of ik wel een leuke dag had zonder hem?

Het viel me echt op en ik ging bijna twijfelen: moest ik mezelf nu 'n tikje zielig vinden? Ik voelde even goed en besloot daarna van niet.

Ik vind alleen zijn (meestal) zalig. Ik laat ervan op, word er rustig en creatief van en ben graag bij en met mezelf.

Dat was vroeger behoorlijk anders: toen rende ik zo hard mogelijk weg bij mezelf. Met de zelfliefde kwam ook het goed alleen kunnen zijn.

[Sidenote]

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#50 Liefde en loslaten

Oeh la la...Wat is liefde toch mooi.

Een vol hart, 'n diep weten. Je verbonden voelen. Zoveel mogelijk samen zijn. Elkaar vasthouden en niet meer los willen laten.

Klinkt geweldig hè? En misschien ook wel een beetje claimerig. Gaat het over controle willen houden uit onzekerheid. Is er angst om iemand kwijt te raken.

Dat is ons ego, zegt de fantastische Dr. Maya Angelou. En daar gaat liefde volgens haar nou juist niet om. "Love liberates. It doesn't just hold—that's ego. Love liberates. It doesn't bind."

Ik heb me lang angstig en onzeker gevoeld en ervaar nu hoe het is om los te laten en te vertrouwen. Hoe mooi.

[Sidenote]

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#49 Dag 2023 & Hallo 2024! Wat neem ik mee en wat laat ik achter?

Aan het einde van een jaar kijk ik altijd even terug en vooruit. Wat is er (niet) gebeurd? Wat heb ik geleerd? Waar ben ik trots op? Wat wil ik volgend jaar (anders)? Wat hoop en wens ik?

Vervolgens bepaal ik wat ik achterlaat in het oude jaar en meeneem naar het nieuwe.

Wat ik dit jaar achterlaat? Hard mijn best doen.

En jij?

[Sidenote]

⁠⁠⁠⁠⁠Heb je een vraag? Shoot! ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Je vindt me op Instagram⁠⁠⁠⁠⁠⁠

>> Over m'n boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd < Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Het verhaal is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Ik ga behoorlijk met de billen bloot. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#48 Waar praat je over als je 'weinig' doet?

Vraag van vandaag: waar kan ik het over hebben nu ik minder doe?

Veel gesprekken gaan over niks. Daarmee bedoel ik dat je oppervlakkig kletst over hoe het gaat, je werk, iets dat je hebt meegemaakt of nog gaat doen.

Small talk, heet dat. Toen ik nog een gezond lichaam had, vond ik het al vreselijk (hoi introvert) en nu ik langere tijd ziek thuis ben, niet werk en minder doe, merk ik dat ik dit soort kletspraatjes nóg lastiger vind.

Ik hou echt meer van gesprekken waarin je de diepte in gaat, maar dat kan niet altijd.

[Sidenote]

⁠⁠⁠⁠Heb je een vraag? Shoot! ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Je vindt me op Instagram⁠⁠⁠⁠⁠

>> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is te koop! < En ik ga behoorlijk met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#47 Hoe praat je tegen je lichaam?

"En hoe behandel je het? Beeld je eens in dat je het behandelt als een werkpaard. Hard, doorgaan, weinig tot geen pauzes. Weinig tot geen plezier tijd. Hoe denk je dat het zich voelt? Hoe je woorden doorwerken?" Deze woorden van Bobba Sveinsson werkten behoorlijk op en in mij door…

[Sidenote]

>> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is te koop! < En ik ga behoorlijk met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#46 Zeurangst

Je kwetsbaar opstellen is geen zeuren. En toch zie en hoor ik om me heen veel mensen (meestal vrouwen!) die dat wel denken. Meteen als ze iets hebben gedeeld zeggen: "Maar ik wil niet zeuren hoor, vergeleken bij die en die heb ik niks te klagen!"

Waarom vinden we het zó belangrijk om geen zeur gevonden te worden? En wat is zeuren, mopperen en klagen eigenlijk?

[Sidenote]

Over mopperen, foeteren, klagen en zeuren

⁠⁠⁠Heb je een vraag? Shoot! ⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠Je vindt me op Instagram⁠⁠⁠⁠

>> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is te koop! < En ik ga behoorlijk met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#45 Wat doe jij als 't niet goed met je gaat?

Ik een boel.

Nadenken, huilen, analyseren, voelen, praten, me verzetten, snoepen, me terugtrekken, muziek spelen en luisteren, troost zoeken, qi gong, yoga, om hulp vragen, het aankijken, boos zijn en heel veel wandelen in de natuur.

Tis een bonte mix van oude en nieuwe overlevingsstrategieën. Vind het fijn dat er een balans is ontstaan tussen hard (o.a. doorgaan, blijven staan, analyseren, willen oplossen) en zacht (o.a. voelen, meebewegen, gewoon 'zijn').

Verder hoor je me over lijden en leiden, op een T-splitsing staan met rechts de weg van de minste weerstand en links de weg van acceptatie en je verstoppen tot het weer 'goed' is.

[Sidenote]

>> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is te koop! < En ik ga behoorlijk met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#44 Levend verlies / chronische rouw

[Voor je gaat luisteren]

Kom je naast me zitten op mijn lievelingsmuurtje aan de rivier de Amer? Kijken we samen naar de kwetterende vogels, schijnt de zon op ons vel en praat ik je bij.

Er woei ook een windje en ik ben prima te verstaan, maar dan weet je dat. Fijn als je daar omheen kan luisteren. Ik zit volgende week gewoon weer braaf binnen. Beloofd.

[Over deze aflevering]

En daar was er weer een, zo'n grote joekel. Ik had 'm niet zien aankomen, maar achteraf denk ik: Oh ja. Misschien toch wel.

Want het piept en kraakt al een tijdje. Fysiek en mentaal. En ineens viel het kwartje: dit is 'gewoon' levend verlies dat om de hoek komt kijken!

Het is er weer even in alle hevigheid. De rouw komt samen met het maken van de keuze om te stoppen of door te gaan met werken. Omdat ik weer een stukje van mezelf ben verloren.

Levend verlies (chronische rouw) is niet eng. Ook niet zielig. Wel vermoeiend en moeilijk en zwaar. Het komt in golven en vertrekt straks ook weer meer naar de achtergrond.

[Sidenote]

>> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is te koop! < En ik ga behoorlijk met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#43 Voelen: hoe doe je dat?

Ik sprak voordat ik deze podcast opnam met iemand die me vertelde dat ze soms niet weet hoe ze moet voelen. En dat ze het probeert te leren.

Vind ik knap. Omdat ze het aan gaat. Daar is moed voor nodig.

Ik ben het ook aan het leren, hoe voelen ‘werkt’. En ik geloof dat we daarin met heel veel zijn.

Gezellig idee wel.

Sinds ‘14 ben ik aan het oefenen. Heb een hoop teringzooi uit m’n rugzak gegooid en daar zijn wat handige tools, kennis en vaardigheden voor in de plaats gekomen.

Zodat ik daar in lastige periodes als nu dingen uit kan halen en op terug kan vallen. Dat geeft me wat houvast en rust in alle chaos.

[Sidenote]

>> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is te koop! < En ik ga behoorlijk met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Anderen over Ik heb me lief:"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠

Ook verkrijgbaar als e-book.

#42 Oud zeer triggeren

"WAAR BEN IK AAN BEGONNEN!?!" Het zelf uitgeven en lanceren van m'n boek Ik heb me lief zorgde voor veel onzekere momenten. Regelmatig vroeg ik mezelf af waar ik in godsnaam aan was begonnen en of ik wel door moest zetten. Oude overtuigingen plopten op.

Ik werd (en word af en toe nog steeds) heen en weer geslingerd tussen de volwassen vrouw die trots en vastberaden haar verhaal aan de wereld vertelt en kleine Merel die hunkert naar bevestiging en een aai over haar bol.

Best vermoeiend. En ook mooi.

Omdat het me de kans geeft om mezelf te helen. Door oude pijn aan te kijken en mijn innerlijke kind te vragen wat het nodig heeft, kan ik die pijnstukken in mezelf helen. [Sidenote]

Zo laat je oude pijn los
Dit stuk lees ik voor in de podcast: Innerlijk kind, aan deze 5 signalen merk je dat het vraagt om heling
Heb je een vraag? Shoot! Je vindt me op Instagram

>> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is te koop! < En ik ga behoorlijk met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Anderen over Ik heb me lief: "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠

Ook verkrijgbaar als e-book.

#41 Jaloezie

Ik voelde me jaloers! Wat een vreemd gevoel is dat toch.

'N soort van knagend, irritant gevoel waarvan ik eigenlijk niet wil dat het er is. En tegelijk zie ik het als een uitnodiging. Want: waarom voelde ik me jaloers? Wat zegt dat?

[Sidenote]

Wat betekent jaloezie?

Heb je een vraag? Shoot! ⁠Je vindt me op Instagram⁠

>> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is verschenen! <<⁠⁠⁠⁠⁠⁠⁠

Ik ga met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte.

Anderen over Ik heb me lief:

"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

⁠Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#40 Alleen en/of eenzaam voelen

Kun jij goed alleen zijn?

Ik meestal wel: vind mezelf leuk gezelschap en laad op in mijn eentje. Maar sinds ik MS heb, ben ik te vaak alleen naar mijn zin. Niet leuk en soms ronduit verdrietig.

Ook eenzaamheid is me niet onbekend. Dat voel ik als er geen verbinding is. Bijvoorbeeld met mezelf, of in een grote groep mensen waar ik geen aansluiting mee heb of in een liefdesrelatie.

Alleen en eenzaam is niet hetzelfde en gelukkig kun je meestal wel iets doen tegen je eenzaam voelen.

[Sidenote]

Het verschil tussen alleen zijn en eenzaamheid op bedrock.nl
Filmpje Erik Scherder over dat eenzaamheid is gekoppeld aan stress
Heb je 'n vraag? Shoot! ⁠⁠Je vindt me op ⁠Instagram⁠⁠⁠

>> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is verschenen! <<⁠⁠⁠⁠⁠

Ik ga met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte.

Anderen over Ik heb me lief:

"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#39 It's okay to not be okay

'T voelde en liep vandaag (dag van podcast opname) allemaal niet zo lekker.

In willekeurige volgorde: griep in combinatie met MS is poep, mijn schat heeft zorgen en de wereld staat in de brand.

Ik liet het er even allemaal zijn. Lekker? Nee, niet echt. Maar nog altijd lekkerder dan het wegduwen. Het is oké. Ook als het niet oké is.

Heb je 'n vraag? Shoot! ⁠Je vindt me op ⁠Instagram⁠⁠ >> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is verschenen! < En daarin ga ik behoorlijk met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte. Anderen over Ik heb me lief: "Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠⁠ Ook verkrijgbaar als e-book.

#38 Perceptie: hoe neem jij waar?

Hoe ik iets waarneem (perceptie), wordt door veel dingen beïnvloed. Mijn stemming, emoties, gevoel, afkomst, opleiding, gezondheid, vriendenkring, normen en waarden, financiële middelen en ga zo nog even door.

Soms vergeet ik dat.

Vandaag kreeg ik een berichtje van een oude studiegenoot dat me triggerde. Waarom zei ze dát nou!? Waar ik meestal kies voor niet of begripvol reageren (combi van geen energie, zin en willen vermijden van een conflict), deed ik 't nu anders en ging even met haar in gesprek. En dat bracht me veel. [Sidenote]

⁠Wat is perceptie?

Heb je 'n vraag? Shoot! Je vindt me op ⁠Instagram⁠

>> Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is verschenen! <<⁠

En daarin ga ik behoorlijk met de billen bloot. Het is persoonlijk, realistisch, kwetsbaar en biedt steun en perspectief. Lees over mijn zoektocht naar liefde, de lessen van een burn-out, trouw blijven aan jezelf en stap voor stap leren leven met een progressieve en chronische ziekte.

Anderen over Ik heb me lief:

"Het is een boek over het leven. Over vallen, soms even blijven liggen en altijd weer opstaan. Een boek waarin de pieken en dalen langzaam plaatsmaken voor balans en (zelf)liefde. De bewuste blik op het mooie, de verwondering, het jezelf toestemming geven te genieten. Te veranderen. Te verzachten."

"Tranen, kippenvel, ontroering en meer van dat alles…. Dat is wat ik gevoeld heb bij het lezen van je boek."

"Fijn taalgebruik alsof je samen met haar op de bank zit te kletsen. Regelmatig zat ik met een grote glimlach of schaterde ik het uit. Aanrader voor iedereen die graag liever wil worden voor zichzelf. Niet het zoveelste standaard zelfhulpboek maar een mooi openhartige inkijk in Merels leven."

Ook lezen? Bestel hier jouw exemplaar⁠⁠

#37 Zelfzorg I Achteroverleunen

Ik mag weer. Het is tijd. De hoogste zelfs.

Van knallen, bedenken, maken, doorzetten, creëren en regelen terugschakelen naar stilstaan en achteroverleunen.

Heel eerlijk? Ik ben er nog geen superster in. Maar hé, ik doe het. Vallen en opstaan kan ik goed - daar past achteroverleunen mooi tussen ;)

[Sidenote]

Mijn boek Ik heb me lief I Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd is er! Bestellen doe je hier
Wei wu wei
Heb je 'n vraag? Shoot! Je vindt me op Instagram

#36 Zelfliefde | De teveel vrouw

Ooit ’te veel’ of ‘overdreven emotioneel’ genoemd? Dan ben je waarschijnlijk een Teveel Vrouw. En dan is deze podcast ook voor jou.

'Als jij vroeger de kroeg binnenliep, leek je wel die skileraar uit de Heineken reclame', zei vriendinnetje Merlyn een paar weken geleden tegen me. 'Iedereen merkte het op als jij er was. En jij hebt altijd dat podium willen pakken.'

'Jij komt een kamer binnen en die licht dan op. En je kan buitengewoon snel contact maken en tot de kern komen en gevoelige onderwerpen aansnijden', aldus mijn oom een paar jaar geleden.

Een deel van mij wil maken, vertellen, leren, helpen, raken en vermaken. En een ander deel hield dat jarenlang tegen. Want: 'Doe maar rustig, doe maar niet zo aanwezig, zo emotioneel, niemand zit hierop te wachten. Niemand zit op jou te wachten.'

Ik voelde me er niet toe doen en bijna altijd teveel. Lekker dat dat nu, jaren later, een heel stuk minder is geworden.

Hoera, ik ben een teveel vrouw!

[Sidenote]

In de podcast lees ik dit stuk voor: De teveel vrouw van Dionne Hendriks (Dank je wel voor het toesturen Wendy)
Heb je een vraag of opmerking over deze podcast? Leuk! Je vindt me op ⁠Instagram
Bestel nu mijn boek 'Ik heb me lief - Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd'

#35 Zelfliefde | Met terugwerkende kracht van jezelf houden

‘En als ik nu foto’s van mezelf zie van toen ik jong was, denk ik: wat was ik mooi en slank en leuk om te zien!? Wáár heb ik me toen druk om gemaakt!?’

Mooi wel, dit soort uitspraken (volgens mij voornamelijk gemaakt door vrouwen). Ik heb het mezelf ook wel eens horen zeggen. Vanaf vandaag trek ik 'm breder. Niet meer alleen richten op de buitenkant, maar ook naar binnen kijken. Naar gedrag en naar hoe mijn oudere versies waren en voelden.

Want al die oude Merels hebben ervoor gezorgd dat ik er nu zo bij zit; zij maken me tot de vrouw die ik nu ben. Ik ben ze dankbaar en wil ze niet meer afstraffen (want wat heb ik dat vaak gedaan) of afwijzen (idem dito). Ik ben ze allemaal, en ze mogen er allemaal zijn. Nu en toen.

[Sidenote]

Heb je een vraag of opmerking over deze podcast? Leuk! Je vindt me op ⁠⁠Instagram
Mijn nieuwe boek is uit! Ik heb me lief - Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd. Bestel 'm hier

#33 Zelfliefde | De schaamte voorbij

Maak je borst maar nat: deze week 'n behoorlijk smeuïge aflevering.

Over geen seksuele voorlichting durven geven aan je kind(eren), mannelijke escorts, opgewonden raken van literatuur, winden laten in het vliegtuig, apart slapen, lichen sclerose, mensen uitschelden tijdens het autorijden, hard praten en lachen en in je neus pulken enzo.

Ik ga het dus hebben over schaamte.

Een irritante emotie, vind ik. Gelukkig voel ik het steeds minder. Zal te maken hebben met ouder worden, meer van mezelf houden, focussen op wat ik echt leuk en belangrijk vind en mijn eigen pad bewandelen? Het doet er eigenlijk ook niet toe.

Wat er wél toe doet, is hoe ik me voelde tijdens het opnemen en erna. GE-WEL-DIG: de energie stroomde door mijn lijf en de glimlach was niet van mijn gezicht te slaan. Voel(de) me vrij!

[Sidenote]

De Saarpodcast met daarin James de gigolo te gast luister je hier
Het gesprek tussen Hanneke Groenteman en Marcel Musters luister je hier
Website van de stichting Lichen Sclerose
Leuk artikel over apart slapen in Flow magazine
Heb je een vraag of opmerking over deze podcast? Leuk! Je vindt me op Instagram

#32 Leven | Veranderen: prachtig & pijnlijk

Veranderen kan echt knap ingewikkeld zijn. En weet je? Ik had het best prettig gevonden als iemand me dat 10 jaar geleden had verteld.

Want sjongejonge. Ik dacht écht dat ik er was, na mijn burn-out. Ik had het roer omgegooid, ik was veranderd. Vanaf nu ging alles anders en zou het alleen maar beter worden: het leven lachte me toe.

Op veel vlakken was dat zeker het geval, maar 't voelde vaak helemaal niet zo. Ik wist dat ik het goede deed, dicht bij mezelf bleef en niet terug wilde naar de oude situatie, naar mijn oude ik. Waarom voelde ik me dan zo kwetsbaar en in de war? Nu weet ik dat die gevoelens bij verandering horen. Toen had ik echt geen idee.

Daarom deze podcast. Veranderen is mooi! En soms een tikje pijnlijk. Hou vol, het is het meer dan waard.

[Sidenote]

#31 Zelfliefde | De liefste versie voor jezelf

'De beste versie van jezelf worden' klinkt best sexy, toch?

Een tijd lang streefde ik dit na. Hartstikke mooi vond ik deze uitspraak. Positief, gericht op groei; als een ui die laagje voor laagje wordt afgepeld en waarvan uiteindelijk de kern overblijft.

De laatste maanden ging dat woordje 'beste' me steeds meer tegen ging staan. Want: wat betekent dat? Beste riekt naar altijd meer, naar goed, beter, best, naar prestatie. En van dat alles wil ik juist minder.

Leven gaat en draait voor mij niet meer om presteren/doen/beter worden. Ik vind het belangrijk om te doen doen wat ik leuk vind, om te zijn en voelen. En dus streef ik niet meer naar de beste versie van mezelf, maar naar de liefste versie voor mezelf.

'Liefste' voelt zachter, met minder druk. Meer in het nu, tevredenheid, vanuit rust, zonder druk, zonder doelen. 'Liefste' creëert ruimte, minder hoeven en meer mogen. Mooie ontwikkeling en inzicht wel. Eentje die ik meteen kan en wil toepassen op iets waar ik al een tijdje mee aan het stoeien ben: m’n veroordelende gedachten over m'n gedrag op Instagram.

[Sidenote]

Gedicht van Emory Hall
Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Shoot! Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: ⁠@ikhebmelief_depodcast⁠

#30 Leven | Life is what happens to you while you're busy making other plans

Een waarheid als ‘n koe als je ‘t mij vraagt, deze uitspraak van John Lennon. En nogal passend bij hoe m'n leven verliep de afgelopen maanden (eigenlijk jaren, maar ik focus me even op de laatste tijd anders duurt de podcast zo lang ;))

Ik had ‘t he-le-maal bedacht eind juni: na alle hectiek rondom mijn WIA traject en het deels arbeidsongeschikt bevonden worden, ging ik de zomer gebruiken om uit te rusten. Want ik was moe. En dus was het nog meer rust o'clock. Vertragen, herstellen, zo min mogelijk hoeven en zoveel mogelijk opladen.

Haha. Supergoed en leuk bedacht. Het liep even anders..

Heb je een vraag of opmerking over deze podcast? Leuk, ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: ⁠⁠⁠@ikhebmelief_depodcast

#29 Leven | Bye bye ratrace

10 jaar geleden gooide ik het roer om. Ik wilde mijn leven anders leven. En ik wilde anders worden. Geen slaaf meer zijn van mijn agenda. Niet altijd maar druk, druk en gericht op hard werken en goed (beter, best) presteren en verdienen. Niet meer alle ballen tegelijk in de lucht houden, maar focus en rust. Niet meer verdoven, maar voelen. Niet meer go go go, maar rustiger en bewuster. Vrijheid en liefde voelen. Mezelf kunnen zijn. Zo veel mogelijk mijn eigen tijd in delen en buiten in de natuur zijn. Me zinvol voelen. In het nu leven.

M'n burn-out liet me dat inzien en ik handelde ernaar; ging op onderzoek uit. Ik stapte bewust van die razenddrukke hoofdweg af (en de ratrace uit) en startte met het bewandelen van mijn paadje. Geweldig, ik merkte direct hoe goed dat mijn lichaam en mind deed. En ook spannend, moeilijk en soms eenzaam.

In het begin van dat enorme proces keek ik weleens vanaf mijn kronkelweggetje naar die drukke weg en dacht dan: Hoe doen zij dat toch? Waarom kan ik 't niet, waarom lukt het mij niet? Zij zijn daar allemaal samen en gaan maar door. Op zo'n bizar hoog tempo. Er moet zoveel. En het gaat zo vaak over meer, over en/en, snel en altijd over what's next? En ik loop hier maar te ploeteren in mijn up en verlang naar kleiner, minder, rustiger. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Het bleek hartstikke de bedoeling. [Sidenote]

4 tips om uit de ratrace te stappen
Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Shoot! Je vindt me op Instagram
Mijn nieuwe boek is uit! Ik heb me lief - Hoe ik mijn eigen reddingsboei werd. ⁠Je bestelt 'm hier⁠

#28 Zelfzorg | Rust is niet gênant

Gister (d.d. 22 mei ‘23) stond in ‘n Instagram post van Psychologie Magazine ➡️

'Ik vind het gênant om te zeggen: "Ik kan niet omdat ik rust nodig heb." Met de uitnodiging om onder de post aan te geven of je het ermee eens of oneens bent. Hoi, ik zit in team Oneens. Vind het zonde om er zo naar te kijken en ik hoop dat we dat gênante gevoel met elkaar kunnen ombuigen naar ‘n trots gevoel.

Rust nemen is goed voor jezelf zorgen. Je lichaam belangrijk genoeg vinden om het te geven wat het nodig heeft. Herstellen, opladen, bijkomen. Zodat je zo uitgerust mogelijk weer aan iets anders kan beginnen en dus ook veel meer en beter kan genieten in plaats van je constant moe, uitgeput, murw en geleefd te voelen.

Rusten is essentieel voor je gezondheid. Fysiek en mentaal. Rusten = (lekkerder) leven. Rustze! [Sidenote]

Hoe drukker je bent, hoe meer rust je nodig hebt. Hoe je dat doet lees je in dit artikel in de Jan
Meer rust pakken? Ga van onbewust moeten naar bewust willen. Deze en nog 6 tips vind je in dit mooie artikel
Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: @ikhebmelief_depodcast

#27 Leven I Voel me (weer) mooi & sexy

Ik vond en voelde mezelf jarenlang niet mooi, niet aantrekkelijk en allesbehalve sexy.

Dat veranderde na mijn burn-out in 2014. Ik was me bewust geworden van al mijn kanten (de lelijke/donkere en de mooie/lichte) en was van dat totaalpakket gaan houden. Voelde me steeds vaker een prettig en mooi mens, een mooie vrouw, van binnen én van buiten.

In de jaren erna groeiden dat sprankelende gevoel en positieve zelfbeeld. Heerlijk.

Helaas kreeg m'n zelfbeeld in 2018 weer een behoorlijke opdonder toen ik ziek werd. Ik vond dat mijn lijf me in de steek liet. Schaamde me voor mijn mank lopen en tragere denken en praten. Daar had ik het moeilijk mee, mijn verbale snelheid was altijd mijn trots. Ik rouwde om het verlies van m'n gezondheid en voelde me angstig en onzeker door de uitval en gevoelsstoornissen. Mijn lijf deed pijn en ik voelde me lelijk. Die gevoelens verdoofde ik regelmatig met taartjes, wijn en borrelplanken.

Na de 2 schubs in 2021 gebeurde het weer. Hoi rouw, hoi overleefstand, doei lust en doei me mooi voelen.

We zijn nu 2 jaar verder en ze zijn weer terug! Voelt lekker: als een tintelend ijsblokje in een glas cola.

[Sidenote]

Boek: 'Wellust - Waarom we als vrouwen te weinig van seks genieten en hoe we dat veranderen'
Leer jezelf mooi te vinden zoals je bent. Zeven strategieën voor een beter lichaamsbeeld: Vind jezelf mooi in 7 stappen - Psychologie Magazine
'Ziek zijn is natuurlijk niet sexy.' - Linda magazine

Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: ⁠⁠@ikhebmelief_depodcast

#26 Leven | De onzin van werk- en privé gescheiden houden

Ik ben Merel, overal waar ik kom. Ik draag geen maskers en ben een (gevoels) mens: thuis en op het werk. Ik heb geen knop op m’n kont die ik kan indrukken met standje 'werk' en standje 'thuis'. Als ik iets heb op mijn werk, praat ik daar thuis even over. Als het thuis en/of met mij niet goed gaat en het beïnvloedt mijn zijn en m'n prestaties, vertel ik dat aan sommige collega’s. Al jaren verwonder ik me over de uitspraak: 'Je moet je werk- en privéleven gescheiden houden, want dat is professioneel.’ En ja, dat zegt vooral iets over mij. Maar ik geloof echt dat we het wat menselijker kunnen maken met elkaar. Als je al 6 maanden niet slaapt vanwege stress of kleine kindjes en je loopt als een zombie rond - is er een grote kans dat je collega's dat ook merken. Hoe fijn als je het er dan even over kan hebben. Geldt hetzelfde voor verdriet. Hoezo vinden we dat je niet mag huilen op het werk? En dat dat onprofessioneel is? Ik vind dat vooral onmenselijk. Misschien is het juist hartstikke prettig om even je hart te luchten en geef je jezelf zo wat lucht. En daarmee de mensen met wie je werkt ook. Plus, je geeft ze de kans om er even voor je te zijn. We hebben allemaal dingen, lopen allemaal rond met iets. Laten we daar eens wat minder om in de kramp schieten en mens(elijk) zijn. > Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: ⁠⁠@ikhebmelief_depodcast

#25 Chronisch ziek | Arbeidsongeschikt & WIA: zo voelt dat

It's been a ride.

De afgelopen jaren voelen als een bizarre achtbaan. Ik kreeg twee zware schubs gevolgd door de diagnose MS. Ging van standje overleven en rouwen naar leven met en hopte van het revalidatietraject over in het andere: m'n re-integratie op mijn werk.

Aan het begin van het re-integratietraject (2,5 jaar geleden) werd ik door een aantal lotgenootjes voorzichtig gewaarschuwd. Over dat het een pittig traject was. En de keuring door het UWV vervelend en spannend.

Ik had geen idee en ging het wel zien, dacht ik.

Nu heb ik het gezien. Ze hadden gelijk.

[Sidenote]

Ik beschrijf hier mijn proces, mijn gevoel en mijn beleving. Ik vertel over hoe ik het heb ervaren en geef mijn mening.

Bij het terugluisteren hoor ik dat ik niet altijd volledig en/of juist ben als het gaat over 't beschrijven van de procedures van het UWV. Komt door emoties & vermoeidheid, vergeef me ;) Voor de juiste procedures verwijs ik je naar de website van het UWV. Daar staat alles helemaal precies zoals het gaat.
Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: ⁠⁠@ikhebmelief_depodcast

#24 Leven | F%ck leuk

Het valt me op dat we (wij, de maatschappij) veel de nadruk leggen op dingen doen. En die dingen moeten ook vooral leuk zijn.

Daar struikelde ik even over.

Daarom voor mezelf dit pleidooi dat het niet altijd leuk hoeft. Misschien heb jij er ook iets aan. Want: het leven is (en hoeft) niet altijd leuk. Of lekker, fijn, gezellig en mooi. Heel vaak is het gewoon ‘gewoon’ en niet bijzonder. Wel prima. Saai. Vervelend. Niet leuk. En het maakt geen reet uit welke dag het is. Koningsdag, vakantie, ‘t weekend, Kerst, een vrije dag: die kunnen wel eens tegenvallen.

Daar vinden we met z’n allen wat van. Want het moet wel gezellig blijven en we moeten vooral 'iets leuks' doen op die dagen. Altijd eigenlijk.

Waarom willen we dat zo graag?

De Belgische psychiater Dirk de Wachter noemt het idee dat het leven altijd leuk moet zijn, de grootste ziekte van deze tijd. ‘Als we nu eens zouden proberen om meer te beseffen dat het gewone leven af en toe wat lastig is en moeilijk – en dan heb ik het niet over rampzalige dingen, hè – en die lastigheden met elkaar zouden delen, dan zouden we misschien minder problemen hebben. Omdat ik denk dat het delen van verdriet ook verbindend kan zijn.’

Hatsa.

[Sidenote]

Goed stuk over waarom het leven niet altijd leuk hoeft in Flow Magazine
Artikel in Psychologie Magazine over dat het oké is als je even niet positief bent en wat de functie is van angsten, somberheid en getob
Heb je 'n vraag of opmerking? Shoot! Je vindt me op Instagram @ikhebmelief_depodcast

#23 Zelfzorg | Hoe ga je om met verwachtingen van anderen?

Weer 'n vraag van een luisteraar! Zo leuk. Blijf ze vooral aan me stellen.

Nelie klopte bij me aan op LinkedIn en vroeg: 'Hoe ga je om met (vermeende) verwachtingen van anderen en angst dat mensen je een aansteller vinden? Ik heb een milde vorm van MS en je ziet de klachten niet direct aan de buitenkant. Ook door mijn positieve en enthousiaste instelling. Door die angst neem ik toch te vaak te wining rust of doe ik dingen dan toch maar, met het gevolg dat ik het achteraf moet bezuren of andere dingen niet kan doen.'

Ik begin mijn antwoord in de aflevering met een wedervraag: Waarom ben je zo gefocust op de ander?

[Sidenote]

Heb je 'n vraag of opmerking? Leuk! Je vindt me op Instagram @ikhebmelief_depodcast

#22 Leven | Tegenslag & teleurstelling trotseren

Tegenslag en teleurstelling horen bij het leven, dat weet ik. Maar dat maakt ze niet leuker of makkelijker.

Hoe ga jij er mee om?

Ik vind mezelf soms behoorlijk zielig. Als ik wéér niet mee kan doen aan iets moois omdat ik me te ziek voel. Als ik griep krijg op vakantie. Of als ik merk dat mijn lijf achteruit gaat door de MS. Of als de vriezer leeg is, terwijl ik zin heb in een raketje ;)

In deze aflevering hoor je wat ik doe op zulke momenten, hoe fijn het is om hulp te krijgen en welke (goedbedoelde, maar suffe) opmerkingen me niet helpen.

[Sidenote]

Leuk stuk over omgaan met teleurstelling, veerkracht en coping vind je hier
In 5 stappen naar meer veerkracht - artikel in Psychologie Magazine
Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Leuk! Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: ⁠⁠⁠⁠@ikhebmelief_depodcast

#21 Zelfliefde | Ruimte innemen: hallo wereld!

Hou jij jezelf klein?

Daarmee bedoel ik dat je:

complimenten ontvangen, feedback geven en nee zeggen best lastig vindt
je mening liever voor je houdt
vol plannen en leuke ideeën zit en ze meestal niet uitvoert
je veel aantrekt van kritiek
je vooral naar (de wensen van) anderen voegt, in plaats van te doen wat jij wilt

Tot halverwege mijn 30e deed ik veel van wat hierboven staat. En omdat ik mijn onzekerheid overschreeuwde, zond ik behoorlijk tegenstrijdige signalen uit. Vermoeiend joh. Vooral voor mezelf.

Dat is nu anders.

Ik sta voor wie ik ben, zeg wat ik voel en geloof en ik geloof en voel wat ik zeg. Ben in het licht gaan staan en alles (nou ja...bijna alles) mag gezien. Ook (juist!) m'n rafelrandjes.

Ik neem al mijn ruimte in. In m'n relatie, bij vrienden, familie, op 't werk; overal. Soms nog wat onwennig en met een vleugje 'oei spannend' en/of onzekerheid, maar ik sta er. En dat voelt GOED.

Hallo wereld! Dit ben ik. Kijk maar. [Sidenote]

Mooi artikel over ruimte innemen in relaties van drs. Lisette Wevers
Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Leuk! Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: ⁠⁠⁠@ikhebmelief_depodcast

#20 Zelfzorg | Omgaan met moeilijke emoties

De 20e aflevering: mijlpaaltje wel! Perfect moment om 'n stukje voor te lezen uit m'n boek dat binnenkort verschijnt - een sneak peek dus, duw je oortjes maar wat dieper ;)

Deze week 'n onderwerp dat me echt aan het hart gaat. Zou het 't liefst van de daken willen schreeuwen: leer ermee omgaan, met die lastige emoties. Doe je dat niet, dan wijs je jezelf af en raak je verwijderd van wie je bent. Je wordt een wandelend hoofd tot je lijf uiteindelijk stop zegt. En dan is er helaas al veel stuk.

Ik was daar onwijs goed in; vooral doorgaan en niet stilstaan bij wat ik voelde. Ik moest sterk zijn van mezelf en had geen idee hoe ik kon omgaan met grote pijn en diep verdriet. En dus duwde ik dat jarenlang weg. Negeerde vakkundig alle fysieke en emotionele signalen die mijn lijf gaf en verhardde. Letterlijk en figuurlijk.

Tot m'n lichaam in 2014 zei: "Ik weet niet wat jij denkt, maar het is genoeg vriendin, ik stop ermee." Een zware burn-out dwong me tot stilstand en ik greep 'm met beide handen aan om te veranderen.

Ik wilde zachter worden en mentaal veerkrachtiger; leren omgaan met de moeilijke dingen in het leven. Stap voor stap herstelde ik de verbinding met mezelf. En was ik in staat om alles wat ik had weggeduwd alsnog aan te gaan en voelde ik geen angst meer voor De Moeilijke Emoties.

Het krijgen van MS in 2018 gaf me weer een flinke stapel huiswerk. Ik mocht nog meer leren. En dat doe ik nog steeds, elke dag.

In deze aflevering hoor je:

wat het verschil is tussen voelen, gevoel en emoties
wat de functie is van emoties
hoe en wat er bij mij mis ging
wat ik daarvan leerde
hoe ik nu met moeilijke emoties omga

[Sidenote] > Lees het stuk van Yvonne Schmidt over emoties: Wat doen emoties met je? > Info over Acceptance Commitment Therapy > Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Leuk! Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: ⁠⁠@ikhebmelief_depodcast⁠

#19 Chronisch ziek I Ik zit in een nieuw level!

In deze aflevering vergelijk ik mezelf met een bolletje ijs dat aan het smelten is. En dat is iets goeds 😉

Het lijkt wel of mijn lijf aan het ontdooien is. Al een tijdje.

Hoe dat komt? Door het nieuwe level waar ik in zit. En in dit level voel ik me rustiger, met meer (zelf)vertrouwen en ruimte voor anderen en plezier. Er is minder rouw en geen verlammende angst en zorgen. Ik sta niet meer op de overleefstand en daardoor is er ruimte vrijgekomen en kijk ik met een brede blik in plaats van door een trechter naar de wereld (dank je wel voor de prachtige metafoor Yvonne Lankhaar).

Ook ben ik hardop aan het dromen en fantaseren en zijn er nieuwe doelen geboren. Ik kan verder kijken dan vandaag en morgen. Mijn MS en het bijbehorende ongemak zijn er altijd, maar ik hoef en wil het er niet meer elke dag over hebben.

Fijn! En 'n tikje onwennig en spannend. Stond lang wél in die overleefstand.

[Sidenote] > Bekijk het gratis webinar van Yvonne Lankhaar 'Chronisch ziek & nu...' over de impact van chronisch ziek zijn op je zelfbeeld > In de aflevering noem ik deze 3 boeken waar ik veel uit heb gehaald en nog steeds haal:

Van klacht naar kans, Juriaan Galavazi
Wanneer je lichaam nee zegt, Gabor Matée
Alles komt goed, heel je lichaam met medicijnen, affirmaties en intuitie, Louise Hay

Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Leuk! Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: ⁠@ikhebmelief_depodcast⁠

#18 Chronisch ziek | Bewegen: hoe weet je wat nú goed voor je is?

'Goed bezig. Maar hoe weet je wat nú goed voor je is?!' riep Saskia als reactie op 'n story op Instagram waarin ik zeg dat ik zo lekker heb gezwommen met m'n nog ietwat overprikkelde lijf en brein.

Ze vervolgt: 'Ik worstel daar zo mee. Vandaag is een slechte dag met als gevolg dat ik niks meer durf en apatisch lig te wezen en te huilen. Ik weet dat het goed is om iets te doen, maar ik durf het niet!'

Die worsteling herken ik zo. Zeker in het begin, toen ik net ziek was en er nog geen bal van snapte. Woest was ik. En zo bang en verdrietig. Inmiddels snap ik er wel een boel van - maar is de worsteling er op momenten nog steeds. Leven met MS blijft een grote puzzel voor me.

Het antwoord op de vraag van Saskia? Voel! Sinds ik MS heb werkt mijn lichaam anders. Oude wetten en regels gelden niet meer. Ook hier niet, op het gebied van beweging. Er zijn nieuwe regels en die rustig ontdekken, je lijf opnieuw leren kennen en voelen is het eerste deel van het antwoord. De rest hoor je in deze aflevering. [Sidenote] Tip! Ik vergeet in de aflevering te zeggen dat ik naast het opnieuw leren sporten tijdens mijn revalidatie veel heb gehad aan deze boeken:

Allebei de boeken hielpen me met het veranderen van mijn mindset: pijn en ongemak zullen er altijd zijn. Hoe kan ik er zo goed mogelijk mee leren leven? Heb je een vraag of opmerking over de podcast? Leuk! Ik hoor je graag. Je vindt me op Instagram: @ikhebmelief_depodcast

Ik heb me lief | de podcast

By Merel Bultman

Available on

#67 Het hoe & wat van mijn truffelceremonie

Ik heb me lief | de podcastMay 19, 2024

#67 Het hoe & wat van mijn truffelceremonie

#66 Van theorie naar truffelceremonie

#65 Wat is waar?

#64 Bambi op 't ijs

#63 Trouw blijven aan jezelf

#62 Ongemak opzoeken

#61 Bye bye wandelend hoofd!

#60 Rusten: wat, waarom en hoe?!

#59 Levenskunst

#58 Kijk mij-drang

#57 Wie ben jij?

#56 Delen is helen

#55 Overprikkeling bij NAH (niet aangeboren hersenletsel)

#54 Oké…En nu!?

#53 Stop ermee!

#52 Go with the flow

#51 Alleen zijn: zielig of zalig?

#50 Liefde en loslaten

#49 Dag 2023 & Hallo 2024! Wat neem ik mee en wat laat ik achter?

#48 Waar praat je over als je 'weinig' doet?

#47 Hoe praat je tegen je lichaam?

#46 Zeurangst

#45 Wat doe jij als 't niet goed met je gaat?

#44 Levend verlies / chronische rouw

#43 Voelen: hoe doe je dat?

#42 Oud zeer triggeren

#41 Jaloezie

#40 Alleen en/of eenzaam voelen

#39 It's okay to not be okay

#38 Perceptie: hoe neem jij waar?

#37 Zelfzorg I Achteroverleunen

#36 Zelfliefde | De teveel vrouw

#35 Zelfliefde | Met terugwerkende kracht van jezelf houden

#34 Chronisch ziek I Onzichtbaar en chronisch ziek zijn = raar

#33 Zelfliefde | De schaamte voorbij

#32 Leven | Veranderen: prachtig & pijnlijk

#31 Zelfliefde | De liefste versie voor jezelf

#30 Leven | Life is what happens to you while you're busy making other plans

#29 Leven | Bye bye ratrace

#28 Zelfzorg | Rust is niet gênant

#27 Leven I Voel me (weer) mooi & sexy

#26 Leven | De onzin van werk- en privé gescheiden houden

#25 Chronisch ziek | Arbeidsongeschikt & WIA: zo voelt dat

#24 Leven | F%ck leuk

#23 Zelfzorg | Hoe ga je om met verwachtingen van anderen?

#22 Leven | Tegenslag & teleurstelling trotseren

#21 Zelfliefde | Ruimte innemen: hallo wereld!

#20 Zelfzorg | Omgaan met moeilijke emoties

#19 Chronisch ziek I Ik zit in een nieuw level!

#18 Chronisch ziek | Bewegen: hoe weet je wat nú goed voor je is?