Think About It by Ted Failon

Minamandato ng ating 1987 Constitution ang pagbibigay ng pantay na oportunidad sa lahat ng Pilipino para maging lingkod bayan sa pamamagitan ng pagbabawal ng political dynasties. Pero kailangan ng batas na tutukoy dito.

Ang kaso, higit tatlong dekada na mula nang ipatupad ang konstitusyon, bigo pa rin ang Kongreso na magpasa ng batas na nagbabawal sa political dynasties. Mga dinastiya na ayon sa mga pag-aaral ay pumipigil sa progreso ng mga mamamayan. Paano nga naman papasa ang batas na nagbabawal sa mga dinastiya kung ang Philippine Congress ay pinamamahayan ng mga matatabang dinastiya o fat dynasty? Paano susunod sa utos ng konstitusyon ang mga mambabatas kung ang interes ng kanilang mga pamilya ang tatamaan? Think about it.

Ang April 30 deadline para sa consolidation ng mga prangkisa ng lahat ng public utility vehicles sa bansa ay wala na raw extension pa. Inabot na nga ng walong extension ang deadline subalit wala pa ang Route Rationalization Plan na siyang pinakaimportanteng bahagi ng PUV Modernization Program. Ito ang sisiguro na magiging maayos ang pamamasada ng mga PUV sa lahat ng ruta sa buong Pilipinas. Ito rin ang sisiguro na ang mga ruta na papasadahan ng mga PUV ay kikita para makapagbayad ang mga kooperatiba at korporasyon sa kanilang uutangin na units. Mga kooperatiba at korporasyon na pinipilit ng gobyerno na buuin ng mga PUV operator. Walang duda sa magandang adhikain ng programa, pero hindi kaya mukhang napasubo lang dito ang gobyerno? Think about it.

Nobyembre 2023 nang kumalat online ang mga litrato at video ng isang pula at isang asul na Bugatti Chiron na ibinibida sa mga kalye ng Metro Manila. Nagkakahalaga ng halos 170 million pesos ang bawat isang Bugatti at ang buwis na dapat bayaran para rito ay halos katumbas ng halaga ng bawat isang Bugatti. Kung hindi pa naging viral sa social media at naibulgar sa Senado na kwestyunable ang mga dokumento ng dalawang hypercars, hindi kikilos ang Bureau of Customs upang makuha ang mga sasakyan. Bagamat smuggled, naparehistro ang hypercars sa LTO dahil may certificate of payment na kwestyunable ang authenticity. Mabilis na nag-imbestiga ang LTO at kinasuhan ang mga tauhan nila na nasangkot. Pero bakit ang BOC nananahimik hanggang ngayon? Magkakaroon kaya sila ng totoong imbestigasyon na magiging daan upang mabulgar ang mga personalidad at kawani na nakikinabang sa talamak na smuggling ng mga tinatawag na supercars at hypercars? Think about it.

Ferrari, Lamborghini, Porsche, at McLaren. Mga tinaguriang supercars! At meron pang hypercars kagaya ng Bugatti na ang halaga ng bawat isang kotse ay halos 170million pesos! Ibinibida sa ating mga kalsada ang mga kotseng ganito. Ang tanong: nagbayad ba ng tamang buwis ang mga may-ari nito? Dahil sa ginagawang imbestigasyon ngayon sa 2 Bugatti Chiron na naparehistro sa LTO ay lumabas ang katotohanan na ang mga ito ay mga puslit! Bilyong piso ang nawawala sa kaban ng bayan dahil sa talamak na smuggling ng mga supercars at hypercars sa pakikipagsabwatan ng mga taga-Bureau of Customs sa smugglers! May imbestigasyon na nga na naman ngayon sa isyung ito…ito na kaya ’yun? Dito na malalantad ang mga pangalan at mukha ng mga miyembro ng sindikato at ng kanilang mga padrino? Think about it.

Bilang tugon sa mga nangyaring pandarambong sa kaban ng bayan noong panahon ng diktadurya, ipinasa ng Kongreso noong 1991 ang Plunder Law. Subalit hanggang ngayon, nagpapatuloy ang walang habas na pagnanakaw sa pera ng bayan. Talamak pa rin ang korapsyon. Sa pinakabagong report ng Transparency International, ang Pilipinas ay bagsak pa rin sa Corruption Perceptions Index. At sa baba ng antas ng Pilipinas sa pagsugpo sa korapsyon, itinuturing na may impunity for corruption sa ating bansa. Walang takot ang mga magnanakaw sa kaban ng bayan dahil hindi sila napapanagot. Bakit nangyayari ito? Think about it.

For more videos, visit us at www.news5.com.ph.

Ang kaban ng bayan ay dapat laan sa mga mamamayang Pilipino at hindi nawawaldas para sa pansariling interes lamang. Ngunit sa bulok na kalakaran ng Kongreso sa pagdinig sa badyet ng bayan, may mga nakakalusot na bilyones sa mga proyekto na kahit ang mga ahensya ay walang alam na naglaan ng pera para dito. Ayon sa Seksyon 16, Artikulo VI ng ating Saligang Batas, dapat may journal ang Kongreso na nagtatala ng lahat ng pinag-uusapan sa Kongreso, maging ang mga desisyon nito. Pero bakit ang mga pinag-uusapan sa Bicameral Chamber, lalo na sa budget, ay exclusive at walang minutes? Bakit may mga nakakalusot na bilyones sa GAA tulad ng P26.7 bilyon para sa AKAP ng DSWD? Ngayong nalalantad ang kabulukan ng kalakaran ng Kongreso, dapat pa ba tayong manahimik at hahayaan na lang natin na mangyari ang mga ito? Think about it.

Patuloy ngayon ang pagdinig ng Senado at Kamara para sa pag-amyenda ng Saligang Batas, partikular na ang mga economic provisions nito na naglilimita sa foreign ownership ng mga public utilities tulad ng tubig, kuryente, at telecommunications. Kung maaprubahan ang Resolution of Both Houses No. 6 ng Senado at Kamara, magpapatawag ng Constitutional Assembly ang Kongreso para sa mga pagbabago nito. Pero marami ang humaharang sa posibleng pag-amyenda at kasama riyan ang ilang framers ng 1987 Constitution na tinawag itong “cha-cha to death!” Para saan ba talaga ang pag-amyenda sa konstitusyon; para ba sa pag-unlad ng ekonomiya ng bansa na itinutulak umano ng mga opisyal o para lang sa mga pansarili at pampamilyang interes na ikinukubli nila? Think about it.

"Bagong Pilipinas", ito ang pinangangalandakang tatak daw ng pamamahala at liderato ng kasalukuyang administrasyon na humihikayat sa pagbabago ng lahat ng sektor ng lipunan at pamahalaan para sa ikauunlad daw ng bayan. Pagbabago bang maituturing kung tuloy pa rin ang hakot system? At talamak ang kotongan at pagwawaldas sa pera ng bayan? Pagbabago bang matatawag ang pagpilit at panlilinlang sa mga Pilipino? Ang pagbabago ay dapat magsisimula sa gobyerno. At walang magiging pagbabago sa Pilipinas hanggang naghahari ang mga opisyal na sobrang takaw sa pera at labis ang kasakiman sa kapangyarihan. Think about it.

Anim na taon mula nang maisabatas ang Rice Tariffication Law, tinatayang aabot na sa higit 50 bilyong piso ang dapat na pondo ng Rice Competitiveness Enhance ment Fund (RCEF) na para sa mga pangangailangan ng mga magsasaka. Habang sa ilalim ng General Appropriations Act, bilyon-bilyong piso rin ang inilaan para sa iba't-ibang proyekto ng Department of Agriculture.  Sa kabila nito, wala raw pera ang gobyerno para sa tulong pinansyal ng mga naluluging magbubukid. Laging katwiran ang kakapusan sa pera sa mabagal na pag-unlad ng ating agrikultura. Pondo ba talaga ang problema o tamang paggasta ng pera ng bayan at pagtupad sa mandato ng pamahalaan na tulungan ang ating mga magsasaka? Think about it.

Usap-usapan ang ipinapakalat ngayong papel na pinapipirmahan sa iba't-ibang lugar sa Pilipinas na ang layunin ay baguhin ang isang probisyon sa ating saligang batas sa pamamagitan ng tinatawag na people's initiative. Talamak ang panlilinlang sa nga botanteng Pilipino para pumirma sa petisyon, na gumagamit pa sa mga programa ng gobyerno kagaya ng Tupad at 4Ps.
Kapag nagkataon,  kaya mo bang ipagkatiwala sa kapangyarihan lamang ng mga miyembro ng kamara de representante ang gusto nilang gawin na pagbabago sa ating konstitusyon? Ikaw na Pilipinong araw-araw ay napapagod sa kakatrabaho, at sa pagpapagal na ito ay nag-aambag sa kaban ng bayan na pinagkukunan ng perang ginagasta para patakbuhin ang Kongreso. Ikaw na Pilipinong nagtitiis sa hirap subalit nananatiling ang galaw ay patas. Hahayaan mo bang mangyari ito? Think about it.

For more latest stories, visit us at www.news5.com.ph

Kung ang iba't-ibang departamento at opisina ng gobyerno ay halos magmakaawa na dagdagan ang kanilang pondo para sa taong 2024, ang DPWH ang pinagpala sa lahat sapagkat kahit sila ang pangalawa sa may pinakamalaking budget, dinagdagan pa sila ng daan-daang bilyong pisong pondo. Binusog ang DPWH subalit binawasan ng subisidiya ng gobyerno ang ibang ahensya na inaasahan ng mga nangangailangan. Bilyun-bilyong pisong dagdag para sa DPWH na itinuturing na isa sa mga pinakakorap na ahensya ng pamahalaan, DPWH na ayon pa rin sa pinakahuling annual audit report ng COA ay mayroon lamang 64.13% disbursement capacity noong 2022. Think about it.

Matapos ang ilang beses na pag-urong ng implementasyon ng public utility vehicle modernization program, tuloy na tuloy na raw ang pagpapatupad ng programa. Oobligahin ng gobyerno ang mga jeepney at UV express driver at operators ng mga lumang pampublikong  sasakyan na sumunod sa patakaran hanggang katapusan ng taon. Subalit ang pamahalaan mismo ang hindi tumupad sa kanilang importanteng tungkulin na gawin ang route rationalization plan at public transport route planning na siyang  mga pangunahing bahagi ng PUV modernization. 19 days to go bago mag December 31 deadline, napag-aralan bang mabuti ni Secretary Jaime Bautista at ng  DOTr-LTFRB ang laki ng problemang lilikhain nila? Pati na ang parusang dadanasin ng mga mananakay at sakit ng ulo na ibibigay ng administrasyong Marcos? Think about it.

Naging matindi ang puna ng publiko sa abusong ginagawa ng mga motorista- pribado man o taga-gobyerno, sa pagdaan sa Edsa busway upang makaiwas sa matinding trapiko. Mula sa usaping ito ay lumutang ang pagbibigay ng pribilehiyo sa mga taong gobyerno na gumagamit ng protocol plates na maituturing namang kabiguan ng otoridad sa pagpapatupad ng kanilang tungkulin. Saan ba nagmula ang paglalaan ng mga low-numbered o protocol plates na ito para sa mga opisyal at tauhan ng gobyerno? Hindi ba't ang ating mga lingkod bayan ang dapat na maging ehemplo sa mga ordinaryong mamamayan, kasama na ang pagsunod sa batas trapiko? Think about.

Ang panukalang budget para sa confidential at intelligence funds para sa taong 2024 ay umaabot sa sampung bilyong piso. Sa halagang ito, maraming kapakipakinabang na proyekto na ang magagawa para sa mga Pilipino, kaysa abusuhin lamang ang pondo ng mga kurap na opisyal sa gobyerno. Kaya isang grupo ng concerned citizens ang nagsama-sama para manawagan at kumilos para sa tuluyang pag-aalis ng confidential funds sa pambansang budget at labanan ang korapsyon sa pamahalaan. Subalit, magiging mahirap ang laban na ito, lalo na kung ang karamihan sa mga Pilipino ay patuloy na magiging mangmang sa pagpili ng mga inihahalal na kandidato na kakatawan sa atin sa dalawang kapulungan ng kongreso. Think about it.

Sa kabiguan ng pamahalaan na mabigyan ng oportunidad ang mga manggagawang Pilipino na magtrabaho at kumita nang marangal sa sariling bayan, maraming Pilipino ang tinitiis malayo sa pamilya upang magtrabaho abroad. Kapalit ng maliit na halaga, may mga OFW na itinataya ang kanilang kaligtasan at nananatili sa mga bansang talamak ang pang-aabuso para kumita at makapagpadala sa pamilya. Sa gitna ng humahabang listahan ng OFWs na sinasawing-palad sa pagtatrabaho sa abroad, ipinagmamalaki pa ng gobyerno ang dagdag na bilang ng mga OFW na ipinapadala ng Pilipinas sa abroad, lalo na sa mga bansang may ipinatutupad na Kafala system.  Think about it. For more latest stories, visit us at www.news5.com.ph

Sinasabi ng DBM na napakasinsin ng paghahanda at pagbuo ng mga panukalang pambansang budget. Subalit bakit nakalusot at patuloy na nakalulusot sa pambansang budget ang mga doble, triple, at maging apat at limang beses na alokasyon para sa iisang proyekto sa ilalim ng DPWH?
May iba't-ibang halaga ng alokasyon sa iisang proyekto ng DPWH, habang ang pondong para sana sa kalusugan at edukasyon ng mga Pilipino ay lubos na tinatapyasan. Bakit nga ba ito nangyayari sa atin? Think about it.

Kapuna-puna na sa mga press release ng gobyerno tungkol sa mga nasasamsam nilang smuggled agricultural products, wala ni minsan silang nabanggit na pangalan ng  smugglers. At sa lahat ng sinalakay nilang bodega na pinag-iimbakan umano ng mga produktong pang-agrikultura, kahit kailan ay hindi nila naibalita kung sino ang hoarder. Palaging ipinangangalandakan ng pamahalaan ang kanilang mga operasyon kaugnay ng smuggling at hoarding na sinasabing ang nasa likod pa nga raw ay mafia, pero bakit kahit kailan ay hindi nila pinangalanan ang mga mafia na ito at tusong negosyante na malinaw na lumalabag sa batas ng Anti-Agriculutural Smuggling Act? Think about it.

Ang patuloy na pagtaas ng presyo ng bigas ang unang dahilan ng food inflation o pagtaas ng presyo ng pagkain. Upang mapigilan ang pagtaas ng presyo ng butil na pangunahing pagkain ng Pinoy, naglabas ng Executive Order 39 ang Pangulo para magtakda ng price cap at inutusan ang National Food Authority na bilhin ang palay ng mga magsasaka sa presyong hindi sila malulugi. Patuloy kasing umaasa ang mga Pilipino sa pangako ni Pangulong Marcos Jr. na makabibili sila ng bente pesos kada kilong bigas sa palengke, kaya nagkukumahog ang gobyerno na kontrolin ang presyo nito. Pwede ba talagang maging bente pesos per kilo ang bigas? Think about.

Para sa transparency o aninaw kung paano pinapangasiwaan at ginagasta ng gobyerno ang pera ng bayan, kaya isinasama sa probisyon ng pambansang budget ang pagsasapubliko ng Commission on Audit ng kanilang annual audit report kung paano ginugol ang pondo ng mga ahensya ng pamahalaan. Subalit nakakadismaya na ang probisyong ito na isa sa mga sandata laban sa korapsyon ay gustong alisin ng Ombudsman. Ombudsman na tinaguriang tanodbayan na ang pangunahing misyon ay panagutin ang corrupt na lingkodbayan at sugpuin ang korapsyon at katiwalian sa pamahalaan. Think about it.

Bilang tugon sa patuloy na pagtaas ng presyo ng bigas na ang dahilan ayon sa Pangulo ay ang di masawata na smuggling at hoarding, naglabas ang Pangulo ng Executive Order 39 na nagmamandato sa hangganan ng presyo ng bigas sa merkado. Sa unang tingin ay pabor ito sa kapakanan ng mamimili, subalit ito ay pinangangambahang magbubunga ng  pagkalugi sa mga nagtitinda ng bigas, pagbaba ng presyo ng palay na ikalulugi rin ng mga magsasaka, at kalaunan ay magiging sanhi ng rice shortage. Ito ang mga posibleng resulta ng pagpapatupad ng isang polisiyang hindi pinag-aralang mabuti at maaaring ginagawa lamang pamatay-sunog sa umiinit na panunumbat ng mga mamamayan sa naging pangako noon ng Pangulo na ibababa niya ang presyo ng bigas sa dalawampung piso kada kilo. Think about it.

Ang kontrobersyal na PS-DBM Pharmally Deal at ang DepEd outdated and overpriced laptop procurement, ay ang dalawang bagong kontrobersyal na kaso na iniimbestigahan ngayon ng Ombudsman. Pero sa ating pananaliksik, maraming kaso ng katiwalian sa gobyerno ang inaabot ng napakaraming taon bago mailabas ang desisyon. May ibang kaso pa nga na nadidismiss sa Sandiganbayan dahil sa sinasabing inordinate delay. Paano matatapos ang korapsyon sa ating bayan kung sukdulan nang bagal ng takbo ng hustisya sa mga kaso ng katiwalian na kinasasangkutan ng mga opisyal at kawani ng pamahalaan? Kailan naman kaya matatapos ang kaso ng PS-DBM Pharmally deal at kaso ng outdated at overpriced na laptops ng Deped? Panibagong kaso ba ito ng inordinate delay?  Think about it. For more latest stories, visit us at www.news5.com.ph

Hindi matatapos ang sigalot at tensyon sa West Philippine Sea at South China Sea hanggat hindi kinikilala ng China ang ating panalo sa Arbitral Tribunal noong 2016. Patuloy na inaangkin ng China ang mga isla at karagatan sa West Philippine Sea na malinaw na nasa atin ang sovereign rights.  Malaki ang interes ng China sa mga isla at karagatan dito dahil sa usaping pang-ekonomiya, militar at depensa, langis at natural gas, at pagkain. Kaya  kahit ilan daan pang diplomatic protests ang gawin ng Pilipinas sa kanilang mga ilegal na aktibidad sa West Philippine Sea, at pagprotesta laban sa panghaharass nila sa ating mga mangingisda at Philippine Coast Guard, tingin niyo ba ay bibitiw ang China sa kanilang interes sa ating mga karagatan? Think about it.

Nagkakaroon na naman ng imbestigasyon ang dalawang kapulungan ng kongreso tungkol sa nangyayaring pagbaha sa Central Luzon at sa Metro Manila dahil sa mga dumaang bagyo. Maingay din ngayon ang iba't-ibang opisyal ng mga lokal na pamahalaan na apektado ng baha at humihingi ng master plan sa flood control. Sa totoo lang, baha na tayo sa plano. Noon pa man ay may iba't-ibang plano nang inaprubahan ang pamahalaan subalit hindi naman ipinatutupad ng tama. Kung susumahin aabot na sa trilyong piso ang halaga ng perang inilaan ng gobyerno para sa mga proyektong tutugon umano sa problema ng baha. Plano ba talaga ang kulang sa bansang ito, o political will, transparency at accountability sa mga flood control projects na ito? Think about it.

Nagkakaroon na naman ng imbestigasyon ang dalawang kapulungan ng kongreso tungkol sa nangyayaring pagbaha sa Central Luzon at sa Metro Manila dahil sa mga dumaang bagyo. Maingay din ngayon ang iba't-ibang opisyal ng mga lokal na pamahalaan na apektado ng baha at humihingi ng master plan sa flood control. Sa totoo lang, baha na tayo sa plano. Noon pa man ay may iba't-ibang plano nang inaprubahan ang pamahalaan subalit hindi naman ipinatutupad ng tama. Kung susumahin aabot na sa trilyong piso ang halaga ng perang inilaan ng gobyerno para sa mga proyektong tutugon umano sa problema ng baha. Plano ba talaga ang kulang sa bansang ito, o political will, transparency at accountability sa mga flood control projects na ito? Think about it.

Sa tuwing sinasabing nagkukulang ng pera ang pamahalaan, maliban sa pag-utang, madalas ay dagdag na buwis agad ang naiisip ng gobyerno. Hindi pa nga natin mawari kung paano ginagasta ang nakokolektang Motor Vehicle User's Charge o MVUC, gusto na ng ilang kongresista at ni Pangulong Marcos Jr. na magpataw ng dagdag na Road User's Tax sa mga irerehistrong sasakyan sa LTO. Ang panukala, inaprubahan agad ng House Committee on Ways and Means. Bakit nga ba na sa tuwing kinakapos ng pondo ang gobyerno, laging mamamayang Pilipino ang pinapapasan ng dagdag bigat na buwis? Buti nga sana kung nagagasta nang tama ang nakokolektang buwis at walang mga kaso at iskandalo kaugnay ng pagwawaldas at pagnanakaw sa pera ng bayan. Think about it.

Mula nang maipatupad ang 1987 Constitution, natunghayan na ng mga Pilipino ang tatlumpu't pitong State of the Nation Address o SONA, ng mga nagdaang Presidente at kasalukuyang Pangulo. Kapansin-pansin na sa nagdaang higit tatlong dekada, paulit-ulit lamang ang mga isyung pang bayan at problema sa gobyerno na nababanggit sa SONA ng mga nauupong Pinuno ng bansa. At kung ano ang narinig ng mga Pilipino sa loob ng tatlumpu't anim na taon, ay halos siya ring narinig sa katatapos na SONA ng Pangulong Marcos Jr. Hindi natin masisisi ang mga kapwa Pilipino kung sila man ay makaramdam ng sawa sa SONA. Ang SONA ay mga salita na walang bisa kung hindi natutumbasan ng gawa. Think about it.

Kamakailan lamang ay inilunsad ng Philippine Department of Tourism ang bagong slogan na Love the Philippines. Pero hindi pa man nakakabwelo ang bagong slogan, nauna nang kumalat sa ibang panig ng mundo ang balitang paggamit ng DOT ng mga imahe galing sa ibang bansa para sa promotional video ng turismo ng Pilipinas. Bukod sa mga ulat ng perwisyo sa paliparan kung saan kilala rin ang Pilipinas, ang kontrobersya ay nagdulot ng dagdag kahihiyan sa ating bansa.
Love the Philippines - obligado pa rin tayong mga Pilipino na suportahan ang kampanyang ito. Subalit, mapapaganda ba ng anumang slogan ang imahe ng Pilipinas?  Think about it.

Pinaplano ng Acting Secretary ng DOH na punuan ang 4,500 na bakanteng posisyon para sa lisensyadong nurses sa Kagawaran ng Kalusugan sa pamamagitan ng pagkuha ng nursing graduates na may diploma at maging ng mga hindi pa nakapasa sa board exam. Tinututulan ito ng grupo ng mga nurse sa Pilipinas dahil sa mga panganib na kaakibat nito. May mga kwalipikado namang nurses na nananatili ngayon sa bansa kahit mababa ang sweldo, ayon mismo sa Filipino Nurses United. Bakit hindi muna ang mga registered nurse na nagtatrabaho ngayon sa bansa na mga kontraktwal at kumikita lamang ng minimum wage ang kunin ng DOH? Ang kakulangan ng nurses sa DOH ay hindi masosolusyunan sa pagkuha ng mga taong hindi naman nurse, kundi pag-aangat sa sweldo ng mga nurse. Kaya ba itong ibigay ng gobyerno at ng mga pribadong ospital? Think about it.

Kinukwestyon sa Senado ang pagpasa sa Maharlika Investment Fund kahit wala itong test of economic viability na nasasaad sa ating Saligang Batas. Kailangan ito upang maiwasan na mabangkarote ang itinatatag na mga korporasyon na pag-aari ng gobyerno. Hindi naging malinaw sa panukala kung paano babawiin ng Maharlika Investment Fund ang ilalaan nitong puhunan umano sa pagtatayo ng mga kalsada at mga imprastaktura. Paano ba maiintindihan ng pangkaraniwang mamamayan  kung saang paraan gaganansya ang Maharlika Investment Fund kung mismong mga Senador ay hindi maipaliwanag kung paano ito kikita? Sigaw tuloy ng maraming Pilipino matapos itong makalusot sa Kongreso at Senado... MIF: Paki-explain please!
Think about it.

Patuloy ang pangangalandakan ng mga nagsusulong ng panukalang Maharlika Investment Fund tungkol sa mga benepisyong maibibigay nito sa bayan. Sinertipikahan pa ngang 'urgent' ng Pangulo ang panukala. Ngunit hanggang ngayon ay wala pa rin tayong naririnig na detalyadong paliwanag kung paano nga ba ito kikita at makakatulong sa pagpalaunlad ng bayan? Sa kabila ng mga pagtutol sa Maharlika Investment Fund, bakit minamadali ang pagpapasa nito?
MIF: Benepisyo o Perwisyo? Think about it.

Nagtakda ang Department of Agriculture (DA) ng suggested retail price para sa pula at puting sibuyas, at nagbanta laban sa mga nagtitinda na hindi susunod sa SRP. Sa kabila ng mga inilantad ng House Committee on Agriculture and Food na matitibay na ebidensya laban sa kartel ng sibuyas, tanging pagtatakda ng SRP ang magagawa ng DA? At sa halip na mapagsamantalang traders at wholosalers ng sibuyas ang kanilang tugisin, bakit mga nagtitinda na naman ang pinagbabantaan ng pagpapatupad nila ng SRP na may kaakibat daw na kaparusahan. Think about it. 

Inihahanda na ng Sugar Regulatory Administration ang distribusyon ng sinasabing smuggled na 4,000 metric tons na puting asukal na ibebenta sa Kadiwa stores nationwide. Ibebenta na ang smuggled sugar, eh kumusta naman ang smugglers? Ngayon, nakatuon ang atensyon ng ilang mambabatas sa pag-amyenda sa Anti-Agricultural Smuggling Act. Bakit, sa batas ba ang problema o sa nagpapatupad ng batas? Kahit na amyendahan ang Anti-Agricultural Smuggling Act o R.A. 10845, Bureau of Customs pa rin ang pangunahing ahensya na magpapatupad nito... Think about it.

Inanunsyo ng LTO ang extension ng validity ng mga Driver's License ng mga Pilipino hanggang Oktubre trenta'y uno ngayong taon dahil nagkaubusan daw ng plastic cards. Nag-aabiso na rin ang hepe ng LTO na kakapusin din ang supply ng mga plaka ng motorsiklo at mga sasakyan  ngayon ding taon.  Nagtuturuan ang DOTR at LTO pagdating sa isyu ng malaking backlog sa plaka at kakapusan sa supply ng lisensya at isinisisi nila ang problema sa kakulangan sa pondo at umiiral na panuntunan ng gobyerno. Habang ang mga taong gobyerno ay nagtuturuan, mga Pilipino ang magtitiis kahit ang mga drayber at may-ari ng sasakyan at motorsiklo ay nagbayad na ng karampatang halaga para makakuha ng lisensya at plaka. Think about it.

Matapos ang anim na taong panunungkulan ni Pangulong Rodrigo Duterte, inamin nya mismo na nabigo siya sa kanyang pangako na masawata ang problema sa ilegal na droga sa bansa. At wala pang isang taon sa pag-upo ang bagong Pangulong Ferdinand Marcos Jr., isinapubliko ng kalihim ng DILG ang ika niya ay malawakang pagtatakip ng mga alagad ng batas sa tinaguriang pinakamalaking drug bust sa kasaysayan ng Pilipinas. Ang problema sa droga noon ay napakalaking problema pa rin ngayon. At ang gera kontra ilegal na droga ay hindi matutuldukan kung hindi mapupurga ang hanay ng gobyerno sa mga tiwaling tauhan nito na siyang  kasangkapan ng totoong drug lords. Think about it.

Oktubre 2022, ibinida ng DILG at PNP ang tinaguriang pinakamalaking drug bust sa kasaysayan ng bansa kung saan nakasabat ang PNP ng halos isang toneladang shabu na aabot sa halagang 6.7 bilyong piso. Pero makalipas lamang ang anim na buwan, ang accomplishment ng gobyerno ay napalitan ng eskandalo matapos ibulgar ni DILG Secretary Benhur Abalos ang umano'y malawakang pagtatakip ng pambansang pulisya sa pagkakadawit ng isang pulis sa nasabat na ilegal na droga noong nakaraang taon. Sa pag-iimbestiga ng DILG,  lumalabas na ang salaysay ng PNP sa pag-aanunsyo ng pinakamalaking drug bust noong 2022 ay salungat sa mga pangyayari na kuha ng CCTV, na kinokontra naman ngayon ng mismong hepe ng PNP. Saan hahantong ang sinasabing "massive attempt to cover-up" sa tinaguriang pinakamalaking anti-drug operation sa kasaysayan ng Pilipinas?  Nasaan na nga pala, at ano na ang nangyari sa kaso ni Police Master Sergeant Rodolfo Mayo Jr. na siyang pulis na sangkot sa P6.7billion drug bust na ito? Think about it.

Inaabangan ng marami nating kababayan ang bente pesos kada kilo ng bigas na ipinangako ni Pangulong Bongbong Marcos Jr. noong panahon ng kampanya. Pero para sa isang grupo ng mga magsasaka, ang pangakong ito ay maisasakatuparan lamang kung mapapababa ang production cost ng pagsasaka ng palay. Paano naman kasi makapagbebenta ang isang negosyante ng bente pesos per kilo ng bigas, kung ang farm gate price ng palay ay higit dalawampung piso na? Pagbibigay ng subsidiya ang posibleng sagot para makabili ang mahihirap na pamilyang Pilipino ng murang bigas, pero may pagkukunan ba ang gobyerno ng bilyon-bilyong pisong pondo para sa subsidiya? Think about it.

Umabot na sa 13.7 trilyong piso ang pambansang utang ng Pilipinas. Sa kabila ng laki ng ating utang, binabalak ng Kamara de Representante na gumasta ng siyam na bilyong piso para sa pag-aamyenda ng ating saligang batas sa pamamagitan ng Constitutional Convention o Con-Con. Sulit naman daw ang gagastusin ng taong bayan para rito dahil ang Con-Con ang susi sa mas maunlad na ekonomiya ng bansa. Pero saan naman natin kukunin ang siyam na bilyong piso kung ang ating gobyerno ay naghahagilap pa ngayon ng  pagkukunan ng pera para sa isang libong pisong ayuda na ibibigay sa siyam na milyong mahihirap na pamilyang Pilipino? Think about it.

Isinusulong ang PUV Modernization Program upang mapalitan ang mga luma at tradisyunal na pampublikong sasakyan para sa ikagiginhawa ng pagbiyahe ng mga mananakay. Subalit sa isang pag-aaral ng isang retiradong Propesor sa UP, lumalabas na may ilang importanteng bagay na hindi nabigyan ng pansin sa pagpapatupad ng programa, kagaya ng presyo, kalidad at dami ng kakailanganing modernized PUVS. At hanggang ngayon ay hindi malinaw kahit ang Route Rationalization Plan ng LTFRB. Pinag-isipan ba talaga ng pamahalaan ang pagpapatupad ng PUV Modernization Program o implement now, plan later na naman ang balak mangyari ng gobyerno? Think about it.

Pagkatapos ng kontrobersyal na Sugar Oder No. 4 na inilabas ng SRA noong Agosto ng nakaraang taon, mayroon na naman ngayong Sugar Oder No. 6 na nais paimbestigahan sa Senado at Kongreso. Bago pa man kasi dumaan sa legal na proseso ang Sugar Order No. 6, may dumating nang imported na asukal sa pantalan at tanging Undersecretary ng DA ang nagpasya kung sinong importers ang  mabibigyan ng alokasyon  sa pag-aangkat ng asukal.
Pero katulad ng Sugar Order No. 4, hahayaan lang kaya nilang umusad ang imbestigasyon, at sa bandang huli ay iabswelto muli ng tanggapan ng Pangulo ang opisyal na umano'y lumabag sa proseso at tawagin muli ang pangyayari bilang "miscommunication"? Think about it.

Taong 2013 nang mag-umpisa na ang imbestigasyon ng Kamara de Representante tungkol sa cartel at ilegal na pag-iimbak o hoarding ng mga produktong agrikultural, partikular sa bawang. Ang modus sa bawang noon ay siya ring modus operandi sa sibuyas ngayon na dahilan ng pagtaas ng presyo ng sibuyas. Subalit sampung taon na ang nakakaraan, hanggang ngayon ay wala pa ring nasasampolan ang gobyerno. Sa dami ng kinasuhan, bakit hanggang ngayon ay wala pa ring sindikatong napaparusahan? Kasi, may mga taong gobyerno na sangkot sa sindikato? Think about it.

Ipinapangako ng mga mambabatas na nagsusulong ng Maharlika Investment Fund ang investment return na magbibigay ng mas maraming proyektong pang-imprastraktura sa Pilipinas. Pero hanggang sa ngayon ay hindi nila maipaliwanag kung sa paanong paraan kikita ang perang puhunan na magmumula sa Landbank, Development Bank of the Philippines, Bangko Sentral ng Pilipinas at PAGCOR. Ayon sa isang financial expert, ang anumang investment ay walang garantiyang kikita. Nakakalimutan ba ng ating mga mambabatas ang kasabihang, if it's too good to be true, it ain't true? Think about it.

Sa dinami-dami ng smuggled na produktong agrikultural na nasasabat ng Bureau of Customs, at pagkakaroon ng batas na Anti-Agricultural Smuggling Act of 2016, nakapagtataka na wala pa ring smuggler na nakakulong hanggang ngayon. Malinaw man ang probisyon ng batas kontra-smuggling, nais pa rin ng ilang Senador na palakasin pa raw ito sa pamamagitan ng pag-aamyenda ng umiiral na batas. Batas ba talaga ang problema o ang mga opisyal na dapat magpatupad ng batas? Magpasa man tayo ng bagong batas o magpalit ng implementing agency, ngunit kung walang political will ang mga pinuno ng gobyerno para ipatupad ang batas, ay magpapatuloy ang talamak na smuggling at mga kartel sa bansa. Think about it.

Sa pag-upo bilang Pangulo ng Pilipinas ni Bongbong Marcos Jr., sinabi niya na gagawin niyang agriculture hub ang Pilipinas, at para matutukan ang sektor ng agrikultura, siya mismo ang magsisilbi bilang Acting Secretary ng Department of Agriculture. Subalit sa loob ng pitong buwan ng pag-aktong Kalihim ng Kagawaran ng Agrikultura ni Pangulong Marcos Jr., nanatili ang problema ng ASF sa mga baboy at bird flu sa mga manok, tumaas din ang presyo ng asukal, sibuyas, itlog, at susundan pa raw ng pagtaas naman ng presyo ng bigas, ayon sa isang agricultural group, dahil sa kakulangan ng produksyon. Sa pabigat na pabigat na suliraning pang-agrikultural ng bansa, natututukan ba talaga ng Acting Secretary ng DA ang kanyang tungkulin, o panahon na para magtalaga ng permanenteng kalihim sa kagawaran? Think about it.

Kasabay ng panahon ng production at milling ng local sugar producers sa bansa, ay ang pagdating ng tone-toneladang imported na asukal. Pero nakapagtataka na sa Bantay Presyo ng DA, umaabot pa rin sa humigit isandaang piso ang kada kilo ng asukal sa palengke at supermarkets. Ayon sa ating local sugar producers mababa ang millgate price dahil sa dami ng supply, pero wala umanong ideya ang grupo ng supermarket owners kung bakit nananatiling mataas ang presyo ng asukal na dumarating sa kanila. Tuloy-tuloy ang importasyon ng asukal, panahon ng lokal na produksyon nito ngayon... Sugar, sugar, bakit ka pagkamahal?
Think about it.

Ang Pilipinas ay hindi self-sufficient sa sibuyas kaya ang Kagawaran ng Agrikultura ay nakasandal pa rin sa importasyon para punan ang pangangailangan ng bansa. Pero kung importasyon ang solusyon sa kakulangan, bakit pumalo sa walong daang piso ang presyo ng bawat kilo ng sibuyas sa palengke sa gitna ng sinasabing pagdagsa ng imported na sibuyas? Pagtataksil naman sa hanay ng lokal na magsasaka ang turing ng isang grupo ng onion farmers sa desisyon ng gobyerno na magparating ng karagdagang 21 milyong kilo ng sibuyas kung kailan panahon na ng anihan. Kasabay naman ng anunsyo ng pamahalaan tungkol sa pag-aangkat ng sibuyas ay ang unti-unting pagbaba ng presyo nito at paglabas ng stock ng sibuyas mula sa mga cold storage. Ito ba ay pagpapatotoo na mas organisado ang galaw ng importers at smugglers kaysa sa ating gobyerno? Think about it.

Mula taong 2016 hanggang 2022, naghain ang Pilipinas ng 388 diplomatic protests laban sa China dahil sa dumaraming reports ng pamamayagpag ng Chinese Coast Guard at Chinese Militia vessels sa ating karagatan, at patuloy na pangha-harass ng mga ito sa mga mangingisdang Pilipino at maging sa Philippine Coast Guard. Ito ay sa kabila ng walong beses na pagkikita ng dating Pangulong Rodrigo Duterte at President Xi Jin Ping ng China, para pag-usapan ang tungkol sa West Philippine Sea. At sa pag-uwi ng bagong Pangulong Marcos Jr. mula sa kanyang kauna-unahang state visit sa China, kapansin-pansin na ang bahagi ng nilalaman ng lumabas na Joint Statement of the People’s Republic of China and the Republic of the Philippines tungkol sa South China Sea ay para bang "copy paste" lamang mula sa naging state visit ni dating Pangulong Duterte noong 2016. Ito ba ay palatandaan na naman na tayo  ay muling paiikutin ng China, at hindi pa rin sila mgpapaawat sa kanilang mga aktibidad sa West Philippine Sea na maliwanag na sakop ng ating Exclusive Economic Zone? Think about it.

Makasaysayan at nakakadismaya ang pagsipa ng presyo ng puting sibuyas sa halagang 800 pesos kada kilo, at pulang sibuyas na pumalo na sa 720 pesos. Ang Department of Agriculture ay may Bantay Presyo na nagtatakda ng opisyal na retail price ng mga produktong agrikultural na mabibili sa mga palengke, pero ito ay hindi naman nasusunod. Kinumpirma naman ng grupong SINAG na karamihan sa mga sibuyas na ibinebenta sa mga pamilihan ay mga puslit o smuggled. Patuloy ang problema ng smuggling ng produktong agrikultural partikular ng sibuyas, sa kabila ng pagmamayabang ng Bureau of Customs ng kanilang nasasabat na smuggled agricultural products pero wala namang naaaresto? Natukoy na rin daw ng kongreso ang umano'y "mafia" na nagpapatakbo ng agricultural smuggling, pero wala namang ipinahuhuli? Nagmimistulang drama lang ba ang sinasabing pagtugon ng gobyerno sa pasanin ng bayan sa presyo ng sibuyas? Think about it.

Pumasa na sa third and final reading sa kongreso ang House Bill 6608 o Maharlika Investment Fund Act matapos bumoto ang 279 na kongresista na pabor sa panukalang batas na certified urgent ng Presidente. Subalit pinalitan man ito ng titulo at inalis man ang SSS at GSIS na isa sa mga pagmumulan ng paunang kapital, isang siyentista at ekonomista na ang nagsasabing ang Maharlika Investment Fund ay "beyond repair".  Gayunpaman, minadali ng kongreso ang pagpapasa ng panukalang batas at napagdesisyunan na ang pagkukunan ng paunang kapital ay sa Bangko Sentral ng Pilipinas, kasama ng Landbank of the Philippines at Development Bank of the Philippines. Pinag-aralan bang mabuti ng mga kongresistang nag-apruba ng Maharlika Investment Fund ang implikasyon sa banking system ng Pilipinas sa gagawing panghihimasok sa perang iniingatan ng BSP, LBP at DBP? Paano kung malugi ang Maharlika Investment Fund? Think about it.

For more latest stories, visit us at www.news5.com.ph

Maingay na pinag-uusapan ngayon ang panukala na pagkakaroon ng Pilipinas ng Maharlika Wealth Fund, kung saan ang inisyal na kapital na 275 billion pesos ay magmumula sa mga malalaking government financial institutions gaya ng Landbank of the Philippines, SSS at GSIS, maging sa National Government at Bangko Sentral ng Pilipinas. Maharlika Wealth Fund, kailangan ba ito ng Pilipinas ngayon na ang gobyerno ay nangungutang pa nga para mapunan ang pambansang budget? At mapagkakatiwalaan ba ang Maharlika Wealth Fund kung ito ay patatakbuhin ng tatawaging Maharlika Wealth Fund Corporation na exempted sa GOCC Governance Act, Civil Service Law at Salary Standarzation Act, pati na sa Government Procurement Act, at exempted sa lahat ng uri ng buwis? Maharlika Wealth Fund na nagpapanggap na Sovereign Wealth Fund? Ano ang hiwaga sa panukalang ito?
Think about it.

Ang oath of office o panunumpa sa tungkulin ay napakahalaga para sa mga halal na public officers bago sila magsimula ng panunungkulan. Ito ay pahiwatig na ang mga nahalal na lingkod bayan ay sumusumpa sa Diyos at sa sambayanan na gagampanan nila nang mabuti at buong katapatan ang kanilang panunungkulan, at nangangakong hindi gagamitin ang katungkulan para sa sariling interes, at anumang interes pampinansyal ng kanilang pamilya. Subalit ang malungkot na katotohanan, may iba na nagpapakilalang lingkod bayan na pinapamunuan pa nga ang mga importanteng komite sa lehislatura, pero hindi dinidinig ang mga napakahalagang panukalang batas na magiging kapaki-pakinabang sa bayan, dahil ito ay magiging hadlang sa mga pinansyal na interes ng kanilang pamilya at angkan? Hahayaan lang ba natin ito? Think about it.