W codziennym życiu zwracamy szczególną uwagę na makrokrążenie oraz sprawność serca i dużych naczyń krwionośnych – tętnic i żył. Jednak to mikrokrążenie jest czynnościowo najważniejszym aspektem ludzkiego krążenia, jako miejsce wymiany substancji z komórkami tkanek oraz pierwsze miejsce reakcji systemu obronnego organizmu. Krew w mikrokrążeniu jest mieszaniną osocza i komórek różnych rozmiarów, która zachowuje się jak płyn w rozumieniu fizycznym, ale raczej przypomina sypki materiał na taśmociągu. Dysfunkcja lub zaburzenia mikrokrążenia przyczyniają się do dużej liczby chorób. Nieprawidłowości mikrokrążenia są albo czynnikami przyczynowymi albo wpływającymi na przebieg choroby. Choć zaburzenia mikrokrążenia są często wyzwalane przez zakłócenia w makrokrążeniu, to wykazują powtarzalną tendencję do uzyskiwania własnej dynamiki, często opornej na leczenie, ze znaczną niezależnością od zdarzeń w zakresie makrokrążenia. Przykładem mogą być zaburzenia krążenia i zmiany martwicze związane z cukrzycą typu II oraz różne przewlekłe zaburzenia gojenia się ran. Dostosowywanie się układu krążenia do aktualnego zapotrzebowania organizmu wynikającego z procesów wymiany komórkowej jest najważniejszym warunkiem prawidłowej sprawności fizycznej i umysłowej. Utrzymanie lub przywrócenie skutecznej regulacji układu krążenia krwi w zależności od zapotrzebowania ze strony narządów jest zatem kluczowe zarówno w profilaktyce jak i w terapii. Optymalna regeneracja, przywrócenie stanu normalnego lub wspomożenia procesu gojenia, nie są możliwe bez odpowiedniego udziału mikrokrążenia.

Aby zrozumieć fizjologiczne prawa mikrokrążenia wpływające na miejscową regulację przepływu krwi w narządach, ich dysfunkcje oraz możliwe opcje terapeutyczne, należy wziąć pod uwagę parametry fizykochemiczne, fizjologiczne, związane z mechaniką przepływu płynów oraz sprężysto-mechaniczne.

Jeżeli organy i tkanki nie są prawidłowo ukrwione, nie mogą być w wystarczającym stopniu zaopatrywane w tlen i najważniejsze składniki odżywcze. Funkcjonowanie narządów może być coraz bardziej upośledzone. Naczynia o dużej średnicy gwarantują nam stały przepływ krwi. Mikronaczynia (tętniczki, naczynia włosowate i żyłki) zaopatrują komórki ciała w tlen i substancje odżywcze oraz – usuwają produkty przemiany materii.

Około 74% krwiobiegu zachodzi w sieci najmniejszych naczyń krwionośnych.
14% krwiobiegu w żyłach.
11% krwiobiegu zachodzi w tętnicach.

Korzyści ze stosowania technologii Bemer:

do 27% lepsza przepustowość w naczyniach (krążenie krwi).
do 29% lepsze mikrokrążenie (odżywianie i natlenianie).
do 29% większe wykorzystanie tlenu (wydolność i odporność).
do 31% silniejszy powrót żylny (detoksykacja).
Regulacja przepływu płynów ustrojowych w tkankach i narządach.
Lepsza wymiana substancji między krwią doprowadzającą tlen a tkankami.
Przyspieszone procesy regeneracji mięśni oraz gojenia się ran.
Sprawność mechaniczna i wydzielnicza śródbłonka naczyń krwionośnych – głównego regulatora sprężystości ich ścian oraz wydzielania substancji odpowiedzialnych za ich sprawne funkcjonowanie np.: tlenku azotu

OR 3: USTAWIENIA BERTA HELLINGERA. Gościem Piotra Menciny jest Małgorzata Rajchert-Lewandowska.

Piotr MencinaBy Piotr MencinaMay 25, 2018