A Burning Metaphor | Mohsen Emadi's Personal Podcast
By Mohsen Emadi
پادکست نوشته‌های سایت شخصی
این‌جا عمدتا شعر نمی‌خوانم، بعضی از متن‌های سایت را بازخوانی می‌کنم برای دوستان تاجیکم و دیگرانی که ترجیح می‌دهند بشنوند تا بخوانند.
اگر شعری هست از آن‌روست که ساوندکلاد به موسیقی انتخابی اجازه‌ی آپلود نداده است.
A Burning Metaphor | Mohsen Emadi's Personal PodcastSep 24, 2021
00:00
09:26
روایتی دیگر از یک شعرِ ظهیر فاریابی
این شعر را در چند جا عوض کرده‌ام.
Dec 13, 202112:51
مرثیه برای لورکا | آنتونیو ماچادو | محسن عمادی
پیانوی این اثر را لورکا می‌نوازد.
Sep 24, 202109:26
روایتِ امروزِ دلِ ما | پادکست شخصی محسن عمادی
سه شعر، همین و بس.
به ترتیب از:
هولان، خوان خلمن، سزار بایه‌خو.
Sep 21, 202111:38
سهم من و تو | پادکست شخصی محسن عمادی
با خود می‌گویم: هیچ پرنده‌ای برای فروختنِ صدایش آواز نمی‌خواند. و شعر، همان آوازی‌ست که برای انسان‌شدن، از آن گریزی نداریم: همان‌قدر تنانه و همان‌قدر بی‌گدار. «وقتی انسان را می‌شناسم، گریه سر می‌کنم.» چنین گفت هولان.
و خانه‌ی پدربزرگ دوباره پر می‌شود از صدا. این‌جا، در آن‌سوی خاک.
یک روایت فردی، بخشی از وبلاگ
اصل متن در این آدرس است: http://poesies.org/1398/06/09/%d8%b3%d9%87%d9%85-%d9%85%d9%86-%d9%88-%d8%aa%d9%88/
Sep 19, 202114:12