Dotyk to zmysł, którego nie można stracić, ani wyłączyć, chyba że tracimy świadomość albo umieramy. Ten od którego w zasadzie wszystko się zaczyna i który niesie w sobie ciągłą obietnicę kontaktu lub kryzysu. Nawet mówienie o nim nie jest łatwe, bo brakuje nam języka, definicji na to, czego doświadczamy. W tej rozmowie z Maciejem Topolskim, poetą, tłumaczem, eseistą, zajmującym się taktylnością, naukowcem z UJ, dotykamy tematu tak blisko, jak tylko umiemy.

Książki:

🔷 Brach-Czaina J., Błony umysłu, Warszawa 2003

🔷 Book of Touch, ed. C. Classen, Oxford-New York 2005.

🔷 Montagu A., Touching: The Human Significance of the Skin, New York 1986.

🔷 Grunwald M., Homo Hapticus: Dlaczego nie możemy żyć bez zmysłu dotyku?, tłum. E. Kowynia, Kraków 2019.

🔷 Wspomniany w rozmowie tekst Karen Barad: https://www.diaphanes.net/titel/on-touching-the-inhuman-that-therefore-i-am-v1-1-3075

Performerka i performer wspomniani w odcinku to: Anna Królikiewicz i Rafał Pierzyński

Filmy:

🔷 Sound of metal, reż. D. Marder

🔷 Notes of blindness, reż. J. Spinney, P. Middleton

🔷 Ojciec, reż. F Zeller, w roli głównej Anthony Hopkins

🔴 Słuchajcie i podawajcie dalej! Życie się robi lepsze, o zmierzchu.

#ozmierzchu #seksisens #psychologia #polskiepodkasty

O Zmierzchu #31 - Witaj, smutku!

O ZmierzchuBy Marta NiedzwieckaDec 14, 2019