Pillowtalk

Nee, het is geen clickbait. Pillowtalk gaat stoppen. Dit is de laatste aflevering. Weten waarom we stoppen (maar niet uitgepraat zijn)? Check dan snel de laatste aflevering.

Website en User Interfaces in het algemeen zijn steeds ‘cleaner’ geworden. Vanaf 2010 begon de flat design trend, waarna interfaces steeds platter werden. Moeten we weer meer bevel emboss en skeuomorphism gaan toepassen in onze designs? In deze aflevering hebben we het over de hypes en trends in ons vakgebied. En we komen erachter hoe trendgevoelig we zelf zijn. Want: Als je maar lang genoeg gewoon blijft, wordt je vanzelf bijzonder. Weten of wij weer embossed knoppen hebben op onze volgende website?

De stelling zijn deze week:

Stelling 1: Sites in 2003 waren mooier dan in 2023

Stelling 2: Producten zijn gebruiksvriendelijke geworden door flat design

Stelling 3: Designers moeten stoppen met elkaar na-apen

We zijn druk. En als volwassene heb je dan vaak de neiging om de dingen te doen die ‘moeten’. Maar is dat wel verstandig? Zeker als je in een creatieve omgeving zit, waarin je creatieve oplossingen moet bedenken.

Uit onderzoek blijkt dat ‘tinkeren’ je creativiteit verhoogt, je je probleemoplossend vermogen vergroot en dat je er gelukkiger van wordt! Dat is voor iedereen belangrijk, maar zeker als je bij een creatief bureau werkt.

Weten wat je allemaal kunt doen om te blijven spelen? En weten hoe wij tinkeren bij Pixelpillow? Luister dan de aflevering.

De stelling zijn deze week:

Stelling 1: Blijven spelen is goed voor je relatie

Stelling 2: Met tinkeren train je je hacker mindset

Stelling 3: Spelen is gezond

Klanten zijn lui. Dat klinkt negatief, maar je kunt het ook realistisch noemen. Mensen kiezen over het algemeen de weg van de minste weerstand. Je kunt dus beter een gemiddeld ‘prima’ klantreis aanbieden, dan één met pieken en dalen. Want mensen onthouden meestal vooral de negatieve kant van een verhaal.

Maak het je klanten zo makkelijk mogelijk door ze een site of portal te bieden waarin ze alles zelf kunnen doen, zonder al teveel moeite. En bied altijd hulp aan als ze dat nodig hebben.

Weten hoe je je klanten aan je kunt binden met een site of software die precies doet wat ze willen? Blijf dan luisteren. Wij vertellen je hoe je de luiheid van je klant kunt omarmen, en dit juist in je voordeel kunt gebruiken.

De UX fuck-up gaat over het Bonami game-museum. En de stelling van deze week zijn:

Stelling 1: Luie klanten zijn je critical mass

Stelling 2: Een goed klantportaal verhoogt klanttevredenheid en bespaart tijd

Stelling 3: Merken die je niet laten nadenken hebben de toekomst

Kan je zonder data wel gericht ontwerpen? Of schiet je dan met hagel? Robin is groot voorstander van een ontwerpproces dat sterk leunt op data. Ook weten hoe je ontwerpproces verbetert met data? Luister dan deze aflevering. Samen met onze gast Robin Seetz van Flow Your Money app nemen we je mee in de wereld van design en data. De stellingen deze week zijn:

Stelling 1: Een succesvolle designer baseert designs op data

Stelling 2: Een goed ontwerp baseer je op zowel kwantitatieve als kwalitatieve data

Stelling 3: Data is nodig om je design te laten ‘landen’ in de organisatie

Het zal je maar gebeuren. Je ogen gaan achteruit, je hoort minder goed en je fijne motoriek holt achteruit. Maar alle relatief jonge designers ontwerpen interfaces met kleine fontgroottes, conntrast-arme kleurpaletten en knoppen hebben een doorsnede van 20 pixels. Kortom: moderne UI's zijn helemaal niet goed bruikbaar voor een oudere doelgroep. En dan hebben we het nog niet over flat design. Een trend in designersland die vanaf 2013 aan populairiteit won en nooit meer is verdwenen. Alles is plat en abstract, maar wil iemand van boven de 60 niet gewoon een agenda icoontje, dat ook echt op een agenda lijkt (skeuomorphism)? Deze aflevering bespreken we dit onderwerp. De UX fuck-up van deze week gaat over Nedap Luna en de stelling zijn dit keer:

Stelling 1: Zonder skeuomorphism snappen ouderen een UI minder goed

Stelling 2: Accessibility is een must voor ouderen

Stelling 3: Het eind van de ‘clean’ interface is in zicht

We worden allemaal werkeloos... door AI. Dat is iets dat je steeds vaker hoort. Mensen zijn bang dat computers ons overbodig maken in de toekomst. Maar is AI een reden om bang te zijn, of moeten we vooral heel blij zijn met de komst van Artificial Intelligence. In deze aflevering hebben we het erover aan de hand van de volgende stellingen:

Stelling 1: We worden werkloos door AI

Stelling 2: AI heeft meer voordelen dan nadelen

Stelling 3: Als je als organisatie nu niets met AI doet, overleef je niet

Ben je ZZP'er in de creatieve sector, of heb je een bureau? Hoe bepaal je dan je prijs? Werk je fixed-price of op basis van nacalculatie? En in welke vorm? Doe je alles in de vorm van een afgekaderd project, of werk je agile (in sprints). Wij vertellen je hoe onze prijzen opgebouwd worden en waarom we deze manier van calculeren prettig vinden. De stellingen die we behandelen:

Stelling 1: Fixed price is geen haalbaar pricing-model voor een bureau

Stelling 2: Voor standaard oplossingen is na-calculatie niet slim

Stelling 3: Sprints zijn de heilige graal voor bureau’s

Wij zijn al 10 jaar aan ons bureau aan het bouwen, en dus ook aan een team van digitale specialisten. Maar het bouwen van een team is een vak apart. We delen hoe wij de afgelopen jaren hebben gebouwd aan een sterk team dat als een geoliede machine samenwerkt. De stellingen van deze week zijn:

Stelling 1: Hire for culture, train for skills

Stelling 2: Zelfkritiek en experimenteren zijn de belangrijkste eigenschap van succesvol team

Stelling 3: Volledige remote teams gaan het afleggen tegen teams die fysiek samenwerken

Personalisatie in onze wereld betekent het op-maat aanbieden van een gepersonaliseerde ervaring. En hoewel niemand een op jouw persoon afgestemde user experience vervelend vindt, zijn er steeds bezwaren tegen de negatieve kanten van personalisatie. Bijvoorbeeld het opbouwen van een profiel en tracken van je online gedrag.

Maar is het een mogelijk zonder het ander? Kan je iemands ervaring personaliseren zonder te weten welke sites iemand bezocht heeft?

We bespreken in deze aflevering de balans tussen personalisatie en de down sides (tracking, profiling, etc). Weten hoe je je website kunt personaliseren zonder je bezoekers af te schrikken? Luister dan deze aflevering.

De stellingen van deze week zijn:

Stelling 1: Bedrijven die niet aan personalisatie doen, missen de boot

Stelling 2: Personalisatie gaat altijd ten koste van privacy

Stelling 3: We gaan weer terug naar Tupperware-avonden

In deze aflevering van de Pillowtalk podcast hebben we Alexandra van der Zee te gast. Ze is marketing manager bij Beeproger en is dus een woman in tech. Maar hoe is het eigenlijk met de positie van vrouwen in IT en bij tech-bedrijven gesteld? Daarom is het onderwerp deze week woman in tech. Is het een probleem dat er over het algemeen minder vrouwen in technische rollen werken? En zo ja, hoe lossen we dat dan op? Moeten we positief discrimineren? Moeten mannen hun gedrag aanpassen? Je hoort hoe wij erover denken. De UX fuck-up van deze week gaat over de GGD, en we behandelen de volgende stellingen:

Stelling 1: Vrouwen die in de IT werken zijn minder competent dan hun mannelijke collega's.

Stelling 2: Mannen moeten gedrag aanpassen om vrouwen aan te trekken en te behouden in een organisatie.

Stelling 3: Positieve discriminatie is de oplossing om meer vrouwen in tech te krijgen.

Het is altijd zoeken naar de balans tussen SEO-tactieken en hoogwaardige content, omdat het schrijven van SEO-teksten nou eenmaal niet altijd uitgaat van het verhaal dat je wilt vertellen, maar uitgaat van waarnaar de bezoeker van je website zoekt. Hoe zorg je ervoor dat je een website maakt die gericht is op de optimale user experience en niet een SEO-geoptimaliseerde, maar compleet onbruikbare, verzameling van pagina's.

Deze aflevering gaat de UX fuck-up over het gebruik van DigID als mantelzorger. En de stellingen die we behandelen zijn:

Stelling 1: De overeenkomst tussen een goede UX én SEO is goed gestructureerde inhoud

Stelling 2: Traditionele SEO-tactieken worden steeds minder bruikbaar. Gebruiksvriendelijke website zijn het beste voor SEO! (zeker in de toekomst)

Stelling 3: Hoogwaardige inhoud en een goede UX zijn een must om hoger in de zoekmachines te komen

Deze week hebben we het over de kracht van conversational UX. je weet wel, die ene chat pop-up, rechts onderin je scherm. Maar ook de Google Assistant, of Siri op je mobiele device, of de Home Hub in je keuken? Hoe kan je nu al conversational UX gebruiken, en wat zijn de voor- en nadelen ervan. We filosoferen er weer vrolijk op los deze aflevering :) De UX fuck-up gaat over het LifeWatcher alarmhorloge (en abonnement!) en de stellingen die we deze week behandelen zijn:

Stelling 1: Conversational UX wordt de nieuwe norm

Stelling 2: AI-gestuurde conversaties zijn beter dan chats met mensen

Stelling 3: AI neemt taak-gerichte websitefuncties binnen een jaar over

Droomklant, Buyer Persona. Termen die vaak gebruikt worden voor de ideale klant. Maar waarom alleen kijken waarvoor je wél wilt werken. Je kunt ook beginnen met wie je in ieder geval níet wilt werken. Bij Pixelpillow hebben we een vrij streng deurbeleid. Weten voor welke organisaties we niet willen werken, en wat daar de reden voor is? Luister dan naar deze aflevering van de podcast, waarin we voorbeelden aanhalen van ervaringen met klanten die er onder andere toe hebben geleid dat we nu goed weten voor wie we wel en niet willen werken. De volgende stellingen komen aan bod:

Stelling 1: Elk bureau moet een ‘deurbeleid’ hebben

Stelling 2: Ieder bedrijf heeft de verantwoordelijkheid om ethisch om te gaan met klanten en opdrachten

Stelling 3: Er zou een keurmerk moeten zijn waaraan je kunt zien voor welke branches een bedrijf niet werkt

Producten en diensten worden steeds professioneler. Dat een website bijvoorbeeld snel moet zijn, is tegenwoordig geen USP (Unique Selling Point) meer, maar wordt simpelweg door klanten verwacht. Hoe kan je je nog onderscheiden van de concurrent? In deze aflevering hebben we het over hoe je gamification kunt toepassen voor een nog betere klantbeleving. De UX fuck-up van deze week gaat over het check-outproces van Jumbo. De stelling zijn deze week:

Stelling 1: Gamification kan alleen als je de basishygiëne op orde hebt

Stelling 2: Je kunt met gamification de gebruikservaring ook in de weg zitten

Stelling 3: Gamification is voor elk product nuttig

Wat houdt het in om als bureau/agency UX Research te doen voor klanten. En wat is eigenlijk het verschil tussen gebruikersonderzoek doen op project-basis versus continu UX onderzoek doen binnen een organisatie? Wij hebben er erover in deze aflevering, en bespreken uitvoerig onze visie op de discipline UX Research. De UX fuck-up gaat over de productfotogratie van HEMA, en de stellingen van deze week luiden:

Stelling 1: UX is fake news

Stelling 2: UX Research is geen visual design

Stelling 3: UX Research wordt in de toekomst altijd gedaan door een bureau

Compsability is een architectuur waarin elk component inplugbaar, schaalbaar en vervangbaar is. En het zorgt ervoor dat je continue kunt doorontwikkelen om aan veranderende business requirements te voldoen. Ok, nu we dat gehad hebben. Wat betekent het concreet? In deze aflevering bespreken we hoe dit aansluit bij onze duurzame aanpak. De stelling zijn deze week:

Stelling 1: Composability is perfect voor een wendbare organisatie

Stelling 2: Een composable applicaties vergt meer onderhoud door afhankelijkheden

Stelling 3: Toekomstige digitale producten worden als lego in elkaar gezet

Gertjan deelde een Twitter-draadje: “The Danger of Minimalist Design (& death of the detail)” waarin je een paaltje ziet waarin alle detail is verwijderd. Gewoon een RVS paaltje zonder opsmuk. Maar als alles minimaal ontworpen is, is er dan nog wel onderscheid? Een soortgelijke trend deed een paar jaar geleden z’n intreden in digitaal design. We gingen van skeuomorphism, naar flat design.

Is het weer tijd om terug te gaan naar ontwerp met meer details en diepte? Of is flat en minimal design here to stay? In deze aflevering bespreken we onze kijk op minimalistisch design. En ik kan je nu alvast vertellen dat het niet eens zijn. Luister je mee?

Deze stelling bespreken we:

Stelling 1: Minimalisme is altijd tijdloos

Stelling 2: We gaan weer terug naar skeuomorphism

Stelling 3: Ontwerpers gaan liever mee met trends dan dat ze de gebruikers écht centraal zetten

Sinds een jaar hebben we bij Pixelpillow EOS (Entrepreneurial Operating System) omarmt en geimplementeerd. Een behoorlijke stap, maar wel een die nodig was en waarmee we ontzettend blij zijn. EOS is een bedrijfsmodel (zoals Holacratie, Scaling Up (Rockefeller Habits) en Objectives and Key Results / OKRs). Hiermee heb je handvatten waarmee je je bedrijf volgens een gestandaardiseerd model kunt organiseren. Wil je weten hoe EOS werkt, en wat het ons heeft opgeleverd? Luister dan snel de aflevering.

In deze aflevering komen de volgende stelling aan bod:

Stelling 1: Iedere organisatie heeft een bedrijfsmodel nodig

Stelling 2: Alle bedrijfsmodellen zijn hetzelfde

Stelling 3: EOS heeft de perfecte mix tussen structuur en autonomie

Dall-E is de nieuwste artificial intelligence die de wereld verbaast met de mooie en bizarre creaties die eruit komen. Simpel gezegd is het een nieuwe vorm van AI die op basis van een opdracht in jip-en-janneketaal een afbeelding genereert in de gewenste stijl. Een mogelijke opdracht is bijvoorbeeld "A sea otter in the style of Girl with a Pearl Earring". Weten welke afbeelding dit oplevert? Check dan onze Instagram op https://www.instagram.com/pillowtalkdepodcast/.

In deze aflevering hebben we het over de invloed van dit soort slimme AI op het vakgebied van design. Is het een welkome aanvulling in de set van tools die er nu al zijn, of is het een bedreiging, die het creatieve vak overneemt van mensen?

Stelling 1: AI-gegenereerde graphics zijn het startpunt voor elke design in de toekomst

Stelling 2: In de toekomst genereren we onze eigen kunst on-demand

Stelling 3: Dall-E maakt designers overbodig

Je hoort het goed. Vegan is slecht voor UX. Ok... Voordat de hele community over ons heen krijgen. Hear us out. Luister de aflevering, dan snap je dat het niet zo zwart-wit is als de titel misschien suggereert. Normaliter zijn we behoorlijk genuanceerd. Maar in deze aflevering hebben we het over waarom vegan slecht is voor User Experience. De UX fuck-up van deze week gaat over Ginzy Kids.

De stelling die we deze week zijn:

Stelling 1: Vegan zijn beperkt je als UX-designer

Stelling 2: Als UX’er moet je júist buiten je comfort zone stappen

Stelling 3: Een niche kiezen als UX’er is een goed idee

Het is een balans die je altijd scherp moet hebben, maar die uit balans kan raken als je alleen luistert naar de klant, of volledig afgaat op de eisen en wensen van de gebruiker. Het is de kunst om de balans te vinden tussen de belangen van alle stakeholders. Deze week hebben we het erover hoe wij bij Pixelpillow die balans weten te vinden voor naar zowel businessdoelen te kijken én naar de wensen van eindgebruikers.

De UX fuck-up van deze week gaat over het checkout proces van Shopify.

Stelling 1: Businessdoelen zijn in principe in basis altijd in conflict met gebruikersdoelen

Stelling 2: De grootste bedreiging voor een goede balans is de HiPPO

Stelling 3: De enige manier om een goede balans te vinden is door met gebruikers te praten

Soms heb je van die mensen die precies op het goede moment een trend spotten en voordat het ontploft op de rijdende trein springen. Knap is dat, het pionieren aan anderen overlaten, en precies op het goede moment jezelf als de expert profileren op dat gebied. Bij Pixelpillow zien we onszelf vooral als pioniers (mag je dat over jezelf zeggen?). We testen wat we maken al jaren met echte gebruikers. Ook voordat design thinking en design sprints groot waren. Maar pas de laatste jaren hoeven we niet meer het belang van user centered design telkens uit te leggen. In deze aflevering beantwoorden we de vraag of je beter trends kunt volgen, of zelf de trendsetter wilt zijn. 

De UX fuck-up van deze week gaat over de nieuwe adresbalk in Safari op iOS, en hoe o.a. het Financieel Dagblad en DHL moeite hebben om hun site/tools hierop aan te passen, waardoor in sommige gevallen je als gebruiker het product niet goed kunt gebruiken. Who's to blame?

De stelling zijn:

Stelling 1: De trend in de markt is niet altijd te beste oplossing

Stelling 2: Pionieren is leuk, maar ook kostbaar

Stelling 3: Liever trendsetter dan trendvolger 

Vaak ontwerpen we sites en applicaties met dummies in 't achterhoofd. Kortom: iets maken, zodat iedereen het begrijpt. Maar soms richt een webapplicatie zich juist op taken die juist op zogenaamde power users zijn bestemd. Daarbij mag de leercurve dus steiler zijn, dan bij andere producten. Maar hoe ontwerp je zo'n product eigenlijk? Test je dat op dezelfde manier als met first-time-users?

De UX fuck-up gaat deze week of de niet-zo-responsive site en mobiele app van Amazon. De stellingen die we deze week behandelen zijn:

Stelling 1: Een interface voor een Power Users mag complex zijn

Stelling 2: Hoe test je complexe interfaces met een stijle leercurve?

Stelling 3: Complexe interfaces zijn heel normaal in games

Webapplicaties. Veel mensen gebruiken ze omdat het moet. Maar het mag wat ons betreft wel wat meer een feestje zijn! Een de uitgelezen kans die veel applicaties nog niet hebben aangegrepen om de gebruikservaring een upgrade te geven zijn animaties. Motion in webapplicaties is daarom het onderwerp van deze week. De UX fuck-up gaat deze week over bedrijfskoffieapparaten, en de stellingen van deze week zijn:

Stelling 1: Motion in je webapplicatie is de investering niet waard!

Stelling 2: Er zijn geen goede motion tools voor het web

Stelling 3: Animatie moet altijd ‘meaningful’ zijn

Hoe zorg je ervoor dat je een gezonde balans hebt tussen de doelen die je wilt bereiken en de kwaliteit van werk die je realiseert? In deze aflevering van de Pillowtalk podcast hebben we het erover hoe we dit bij Pixelpillow doen. We bespreken de UX fuck-up van de week, ingestuurd door Martijn ten Caat, over een ontwerpfout in het bierkrat van Brand.

We bespreken onder andere de volgende stellingen:

Stelling 1: Meer focus op cijfers gaat altijd ten koste van kwaliteit

Stelling 2: Liever altijd businessdoelen halen dan elk product van het hoogste afwerkingsniveau

Stelling 3: Kwaliteit is overrated

10 jaar terug in de tijd, maar toch bespaart Tailwind ons 20% aan ontwikkeltijd...

Met die tijdwinst snap je vast wel dat wij erg enthousiast zijn over Tailwind. In een notendop: Verschillende CSS classes combineren in je HTML, waardoor je in één opslag ziet wat voor opmaak er toegepast wordt op elk element op de pagina. De classes verwijzen namelijk naar hoe het element eruit ziet. Niet naar was het is. In deze aflevering bespreken de we de voor- en nadelen van Tailwind.

De stellingen die we bespreken zijn:

Stelling 1: De “trade offs” die Tailwind maakt zijn orthodox, maar dit komt de productiviteit ten goede

Stelling 2: Grote applicaties kunnen niet zonder Tailwind

Stelling 3: Elke uitzondering is er één teveel

Als je wel eens een digitaal product hebt gemaakt heb je ongetwijfeld wel eens te maken gehad met het eerste principe uit de WCAG richtlijnen: "perceivable". De zogenaamde contrast check die in de huidige versie van deze richtlijnen zit is namelijk op z'n minst dubieus te noemen. Je kunt je afvragen of de check wel een reële afspiegeling is van hoe mensen contrast ervaren. Maar gelukkig lijkt er een nieuw algoritme (APCA) opgenomen te worden in de nieuwe versie van de accessibility richtlijnen (WCAG 3). Voor ons aanleiding om het nog eens te hebben over toegankelijkheid in onze podcast. De UX fuck-up van deze week gaat over de website coronatest.nl. De stelling zijn:

Stelling 1: Iedereen moet de WCAG richtlijn hebben gelezen

Stelling 2: Beter contrast is de grootste quick-win om op te pakken

Stelling 3: Soms is het juist goed om iets niet toegankelijk te maken

Weet je nog, dat we het Photoshop bevel emboss effect achter ons lieten en het tijdperk van flat design in gingen? Web 2.0 was een feit. Het web dat gevuld werd met user generated content en platte pastelkleurige knoppen. En inmiddels zijn we aanbeland in het Web3 epoch. Maar wat is het? En hoe verhouden zaken als de blockchain en NFT's zich tot elkaar? De UX fuck-up gaat over de app van OnCampus en we behandelen o.a. de volgende stellingen:

Stelling 1: Napster was ook al Web3

Stelling 2: Web3 lost geen probleem op

Stelling 3: Investeren in NFT’s is een goed idee

P.s. Hoewel we het over financiële producten hebben, bevat deze aflevering geen beleggingsadvies.

Deze week hebben we het over The Metaverse; de virtuele wereld waar Facebook (dat inmiddels Meta heet, what's in a name) de komende jaren vol op in gaat zetten. Wat voor wereld gaat The Metaverse worden? Een nieuwe naam voor een bestaand fenomeen. Maar wat is het? Wat hebben eraan? En kunnen we het nu al gebruiken? De UX fuck-up van deze week gaat over de klantenservice van IKEA. En we behandelen de volgende stellingen (hoewel niet zo gestructureerd als dat je van ons gewend bent):

Stelling 1: The Metaverse is gedoemd te mislukken

Stelling 2: Augmented Reality moet je nu doen!

Stelling 3: Elon was right. We leven in The Matrix.

Misschien een beetje gek om als UX bureau dit onderwerp aan te snijden, maar we kijken graag kritisch naar zaken. Dus ook naar ons eigen bestaansrecht. Vandaar de vraag "heb je eigenlijk wel een UX bureau nodig" als organisatie, of is het slimmer om zelf UX'ers in dienst te hebben? In deze aflevering bespreken we de UX fuck-up van de week over ING Credit Cards, en behandelen we de volgende stellingen:

Stelling 1: UX is niet meer iets dat je extern kunt beleggen

Stelling 2: UX vereist diepgaande kennis van product, organisatie en klant

Stelling 3: Voor goede UX heb je een objectieve blik van buiten nodig

In deze aflevering hebben we het over designtools, en waarom ze ruk zijn! Voldoen de tools waarmee we ontwerpen nog wel aan de eisen die je als designer van moderne websites en apps hebt? De UX fuck-up van deze week gaat over Hornbach en de niet-gebruiksvriendelijke uitgangpoortjes bij de zelfscan kassa's. We behandelen de volgende stellingen:

Stelling 1: Zonder koppeling tussen ontwerp en realisatie is het onmogelijk om iteratief te werken.

Stelling 2: Ontwerp pakketten zijn te statisch (scherm formaten en interactiviteit)

Stelling 3: De developer handoff is een farce 

Je kunt een hoop over ons vakgebied zeggen, maar niet dat je niets te kiezen hebt als je opzoek bent naar een baan. Ben je programmeur of ontwerper? Nee, ik ben UX/UI designer. Programmeur? Nee, ik ben DevOps. Of misschien hou je je vooral bezig met CX in plaats van UX. Of misschien ben je overgestapt van UX developer naar GUI engineer. Volg jij het nog?

Wat moeten klanten er wel niet van vinden, al at jargon. Hoe wij het noemen? Je hoort het in deze aflevering.

De fuck-up van deze week gaat over het huzarenslatje. En de stellingen die aan bod komen zijn:

Stelling 1: UI en UX is uiteindelijk gewoon hetzelfde

Stelling 2: Klanten hebben het meeste last van terminologie

Stelling 3: Termen zijn niet interessant. Iedereen is een ontwerper!

De manier waarop wij ondernemen vinden we zelf heel normaal, maar we hebben al vaker gehoord dat we toch vrij a-typisch zijn in de manier waarop we ons bedrijf organiseren. Wij vinden bijvoorbeeld een 9-tot-5-mentaliteit helemaal niet vreemd. Dat betekent vaak dat je je prioriteiten op orde hebt. Deze aflevering van Pillowtalk doen we het iets anders dan normaal. We behandelen dit keer geen stellingen, maar anecdotes uit ons ondernemersavontuur tot zover. De UX fuck-up van deze week gaat over het bestellen van een NS abonnement. En de anecdotes die we behandelen zijn:

• Gewoon jezelf zijn is een mooi filter om de juiste klanten aan te trekken
• Zaken zo objectief mogelijk maken
• Start before you’re ready. Behalve als je nog geen akkoord hebt op de offerte
• Verloochen nooit je principes
• Beter te veel communiceren dan te weinig

Hey… Laatst zeiden we nog ‘Mooi is geen reden’ en nu slingeren we een nieuwe podcast online die ‘Mooi is beter!’ heet. Zitten ze in een crisis bij Pixelpillow? Nee hoor. We hebben we gewoon een haat-liefderelatie met het woord mooi. We zijn gek op mooie dingen, maar vinden het niet in elke discussie een interessant argument. In deze aflevering hakken we de knoop door. Is mooi nou beter, of niet?

De UX fuck-up van deze week gaat over het Apple TV+ abonnement. De stelling die we behandelen zijn:

Stelling 1: Mooi is nooit een goed argument in een design discussie

Stelling 2: Op esthetiek kan je geen Quality Assurance doen

Stelling 3: Apple producten werken beter omdat ze mooi zijn

Deze week kan je luisteren naar aflevering #42 van de Pillowtalk podcast. En hoewel wij ook niet op alles een antwoord weten (pun intended), geeft deze afleveringen je wel antwoord op de vraag of je als designer code moeten kunnen schrijven of op z’n minst moet begrijpen.

Kortom: Designers Should No-code!

De UX fuck-up gaat over de douch op de camping van Gertjan en we behandelen de volgende stellingen:

Stelling 1: Een goede designer van website en apps moet code kunnen schrijven

Stelling 2: Designers kunnen hun Codepen account verwijderen

Stelling 3: Je leert sneller code, door no-code websites te maken

We vroegen ons laatst af of andere mensen ook dingen uit hun vakgebied toepassen in hun dagelijks leven. In ons geval is het vakgebied UX/User Experience Design. Daarom gingen we na welke zaken, die we dagelijks inzetten om een geweldige gebruikservaring te ontwerpen voor onze klanten, we ook thuis zouden kunnen gebruiken om ons leven gemakkelijker te maken. De UX fuck-up van deze week gaat over de website (en met name de zoekfuntie) van de Kamer van Koophandel.

De stellingen die we deze week behandelen:

Stelling 1: Je leven wordt makkelijker als je UX-design trucs toepast

Stelling 2: Designers die User Centered ontwerpen houden meer rekening met hun omgeving #empathie

Stelling 3: UX kan je leven ook tot een hel maken!

Mooi is geen reden! Als je van de trap af valt, ben je snel beneden.

Ok. Dat laatste had weinig met de podcast te maken, maar hey.. het rijmt wel.
Deze aflevering hebben we het over het argument dat wij als ontwerpers regelmatig langs horen komen. Hetzij door klanten, maar ook door andere ontwerpers. Wat ons betreft is mooi geen reden, maar moet de nadruk liggen of iets goed werkt, en daarbij aansluit op de verwachting die iemand heeft bij een bepaald merk. Nieuwsgierig? Luister dan de hele aflevering. 

De UX fuck-up van deze week is van ING (zakelijk). De stellingen die we behandelen zijn:

Stelling 1: Je product hoeft niet perfect te zijn, alleen beter dan de rest

Stelling 2: Beter 1 product in de hand, dan 10 in versiebeheer

Stelling 3: Mooi is nooit een voorwaarde voor een succesvol bedrijf

Een specialist of expert lijk je tegenwoordig sneller te zijn dan vroeger. Is het verkrijgen van de specialisten-status het nieuwe goud? Of is het juist beter om generalist te zijn? Deze week hebben we het over de voordelen van beiden. De UX fuck-up van deze week gaat over de betalingsherinnering van Staatsbosbeheer. En de stellingen die we deze week behandelen zijn:

Stelling 1: Generalisten hebben de toekomst

Stelling 2: Specialismen zijn het nieuwe goud

Stelling 3: We moeten terug naar echt specialisme 

Stuur niet op conversie!

Waar gaat deze aflevering van Pillowtalk over. Maar waarom dan niet? Uiteraard is er niets mis met optimaliseren van je conversie, maar we zien zo vaak dat bedrijven vooral bezig zijn met testjes en experimenten om meer bezoekers om te zetten in klanten. Als je je vooral daarop richt kan dat wel eens schadelijk zijn voor je branding. Daarom pleiten wij voor een holistische aanpak, waarbij je niet alleen kijkt naar conversie, maar de volledige klantreis optimaliseert. Misschien is er weinig mis met je conversieratio, maar moet je gewoon meer mensen naar je website 'trekken'. Kortom: genoeg te bespreken. Luister je mee? 

Pakken wat je pakken kan!

Of niet? Als je net begint met ondernemen ben je geneigd om alle opdrachten die langs komen op te pakken. Da's natuurlijk ergens logisch, want je wilt je business opbouwen. Maar is het niet veel slimmer om de juiste klanten uit te kiezen, die aansluiten bij je eigen (kern)waarden? Deze week hebben we het over 'alleen doen wat bij je past'. Voor welke klanten werk je juist graag, en waar trek je de grens voor welke klanten je juist niet wilt werken? En is dat dan om principiële/morele redenen, of heb je andere criteria om klanten op te selecteren? En hoe ga je hiermee om als je in dienst bent en je leidinggevende je vraagt iets te doen waar je bezwaren tegen hebt?

De UX fuck-up gaat deze week gaat over de back-button in veel apps. En hoe handig die zijn op het moment dat er een systeemnotificatie in beeld komt. Gertjan vertelt.

De stellingen van deze week zijn:

Stelling 1: Persoonlijke waarden gaan altijd boven commercieel belang

Stelling 2: Als je geen harde lijn trekt voor wie je wilt werken is ‘t een slippery slope

Stelling 3: Teveel in een bepaalde markt werken zorgt voor minder diversiteit

Designtokens. Design-wattus?

Ok, heel eerlijk? Wij wisten tot een paar weken geleden ook niet dat het bestond. Maar blijkbaar is het al een aantal jaar de term voor een gecentraliseerd systeem, waarmee je afspraken die je maakt in je design kunt vastleggen. Zodoende kunnen bijvoorbeeld developers (via een design API) toegang krijgen tot de belangrijkste variabelen uit een design. Bijvoorbeeld: font sizes, kleuren, en andere zaken die ten grondslag liggen aan een ontwerp. Maar wat voegt het toe? Is het wel zo nuttig om alles vast te leggen? Of kan je daarin ook te ver gaan?

We hebben het over de UX fuck-up van de week door wasstraat de Wasbeer, en we behandelen de volgende stellingen:

Stelling 1: Miscommunicatie tussen design en techniek zorgt voor de meeste fouten in de implementatiefase

Stelling 2: Design tokens alleen kunnen een design systeem niet borgen.

Stelling 3: Design tokens zijn in de toekomst overbodig omdat ontwerp direct gekoppeld is aan code. 

De vraag of je moet optimaliseren voor zoekmachines, of voor de gebruiker is niet nieuw. Al sinds Google een grote rol speelt in het verwerven van nieuwe bezoekers op je website is het optimaliseren voor zoekmachines een belangrijk thema in internetmarketing-land. De nieuwste update aan het Google-algoritme, genaamd core web vitals, moet zich meer richten op de gebruikservaring van mensen. Maar kan Google de user experience wel meten, door een aantal harde cijfers te bekijken? En is deze ontwikkeling in het voordeel van de ervaring die mensen hebben, of gaan we er juist op achteruit? We bespreken het in deze aflevering.

De UX fuck-up gaat deze week over de website van Parro (Topicus). En Gertjan zet deze week ook nog even een bedrijf in het zonnetje, omdat ze juist een geweldige gebruikservaring bieden aan hun klanten, namelijk de Preview app van Apple.

De stellingen van deze week zijn:

Stelling 1: Optimaliseren voor zoekmachines zorgt voor een sub-optimale gebruikservaring

Stelling 2: De enige manier om UX te meten is door met gebruikers te spreken

Stelling 3: Developers vinden altijd wel een hack voor betere resultaten, die ten koste gaan van UX

Als je enigszins bekend bent met het web, en wel eens een regel code hebt geschreven, weet je dat semantiek en websites onlosmakelijk verbonden zijn. Maar semantiek gaat niet alleen over het opmaken van code, maar ook over hoe je communiceert met collega's en klanten. En wanneer je ander jargon gebruikt dan je gesprekspartner, kan dat leiden tot verschillende verwachtingen en potentieel een draak van een project.

De UX fuck-up van deze week gaat over Moviemeter (iets met Netflix en jump to content):

Deze week hebben we het onder andere over de volgende stellingen:

Stelling 1: Semantiek is bepalend voor de scope van je project

Stelling 2: Nee, een concept is geen ontwerp!

Stelling 3: Het ‘semantische web’ heeft ons veel onnodig werk opgeleverd in het verleden

In deze aflevering hebben we het over design-first, in plaats van technology-first werken. We bespreken hoe sommige (IT) bedrijven vanuit technologische afwegingen software ontwikkelen. Kan dat een goed resultaat opleveren, of kan je alleen goede software ontwikkelen wanneer je begint bij de gebruiker? De UX fuck-up van deze week gaat over de app van de Triodos bank. We behandelen de volgende stellingen:

Stelling 1: IT-bedrijven redeneren niet vanuit de gebruiker, maar vanuit de (technische) oplossing

Stelling 2: Een standaard-oplossing is niet de heilige graal (maar als je 'm hebt liggen wel verleidelijk om in te zetten)

Stelling 3: Bij design-first moet bij aanvang techniek betrokken worden omdat technische (on)mogelijkheden altijd een rol spelen?

Een blauw logo voor de PvdA, een rood logo voor de VVD en een compleet gele huisstijl voor D66. Wat gaat hier fout?

Kleur is onlosmakelijk verbonden met politiek. De uitspraak is niet voor niets “kleur bekennen”. Deze week was het zover. We brachten – met het ouderwetse rode potlood – onze stem uit. Daarom hebben we het deze over politiek en letter de kleur die elke partij gebruikt. Hoe bepalend is design voor de keuze voor een partij?

De stellingen van deze week zijn:

Stelling 1: De kleur van je (partij)logo bepaalt je electoraat

Stelling 2: Met goed (informatie)design win je verkiezingen

Stelling 3: Politieke partijen kunnen nog wat leren van designbureau’s

The Gig Economy is going strong! Er zijn al jaren diverse websites waar je tegen lage tarieven allerlei diensten kunt afnemen. Zelf hebben we in het begin van Pixelpillow – bij wijze van experiment – een ontwerpwedstrijd uitgeschreven voor ons eigen logo. We kozen een winnaar, betaalden netjes, maar gebruikten het logo niet. Eigenlijk was 't puur ter inspiratie en om onze nieuwsgierigheid te bevredigen. Maar hoe staat de gig economy er inmiddels voor? Kan je een professionele website laten ontwerpen en bouwen op Fivrr? Kan je je business beter naar Upwork brengen, dan een internetbureau om de hoek? Zoveel vragen. We bespreken naast het onderwerp ook de UX fuck-up van de week, die deze week gaat over de e-reader van Gertjan.

De stellingen van deze week zijn:

Stelling 1: Ik heb liever één logo van Paul Rand, dan 100 varianten op Fiverr

Stelling 2: Starten met een MVP dat gemaakt is in India, is the way to go!

Stelling 3: Een flexibel team heeft de toekomst, en biedt bovendien de klant de meeste waarde

We hebben het in deze aflevering over de voordelen van design systemen versus de hacker mentality. Wat is het, en wat kan je ermee? De hacker mentality zorgt op korte termijn wellicht voor tevreden klanten, maar levert het die klant ook tevreden gebruikers op? We bespreken het uitvoerig. De UX fuck-up van deze week gaat over Mijngezondheid.net.

De stellingen van deze week zijn:

Stelling 1: Een design systeem draagt niet bij aan een optimale gebruikservaring.

Stelling 2: Een design systeem maakt het omslachtiger om snel nieuwe functionaliteit te ontwikkelen.

Stelling 3: Een hacker mentality is een prima aanpak voor een product dat niet zo lang mee hoeft te gaan.

Sinds corona zijn er een hoop bedrijven die versneld allerlei zaken doorvoeren die ze al tijden voor zich uit schoven. Ook thuiswerken was niet bij elke organisatie goed georganiseerd. En toch waren er ook voor de coronacrisis al bedrijven die 100% remote werkten. Bedrijven waarbij je je collega's één keer per jaar ziet, of sommigen zelfs nog nooit fysiek hebt ontmoet. Wat verandert een bedrijfscultuur op afstand, wanneer je gewend bent elke dag je collega's te spreken bij het koffieapparaat? Wat zijn de voor- en nadelen van een organisatiecultuur die zich vooral via video calls manifesteert? 

De UX fuck-up van deze week is geen fuck-up, maar een UX win! Mobiel.nl verrast met een super goede interface, die je echt helpt om sneller door het proces te gaan.

De stellingen die we in deze aflevering behandelen:

Stelling 1: Een cultuur op afstand is altijd minder gezellig dan wanneer je fysiek bij elkaar bent

Stelling 2: Een gemeenschappelijke cultuur is super belangrijk om effectief op afstand samen te werken

Stelling 3: Bij een grote bank werk je niet voor de cultuur

We hebben het in eerste podcasts al over de ideale developer en designer. Maar er is ook een combinatie mogelijk, de visual developer. En die lijkt steeds meer aan populariteit winnen door no code en low code tools als Webflow. In aflevering 28 spreken we over de voor- en nadelen van met name het ontwikkelen van websites door ontwerpers. We hebben het over de UX fuck-up van de week, die gaat over hoe home scholing georganiseerd is, en hoe dat beter zou kunnen. De stellingen die we deze week behandelen zijn:

Stelling 1: Door bredere inzetbaarheid van designers die ook kunnen programmeren, is je bedrijf schaalbaarder

Stelling 2: Visual developers zijn alleen nuttig als je eenvoudige, wegwerp-websites wilt maken

Stelling 3: Met komst van visual developers zijn we weer terug op ‘t niveau van Flash-websites