Reportaż w Radiu Olsztyn

Warmia rozbiła bank z nagrodami w Krakowie! W minioną sobotę 20 kwietnia odbył się 9. Ogólnopolski Konkurs na Gadkę. Konkurs zorganizowała Sekcja Dialektologii i Socjolingwistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego.

W finale konkursu wzięło udział pięć nastolatek z Warmii. Wszystkie wróciły z nagrodami. Pierwszą nagrodę w kategorii „młodzież” otrzymała Ewa Biermann, natomiast Ola Babecka zdobyła pierwsze miejsce w kategorii „junior”. Dziewczyny otrzymały również Nagrodę Publiczności. Pozostałe nastolatki zdobyły drugie i trzecie miejsce oraz wyróżnienie. Jak twierdzi popularyzator gwary warmińskiej Łukasz Ruch – pięknie szyją w gwarze.

Czy rośliny, kwiaty, drzewa mają moc uzdrawiania? O tym wszystkim w reportażu Alicji Kulik pt. Świat Mayry.

Czy rośliny mają moc uzdrawiania? – To zależy, na co patrzymy i co widzimy, czego słuchamy i co słyszymy – mówiła Mayra Wojciechowicz, artystka, absolwentka gdańskiej ASP oraz UAM w Poznaniu, gdzie ukończyła filozofię i kulturoznawstwo; aktywistka.

Ponad 10 lat temu porzuciła wielkie miasto i zamieszkała w lesie, na skraju warmińskiej wioski. Tam zaczęła tworzyć mandale.

Anna Wzorek ma 84 lat. Przez ponad 60 lat była organistką w kościele w Runowie i Babiaku. Muzyka to całe jej życie.

Tę pasję rozumiał dobrze kochający mąż Stanisław. Anna, jej muzyka i śpiew były u niego na pierwszy miejscu. Rodzinie Wzorków niczego nie brakowało, Stanisław zarabiał na życie jako krawiec, Anna grała i śpiewała.

Dziś jest już sama, mąż zmarł 14 lat temu, dzieci się rozjechały. Została jedynie muzyka i wspomnienia.

Mirosław Piekarski prowadził zajazd koło Dobrego Miasta. Wziął milion 400 tysięcy złotych kredytu, którego – jak sam przyznał – przez pandemię nie może spłacić. Mężczyzna wpadł w długi.

Komornik próbował zlicytować zajazd, a kiedy to się nie udało, zdecydował, że trzeba spieniężyć rodzinny dom państwa Piekarskich. Rodzina potrzebuje 100 tysięcy złotych na pierwszą wpłatę do banku i plan na prowadzenie biznesu.

Pan Mirosław nie mówił nikomu o kłopotach, ale tuż przed planowaną licytacją domu zwierzył się bratu. To brat Arkadiusz poprosił o wsparcie. Na pomoc ruszyli mieszkańcy Dobrego Miasta, którzy współpracowali z Piekarskimi przy okazji wielu akcjach charytatywnych.

Zyskaliśmy kolejne cenne dni na działanie. Termin mija 4 kwietnia

– mówił Arkadiusz Piekarski, brat Mirosława.

W minioną niedzielę w Dobrym Mieście odbył się koncert charytatywny. Jego pomysłodawcą był Krzysztof Daukszewicz, który do udziału w koncercie zaprosił zaprzyjaźnionych artystów. I tak w Dobrym Mieście wystąpił m.in. Andrzej Brzozowski z zespołem Warmia Retro Band, Wojciech Gęsicki i Marta Sosnowska, Czerwony Tulipan i oczywiście Krzysztof Daukszewicz.

Dzięki wsparciu rodzina ma już około 90 tysięcy złotych. Plan prowadzenia biznesu też jest przygotowany. Negocjacje z bankiem odbędą się 5 kwietnia. Czy uda się zebrać brakującą kwotę? Czas pokaże.

Jesteśmy świadkami masowych migracji. O tym, jak trudno być obcym w innym kraju wiedzą ci, którzy tego doświadczyli.

Tym bardziej trudno, że powrót jest niemożliwy z powodu wojny lub przyczyn ekonomicznych. W nowym miejscu wszystko jest nowe, od języka i kultury zaczynając, na przepisach prawie kończąc. A jeśli do tego dodamy naganne traktowanie, to nadzieja, którą wiązało się z nowym życiem zaczyna obumierać.

Pytania o przyszłość dzieci stawia każdy rodzic. Są one podszyte nadzieją, wyczekiwaniem i lękiem.

To ostatnie uczucie jest dominujące, gdy rodzic wie, że jego dziecko nie może być w pełni samodzielne. Zapraszamy do wysłuchania reportażu Alicji Kulik pt. „Bać się mniej, kochać więcej”.

W reportażu udział wzięli: Ewa Kowerzanow-Luto i Bartosz Luto, Sylwia Sobiech-Cytrycka i Tomasz Sobiech oraz neurologopeda dr Iwona Grzesiak. Stowarzyszenie Fenomenalni, którego prezeską jest Ewa Kowerzanow-Luto, wyłoniło się ze Stowarzyszenia Strzał w 10, które powstało w roku 2006 dzięki inicjatywie Ulany Stacewicz, Wandy Dobrosławy Ruty i Wiolety Iwony Polewaczyk.

„Zaczęło się, gdy Łukasz miał 4 lata” – wspomina tata Łukasza, pan Andrzej. To, co było najpierw zwykłą ciekawością małego dziecko, zmieniło się z czasem w pasję i drogę życiową.

Dziś Łukasz Szymański jest wykładowcą. Na zootechnice kończy doktorat na temat wpływu dodatków enzymatycznych do paszy na wyniki odchowu brojlera indyczego. Skomplikowane? Nawet bardzo. Ale za tym tytułem stoi coś bardzo prostego – dobro człowieka, dobro zwierząt i wielka do nich miłość.

Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu pt. Portret rodziny z papugą w tle. Wzięli w nim udział: Łukasz Szymański, Anna i Andrzej Szymańscy oraz Patrycja Gołaska.

„Sztuką dzielić się jest łatwo i trudno. Tak wiele sprawia, że chcemy żeby była ona obiektywna, jednak za każdym razem kiedy wychodzimy na scenę staje się ona tylko nasza. Pięknym przeżyciem jest poszukiwanie równowagi” – tak na koncert wiolonczelowy Dvoraka zaprasza Emil Olejnik.

Zagra jako solista wraz z orkiestrą Filharmonii Warmińsko-Mazurskiej pod batutą Martyny Zych. Emil wystąpi na scenie wraz ze swoją pierwszą nauczycielką Magdaleną Niedźwiedź.

O drodze Emila w jego muzycznej karierze, która rozpoczęła się w Państwowej Szkole Muzycznej w Olsztynie i doprowadziła do znakomitej The Julliard School of Music w Nowym Yorku opowiada reportaż Alicji Kulik „Solista”.

W GOK Dywitach odbył się koncert „do tańca i do posłuchu” nowo powstałej Orkiestry Warmińskiej założonej przez Monikę Paśnik-Petryczenko i Macieja Żurka. 

Grali i śpiewali utwory zarejestrowane przez Marynę Okęcką-Bromkową w latach 50. i  60.

W reportażu udział wzięli: Monika Paśnik-Petryczenko i Serhij Petryczenko, Maciej Żurek. Skład Kapeli Warmińskiej: Monika Paśnik-Petryczenko, Maciej Żurek, Serhij Petryczenko, Johann Wolfgang Niklaus i Jacek Muża.

Możliwości muzeów i ich potencjał mogą być nieograniczone. Jak je wykorzystać? Jak sprawić, aby młodzi ludzie poczuli się swobodnie w sali z wystawą malarstwa współczesnego?

Co zrobić, aby młodzież chciała oglądać sztukę i nie bała się o niej mówić? W Muzeum w Lidzbarku Warmińskim odbyły się warsztaty dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną. To inicjatywa zorganizowana dzięki projektowi „Konserwacja i restauracja XIV-wiecznego zamku w Lidzbarku Warmińskim – perły architektury gotyckiej w Polsce”.

W reportażu udział wzięli: kustosz Muzeum w Lidzbarku Warmińskim Małgorzata Jackiewicz-Garniec, nauczycielki Agnieszka Michalak i Anna Kozłowska oraz uczniowie specjalnego ośrodka szkolno-wychowawczego w Lidzbarku Warmińskim.

Alex Dancyg jest polskim i izraelskim historykiem, działaczem na rzecz dialogu polsko-żydowskiego. Urodził się w Warszawie. Pracował w Yad Vashem i w kibicu Niri-Oz, który był jego domem.

O świcie 7 października 2023 roku Alex został porwany, wraz z 224 mieszkańcami kibucu, przez terrorystów z Hamasu i wciąż jest przetrzymywany gdzieś w podziemiach w Strefie Gazy.

Zapraszamy do wysłuchania reportażu Alicji Kulik z roku 2011 pt. Tikkun, gdy Alex Dancyg był jeszcze szefem sekcji polskiej Międzynarodowej Szkoły Nauczania o Holokauście w Instytucie Yad Vashem.

W reportażu udział wzięli: urodzony w 1948 roku w Warszawie Alex Dancyg – wieloletni szef sekcji polskiej Międzynarodowej Szkoły Nauczania o Holokauście w Instytucie Yad Vashem, Daniel Goldstein – dyrektor Szkoły Hartmana w Jerozolimie i uczniowie szkoły Alon Ben David, Boaz Bibee, David Dishon i Nadav Roitter.

Dobiega końca proces beatyfikacyjny piętnastu sióstr katarzynek ze zgromadzenia św. Katarzyny w Braniewie. W 79. rocznicę dramatycznych wydarzeń ze stycznia i lutego 1945 roku ukazała się książka s. Marii Angeli Krupińskiej „Pod prąd, pod wiatr i pod fale”.

Ukazuje ona drogę warmińskich męczennic. Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu pt. Świadectwo.

Olsztyński fotografik, fotoreporter Piotr Płaczkowski opowiada o wojennych losach swoich rodziców – Irminy i Zygmunta Płaczkowskich.

Pani Irmina ukrywając się na początku 1945 r. w domu dróżnika w Częstochowie wycinała z „Kuriera Częstochowskiego” ogłoszenia. 20 lat po jej śmierci pan Piotr odnalazł kopertę z ogłoszeniami. Czy znalazł odpowiedź dlaczego to robiła?

Tylko dwie liczby: 169 i 292, a kryją się za nimi dramaty, łzy, marzenia, tęsknota za miłością i bezpieczeństwem oraz zwykła – niezwykła dobroć. Pierwsza liczba to liczba rodzin zastępczych w powiecie olsztyńskim, druga to liczba dzieci, które żyją w tych rodzinach.

Różne są formy rodzinnej pieczy zastępczej: spokrewnione, zawodowe, niezawodowe, zawodowe specjalistyczne i pełniące funkcję pogotowia rodzinnego; są też rodzinne domy dziecka.Powiatowe Centrum Pomocy Rodzinie w Olsztynie prowadzi co roku akcję „Rodzinna piecza zastępcza. Profesja z misją”. 11 lat temu pp. Alicja i Jan Surrej podjęli życiową decyzję, że staną się taką rodzinną: do dwójki własnych biologicznych dzieci dołączyło jeszcze pięcioro. Ta piątka znalazła w końcu bezpieczną przystań.

Samotność – to od niej zaczyna się wiele chorób oraz kryzysów emocjonalnych i psychicznych. Codzienna walka o atencję, nieumiejętność wytrzymywania z samym sobą, izolacja społeczna, kryzys więzi rodzinnych czy głód dotyku – to już codzienność i realia pokazujące jak bardzo obecnie ludzkość dotyka problem samotności. Aktualnie uznawana jest ona za najgroźniejszą chorobę XXI wieku.

Samotność nie ma wieku. Samotni są seniorzy, ale i też ludzie bardzo młodzi. Jak wynika z badań millenialsi, czyli osoby urodzone pomiędzy 1981 a 1996 rokiem, okazują się być najbardziej samotnym pokoleniem. 22% przedstawicieli tego pokolenia nie posiada nawet jednego przyjaciela.

Jak o samotności mówią ojciec i córka – przedstawiciele dwóch pokoleń? Pretekstem do rozmowy był utwór napisany przez Ryszarda Borzymowskiego z Czerwonki koło Biskupca. Kompozycję śpiewa i gra na pianinie jego córka Paulina Borzymowska.

W grudniu olsztyńska Akademia Trzeciego Wieku działająca przy MOK odwiedziła kilka domów pomocy społecznej z inscenizacją teatralną „Jak dobrze mieć sąsiada. Wigilia sąsiedzka”.

To spotkanie było pretekstem to rozmowy o naszych relacjach, które budujemy, pielęgnujemy, burzymy lub unikamy. Rozmówcy: Elżbieta Konopcka-Romanowska, Ewa Krazińska, Iga Zdanowska, Renata Janicka, Benedykt Kucki, Danuta Wołosiewicz, Jadwiga Czerniawska.

Niedźwiedź to nazwa części Zatorza, części leżącej między ulicami Rataja, Jagiellońską, Toruńską i Bydgoską w Olsztynie. W sercu Niedźwiedzia rosną dwa monumentalne 150-letnie dęby.

Adam i Ewa – bo tak się nazywają drzewa – zdobyły trzecie miejsce w tegorocznej edycji Ogólnopolskiego Konkursu na Drzewo Roku. Mimo to oba dęby nadal nie są pomnikami przyrody. Mieszkańcy i społecznicy sprzeciwiają się postępowaniu Urzędu Miasta w Olsztynie uważając, że ratusz przeznaczył ten teren „pod deweloperkę”.

Spór znalazł finał w sądzie. W międzyczasie mieszkańcy Niedźwiedzia, w dużej mierze Wołyniacy lub ich potomkowie, bardzo się zżyli, spotkają się na Święcie Niedźwiedzia i chcą utworzyć ogród społeczny w miejscu, w którym rosną dęby Adam i Ewa.

Do wysłuchania reportażu „Adam i Ewa w sercu Niedźwiedzia” zaprasza Maja Kwiatkowska.

Przywiązanie do miejsca, do jego historii i tradycji, wrażliwość na naturę, szacunek dla dorobku kilku pokoleń leśników – to wszystko składa się na przetrwanie miejsca znanego dziś jako Stodoła Chochół w dawnym, funkcjonującym do 1972 roku, nadleśnictwie Chochół.

Dziś opiekę nad Stodołą, w której działa Teatr Chochół i w której organizowane są plenery, sprawuje Nadleśnictwo Spychowo. Zapraszamy to wysłuchania reportażu pt. „Chochół – warstwy pamięci”.

Muzeum Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie otrzymało od prywatnej osoby dziennik spisany w 1849 r. przez Angelikę Wilhelminę zu Dohna, z domu von Dönhoff (1794-1866), ostatnią z Dönhoffów panią pałacu w Drogoszach. Czego dowiemy się z jej dziennika?

Jak opisuje otaczający ją świat? Jakie pamiątki po niej zostały? Zapraszamy do wysłuchania reportażu Anny Minkiewicz-Zaremby pt. „Dziennik Angeliki”.

W „Dzienniku Angeliki” usłyszymy: Martę Wojciechowską – dyrektorkę Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie, Alicję Głowacką z Bydgoszczy, Beatę Wacławik – emerytkę Archiwum Państwowego w Olsztynie oraz Mariusza Wyczółkowskiego – kustosza kętrzyńskiego muzeum. W reportażu wykorzystano utwory Fryderyka Chopina i Roberta Schumanna.

Nazywają ich aliantami lub osadnikami, warszawiakami lub warszawką. Mogą mieszkać wiele lat na Warmii i Mazurach, a to określenie i tak będzie do pewnego stopnia opisywało przyjezdnych.

Co ich zupełnie nie zraża. Tak jak małżeństwo, Agatę Kędzierawską i Krzysztofa Gregułę. Przeprowadzili się na Warmię z Lubelszczyzny. W wieku 36 lat podjęli kolejną życiową decyzję, wpisując się w zjawisko znane na Warmii i Mazurach od lat 80. Ten region, podobnie jak Bieszczady, stanowi azyl dla ludzi szukających kontaktu z naturą, ciszy i siebie.

Jej rzeźby znają i podziwiają Olsztynianie i turyści, ale o niej samej, Balbinie Świtycz-Widackiej, wiedzą już nieliczni. Biografia artystki jest fascynująca i warto ją zgłębić, bo dotyczy nie tylko znakomitej rzeźbiarki, ale również prawego człowieka. 

Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu pt. B jak Bajka.

W reportażu udział wzięli: wnuk Balbiny Świtycz-Widackiej – Kamil Solarski oraz Beata Brokowska – dziennikarka, laureatka wielu konkursów dziennikarskich. W 2022 roku została stypendystką marszałka województwa warmińsko-mazurskiego, podczas którego zrealizowała projekt „Śladami Balbiny Świtycz-Widackiej”. W 2023 roku dostała dofinansowanie z Muzeum Historii Polski w Warszawie w programie „Patriotyzm Jutra” na prezentację multimedialną „Wyrzeźbiona historia. Losy Balbiny Świtycz-Widackiej”.

Prezentacja powstała we współpracy ze Stowarzyszeniem Społeczno-Kulturalnym „Pojezierze” w Olsztynie.  Tekst Bajki czyta Urszula Kosińska.

Powstała pierwsza autorska płyta z pieśniami w gwarze mazurskiej – „Dusa”. Składa się z 12 pieśni napisanych współcześnie.

Płytę nagrała pochodząca z Giżycka Monika Wierzbicka. Skąd taki pomysł? Czego o dawnych mieszkańcach tej ziemi i ich duszy dowiedziała się Monika Wierzbicka?

26 października obchodzimy Światowy Dzień Donacji i Transplantologii. Przeszczep narządu lub tkanek to często jedyna metoda ratująca życie i zdrowie pacjentów.To temat reportażu pt. Koniec i początek.

W Polsce od 1995 r. obowiązuje zasada domniemanej zgody na pobranie narządów, jednak okazuje się, że liczba przeszczepów jest wciąż niepokojąco mała. Każdego dnia umierają ludzie i każdego dnia śmierć jednej osoby może oznaczać życie innej. Dlatego nie tylko przy okazji Światowego Dnia Donacji i Transplantacji pamiętajmy o niezwykłej wartość przeszczepu.

Portal o nazwie „There is Hope” to przestrzeń internetowa dla osób po niewydolności wielonarządowej i po utracie dziecka w okresie okołoporodowym. Stworzyła i prowadzi go Aleksandra Cymerman.

20 kwietnia 2020 roku straciła córeczkę i doznała niewydolności wielonarządowej. Po ponad miesiącu walki o jej życie, wybudziła się ze śpiączki. O tych dramatycznych zdarzeniach opowiada reportaż „Powrót” z 28 października 2022.

Jak dziś, po 3,5 roku, które minęły od straty Weroniki, wygląda życie Oli? Czy portal „There is Hope” niesie nadzieję? Czy ma ją również bohaterka reportażu?

Alicja Kulik zaprasza do wysłuchania reportażu „Wygrało życie”. W audycji udział wzięli Aleksandra Cymerman i prof. Marcin Jóźwik.

O radiu potrafi opowiadać godzinami… A wszystko zaczęło się od miłości do muzyki.

Jerzy Jabłoński ze Szczytna ma w swojej piwnicy kolekcję radioodbiorników. Skąd u emerytowanego leśnika taka pasja?

1 października obchodziliśmy Międzynarodowy Dzień Osób Starszych, czyli święto każdego z nas. Dlaczego? Bo starość jest naturalnie wpisana w życie człowieka.

Jak każdy etap jest ważna i cenna, jednak często towarzyszą jej różne bolączki, a najdotkliwszą z nich jest samotność. Lekarstwem na nią jest obecność drugiego człowieka. No i my sami, bo do samotności i starości trzeba dojrzewać całe życie.

Mobilne biblioteki codziennie odwiedzają szpitalne oddziały dziecięce. Z ich pomocą mali pacjenci zmagający się z chorobą mogą na chwilę wyrwać się ze szpitalnej rzeczywistości i wyruszyć w podróż do krainy wyobraźni.

To nie tylko książki, ale także poukrywane w zakamarkach wózków akcesoria i gadżety. Myszkując w szufladkach i odkrywając „skarby” dzieci mogą snuć własne historie i rozwiązywać nurtujące je problemy.

Bajkowozy i ich specjalnie dobrane książki są też narzędziem pracy pedagogów z dziećmi na oddziałach szpitalnych. To doskonałe narzędzie do rozmowy terapeutycznej, związanej zarówno z leczeniem, pobytem w szpitalu jak i z dzieciństwem oraz wiekiem dojrzewania.

Bajkowóz, już drugi, trafił do szpitala dziecięcego w Olsztynie. Fundacja Serdecznik z Poznania postanowiła wyróżnić naszą placówkę, ofiarując swój setny egzemplarz. Tym razem mobilna biblioteka trafiła na oddział onkologiczny.

W jasnej, przestronnej sali jadalnej w Worynach wzrok od razu przyciąga duży napis na ścianie: Ten dom powstał z pasji i marzeń. Historia opowiedziana przez Piotra Baczewskiego potwierdza to całą mocą.

Bez pasji i marzeń Piotra Baczewskiego nie byłoby tego domu – przystani dla tych, którym właśnie tego w życiu brakowało.

W reportażu udział wzięli: Piotr Baczewski – dyrektor DPS Woryny i działacz społeczny, prezes Stowarzyszenia „Jesteśmy Razem”  i szef ośrodka dla osób niepełnosprawnych z terenu miasta i gminy Górowo Iławeckie – Centrum Barka, Bożena Łuczkowska – opiekunka i mieszkańcy domu w Worynach.

Spotkały się wiosną 2022, aby dołożyć swoją cegiełkę do obchodów 670-lecia Gietrzwałdu. Spotkały się i zdecydowały, że dobrze im się razem pracuje, więc stworzyły nieformalną grupę KKG7.

Posłuchajmy jak wiele można zrobić, gdy jest zaufanie, serdeczność oraz szacunek do przeszłości połączony z twórczym podejściem do teraźniejszości. To ten mariaż stał się początkiem KKG7.
O nieformalnej grupie z Gietrzwałdu opowiadają jej członkinie Julita Chmielewska, Kinga Nadolska, Kamila Żmitro i Małgorzaty Żurańskiej.

Dorota Grzymska zaprasza do wysłuchania reportażu pt: „Okiem archeologa”. Od 10 lat na stanowisku archeologicznym w Barczewku prowadzone są wykopaliska pierwszej lokalizacji Barczewa.

Grodzisko spłonęło w XIV wieku w wyniku najazdu Litwinów, zamykając w kapsule czasu moment z życia ówczesnych mieszkańców. Żmudna praca co roku przynosi plon w postaci artefaktów – uzbrojenia, biżuterii, czy monet – wtedy media donoszą o znalezieniu kolejnego skarbu – ale okazuje się, że dla archeologów pojęcie – skarb ma zupełnie inne znaczenie.

„Pamięć” opowiada historię pierwszego wójta Dąbrówna, Mikołaja Wasika, żołnierza w wojnie bolszewickiej, żołnierza AK, powstańca warszawskiego, pierwszego wójta Dąbrówna i budowniczego najstarszej kapliczki upamiętniającej Powstanie Warszawskie.

W reportażu wystąpili: dr Wojciech Brojer, dr hab. Karol Sacewicz – naczelnik Delegatury IPN w Olsztynie, Waldemar Mierzwa – wydawca, społecznik i Irena Szostak – wnuczka Mikołaja Wasika.

Eurytmia to sztuka ruchu.

Przez prawie 30 lat tą metodą pracowała Maria Jenny Burniewicz – reżyserka, animatorka. W zajęciach teatralnych prowadzonych przez Jenny Burniewicz uczestniczyło wielu dorosłych i wiele dzieci, w tym dzieci niesłyszące i niedosłyszące. Po wielu latach Jenny i jej wychowankowie z Teatru Eurytmia i Teatru Harmonia spotkali się w Trękusie w Galerii In Spe Joanny Stasiak.

Zapraszamy do wysłuchania reportażu Alicji Kulik zatytułowanego „Mam w sobie taką wstęgę”.

W reportażu udział wzięli: Joanna Stasiak, Mariusz Kola Kolaczek, Marcin Kowalski, Sebastian Płaszewski, Marta Andrzejczyk, Magdalena Drozdowicz-Ruszczyk, Lena Alberska, Tadeusz Burniewicz i inne wspaniałe osoby, z którymi Jenny Burniewicz współdziałała w sztuce.

Nigdy nie wiemy, jak przypadkowe spotkanie, przypadkowa rozmowa może zmienić nasze życie. To się dzieje zawsze niespodziewanie, zaskakuje nas tak, jak tylko życie potrafi zaskakiwać.

Dla Julity Chmielewskiej taki moment wydarzył się 12 lat temu. Po 20 latach wspólnie z Julitą wróciłyśmy do tamtego dnia i tamtego miejsce. Zapraszam na reportaż pt. Oj, Gałczyński!

W reportażu Alicji Kulik udział wzięli: Julita Chmielewska – poetka, autorka tomiku „Różne końce świata”, Wojciech Kass – poeta, dyrektor Muzum im. K.I. Gałczyńskiego w Praniu, Kamila Żmitro – przyjaciółka Julity Chmielewskiej, członkini Komitetu Kulturalnego G7 z Gietrzwałdu.

Co łączy Weronikę i Natalię? Weronika mieszka w Pozezdrzu. Obecnie jest pacjentką oddziału onkologii szpitala dziecięcego w Olsztynie i walczy z chorobą. Natalia mieszka w Olsztynku w Domu dla Dzieci, walczy o życie szukając swego miejsca na ziemi. Nastolatki są podopiecznymi Fundacji Komandosi Życia, fundacji założonej przez Ewę Chudziakiewicz.

Weronikę i Natalię do walki motywuje m.in. Krzysztof „Puwal” Puwalski, honorowy ambasador fundacji. Puwal to oficer rezerwy, który służył 22 lata w siłach specjalnych, w tym 12 lat w GROM. Pod koniec czerwca podopiecznym fundacji w szpitalu i w domu dla dzieci opowiadał o sile, motywacji, ale i postawie, by się nie poddawać i walczyć o swoje marzenia.

W reportażu usłyszeliśmy m.in. podopiecznych Fundacji Komandosi życia z oddziału onkologii i hematologii szpitala dziecięcego w Olsztynie i Domu dla Dzieci w Olsztynku – Barbarę Chwałę – zastępcę dyrektora ds. lecznictwa w szpitalu dziecięcym w Olsztynie, Jolantę Dudę – pielęgniarkę oddziałową, Ewę Chudziakiewicz – pomysłodawczynię i założycielkę Fundacji Komandosi życia oraz Krzysztofa Puwalskiego – honorowego ambasadora fundacji.

Mimo trwającej wojny, w Ukrainie nie brakuje osób, dla których taniec jest niezwykle ważny. W tym trudnym czasie nabrał on szczególnego znaczenia.

Taniec jest dla nas jak życie – mówią młodzi tancerze, którzy przyjechali do Ostródy z niemal całej Ukrainy na festiwal tańca Dance Front. To dzieci i młodzież, które nie chcą przestać tańczyć mimo wojny. W tańcu widzą radość i ratunek dla siebie.

W reportażu poza młodymi tancerzami i ich mamami z Ukrainy, wystąpiły organizatorki festiwalu Dance Front – Julia Pietgajna i Iryna Shatkivska – prezes fundacji Głos Kobiet Ukrainy oraz jurorka konkursu Iwona Pavlović.

Podczas misji w Angoli pielęgniarka ze szpitala wojewódzkiego w Olsztynie Maria Wiśniewska zobaczyła Cristinę i postanowiła działać. 15-latka cierpiała z powodu olbrzymiego guza na żuchwie.

W Afryce mogła liczyć jedynie na pomoc szamana. Dzięki zaangażowaniu pani Marii, przedstawicieli Fundacji Dzieci Afryki oraz internetowej zbiórce pieniędzy Cristinę udało się sprowadzić do Polski. W szpitalu dziecięcym w Olsztynie lekarze przeprowadzili kilkugodzinną, skomplikowaną operację zrzekając się przy okazji honorariów.

Reportaż Doroty Grzymskiej pt. Cristina jest dokumentalnym zapisem historii nastolatki, od pomysłu sprowadzenia jej do Polski do szczęśliwego zakończenia cierpień dziewczynki.

Kiedy Anna Góralska i jej partner Jacek Łyszkowicz kupili stary młyn wodny w Tomarynach, nawet nie przypuszczali, że przyjdzie im poznać historię tego miejsca z pierwszej ręki. O tym, że będzie to ich miejsce zdecydowali sercem. 

Włożyli też dużo serca w modernizację młyna, łącząc stare z nowoczesnością. Postanowili też trochę poszperać w starych dokumentach, by dowiedzieć się co nieco o historii młyna i jego mieszkańcach. Tak trafili na rodzinę Bandtów, którzy zamieszkiwali młyn już przed I wojną światową do lat 70. Część z nich zdecydowała się wyjechać do Niemiec. Jednak okazało się, że w pobliskim Biesalu mieszka Felicja – jedno z czworga rodzeństwa. Była wtedy małą dziewczynką i wiele nie pamiętała. Potem we młynie Anny i Jacka pojawił się Anzelm Bandt.

Jawor 2023 przeszedł już do historii. Czym jest jawor? Zapewne niektórzy powiedzą, że to drzewo. I mają rację, ale Jawor to też konkurs muzyki ludowej – „Jawor – u źródeł kultury” .

Radio Olsztyn od czterech lat organizuje finały regionalne. Tegoroczny odbył się 1 maja w Lidzbarku Warmińskim. Wybrani przez jury najlepsi artyści ludowi reprezentowali Warmię i Mazury na finale ogólnopolskim. Ten odbył się 18 czerwca w Muzeum Wsi Kieleckiej w Tokarni koło Kielc. Dzień wcześniej barwny korowód przeszedł głównym deptakiem Kielc.

30 maja obchodziliśmy Dzień Rodzicielstwa Zastępczego, 1 czerwca obchodzimy Dzień Dziecka. Mała Eliza, o której za chwilę usłyszymy, dziś miała na pewno wspaniały, radosny dzień, zresztą jak każdy, odkąd znalazła ciepło, bezpieczeństwo i miłość w nowym domu, u Małgorzaty i Grzegorza.

W reportażu udział wzięli Małgorzata i Grzegorz Zrada oraz Aneta Markowska, kierownik Zespołu Wsparcia i Poradnictwa Specjalistycznego, i Dominika Zimowska, kierownik Rodzinnej Pieczy Zastępczej w Powiatowym Centrum Pomocy Rodzinie Olsztyn oraz Eliza.

Wolność jest faktem, ale korzystanie z niej jest sztuką – tą myślą, które mogłoby być mottem, kieruje się w swoim życiu i w działaniach Olga Żmijewska, bohaterka dzisiejszego reportażu pt. Blisko ziemi. 

Po latach spędzonych na emigracji wróciła do rodzinnego Idzbarka koło Ostródy, aby tam żyć i cieszyć się życiem, pracować i cieszyć się pracą, dzielić talentami, których na pewno nie zakopuje.

Fundacja Sztuka Wolności tworzy mosty realizując lub uczestnicząc w projektach. W swoim salonie z widokiem na posadzone przez nią drzewa i – o tej porze roku – żółte pola rzepaku organizuje slamy poetyckie, DKF-y w kapciach czy Polsko-Ukraińsko-Niemiecki Salon Kultury. Najbliższy salon już w tę niedzielę. Dlaczego mając do wyboru Brukselę, Luksemburg i Warszawę Olga wróciła do Idzbarka? Co zyskała, a co straciła? Czy utraciwszy pewien rodzaj niewinności, można do niej wrócić?

Pasym – niewielkie miasteczko położone pomiędzy trzema jeziorami. Wymarzone miejsce dla tych, którzy szukają spokoju, lubią niespieszny rytm życia, docenią slow life. Do tego mazurskiego miasteczka 17 stycznia przyjechała Tatiana, Jurij, czyli Jerzy, Artiom i Cyryl.

To będzie opowieść o nich i ludziach, dzięki którym zostawili kazachskie stepy i wrócili do kraju przodków.

W reportażu udział wzięli Tatiana, Jerzy, Artiom, Cyryl Pantus, ksiądz Józef Grażul, Joanna Wilk-Yaridiz z Fundacji dla Rodaka, Cezary Łachmański – burmistrz Pasymia i Jan Lisiewski – sekretarz miasta.

O nietypowym zainteresowaniu, jakim jest doskonalenie gwary warmińskiej, opowiada reportaż Mai Kwiatkowskiej „Gadka prosto z Ługwałdu”.

Reportaż opowiada o Ani Słowik, 15-latce z podolsztyńskiej wsi Ługwałd. Ania od wielu lat doskonali znajomość gwary warmińskiej, wygrywa konkursy gminne, wojewódzkie, krajowe (konkursy związane z gwarą, czy wiejską gadką). W związku z jej nietypowymi zainteresowaniami była odrzucana przez rówieśników. Mimo to, nie przestała zajmować się gwarą, a w przyszłości chce zostać aktorką.

Poznaliśmy finalistów regionalnego konkursu „Jawor – u źródeł kultury”, którzy w czerwcu będą reprezentować Warmię i Mazury w Tokarni w województwie świętokrzyskim na Ogólnopolskim Festiwalu Kultury Ludowej.

Od początku, czyli od 2010 roku, organizatorom, do których cztery lata temu dołączyło Radio Olsztyn, zależy na uhonorowaniu osiągnięć artystów i animatorów kultury ludowej. O tym, co wydarzyło się w pierwszy poniedziałek maja w Lidzbarku Warmińskim, gdzie odbył się regionalny finał, już teraz w reportażu „U źródła”.

W reportażu udział wzięli: Elżbieta Kasznia, Anna i Stanisław Bałdygowie, Grażyna Piękos, Jerzy Eugeniusz Piotrowski, Igor Jakubowski, Paulina Bojanowska, Wojciech Deliga, prof. Jan Połowianiuk i Waldemar Majcher.

Obecnie w Szkole Specjalnej Przysposabiającej do Pracy, która wraz przedszkolem, szkołą podstawową i liceum ogólnokształcącym dla dzieci i uczniów z autyzmem i niepełnosprawnościami sprzężonymi wchodzi w skład Zespołu Placówek Edukacyjnych w Olsztynie jest 44 uczniów. Niestety nie wszystkim uda się usamodzielnić i znaleźć w dorosłym życiu pracę, choć jest lepiej niż było.

ZPE od dwóch lat prowadzi Targi Aktywizacji Społeczno-Zawodowej Osób z Niepełnosprawnościami „Kierunek Przyszłość”. Inicjatywa ma na celu wsparcie osób z niepełnosprawnością na rynku pracy. Towarzyszyliśmy Kasi, Natanowi i Jakubowi w ich cotygodniowych praktykach w Fundacji Żak, gdzie pomagają w przygotowaniu posiłków dla studentów i kadry UWM.

W reportażu udział wzięli: Kasia, Natan i Kuba – uczniowie Szkole Specjalnej Przysposabiającej do Pracy w Zespole Placówek Edukacyjnych, Anna Dec-Kwiatkowska – oligofrenopedagog, terapeutka integracji sensorycznej, trenerka pracy w Zespole Placówek Edukacyjnych, Ewelina Wierzbicka – pedagog szkolny w Zespole Placówek Edukacyjnych i Jerzy Sak – szef kuchni w stołówce Kwadrans Fundacji Żak w Kortowie.

Warmia kolejny raz stała się planem filmowym. Wczesną wiosną rozpoczęły się zdjęcia do filmu „Tyle co nic” w reżyserii Grzegorza Dębowskiego.

Ekipa pracowała w kilku miejscowościach w okolicach Olsztyna, pierwsze zdjęcia powstawały w Godkach koło Jonkowa. Co przyciąga filmowców na Warmię?

Film produkowany jest przez Studio Munka (realizowany w ramach programu „60 Minut”). Filmowe obiekty zlokalizowane są m.in. w Godkach, Łomach, Barczewku, Jedzbarku czy Rejczuchach.

W reportażu wystąpili: reżyser filmu „Tyle co nic” Grzegorz Dębowski, odtwórca głównej roli Artur Paczesny, operator Aleksander Pozdnyakov, właściciel gospodarstwa w Godkach Marian Melchior, aktor Artur Steranko.

W reportażu wykorzystano fragmenty utworu „Strzeż mnie” Adama Struga.

W Gierłoży koło Ostródy nie ma Wilczego Szańca, w Lidzbarku nad Welem nie ma zamku biskupów warmińskich, w Mikołajkach koło Nowego Miasta Lubawskiego nie ma wioski żeglarskiej.

Zachodnia część naszego województwa warmińsko-mazurskiego może być pułapką dla jadących według nawigacji lub niemyślących. Niestety takie pomyłki się zdarzają.

W tym roku mija 10 rocznica śmierci Marii i Georga Dietrichów. W ubiegłym tygodniu po raz pierwszy Fundacja Dietrichów przyznała stypendia pięciorgu studentom germanistyki.

To był kolejny z wielu mostów, które Georg Dietrich zaczął budować jesienią 1981 roku i budował przez 32 lat konsekwentnie, skutecznie i trwale, bo dziś robią to jego potomkowie. Jednak to, co zostawił, jest większe od budowli.

O Georgu Dietrichu opowiadali:

Dr Barbara Sapała i dr Alina Dorota Jarząbek z Instytutu Germanistyki UWM, Wanda Agnieszka Jabłońska – dyrektorka Zespołu Placówek Edukacyjnych w Olsztynie, Stefania Martusewicz i Krystyna Wyrzykowska – wieloletnie dyrektorki Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niesłyszących im. Marii Grzegorzewskiej w Olsztynie, Sylwia Pochmara-Hahnkamp – zastępca dyrektora Uniwersyteckiego XII Liceum Ogólnokształcącego im. Marii i Georga Dietrichów w Olsztynie oraz ks. dr Andrzej Lesiński.

Był znanym i popularnym muzykiem, którego twórczość rozpoznawalna jest niemal na całym świecie. To fakt, z którym trudno się nie zgodzić.

Krzysztof Klenczon to postać nietuzinkowa. Przez swoje dość krótkie, trwające 39 lat życie, odcisnął piętno na twórczości wielu muzyków. Cały czas przybywa też fanów, którzy nie tylko kochają jego muzykę. Sięgają do spraw prywatnych, dosłownie śledząc życie Klenczona. A ten wychowywał się, uczył i kształtował swoją osobowość w Szczytnie.

Miasto od lat robi wszystko, by godnie upamiętnić wokalistę zespołu Czerwone Gitary. Rok 2021 był szczególny. Szczytno obchodziło go jako Rok Klenczonowski. Wtedy zorganizowano wiele wydarzeń nawiązujących do muzyka i jego twórczości. Wtedy też bohaterka reportażu, który przed nami – Grażyna Saj-Klocek, która jest pracownicą lokalnego Społem – zupełnie przypadkiem odkryła, że przed laty Krzysztof Klenczon pracował w sklepie, był inwentaryzatorem.

Zapraszamy do wysłuchania reportażu Kingi Grabowskiej, która została zaproszona do odwiedzenia działającego przy szczycieńskim Społem gabinetu wspomnień.

Pamięć do niezwykła zdolność. Przywołuje z przeszłości twarze, słowa, kolory, zapachy. Emocje. Pamięć pozwala ożywiać przeszłość.

Prof. Anita Frankowiak przywraca do życia dawno minione obrazy i bliskich jej ludzi po to, aby jeszcze raz opowiedzieli swoją historię.

O Wandzie Szczęsnej-Lesiowskiej – harcerce, pedagożce, więźniarce obozu w Ravensbruck, odznaczonej Krzyżem Oświęcimskim i Złotym Krzyżem Harcerskim opowiada jej wnuczka prof. Anita Frankowiak, wykładowczyni w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej UWM i Wyższej Szkole Menedżerskiej w Warszawie.
Reportaż Alicji Kulik.