Το βιβλίο της ζωής με τον Θανάση Λάλα

Είναι ο άνθρωπος που αποκρυπτογράφησε τον γρίφο του Τζον Νας, ο Έλληνας που απευθύνθηκε με επιτυχία στο βραβείο Νόμπελ της πληροφορικής. Νεαρός, ταπεινός, με αισθητική χιούμορ και μια γοητευτική παρουσία, ο κύριος Δασκαλάκης αποτελεί πηγή έμπνευσης για τους νέους που, βλέποντάς τον, αντιλαμβάνονται ότι τα όνειρά τους μπορούν να γίνουν πραγματικότητα.

Ο πολυβραβευμένος μαθηματικός και επιστήμονας σε μια αξέχαστη συνομιλία με τον βιρτουόζο των συνεντεύξεων, Θανάση Λάλα.

Η Χάρις Αλεξίου παραμένει αναλλοίωτη. To αξεπέραστο χιούμορ της δίνει σε οποιαδήποτε συζήτηση μια αναπάντεχη νότα. Η προσωπικότητά της παραμένει ασυνήθιστη, διατηρώντας την αυθεντικότητά του χαρακτήρα της. Παράλληλα, η ψυχή της και ο νους της αντιμετωπίζουν την άρνηση με απροσδιόριστο τρόπο, δείχνοντας ότι δεν υποκύπτει εύκολα. 

«Η Χαρούλα είναι περίπτωση», υποστηρίζει ο Θανάσης Λάλας, «ένας θησαυρός αυθεντικότητας σκεπασμένος στην απλότητα. Όσο πιό πολλές φορές την συναντώ, τόσο πιό βαθειά κατανοώ τον τρόπο συμπεριφοράς του σημαντικού». 

Καθώς η συζήτηση προχωρά, γίνεται πιο ευαίσθητη η δύναμη που κρύβεται στην ευθραυστότητά της και πιο αντιληπτή η αγωνία που προκαλεί η ευαισθησία της. 

«Η Χαρούλα είπε άλλο ένα “ναι”, όταν της ζήτησα να τα πούμε πριν λίγες μέρες. Και όχι, δεν πήγε νομίζω χαμένο αυτό το θετικό που μας προσφέρει γι’ άλλη μια φορά, μέσα από το άνοιγμα της ψυχής της!», εξηγεί ο Θανάσης Λάλας σε ένα ακόμη κεφάλαιο από το “Το Βιβλίο της Ζωής”.

Μια συζήτηση που φωτίζει μια ολόκληρη εποχή, έναν ολόκληρο τρόπο σκέψης και δράσης.

Tο 1996 κυκλοφόρησε σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Καστανιώτη η πολύ ιδιαίτερη συνέντευξη που παραχώρησε ο Μάνος Χατζιδάκις στον Θανάση Λάλα. Η συζήτησή τους κινήθηκε σε απρόσμενες ατραπούς, διακρίθηκε από ποιητικότητα, αλλά και ουσία. Έμεινε, τελικά, στην ιστορία. Όχι τόσο επειδή ο Χατζιδάκις είναι ιστορικό πρόσωπο, ούτε επειδή οι ερωτήσεις του Θανάση Λάλα χαρτογράφησαν ένα εν πολλοίς ανεξερεύνητο μέρος της προσωπικότητας του Μάνου, με την εμβρίθεια και την γενναιότητά τους. Αλλά γιατί κάποιες συζητήσεις έχουν την δύναμη να φωτίζουν μια ολόκληρη εποχή, έναν ολόκληρο τρόπο σκέψης και δράσης, αποκαλύπτουν μια ανθρώπινη διάσταση που δύσκολα θα ξαναϋπάρξει ατόφια στο μέλλον. Και οι ίδιες αυτές συζητήσεις είναι γλυκόπικρες υπενθυμίσεις ότι το να γράφεις ιστορία είναι (και) θέμα timing!

«Η μουσική είναι βροχή… Όταν βρέχει, άλλοι τρέχουν να βρουν ένα μέρος να προφυλαχθούν και άλλοι συνεχίζουν να περπατάνε στη βροχή, γίνονται μούσκεμα, αλλά δεν τους μέλλει… αυτοί είναι οι μουσικοί…»

Ακούστε περισσότερα στο podcast “To Βιβλίο της Ζωής” του Θανάση Λάλα.

Μια μοναδική συζήτηση με τον άνθρωπο που έχει ταχθεί στην υπηρεσία του μέλλοντος και του ανθρώπου. 

Ο Θανάσης Λάλας, είχε την ευκαιρία να συναντήσει τον διάσημο Έλληνα επιστήμονα και ακαδημαϊκό Δημήτρη Νανόπουλο. Ο Δημήτρης Νανόπουλος, με το εξαιρετικό του έργο στον τομέα της φυσικής, έχει καθιερωθεί ως μια από τις σημαντικότερες μορφές στον παγκόσμιο επιστημονικό χώρο. 

Η συνάντηση δεν ήταν παρά ένα εποικοδομητικό γεγονός, καθώς οι δυο συνομιλητές μοιράζονται το πάθος τους για την αναζήτηση της γνώσης και της καινοτομίας. Και κάπως έτσι ο Δημήτρης Νανόπουλος, ως πρωτοπόρος στον κλάδο της φυσικής, μοιράζεται τις απόψεις του για την εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας με τον Θανάση Λάλα. 

Η συνάντηση αποτελεί μια πολύτιμη στιγμή ανταλλαγής ιδεών ανάμεσα σε δυο προσωπικότητες που ενδιαφέρονται για την πρόοδο και την καινοτομία στον τομέα της επιστήμης και την πορεία του κόσμου μας προς ένα όμορφο μέλλον. 

Όταν ο Θανάσης Λάλας συνάντησε τον “μύθο” του ελληνικού μπάσκετ. 

Ετοιμαστείτε για μια συναρπαστική συζήτηση με τον Θανάση Λάλα! To νέο επεισόδιο στη σειρά των podcast “Το Βιβλίο της Ζωής” μας ταξιδεύει μέσα στην ξεχωριστή ιστορία του ανθρώπου που άλλαξε την πορεία και την ιστορία του ελληνικού μπάσκετ. Αυτή τη φορά, ο εξαιρετικός μπασκετμπολίστας Νίκος Γκάλης ανοίγει την καρδιά του και μοιράζεται τις σκέψεις του για το παιχνίδι, τη νίκη, και τα πάντα πέραν του παρκέ.

Ο άνθρωπος που γύρισε τα μάτια των Ελλήνων φιλάθλων από τα γκολπόστ στις μπασκέτες, πήρε στα δύο του χέρια το ελληνικό μπάσκετ και το ανέβασε στην κορυφή του ευρωπαϊκού. Ένας σπουδαίος παίκτης που συναγωνίζεται άνετα σε δημοτικότητα τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, την Μελίνα Μερκούρη και τον Ανδρέα Παπανδρέου. 

Ακούστε τη συνέντευξη για μοναδικές εμπειρίες, συναρπαστικές ιστορίες και αποκαλύψεις από έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες αθλητές!

Το έργο που μας άφησε ο Μίκης, κυρίως η μουσική του, είναι τεράστιο και ανεξάντλητο. Έφυγε και μας άφησε την πόρτα ανοιχτή, με όχημα την μουσική να μπούμε σ’ αυτό που μας δίνει μεγαλύτερη αξία από αυτή που νομίζουμε ότι έχουμε.  

Ο Μίκης κατάφερε με οδηγό το ταλέντο του να μας δώσει πρόσβαση σε ό,τι μας μεγαλώνει κι όχι σε ό,τι μας μικραίνει. Αυτό είναι πολύ μεγάλο κατόρθωμα και θα του το οφείλουμε πάντα, όταν θα είμαστε σε θέση να βλέπουμε προς τα πάνω και δεν θα μας κατατρώει το ανελέητο «τίποτα». 

Πέραν όμως του μουσικού του έργου, ο Μίκης ήταν και κάτι πολύ περισσότερο. Ήταν ένας θαρραλέος κολυμβητής στο πέλαγος της ζωής. Ενώ όλοι μαζεύονταν στον βράχο απολαμβάνοντας τη θέα, εκείνος ανέβαινε στην άκρη και, αφού παρατηρούσε τον ήλιο, τον ορίζοντα, τη θάλασσα, πηδούσε στα κύματα. Πάλευε, κρατώντας την ανάσα του, για να φτάσει στο βάθος της ψυχής του Έλληνα, ψάχνοντας εκεί την εξήγηση για τα ανεξήγητα, τα παράλογα, τα αδικαιολόγητα που μας διχάζουν. Ο Μίκης ήταν ο αιώνιος βουτηχτής, που μας έδειχνε το νόημα και τη δύναμή μας. 

Μια συνάντηση που άφησε εποχή. Ο Θανάσης Λάλας, γνωστός για τον εκλεκτικό του χαρακτήρα και την αγάπη του για τη μουσική, συναντήθηκε με έναν από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες της χώρας, τον Διονύση Σαββόπουλο.

Η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη από τη δημιουργικότητα και το πνεύμα της μουσικής. Ο Λάλας, με το χαρακτηριστικό του χαμόγελο, συνομίλησε με τον Σαββόπουλο για ώρες, μοιραζόμενοι εμπειρίες και ιστορίες από τον χώρο της μουσικής.

Η συνάντηση αυτή ήταν σαν ένα ταξίδι στο χρόνο, με τους δύο καλλιτέχνες να ανταλλάσσουν απόψεις για την μουσική σκηνή, τις επιρροές και το μέλλον. Και ενώ οι νότες των δυο τους συνεννοούνταν με μοναδικό τρόπο, αφήνοντας μια μαγική αύρα πίσω τους. Η συνέντευξη μεταμορφώθηκε σε μια πολύτιμη ανταλλαγή ιδεών, απόψεων και εμπειριών ανάμεσα σε δύο δημιουργούς που εκπροσωπούν διαφορετικούς τομείς της τέχνης. Το αποτέλεσμα είναι ένας πολυδιάστατος διάλογος που ενισχύει την αμοιβαία εμπνευστική διαδικασία τους και ενδυναμώνει τη συνολική τέχνη.

Η σπουδαία Ελληνίδα βυζαντινολόγος και ιστορικός, η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης το 1967 και η πρώτη γυναίκα πρύτανις του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στην 700 χρόνων ιστορία του, σε μια από τις ιστορικές συνομιλίες της με τον Θανάση Λάλα. 

Μια γυναίκα μυθιστόρημα, που ξεκίνησε από τον Βύρωνα Αττικής και κατέληξε η νούμερο έξι πιο ισχυρή προσωπικότητα του γαλλικού κράτους. Μια γυναίκα που μιλάει με παραδείγματα ζωής και βάζει τα πράγματα στη θέση τους. 

Μια μεγάλη ελληνίδα, που για περίπου έναν αιώνα προσπάθησε, βλέποντας το παρελθόν, να καταλάβει και να ερμηνεύσει το παρόν και το μέλλον μας.

Ένας από τους πλέον χαρισματικούς ηθοποιούς της μεταπολεμικής γενιάς, ένας από τους διαμορφωτές της μαγείας του παλιού ελληνικού κινηματογράφου δίνει συνέντευξη στον Θανάση Λάλα. Ο Ντίνος Ηλιόπουλος βρίσκεται στην δύση της ζωής του και αφηγείται στον Θανάση Λάλα τις πιο σημαντικές στιγμές της πορείας του. Πώς αναδύθηκε η κωμική του φλέβα; Πώς ήρθε στην Αθήνα από την Αλεξάνδρεια και την Μασσαλία;

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος, λοιπόν, ο Ψεύτης, ο Ατσίδας, ο Λευτεράκης, ο Κύριος της Κυρίας, ο Ντίνος Ηλιόπουλος που έκανε όλον τον κόσμο να γελά, αλλά για τον ίδιο δεν ήταν πάντα εύκολο. Γιατί δεν ήταν οι ρόλοι: ήταν ο άνθρωπος, ο άντρας, ο ηθοποιός.

Ένα σπάνιο podcast που κρατά μέσα του όλη την χρυσή σκόνη μιας εποχής που παρήλθε οριστικά, αλλά μας βρίσκει στο σήμερα, συνεχίζει να επηρεάζει και να διαμορφώνει, έχει αφήσει βαθύ χνάρι στην ελληνική τέχνη και κοινωνία.

Απολαυστικός Ντίνος Ηλιόπουλος σε μια από τις δυνατές δημοσιογραφικές στιγμές του Θανάση Λάλα, μόνο στα podcast του Olafaq.

Ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Έλληνες τραγουδιστές ή ένας επαγγελματίας με άριστες δημόσιες σχέσεις; Βαθιά πολιτικοποιημένος ή άνθρωπος που ξέρει με έξυπνους τρόπους να προωθεί τη δουλειά του; Ερμηνευτής της ψυχής ή απλώς άριστος γνώστης της τεχνικής; Ο Γιώργος Νταλάρας είναι ένας καλλιτέχνης ιδιαίτερα αγαπητός στο ευρύ κοινό. Κανένας δεν αμφισβητεί την προσφορά του στο τραγούδι, αλλά κάποιοι τον κατακρίνουν για τον τρόπο που συνδυάζει την τέχνη με την πολιτική και την κοινωνική ζωή... Ο Γιώργος Νταλάρας που γνώρισα εγώ είναι πάνω από όλα ένας άνθρωπος που δεν φοβάται να απαντήσει ακόμη και στις πιο σκληρές ερωτήσεις. Ένας άνθρωπος που δεν προσπαθεί να αμυνθεί στην όποια... επίθεση, αλλά έχει κάθε διάθεση να εξηγήσει τις σκέψεις του, τη στάση ζωής του, όλους αυτούς τους παράγοντες που τον οδηγούν σε συγκεκριμένες επιλογές και συμπεριφορές. 

Ακούστε το νέο μας επεισόδιο.

Με την υποστήριξη της AVIS, δίπλα μας σε κάθε ταξίδι!

Ένας ζωντανός μύθος που στιγμάτισε το ελληνικό τραγούδι δίνει μια συνέντευξη από καρδιάς.
Ξεκίνησε ως δεύτερη φωνή, πλάι στον Στέλιο Καζαντζίδη. Δεν άργησε όμως να αυτονομηθεί και να λάμψει. Όπως παρατηρεί ο Θανάσης Λάλας «η φωνή της Μαρινέλλας δεν έχει ηλικία». Με αυτήν την φωνή, την άκρως αναγνωρίσιμη, θυμάται περιστατικά από την περιπετειώδη ζωή της που μοιράστηκε ανάμεσα στους έρωτες, την τέχνη, τα ταξίδια.
Η έγνοιά της ήταν ανέκαθεν να καταθέσει την ψυχή της μέσα από τα τραγούδια-ακόμα και αν ομολογεί πως «στην καριέρα της είπε τραγούδια που ήταν τεράστιες βλακείες», ακόμα και αν θεωρεί ότι «αδικήθηκε» ρεπερτοριακά.
Έτσι, εξομολογητικά η σπουδαία λαϊκή τραγουδίστρια εμπιστεύθηκε στον Θανάση Λάλα σημαντικά καλλιτεχνικά, αλλά και προσωπικά της ορόσημα.

Ένας ζωντανός μύθος που στιγμάτισε το ελληνικό τραγούδι δίνει μια συνέντευξη από καρδιάς.
Ξεκίνησε ως δεύτερη φωνή, πλάι στον Στέλιο Καζαντζίδη. Δεν άργησε όμως να αυτονομηθεί και να λάμψει. Όπως παρατηρεί ο Θανάσης Λάλας «η φωνή της Μαρινέλλας δεν έχει ηλικία». Με αυτήν την φωνή, την άκρως αναγνωρίσιμη, θυμάται περιστατικά από την περιπετειώδη ζωή της που μοιράστηκε ανάμεσα στους έρωτες, την τέχνη, τα ταξίδια.
Η έγνοιά της ήταν ανέκαθεν να καταθέσει την ψυχή της μέσα από τα τραγούδια-ακόμα και αν ομολογεί πως «στην καριέρα της είπε τραγούδια που ήταν τεράστιες βλακείες», ακόμα και αν θεωρεί ότι «αδικήθηκε» ρεπερτοριακά.
Έτσι, εξομολογητικά η σπουδαία λαϊκή τραγουδίστρια εμπιστεύθηκε στον Θανάση Λάλα σημαντικά καλλιτεχνικά, αλλά και προσωπικά της ορόσημα.

Η Χαρούλα, όταν έφυγε από τη ζωή ο Καζαντζίδης, είπε: «Έφυγε το μέτρο μας. Τώρα για ποιον θα τραγουδάμε; Ποιος θα είναι η απάτητη κορυφή που όλοι θέλουμε να φτάσουμε;». Όσο ζούσε ο Καζαντζίδης έλεγε για τη Χαρούλα: «Είναι η μεγαλύτερη όλων, γιατι όταν λέει ένα τραγούδι, εσύ που το ακούς, νοιώθεις ότι το τραγούδι είσαι εσύ, για σένα αποκλειστικά γράφτηκε!». Η Χαρούλα είπε άλλο ένα «ναι», όταν της ζήτησα να τα πούμε πριν λίγες μέρες. Και όχι, δεν πήγε νομίζω χαμένο αυτό το θετικό που μας προσφέρει γι’ άλλη μια φορά, μέσα από το άνοιγμα της ψυχής της! 

Εκείνη την περίοδο ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, γνωστός σε όλη την υφήλιο ως Vangelis, είχε επιλέξει να μη μιλάει δημόσια. Ωστόσο, ο Θανάσης Λάλας κατάφερε να τον συναντήσει στο υπόγειο του Sound Studio στη Μεσογείων, εκεί που ο σπουδαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του καθώς «έξω είναι ανυπόφορα τα πράγματα», όπως του εκμυστηρεύτηκε. Ήταν η εποχή που ο Παπαθανασίου όπου και να κοίταζε η Ελλάδα τον πλήγωνε. Αυτό φυσικά, σε εκείνη την συνέντευξη, δεν τον εμπόδισε στο να μιλήσει για τη ζωή του, την πορεία του στη δισκογραφία και μέσα από το μοναδικό του πρίσμα να σχολιάσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας. 

Εκείνη την περίοδο ο Βαγγέλης Παπαθανασίου, γνωστός σε όλη την υφήλιο ως Vangelis, είχε επιλέξει να μη μιλάει δημόσια. Ωστόσο, ο Θανάσης Λάλας κατάφερε να τον συναντήσει στο υπόγειο του Sound Studio στη Μεσογείων, εκεί που ο σπουδαίος Έλληνας μουσικοσυνθέτης περνούσε το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας του καθώς «έξω είναι ανυπόφορα τα πράγματα», όπως του εκμυστηρεύτηκε. Ήταν η εποχή που ο Παπαθανασίου όπου και να κοίταζε η Ελλάδα τον πλήγωνε. Αυτό φυσικά, σε εκείνη την συνέντευξη, δεν τον εμπόδισε στο να μιλήσει για τη ζωή του, την πορεία του στη δισκογραφία και μέσα από το μοναδικό του πρίσμα να σχολιάσει την εξέλιξη της ανθρωπότητας.

Ο Τομ Ρόμπινς γεννήθηκε στη Βιρτζίνια των ΗΠΑ το 1932, αλλά ευδοκίμησε ως «οπωροφόρο» στον «κήπο» της αμερικανικής λογοτεχνίας το 1972. Είναι ένας συγγραφέας που σηκώνει τη φούστα της ζωής κι εμείς τη χαζεύουμε από κάτω γυμνή, βλέπουμε τα κάλλη της αλλά και τα ελαττώματά της, ερωτευόμαστε την κυτταρίτιδά της και τρελαινόμαστε με τα δαντελωτά εσώρουχά της… Ο Τομ Ρόμπινς έχει από μικρός πέσει στην πισίνα του χιούμορ και δεν μπορεί, ευτυχώς, να πει τίποτα χωρίς να στάξει λίγο χιούμορ, δεν μπορεί να γράψει μια φράση σε λευκό χαρτί χωρίς να το «λερώσει» με χιούμορ!  

Το «Blues Boy» που έγινε βασιλιάς γιατί ήξερε να μετατρέπει τις νότες της κιθάρας του σε αίσθημα ψυχής. Ο άνθρωπος που όταν έπιανε την κιθάρα του έκανε όλους όσοι «δεν έχουν τρύπια καρδιά» να γλυκαίνουν. Η συνάντηση του Θανάση Λάλα με τον King ήταν μια συνάντηση με την ιστορία της «μαύρης μουσικής». Μια μοναδική επαφή με μια μορφή που άνοιξε υπέροχους δρόμους στους λαβυρίνθους των αφτιών μας και πέρασε με μοναδική δεξιοτεχνία το μπλουζ στην πλατιά μάζα της «λευκής στεγανότητας». 

Το «Blues Boy» που έγινε βασιλιάς γιατί ήξερε να μετατρέπει τις νότες της κιθάρας του σε αίσθημα ψυχής. Ο άνθρωπος που όταν έπιανε την κιθάρα του έκανε όλους όσοι «δεν έχουν τρύπια καρδιά» να γλυκαίνουν. Η συνάντηση του Θανάση Λάλα με τον King ήταν μια συνάντηση με την ιστορία της «μαύρης μουσικής». Μια μοναδική επαφή με μια μορφή που άνοιξε υπέροχους δρόμους στους λαβυρίνθους των αφτιών μας και πέρασε με μοναδική δεξιοτεχνία το μπλουζ στην πλατιά μάζα της «λευκής στεγανότητας». 

Ο σπουδαίος τραγουδιστής, ένα ολόκληρο κεφάλαιο της ιστορίας του ελληνικού τραγουδιού, έδωσε μια συνέντευξη-ποταμό στον Θανάση Λάλα, η οποία αποκαλύπτει ενδιαφέρουσες πτυχές του. Η βαθιά, αξερίζωτη λαϊκότητά του, σε συνδυασμό με την έμφυτη αριστοκρατικότητα δεν είναι τα μόνα του χαρακτηριστικά που τον καθιέρωσαν καλλιτεχνικά. Ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, μεταξύ άλλων που αξίζει να ακούσετε σε αυτό το podcast, όρισε την Έμπνευση ως εξής: «Είναι σαν να κάνεις έρωτα με τον εαυτό σου, το “είναι” σου με την καρδιά σου. Το “είναι” για μένα είναι χώρια από την καρδιά, είναι ξεχωριστά πράγματα. Οπως είναι το σώμα μας, η σάρκα και τα οστά μας, είναι η καρδιά μας, που δουλεύει μόνη της συνέχεια, και το “είναι” μας κοιμάται. Και το ξυπνάει η καρδιά».

Κάτοχος του βραβείου Νομπέλ Οικονομικών (1994) και του βραβείου Steele Μαθηματικών (1999) ο Τζον Νας είναι ο θεμελιωτής της σύγχρονης Θεωρίας των Παιγνίων. Η συνάντηση κράτησε δύο ώρες περίπου και η συζήτηση κινήθηκε σε θέματα τα οποία είχαν εξαιρετικό ενδιαφέρον. Έφθασε κάποια στιγμή ­ ο κ. Νας ­ να μιλάει ακόμη και για τα 25 χρόνια της ζωής του κατά τα οποία εγκατέλειψε την έρευνα και πάλεψε με την «αρρώστια του μυαλού του»! Ένας υπέροχος άνθρωπος, ένα υπέροχο μυαλό, μια λαμπρή ψυχή, μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα κουβέντα! Αυτά, και τα υπόλοιπα στο podcast που ακολυθεί!   

Από το 1979, οπότε και εκδόθηκε το «The Ghost Writer», το πρώτο βιβλίο του όπου αφηγητής είναι ο Νέιθαν Ζούκερμαν, ο Φίλιπ Ροθ έχει πάντα κάτι σπουδαίο να σου πει για την ζωή σου, είτε για την φιλική, είτε για την συναισθηματική, είτε για την σεξουαλική, είτε για την επαγγελματική.

Ο σπουδαίος συγγραφέας Φίλιπ Ροθ άνοιξε την ψυχή του στον Θανάση Λάλα και μίλησε με ειλικρίνεια και αυτοσαρκασμό για τα παιδικά του χρόνια, τη συγγραφή, τη φιλία, τον έρωτα και τον θάνατο. Μια σπάνια συνέντευξη-εξομολόγηση, ένα συγκινητικό πορτρέτο του αείμνηστου Φίλιπ Ροθ.

Ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν γεννήθηκε το 1918 στην Ουψάλα της Σουηδίας.  Δημιούργησε 62 ταινίες και σκηνοθέτησε γύρω στις 170 θεατρικές παραστάσεις. Κέρδισε 7 βραβεία στο Φεστιβάλ Καννών. Τιμήθηκε με τρία Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας. Διαβόητος, φυσικά, και για την έντονη σεξουαλικότητα του – παντρεύτηκε πέντε φορές και γίνε πατέρες εννιά φορές. Τελικά πέθανε στο αγαπημένο του σουηδικό νησί Φάρο την 30ή Ιουλίου του 2007. Ο Θανάσης Λάλας τον συνάντησε το 1994 για μια συνέντευξη γεμάτη αποστάγματα, όχι κατ’ ανάγκην σοφίας, όσο «βιωμένης ζωής». Ο Μπέργκμαν σε μια ώριμη, κατασταλαγμένη φάση τότε, μίλησε για τον εαυτό του, σα να μιλά για έναν τρίτο, σαν…αυτοκινηματογραφούμενος.

Μεταξύ άλλων, δήλωσε στον Θανάση Λάλα: «Όνειρα υπάρχουν για να κινητοποιούν την ακινησία της πραγματικότητας. Η πραγματικότητα είναι εκπληκτική. Αν δεν υπήρχαν τα όνειρα, θα ήταν ανυπόφορη» .

Όπως, επίσης: «Στα παραμύθια, όπως και στην παιδική ηλικία, δύσκολα διακρίνει κανείς τη φαντασία από την πραγματικότητα». Ακούστε περισσότερα σε αυτό το podcast που αποπειράται να σας συστήσει με μια πιο υποφωτισμένη πλευρά του αξεπέραστου κινηματογραφιστή ο οποίος ανήκει, πια, στην σφαίρα του θρύλου.

Το 1996 κυκλοφόρησε σε βιβλίο από τις Εκδόσεις Καστανιώτη η πολύ ιδιαίτερη συνέντευξη που παραχώρησε ο Μάνος Χατζιδάκις στον Θανάση Λάλα.

Η συζήτησή τους κινήθηκε σε απρόσμενες ατραπούς, διακρίθηκε από ποιητικότητα, αλλά και ουσία. Έμεινε, τελικά, στην ιστορία.

Όχι τόσο επειδή ο Χατζιδάκις είναι ιστορικό πρόσωπο, ούτε επειδή οι ερωτήσεις του Θανάση Λάλα χαρτογράφησαν ένα εν πολλοίς ανεξερεύνητο μέρος της προσωπικότητας του Μάνου, με την εμβρίθεια και την γενναιότητά τους.

Αλλά γιατί κάποιες συζητήσεις έχουν την δύναμη να φωτίζουν μια ολόκληρη εποχή, έναν ολόκληρο τρόπο σκέψης και δράσης, αποκαλύπτουν μια ανθρώπινη διάσταση που δύσκολα θα ξαναϋπάρξει ατόφια στο μέλλον. Και οι ίδιες αυτές συζητήσεις είναι γλυκόπικρες υπενθυμίσεις ότι το να γράφεις ιστορία είναι (και) θέμα timing!

«Η μουσική είναι βροχή... Όταν βρέχει, άλλοι τρέχουν να βρουν ένα μέρος να προφυλαχθούν και άλλοι συνεχίζουν να περπατάνε στη βροχή, γίνονται μούσκεμα, αλλά δεν τους μέλλει... αυτοί είναι οι μουσικοί...»

Ακούστε περισσότερα στο podcast του Θανάση Λάλα για το OLAFAQ.

Η ημέρα που ο Woody Allen συνάντησε τον Θανάση Λάλα, για μια ιδιαίτερη και αποκαλυπτική συνέντευξη, γίνεται podcast. Δεν ήταν μια εύκολη συνέντευξη-ο ευρηματικός, αυτοσαρκαστικός και κάποτε αποπροσανατολιστικός σκηνοθέτης κράτησε αρκετή αντίσταση στον επίμονο δημοσιογράφο. Στο τέλος, ο Άλεν λέει στον Λάλα: «Ελπίζω να είστε επίμονος στη ζωή σας όσο ήσασταν σ’ αυτή την περίπτωση για να σας δώσω συνέντευξη. Η επιμονή έκανε τον Μπέργκμαν να είναι ο μεγαλύτερος σκηνοθέτης στην ιστορία του κινηματογράφου και η έλλειψη υπομονής εμένα θαυμαστή του».

Πριν από αυτό, όμως, ο Γούντι Άλεν βρέθηκε ενώπιον ενός άκρως ψυχαναλυτικού momentum του: «Δεν σας κρύβω ότι μια ολόκληρη ζωή, κι αν δεν θέλετε να είμαι υπερβολικός… τη μισή ζωή μου τη σπατάλησα προσπαθώντας να είμαι πιο βαθύς, πιο στοχαστικός, να φτάσω με κάθε τρόπο στην ουσία των πραγμάτων». Ακούστε περισσότερα σε ένα podcast γεμάτο Νέα Υόρκη, ευφυΐα και ωμές αλήθειες. Κυρίως, έναν Γούντι Άλεν όπως δεν τον φαντάζεστε.