Nahid Persian پادکست فارسی از ژاپن

این اپیزود درباره یکی از روزهای معمول زندگی من در ژاپن وقتی داشتم دخترهام را از مهدکودک به خانه می آوردم هست. درباره سوالی که دخترم وقتی هنوز کمتر از ۵ سال داشت از من پرسید و من را عمیقا به فکر فرو برد.

این قسمت چهارم از کتاب زندگی یک ژاپنی در ایران هست. خانم شیگاکو از تجربیاتش درباره یادگیری زبان فارسی، نوروز، قهوه خانه و جوک های ایرانی می گوید.

در این اپیزود درباره اولین آشنایی من با ژاپنی ها در ایران صحبت می کنم و در انتها یک صرب المثل ژاپنی را معرفی میکنم.

در این اپیزود درباره اولین تجربه ام از رفتن به یک جشن عروسی ژاپنی و تفاوت های آن با جشن های عروسی در ایران صحبت می کنم. این موضوع مربوط به سال ها پیش هست و ممکنه از اون موقع تا حالا تغییراتی در جشن های عروسی در ژاپن ایجاد شده باشه گرچه روند تغییر در رسوم و سنت ها در ژاپن به نسبت ایران بسیار کندتر است.

در اولین قسمت از سنت های ژاپنی اوبون یا بازگشت ارواح را معرفی میکنم. خیار و بادنجانی که به شکل اسب و کاو درست می کنند و تصور بر این است که ارواح با اسب که سریع می دود می آیند و با گاو که آهسته حرکت می کند باز می گردند.

این اپیزود درباره احساس غربت و دلتنگی خانم شیگا از زندگی در ایران و اینکه چطور تونست بر این احساس غلبه کند، هست. خانم شیگا در بدو ورودش به شهر رشت شباهت زیادی را بین زندگی مردم شمال ایران با ژاپن یافت.

در این اپیزود بخش دوم از خاطرات خانم شیگا حقیقی از زندگی در ایران را می شنوید. ازدواج او با یک مرد ایرانی، سفر طولانی اش برای رسیدن به ایران ، آغاز زندگی اش در رشت در یک خانواده بزرگ و ایران از دید او

در این اپیزود درباره قیمت ها در ژاپن توضیح می دهم همراه با یکی دو خاطره کوتاه و همچنین یک عبارت ژاپنی را می شنوید.

این اپیزود درباره اولین تجربه من از خرید در یک دپارتمان استور در توکیو هست.

این اپیزود به تصوری که اژاپنی ها از ملیت ایرانی داشتند، می پردازد.

در این اپیزود علاوه بر خاطره من از رفتن به مدرسه زبان ژاپنی بطور مختصر درباره زبان ژاپنی هم توضیح می دهم.

از این پس هر از گاهی قسمت هایی از کتاب «یک ژاپنی در ایران» نوشته خانم شیگاکو حقیقی را برایتان میخوانم. این کتاب خاطرات او از آشنایی و ازدواج با یک ایرانی لست.

در این اپیزود درباره امنیت ژاپن، شوخی ایرانی و شوخی و طنز ژاپنی صحبت می کنم. (عکس یک دختر دبستانی ژاپنی در حال کتاب خواندن را نشان می‌دهد که در سکوی ایستگاه منتظر آمدن قطار است)

در ژاپن روابط خانوادگی با ایران بسیار متفاوت است. بخصوص در شهرهای بزرگ. شهرهای کوچک و روستاها هنوز بافت قدیمی و روابط گرم خانوادگی ‌‌فامیلی را تا حد زیادی حفظ کرده اند اما در شهرهای بزرگ بخصوص توکیو این روابط کمرنگ شده است.

در ژاپن بسیار متداول هست که همکارها بعد از کار با همدیگر بیرون می روند. به این جلسات دور همی که معمولا همراه با نوشیدن مشروب لست نومیکای گفته می شود.

خانه های ژاپنی ممکن است با خانه های ایرانی تفاوت های زیادی داشته باشند برای من که در خانه ای بزرگ در شمال ایران بزرگ شده بودم سایز خانه بزرگ‌ترین تفاوت بود. آمریکایی ها خانه های ژاپنی را «ربیت هاوس» یا خانه خرگوش می نامند.

اولین تجربه از خوردن یک سوپ ژاپنی. چطور عکس العمل ما می تواند اوضاع را تغییر دهد.

خوشبختی در ذهن ماست