Пімкі

Драўляная рыба - Ноч памерла - Клаў камень пад галаву - Шлях з пазаўчора ў паслязаўтра

Карову даіў не нагінаючыся - Выкраданне залатых яблыкаў - Дасягнуў дна самай глыбокай душы - Думкі наперад штурхалі ўласнае адлюстраванне

Падзяляў непадзельнае - Хлусіў праўду - Слухаў спіной - Праглынуў вушы - Сонца арала неба

Стаяла, як дуб у цемры - Качка зачапілася за хмызняк - Надзяляў гаючай сілай - Праз вочы запаўзае вужыны кароль - Вочы праглынулі павекі

Гісторыя казытала скроні - Вочы асвятлялі ноч - Апівень зрабіў малодшага старэйшым з братоў - Разрэзаў аблокі да крыві 

Зубы гралі бразготкамі - Рукі казытаў час - Скінуў змяіную скуру

Дрэннае стамлялася і вярталася назад - Неба патанала ва ўсмешках зорак - Галаву нясе хвалямі ад цела - Голыя грудзі адлічвалі крокі

Святло месяца растварае цемру на сцяжынках - Скарбы продкаў - Шукаць чорную сямігадовую курку - Пасаліць пяццю кулакамі

Вочы засцілала вясёлка - Рот пачынаў убіраць усю саладосць свету - Слёзы месяца 

Месяц у лобе быка - Чорныя пеўні - Павекі наблізілі да зямлі

Замест вачэй былі локці - Змяінае выйсця - Цела танчыла воблакам - Адзенне пускала карані

Стрэлкі гадзінніка не адважваліся бегчы раней часу - Нашчадкі псоў-рыцараў - Аддаюць пеўня ў дар Асклепію

Духа выклічаш - Хуткі шлях да зорак - Маці корміць дзіця сэрцам

Лісце хітрага куста - Жывыя ператвараюцца ў камень - Сляпая маланка

Кветка чужой злараднасці - Ноч шчыкала за скуру - Сыны сышлі ў гліну

Памяць перакулілася дагары нагамі - Крыўда давала аплявуху ўдзячнасці - Чара асадкам захоўвала ўспаміны

Не мог адшукаць правую руку - Дурная зорка захрасла ў хмары - Бязногі конь

У вачах свяцілася вясёлка - Пярынай ахутвала і спаць хіліла - Мёд разліваўся па целе

Каменнае сэрца сыпалася пяском - Дыханне да грудзей прыліпла - Сонечныя прамяні кіем збіваць

Маё сторге - Лысая гара - Зоркі пагаслі

Прывід жанчыны - Кветка пад языком - Твар пакрываўся трускалкай

На траіх дзялілі адну вену - Добрыя слепакі пачыналі бачыць - Тры крыжыкі

Тунэль да самага нутра - Сіла не толькі гэтага свету - Рэха душы - Апівень