Naturalnie z WWF

W ubiegłym roku odezwały się do nas dwie biegaczki: pani Agnieszka oraz pani Dominika. Wyraziły chęć wybrania Fundacji WWF Polska i naszych działań, jako celu na który przeznaczą środki finansowe zebrane w trakcie biegu wokół... Mont Blanc! Nie była to jednak pierwsza akcja charytatywna w ich wykonaniu. Zebraną kwotę przeznaczyły na pomoc panterze śnieżnej, zwanej również duchem gór. Zwierzę to zagościło w ich życiach na dłużej, a w przypadku pani Dominiki – na stałe! ;) Poznajcie te dwie niezwykłe kobiety i ich inspirującą historię.

(1:52) Dlaczego łączycie swoje biegowe wyzwania z akcjami charytatywnymi?

(5:46) Skąd wziął się pomysł na bieg wokół Mont Blanc?

(6:39) Czy pantera śnieżna, której dedykowałyście ten bieg, była dla Was inspiracją?

(7:38) Kilka słów o wiedzy nt. pantery śnieżnej oraz świadomości występowania tego gatunku w naturze

(8:11) Czy dzięki temu, że pobiegłyście dla pantery śnieżnej część Waszego otoczenia zaczęła się bardziej interesować tymi zwierzętami?

(9:35) Jak przebiegała Wasza współpraca z Fundacją WWF Polska?

(12:12) Co było dla Was największym wyzwaniem?

(13:14) Z jakimi przewyższeniami musiałyście się zmierzyć?

(13:38) Jak przygotowujecie się do takiego biegu?

(15:40) Czy Wasz bieg spotkał się z zainteresowaniem lokalnych mieszkańców?

(16:35) Dlaczego warto łączyć sport z pomaganiem?

(19:40) Czy macie już wybrany kolejny cel?

Wyobraź sobie łąkę, z mnóstwem kwiatów, w piękny, wiosenny lub letni dzień. Nad głową latają motyle i pszczoły, a koniki polne grają uwerturę w zaroślach… Uśmiechasz się? No właśnie! Ziemia też uśmiecha się do nas – kwiatami!

Takich nietkniętych miejsc jest w Polsce bardzo mało: od 20 lat w naszym kraju nie powstał żaden park narodowy. Można jednak temu zaradzić: wykupując grunty i chroniąc je prywatnie, tak jak robimy to my we współpracy z Air Wick Polska i naszymi przyrodniczymi partnerami! 

Dlaczego obszary prywatnie chronione są tak ważne? Jakie gatunki znajdują tam swój dom? I po co na tych terenach koniki polskie?  
 
Gościem odcinka jest Przemysław Doboszewski z Towarzystwa Przyrodniczego ALAUDA.

Białucha Hvaldimir została wyłowiona przez norweskich rybaków z tajemniczą uprzężą na grzbiecie. Na konstrukcji widniał napis „własność St. Petersburga”. Czy może to sugerować, że waleń był wykorzystywany do szpiegowania przez Rosjan? Jak wyglądają treningi zwierząt wykorzystywanych przez wojsko, co później się z nimi dzieje i dlaczego wojsko posuwa się do tak nieetycznych działań? O tym porozmawiamy z naszym gościem, profesorem Janem Marcinem Węsławskim – dyrektorem Instytutu Oceanologii Polskiej Akademii Nauk, który w latach 90. odwiedził ośrodek szkoleniowy dla ssaków morskich w Murmańsku.

W trakcie odcinka możecie usłyszeć jednowyrazowe hasło zakodowane w alfabecie Morse'a. Jeśli uda Wam się je rozszyfrować, koniecznie pochwalcie się tym w komentarzach!

(3:45) Czy w Pana ocenie Hvaldimir mógł być tajną bronią Władimira Putina?

(5:34) Jak wyglądał ośrodek w Murmańsku?

(6:05) W jakim stanie były zwierzęta odrzucane przez wojsko?

(7:45) Czy wybierane zwierzęta charakteryzowały się jakimś konkretnym zestawem cech?

(16:06) Jaki był stan zwierząt, które skończyły swoją „służbę” dla wojska?

(17:09) Czy przez ostatnie 30 lat warunki przetrzymywania tych zwierząt mogły ulec zmianie (o ile wciąż są one tam przetrzymywane)?

(19:57) Jak w środowisku naukowym, z etycznego punktu widzenia, postrzega się tego typu eksperymenty?

(23:09) Co powinno się teraz wydarzyć z Hvaldimirem? Czy powinien zostać odłowiony i np. przetransportowany do sanktuarium w Islandii?

Sektor produkcji rolniczej pełni niezwykle istotną funkcję w codziennym dążeniu do życia człowieka z naturą w harmonii. Lidl jako międzynarodowa firma handlowa ma świadomość, że podejmowane decyzje i działania wpływają na to, w jaki sposób będą żyły kolejne pokolenia stąd podejmowane działania na rzecz ochrony klimatu, zasobów naturalnych i poszanowania bioróżnorodności. To właśnie m.in. z tego powodu zdecydował się zaangażować w program edukacji dostawców/rolników w zakresie ochrony różnorodności biologicznej w produkcji rolniczej oraz pilotażowy program nasadzeń śródpolnych we współpracy z Fundacją WWF Polska.

Celem wspomnianego programu realizowanego z Patrykiem Kokociński jest wykonanie nasadzeń w trzech strefach po sto drzew w każdej. Dlaczego jest to ważne i jakie korzyści przynosi dla rolników, jak i dla biznesu? Na te oraz inne pytania odpowiedzą goście dzisiejszego odcinka: Aleksandra Robaszkiewicz, Head of Corporate Communications and CSR, Lidl Polska, oraz Patryk Kokociński, Życie na Pola, Rolnik Roku 2021.

(01:06) Czym jest różnorodność biologiczna?

(2:00) Dlaczego różnorodność biologiczna jest ważna dla Lidl Polska? Jakie korzyści przynosi ona dla biznesu? (Aleksandra Robaszkiewicz)

(8:00) Jakie wyzwania niesie za sobą wprowadzenie w życie wspomnianych elementów z punktu widzenia rolnika, producent i dostawcy? (Patryk Kokociński)

(11:40) Dlaczego Lidl Polska zdecydował się uczestniczyć w pilotażowym działaniach nasadzeń śródpolnych? (Aleksandra Robaszkiewicz)

(15:05) Jakie gatunki drzew i krzewów stosowane są w nasadzeniach śródpolnych? Na jakie czynniki należy zwrócić uwagę? (Patryk Kokociński)

(17:43) Czy jest już widoczna jakaś zmiana w podejściu rolników do tematu nasadzeń? Czy widoczne są już zmiany w kontekście natury, biorąc pod uwagę wcześniejsze nasadzenia? (Patryk Kokociński)

(19:45) Jakie jest podejście gminy do kwestii nasadzeń śródpolnych? (Patryk Kokociński)

(20:40) Czy Lidl Polska planuje się zaangażować w nasadzenia? (Aleksandra Robaszkiewicz)

(21:17) Inspirowanie do zmiany, czyli edukacja dzieci i młodzieży według Lidl Polska (Aleksandra Robaszkiewicz)

(22:10) Łąki kwietne jako proste i niezwykle skuteczne narzędzie w ochronie natury (Aleksandra Robaszkiewicz)

Mokradła wciąż często kojarzą się z upiornymi terenami, na które lepiej nie zapuszczać się po zmroku. Najwyższa pora odczarować ten szkodliwy mit! 

Od ponad 10 lat Fundacja WWF Polska i UPM Raflatac realizują wspólnie ambitne działania na rzecz ochrony przyrody. Dzięki wsparciu UPM Raflatac powstali między innymi Strażnicy Rzek WWF – jeden z flagowych projektów Fundacji WWF Polska. Aktualnie realizujemy kolejny odważny, innowacyjny i kluczowy przyrodniczo projekt, polegający na wsparciu odtwarzania naturalnych siedlisk poprzez tworzenie obszarów chronionych prywatnie. Obejmują one między innymi mokradła. O tym, dlaczego ich ochrona jest tak istotna, opowiedzą dziś nasi goście: Przemysław Różycki z UPM Raflatac oraz Natalia Owdziej-Pietrzak z Fundacji WWF Polska.

(2:14) Jak łączyć ochronę przyrody i cele biznesowe?

(3:40) Jakie korzyści dla Fundacji WWF Polska niesie współpraca z biznesem w zakresie ochrony obszarów chronionych?

(5:50) W jakich miejscach w Polsce są już utworzone obszary chronione prywatnie? Jaki jest ich potencjał do rozwoju i czy możemy korzystać w tym zakresie z doświadczeń innych krajów?

(7:45) Przykłady obszarów chronionych prywatnie w Finlandii

(10:00) Czy rozwiązania stosowane w Finlandii mogą się przyjąć na polskim gruncie? Jak zmotywować ludzi uczestniczenia w ochronie środowiska i zachęcić biznes do inwestowania w obszary chronione?

(12:08) Definicja i rola mokradeł (odpowiada Natalia-Owdziej Pietrzak)

(14:50) Dlaczego i jak UPM Raflatac wspiera projekty przyrodnicze?

(16:06) Definicja i rola mokradeł (odpowiada Przemysław Różycki)

Czy  dzikie  zwierzęta to jedynie część populacji, którą powinni „zarządzać” ludzie,  zabijając te które uznają za nadmiarowe? A może osobne jednostki, które  tak jak ludzie, mają prawo do … szczęścia? Dzisiejszą bohaterką  Naturalnie z WWF,  jest Simona Kossak, biolożka, bezwarunkowa obrończyni przyrody, która nie miałaby wątpliwości jak odpowiedzieć na powyższe pytanie...

Simona  szła  własną drogą. Została profesorką biologii i zaszyła się w Puszczy  Białowieskiej, mimo, że pochodziła z krakowskiej, artystycznej rodziny.  Była przecież córką Jerzego Kossaka, wnuczką Wojciecha i prawnuczką  Juliusza – trzech malarzy batalistów, a jej ciotkami  były poetka Maria Pawlikowska-Jasnorzewska i pisarka Magdalena  Samozwaniec, a stryjeczną babką Zofia Kossak-Szczucka, autorka powieści  historycznych.

O tym co można  zyskać, a co stracić gdy się idzie pod prąd, opowiadają nam Natalia Koryncka-Gruz, reżyserka filmu „Simona i dr Przemysław Nawrocki, biolog, współtwórca min. Biebrzańskiego Biebrzańskiego PN, od lat walczący o dziką w WWF Polska.

WWF Polska jest patronem filmu "Simona"​,  który będzie miał swoją premierę podczas tegorocznej edycji festiwalu Millenium  Docs Against Gravity (Konkurs Polski). Muzyka, którą usłyszycie w podcaście to ścieżka dźwiękowa do filmu "Simona".

Zapraszamy do słuchania i zapraszamy do kin.

„Lęk  klimatyczny”, „depresja klimatyczna”, „żałoba klimatyczna”,  „solastalgia” to tylko kilka określeń tego z czym zmaga się coraz więcej  ­­osób w związku ze zmianą klimatu.

Dziś  w ramach  kampanii WWF Polska - "Sorry,  nie taki mamy klimat’" o  tym czy możemy NIE odczuwać niepokoju w  związku ze zmianą klimatu? Czy powinniśmy lęk wyprzeć czy raczej za nim  podążać? Jak odzyskać poczucie sprawstwa i kontroli? Jak ratować swoją  psychikę i ... klimat.  Wreszcie, jak łagodzić międzypokoleniowy  konflikt:

- Jeżeli nie zaczniemy działać nasze dzieci będą żyły w świecie  cieplejszym o kilka stopni, a zatem innym niż ten, który znamy.  Zostawiamy dzieciom  świat, w którym sami nie chcielibyśmy żyć.

-  Ja  nie prosiłam się o takie warunki życia. Widzę tą bezsilność i obawy  mojego pokolenia czy jest wogóle sens podejmować niektóre decyzje, np.  czy jest sens mieć dzieci, jeśli nasz świat wygląda tak a nie inaczej.

Mówią nasze gościnie: dr Marzena  Cypryańska-Nezlek, adiunkt w Instytucie Psychologii Uniwersytetu SWPS, kieruje Centrum Działań dla Klimatu i Transformacji Społecznych (4CAST) oraz Katarzyna Nawrocka, studentka, działaczka proklimatyczna i pracowniczka WWF Polska, która w naszym podcaście jest głosem pokolenia Z.

Zapraszamy!

- Czy wojna w Ukrainie może zmienić warunki gry w kontekście  transformacji klimatycznej?

- Czy stanie się pretekstem na odejścia od paliw kopalnych importowanych z Rosji?

- Czym zastąpić w Polsce rosyjski gaz, węgiel i ropę?

Po napaści na Ukrainę zadajemy sobie pytania już nie tylko o to jak uratować się przed katastrofą  klimatyczna, ale i co zrobić by zapewnić sobie bezpieczeństwo energetyczne...

„Polska  będzie robiła wszystko, aby do końca 2022 roku odejść od rosyjskiej  ropy naftowej”, mówi premier Mateusz Morawiecki. Obiecuje też, że już w  tym roku mamy zaprzestać sprowadzania węgla i gazu zza wschodniej  granicy. Nam jednak nie trzeba było lekcji wojny,  by rozumieć jakim zagrożeniem dla bezpieczeństwa energetycznego kraju  jest uzależnienie się w dostawach paliw od Rosji.

A co z zachodnią Europą? Szczególnie z  Francją, Niemcami, Węgrami? Czy odważą się zajrzeć za kurtynę  rosyjskiego teatru, w którym od lat,  na potrzeby zachodniej publiki, odgrywany jest spektakl ‘alternatywnej  demokracji”? Jaskółki zmiany już widać. Portugala, w związku z napaścią Rosji na Ukrainę planuje osiągnąć próg 80 proc. produkcji energii z OZE już w 2026  roku. To 4 lata wcześniej niż pierwotnie planowano!

Choć u nas na szczęście  wojny nie ma, wszyscy czujemy, że jest bardzo blisko nas. Tragedie  rozgrywające  się za nasza granicą rozrywają nam serca. Chyba nie ma Polaka, który  byłby obojętny, jedni angażują się bardziej inni mniej, ale łączna suma  naszych działań układa się obraz ogromnej solidarności z Ukrainą.

Слава Україні! 🇺🇦

Gościem jest Mikołaj Troczyński, ekspert ds. odnawialnych źródeł energii, WWF Polska.

• Czy zmiana klimatu wpływa na Bałtyk?
• Czy ma negatywny czy wpływ na jego mieszkańców?
• Jaki jest w tym nasz udział?
• Co możemy z tym faktem zrobić?

Morze  mamy jedno, jest płytkie, szelfowe i ze wszystkich stron otoczone  lądem. Jest wyjątkowym i wrażliwym ekosystemem od którego wszyscy  zależymy i który  zależy od nas. W Naturalnie z WWF zanurzymy się w ciemnych wodach Bałtyku, by sprawdzić jak  ma się zawartość tlenu w morskiej wodzie do samopoczucia  dorsza, ilość morskiego lodu do sukcesu rozrodczego foki obrączkowanej,  zmiana linii brzegowej do odwiedzin ostrygojada, a ruch statków do  dobrostanu morświna.  Wreszcie co ma wspólnego rolnik spod Zamościa  czy Poznania z zamkniętą plażą w Ustce.

Zanim  rozstawią Państwo parawan  czy rozłożą koc, na jednej z pięknych plaż polskiego wybrzeża,  zapraszamy po porcję wiedzy o jedynym morzu do którego mamy w Polsce  dostęp.

Gościem podcastu jest Dominika  Wojcieszek, oceanolożka, ekspertka ds. ekosystemów morskich w WWF Polska.

TO, że święto zakochanych przypada w lutym, nie jest przypadkiem. To właśnie teraz wilk szuka wilczycy, a ryś - rysicy.

Zwierzęta, tak jak my - ludzie, mają swoje potrzeby życiowe i czas  miłości. Miłości, która zazwyczaj za nic ma granice ustanowione przez  ludzi. Niestety 'płotomania' na polskich rubieżach zastopowała  migrację większych zwierząt. Na wschodzie Polski powstaje płot  w związku z kryzysem emigracyjnym, za zachodzie płot ma zabezpieczać  przed rozpowszechnianiem Afrykańskiego Pomoru Świń. Jakby tego było  mało, lekką ręką, zamknięto też niektóre przejścia  dla zwierząt pod autostradami.

Te decyzje zmieniają ekosytystem, mogą zagrozić wielu gatunkom, także  chronionym jak ryś czy wilk. Podejmowane są bez konsultacji, analizy,  słuchania ludzi nauki, wreszcie bez gwarancji skuteczności osiągania  przez nie zamierzonych celów?

Wchodzimy razem do zimowego lasu i wraz z Katarzyną Kozyrą-Zyskowską, teriolożką, pasjonatką przyrody, wsłuchujemy  się w problemy jego mieszkańców. Kasia  na co dzień pracuje jako biolog, przygotowuje  ekspertyzy, chociażby  takie które są potem podstawą do wyznaczania  chociażby  przejść dla zwierząt pod autostradami.

Zapraszamy!

Mały krok dla człowieka a wielki dla ludzkości? Dzisiaj chcemy Państwa namówić na to, żeby każdy z państwa był jak Louis Armstrong i wcale nie musi w tym celu lecieć na księżyc. Wręcz przeciwnie – to wyzwanie wymaga bycia blisko ziemi i tego, co ziemia nam daje.

Sektor spożywczy odpowiada za 27% globalnej emisji gazów cieplarnianych, które to powodują wzrost temperatury na Ziemi, a co za tym idzie zmianę klimatu.

To co jemy, co kupujemy, wpływa bezpośrednio na nasze życie i przyszłość planety. Aż 40% (ok. 4,2 mld ha) wszystkich gruntów nadających się do zamieszkania jest wykorzystywane do wyżywienia ludzi. Z tego 71% (ok. 3,0 mld ha) jest wykorzystywane do wypasu zwierząt gospodarskich. 29% (ok. 1,2 mld ha) na uprawę roślin, z czego około 38% wykorzystuje się do uprawy paszy.

Czy Twój wybór ma znaczenie?

Wiadomo, że samymi indywidualnymi wyborami konsumenckimi nie uratujemy planety. Jednak nasze codzienne wybory nie są pozbawione znaczenia. Nie zmienimy całego systemu żywnościowego z dnia na dzień, nikt nie zlikwiduje hodowli przemysłowej zwierząt od jutra i nie obsadzi tych terenów warzywami i owocami. Ale jedzenie mniejszej ilości mięsa bardzo pomoże w ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych.

Proste zasady diety przyjaznej planecie:

• jemy sezonowo i lokalnie – zimą postawmy na kiszonki, przetwory, rodzime owoce, a wiosną na nowalijki,
• ograniczamy mięso – bardzo dużą część paszy dla zwierząt stanowią przetworzone nasiona soi, której uprawa odpowiedzialna jest za wylesianie lasów deszczowych podobnie jak tereny pod intensywną hodowlę bydła,
• zamiast mięsa jemy więcej: warzyw - zwłaszcza strączkowych, owoców, kasz, orzechów,
• jemy jak najmniej produktów przetworzonych,
• gotujemy z resztek i dobrze planujemy zakupy i posiłki – tak, aby jak najmniej wyrzucać,
• wybieramy produkty pełnoziarniste,
• zmniejszamy ilości nabiału oraz jajek, wybieramy tłuszcze roślinne – w postaci olejów czy orzechów.

O tych zasadach i o wielu innych aspektach diety planetarnej rozmawiamy z Magdą Wieczerzyńską, która w WWF zajmuje się tematami rolnictwa i żywienia.

„Porzucony,  samotny, chory i całkowicie zdany na los. Na szczęście malutki  niedźwiadek trafił w ręce dobrych ludzi. Pomoc nadeszła w samą porę, bo  tropem  malucha podążały wilki”.

Nie jest to fragment bajki dla 4-ro latków, a artykuł prasowy w najbardziej zasięgowym dzienniku, opisujący prawdziwą historię.

Sprawa  rocznego niedźwiadka z Bieszczad, którego próbowano uratować w Ośrodku  Rehabilitacji Zwierząt Chronionych w Przemyślu, wywołała dyskusję o zjawisku  tzw. „bambinizmu”, czyli zjawisku wyidealizowanego postrzegania przyrody (termin od bohatera filmu familijnego „Bambi”), ale przede wszystkim o granicach  ingerencji człowieka w dziką przyrodę.

Ada,  bo tak nazywał się roczny niedźwiedź płci męskiej, zabrany z lasu,  ostatecznie został uśpiony, a Polacy, podzielili się na: tych, którzy  uważają, że trzeba pomagać  zawsze, tych, którzy uważają, że przyroda rządzi się swoimi prawami i  trzeba jej na to pozwolić i tych, którzy ważą wszystkie racje, wierząc,  że prawda często jest gdzieś pośrodku...

O tym:

• gdzie powinna przebiegać granica między cywilizacją a przyrodą,
• czy zwierzęta mają swoją godność,
• ile i jak możemy się angażować w pomoc dzikim zwierzętom,

rozmawiamy z biologiem, dr Robert Maślakiem, z Uniwersytetu Wrocławskiego.

Dr Maślak specjalizuje się w temacie zoopsychologii  i dobrostanu zwierząt dzikich w niewoli. Szczególnie… niedźwiedzi.

Na  granicy Polski wyrosły zasieki z drutu ostrzowego, takiego co rani i  zabija. Zasieki wybudowano  nie tylko przez najcenniejszy las Niżu Europejskiego, jakim jest  Puszcza Białowieska, ale i wzdłuż Bugu, naturalnego korytarza  migracyjnego zwierząt i ich wodopoju.

To nie koniec. Wkrótce za 1,2 mld złotych powstanie długi na 186  kilometrów i wysoki na 5,5 metra płot z 41 tys. stalowych przęseł (1). Ogrodzenie uniemożliwi migrację wilków, niedźwiedzi brunatnych, czy rysiów. W przypadku tych ostatnich może być czynnikiem, który sprawi, że odtwarzana z trudem,  od 30 lat! populacja rysia nizinnego w Puszczy Białowieskiej … zniknie. Dlaczego? Bo Puszcza  jest odizolowana od większych kompleksów leśnych zasiedlanych przez ten  gatunek, a płot sprawi, że podziałowi ulegną terytoria  wielu żyjących w niej rysi.

Rysie potrzebują dużych przestrzeni do życia. Niestety nie tylko one. Wyrastające  na granicach w całej Europie zasieki, mury i płoty, stawiają pod  znakiem zapytania osiągnięcia ochrony przyrody ostatnich 30 lat. To  dzięki otwarciu granic, po upadku tzw. ‘Żelaznej kurtyny’ odnowiło się  wiele populacji zwierząt. Powstające transgraniczne  obszary ochronne sprawiły, że do przyrody wróciły między innymi duże  drapieżniki. Być może nie na długo… Utworzony w 2015 roku, płot przez  Góry Dynarskie, na granicy chorwacko-słoweńskiej, zagroził populacjom  dużych drapieżników, w tym wilków i niedźwiedzi  (1).

„Nie sądziłem, że znów dożyję takich czasów”,  mówi nasz dzisiejszy gość, Stefan Jakimiuk, specjalista ds., dużych  drapieżników z WWF Polska, który odtwarzał populację rysia nizinnego w  naszym kraju.

Czy  zgadzamy się na to? Czy przyjęliśmy już do wiadomości fakt rosnących  murów i płotów na granicach.  Nie będziemy już zadawać pytań? A może jako miłośnicy przyrody,  przyrodnicy, obywatele, mamy prawo, a nawet obowiązek je zadać? W końcu  jesteśmy też częścią przyrody i od niej zależymy…

Od razu zaznaczmy są pytania na które w tym podcaście nie odpowiemy, bo powinny na nie odpowiedzieć  rządzący.

- Czy płoty to jedyne rozwiązanie? Czy próbowano znaleźć  inne?

- Dlaczego stawiamy płot i dlaczego tworzymy zasieki akurat  z drutu ostrzowego, powodującego śmierć przez wykrwawienie?

-  Na jak długo go stawiamy?

- Jak zapobiegniemy stratom po stronie przyrody?

Są pytania na które w tym podcaście poszukamy  odpowiedzi. To te dotyczące efektów przegradzania szlaków migracyjnych zwierząt i ingerencji w dziką przyrodę.

Są też pytania na które każdy z Państwa musi sobie odpowiedzieć we własnym sumieniu i działać zgodnie  z nim. W tym to najważniejsze: jaki mam stosunek do łamania praw człowieka, co miało miejsce na polsko-białoruskiej granicy?

Zapraszamy!

Świat przyrody jest fascynujący zarówno w skali makro jak i mikro. By go w pełni docenić musimy się nad nim pochylić, powąchać, zamknąć oczy i się  w nim zasłuchać… 

W ostatnim w tym roku podcaście „Naturalnie z WWF” zapraszam Państwa do wyjątkowej przyrodniczej wyprawy. Wyprawy która wymaga nieco uważności i skupienia. Miejsce, które odwiedzimy nie jest oczywiste… To nie spektakularne Tatry, morze, czy tajemnicza Puszcza Białowieska… 

Przyjrzymy się obszarowi chronionemu prywatnie, a w nim murawom kserotermicznym.  

W Polsce, jedne z najlepiej zachowanych muraw kserotermicznych, spotkać można na krawędziach dolin Odry, Warty i Noteci. A na szczególną uwagę zasługują te w okolicach miejscowości Owczary i Górzyca w województwie lubuskim. WWF Polska dzięki współpracy z Botanica by Air Wick ochroni nawet 150 ha  bogatych przyrodniczo terenów, po to by skutecznie wspierać cenne  przyrodniczo miejsca w Polsce! 

Co to takiego te murawy? Kim są ich mieszkańcy? Dlaczego są unikatowym ekosystemem wartym najwyższej troski? Co do tego mają owce? Wreszcie, jak to się dzieje, że organizacja pozarządowa, założona przez grupę przyrodników jest bardziej stabilnym właścicielem obszaru chronionego niż państwo? 

Państwa i moim przewodnikiem jest Ewa Drewniak, kierowniczka Stacji Terenowej Klubu Przyrodników Owczary. 

Katarzyna Karpa-Świderek, zapraszam 

Od  wieków straszono nim dzieci, występował w towarzystwie czarownic i  magów. Sporadycznie tylko był dobrym charakterem - mityczna wilczyca  wychowała założycieli Rzymu. W kulturze  Indian Ameryki Północnej oraz ludów Północy był symbolem siły, mądrości  i samotności.

A jaki jest naprawdę?

Nie jest ani dobry, ani zły. To po prostu zwierzę, które chce żyć, polować, wychowywać młode. W  Polsce jest pod ścisłą ochroną, wrócił już niemal na większość  terytorium naszego kraju. Wielu hodowców nauczyło się żyć w jego  sąsiedztwie, dbając o swoje stada. Jednak  wilki wciąż giną z rąk kłusowników. Tylko ostatnie tygodnie przyniosły  wiadomości o kolejnych osobnikach zastrzelonych podczas polowań. Jak  podaje Stowarzyszenie dla Natury “Wilk” co roku W Polsce ponad 140 wilków jest nielegalnie zabijanych z broni palnej. Co najmniej od II wojny światowej, w Polsce, nie było śmiertelnego ataku wilka na człowieka.

Jak oswoić nasze lęki, jak minimalizować konflikty na linii wilk-człowiek? Dlaczego wciąż tak wielu ludzi chce zabijać wilki? Jak  różni się stosunek do wilka w Polsce i w Niemczech. I dlaczego za naszą zachodnią granicą to "sprawa polityczna"?

Na te inne pytania odpowiadają:

Bartosz  Łysakowski - ekolog, który pracuje w zoo Cottbus, zajmuje się też  problematycznymi wilkami na wolności oraz Hubert Fedyń, specjalista  Regionalnej Dyrekcji Ochrony  Środowiska w Rzeszowie.

Zapraszamy!

Tydzień po COP26 przyjrzymy się temu gdzie przebiega  oś podziałów w walce z kryzysem klimatycznym.

Państwa i naszymi gośćmi są:

Tomasz S. Markiewka - filozof,  absolwent Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, tłumacz, publicysta. Autor  książek: „Język neoliberalizmu. Filozofia, polityka i media” (2017),  „Gniew” (2020) i „Zmienić świat raz jeszcze. Jak wygrać walkę o klimat”  (2021). Przełożył na polski między innymi „Społeczeństwo,  w którym zwycięzca bierze wszystko” (2017) Roberta H. Franka i Philipa  J. Cooka.

oraz

Dominika Lasota, studentka socjologii, działaczka Młodzieżowego Strajku Klimatycznego.  Wróciła z COP26.

Obraz COP26 i wielu poprzednich? W ciepłych salach negocjują poważni panowie, na ulicach protestują młodzi, a najgłośniej krzyczą młode kobiety.

Celem tego podcastu nie będzie podsumowanie, punkt po  punkcie klimatycznych negocjacji, ale zastanowienie się na poniższymi tematami:

• Dlaczego młodzi ludzie na ulicy tak drażnią eleganckich  panów na politycznych czy biznesowych gremiach.
• Co takiego jest w hasłach: "Zmiany systemu, nie zmiany klimatu", "Zakończcie klimatyczny chaos", "Nie ma planety  B", "Ziemia płonie" czy wreszcie „A co z klimatem”, co powoduje agresję u dużej części społeczeństwa.
• Dlaczego nastoletnia Greta Thunberg zainspirowała miliony do walki o klimat, a jednocześnie  jak mało stała się celem internetowego hejtu.
• tu  grafika na zdjęciu
• 
  
• Wreszcie dlaczego najlepszym sposobem by zdyskredytować oponentkę jest, po prostu, nazwać  ją … ‘dziewczynką’…
   

Zapraszamy

Niedźwiedź. Największy lądowy drapieżnik Europy. Jest powszechną we wszystkich kulturach alegorią siły. Tak atrakcyjną i nośną, że nasz rodzimy niedźwiedź brunatny stał się nieoficjalnym symbolem Tatr. I to mimo tego że łatwiej spotkać go Bieszczadach. Zresztą “łatwiej” nie znaczy wcale, że “łatwo”. Mieszka ich bowiem w naszym kraju garstka. Trochę ponad setka, czyli mniej więcej tyle, ile liczą trzy - cztery klasy publicznej podstawówki. Zamieszkują 5 ostoi, spośród których najliczniejsza jest „ostoja bieszczadzka” (80% krajowej populacji), a na drugim miejscu są wspomniane Tatry.

Niedźwiedź brunatny ma z nami, ludźmi, ciężko, ale który drapieżnik nie ma?

Dzisiaj w Naturalnie z WWF powiemy o niedźwiedziu brunatnym, ale i sporo mam nadzieję, o innym gatunku drapieżnika, jakim jest homo sapiens. Jakie są nasze wzajemne relacje?

Do królestwa niedźwiedzia wprowadzi Państwa Jan Krzeptowski Sabała, przewodnik tatrzański i miłośnik przyrody.

Jak myślą niedźwiedzie i które zmysły stanowią ich największy atut?

Dlaczego nie powinniśmy schodzić ze szlaku, zwłaszcza po zmroku?

Czy śpiew w górach pomaga uniknąć spotkania z brunatnym olbrzymem?

Dlaczego pies na szlaku to dodatkowe zagrożenie?

I czemu na szlakach jest tak mało pojemników na śmieci?

Odpowiedzi na wszystkie te pytania zna nasz dzisiejszy gość. Zapraszamy.

Człowiek przekształca środowisko od kiedy pojawił się na Ziemi. Problem w tym, że ostatnio  poszliśmy tak daleko, że miejsca na dziką przyrodę zaczęło  po prostu brakować. Zajęliśmy już 75% lądów planety, wybiliśmy  zwierzęta  - wśród ssaków lądowych tylko 4% to te dzikie, reszta to my ludzie i zwierzęta hodowlane. Doprowadziliśmy do szóstego masowego wymierania gatunków.

Niedźwiedź  brunatny czy wilk nie sprawdza kto jest w akcie notarialnym  zamieszkiwanego przez niego lasu? Koala nadal będzie szukał eukaliptusa  mimo, że las w którym  żyje kupił jakiś Smith, Jones czy Williams i zamierza go wyciąć. Niestety gdy  w grę wchodzi ‘prawo własności’ człowiek często zapomina, że nie jest sam na planecie….

Ale  skoro prawo własności przez setki lat było podstawą do usuwania dzikiej  przyrody z należnego jej miejsca, może użyć go by przyrodę chronić?

Czy  musimy każdy posiadany przez nas skrawek ziemi zmieniać, przekształcać,  porządkować, betonować, czynić sobie poddanym? A może warto coś  zachować dla przyrody  by móc się nią cieszyć? Kawałek lasu, pola, czy przydomowego ogródka…

Dziś w „Naturalnie z WWF” opowiemy o obszarach chronionych prywatnie? Zaczynając od Veluwezoom  najstarszego parku narodowego Holandii, Ramib Rand unikatowego  ekosystemu pustynnego w Namibii, po rezerwat w ujściu Świny.

Państwa i moim gościem jest Bogumiła Błaszkowska z Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków.

Jest i on, król puszczy. I to, że jest, nie jest wcale oczywiste. Żubr symbol nieprzebytych puszcz na początku XX wieku zniknął ze świata.

W Puszczy Białowieskiej, w największym stopniu kojarzonej z żubrem, nie było już ani jednego żubra. Powodem było jak w przypadku większości zwierząt,  szczególnie przedstawicieli tzw. megafauny, masowe i bezkarne zabijanie.  Żubrowi nie pomogła też wojenna zawierucha. I tak  12 kwietnia 1919 roku znaleziono resztki ostatniego skłusowanego żubra, a 10 lat później przywieziono do puszczy dwa  pierwsze osobniki rozpoczynając długą, kręta i katorżniczą drogę  zawracania gatunku znad  krawędzi zagłady.

Zresztą żubr, królem puszczy został raczej z konieczności niż z wyboru. Po prostu las dawał mu lepsze schronienie przed człowiekiem niż jego ulubione, otwarte przestrzenie. Teraz, w niektórych miejscach, pojawia się szansa żeby żubr na otwarte przestrzenie powrócił. Zaczął już taką migrację na terenie poligonu wojskowego, w Drawsku Pomorskim. Nadchodzi czas aby zmienić podejście do żubra. W wielu miejscach wciąż jest gatunkiem dokarmianym, półhodowlanym. Następnym etapem powinna być pełna dzikość największego zwierzęcia lądowego Europy 

Dzisiaj w Naturalnie z WWF czas na bliższe spotkanie z nieoczywistym królem puszcz. Po  puszczańskiej i nie tylko siedzibie króla oprowadzi państwa prof. Rafał Kowalczyk, dyrektor Instytutu Biologii Ssaków Polskiej Akademii Nauk w Białowieży.

Sielsko,  prawda?

Łąki  kwietne to dom nawet dla 300 gatunków roślin i zwierząt. Od pospolitych Złocieni właściwych, zwanych popularnie  margaretką, po egzotycznie brzmiące rośliny jak Storczyk drobnokwiatowy,  Wężymord stepowy czy Traganek długokwiatowy. Owadów, takich jak Murarka  rogata, Czerwończyk  nieparek i ptaków jak kolorowa Kraska zwyczajna.

Łąki  nie tylko cieszą zmysły, ale są niezrównaną  pomocą w dobie wymierania gatunków (w  Polsce 1600 gatunków roślin i zwierząt jest zagrożonych wyginięciem) i kryzysu klimatycznego. Opłacają się rolnikom, pozytywnie wpływając na wielkość plonów.

By  powstały potrzebują jednak nas, ludzi. Dlaczego? Bo naturalną formacją roślinną dla naszej strefy klimatycznej jest las, a łąka to ekosystem  półnaturalny, który wymaga naszej ingerencji.

Rozejrzyjcie  się, łąki kwietne są wszędzie. W miastach, poza miastami. W parkach, ogrodach, pasach zieleni, poboczach, torowiskach, dachach, a nawet w  doniczkach.

Naszą przewodniczką po łąkach i instruktorką dla chętnych do rozpoczęcia  przygody z własną łąką, będzie Karolina Nawrot- założycielka fundacji Łąki kwietne.

Zapraszamy  do słuchania

Rolnictwo  w zgodzie a nie w kontrze przyrody? To w ogóle możliwe? Patryk  Kokociński wierzy i pokazuje, że tak. Zamiast nawadniania pól ze studni  głębinowych wybrał retencję korytową,  zamiast osuszania pól, mądre gospodarowanie wodą i zatrzymywanie jej w  ciekach wodnych, zamiast wycinki drzew, śródpolne nasadzenia. Rolnik Roku regionu Morza Bałtyckiego 2021 o przyrodzie myśli jako o swoim sprzymierzeńcu. Po studiach biologicznych na Uniwersytecie  im. A. Mickiewicza w Poznaniu, wraca do rodzinnego gospodarstwa by prowadzić je z ojcem i bratem. Inaczej…

Mają  stado 200 mlecznych krów, a one do dyspozycji zraszacze i roboty do  sprzątania. On sam marzy by było go na to stać by w przyszłości, każda  krowa ze stada mogła dożyć w gospodarstwie  swej starości.

Będąc  biologiem i ornitologiem walczy też o dziką przyrodę i przywraca  rolniczemu krajobrazowi gatunki, które z niego zniknęły na skutek  szkodliwych praktyk rolniczych. Przywrócił  między innymi… dudka.

- Całe  moje dzieciństwo było funkcjonowaniem w miejscu, które kiedyś było  ‘fajniejsze’. Mówiono: kiedyś tu było pięknie, drzewa rosły przy drodze,  a cień jaki z tych drzew był, o jakie  były fajne wierzby przy tej drodze polnej do Woźnik, wszystko  powycinane’. Ci ludzie, którzy to wycinali, teraz tęsknią za tym  krajobrazem - mówi Kokociński.

Sam  już nie tęskni a przywraca dawny krajobraz z głowiastymi wierzbami,  oczkami śródpolnymi i miedzami. Choć Wielkopolska stepowieje, a susza  rolnicza zdarza się niemal co rok on  o wodę już się nie martwi. Dziś „Naturalnie z WWF” o rolnictwie inaczej i…  z akompaniamentem śpiewającego na łące ortolana.

Myślisz,  że masz wyobrażenie o tym co oznacza ‘zimny chów’. To co byś powiedział  na to, że na usamodzielnienie masz … 3 dni? Tyle czasu mają szczenięta  niektórych arktycznych gatunków  fok. Bałtyckie szczenięta mają tylko trochę łatwiej, bo od 3 tygodni (foka szara) do 3 miesięcy (foka obrączkowana). Jeżeli i tego czasu zabraknie,  bo szczenię oddzieli się od matki lub matka zginie, jedyną szansą dla młodych fok/niego staje się …człowiek.

Podczas  gdy jeszcze 50 lat temu foki za sprawą intensywnych polowań i  zanieczyszczenia Bałtyku stanęły na skraju zagłady – wtedy populacja foki szarej spadła z 90-100 tysięcy osobników na przełomie XIX/XX wieku do około 3 tys. w latach 70-tych XX wieku - dziś znalazły w nas  prawdziwych przyjaciół. Stacja Morska w Helu i Błękitny Patrol WWF ratują bałtyckie foki! Każdego roku na rehabilitację trafia tam kilkadziesiąt  szczeniąt. W dotychczasowej, 30-letniej historii placówki, rekordowy okazał się zeszły rok kiedy pomocy udzielono ponad 70-ciu fokom. Większość z nich, po leczeniu i odkarmieniu wróciła do naturalnego środowiska.

Jak wygląda rehabilitacja? Ile przybiera każdego dnia na wadze focze szczenię? Jaki wkład w ratowanie zwierząt mają pracownicy oraz wolontariusze  Stacji Morskiej i Błękitnego Patrolu? Jakie gatunki fok żyją w Bałtyku?  Co zagraża najbardziej bałtyckim ssakom? Czy foki mogą  być kolejnymi ofiarami zmiany klimatu? Na te i inne pytania odpowiemy w  kolejnych dwóch odcinkach.

55 słoni - tyle ginie dziennie! Kilkadziesiąt lat ochrony tych zwierząt nic nie dało. Słoń jest nadal

ZAGROŻONY WYGINIĘCIEM.

Słoń indyjski, słoń afrykański sawannowy i słoń afrykański leśny są już oficjalnie gatunkami

zagrożonymi wyginięciem, z czego ostatni – krytycznie. Okazuje się, że utrata tych wspaniałych,

majestatycznych olbrzymów będzie zapewne kwestią czasu. 

Dlaczego tak się dzieje? I co możemy zrobić, żeby zatrzymać rzeź słoni?

Mimo, że handel kością słoniową jest od 1989 roku zakazany a kampanie informacyjne o ciemnej

stronie turystyki wykorzystującej dzikie zwierzęta są powszechne, nadal mamy bardzo wiele do

zrobienia.

Na pewno widzieliście zdjęcia znajomych z wakacji, na których pojawiają się słonie. Zabawa ze

słoniątkiem czy przejażdżka po dżungli na grzbiecie dorosłego osobnika mogą wydawać się niezłą

atrakcją. Za tę "przyjemność" zwierzęta płacą ogromną cenę. Słonie, na których fotografują się

uśmiechnięci turyści, tresowane są praktycznie od urodzenia. Małe słoniątka zabierane są od matek

pomiędzy trzecim a szóstym rokiem życia, czasami wcześniej…

Obecnie np. w Tajlandii powstaje wiele sanktuariów, gdzie wykupione słonie z niewoli mogą

swobodnie chodzić po parku i gdzie nie wykorzystuje się ich do celów turystycznych. Czy wolontariat

w takim sanktuarium to realna pomoc zwierzętom? Posłuchaj podcastu i dowiedz się, co Ty możesz

zrobić dla słonia.

Dziś w studiu: Anna Mękarska, Prezeska fundacji Dodo i Grzegorz Borowski, ekspert ds. gatunków

zagranicznych WWF.

Dzisiaj w Naturalnie z WWF wrócimy do tematu rzek. Już mówiliśmy na temat szkodliwości tam i progów wodnych, ale niestety są plany budowy kolejnych, w tym na Wiśle. Rząd forsuje pomysł z lat 60. ubiegłego wieku, kaskadyzacji Dolnej Wisły, czyli budowy 8. progów na rzece w celu przystosowania jej do… żeglugi. Pomysł jest  drogi – gdy kraj walczy z pandemią, a wiele firm o przetrwanie chcemy utopić w rzece kilka miliardów – i groźny.

W tej rozmowie chcemy zderzyć obiegowe twierdzenia na temat tam, żeglugi  śródlądowej i energii wodnej z wiedza naukową. Ręka do góry kto z państwa kiedyś nie uznał energii wodnej za zieloną, a to tylko jeden z wielu mitów które jak mantra powtarzane są w przestrzeni publicznej. Ja, na poczet tej rozmowy. takich mitów spisałam 13.

A  zatem o tym, jak plany budowy progu wodnego w Siarzewie, wpłyną na  ekosystem największej rzeki w Polsce, społeczność lokalną, jak się mają do problemu suszy, z którym zmaga  się województwo kujawsko-pomorskie, do zmian klimatu, czy wreszcie wreszcie – unijnego oraz krajowego prawa, porozmawiam Markiem Elasem, specjalistą ds. ochrony rzek.

Już dziś finał kampanii Godzina dla Ziemi WWF. Co roku w ramach akcji w ostatnią sobotę marca o

20:30 na godzinę gasimy światło w symbolicznym geście solidarności z Ziemią. W tym roku światła

zgasną dla Bałtyku, którego kondycja jest bardzo słaba. 

Co to jest Godzina dla Ziemi WWF 

Godzina dla Ziemi WWF to największa akcja ekologiczna na świecie. Od 14 lat w marcu na godzinę

gasną światła w prywatnych domach, instytucjach i publicznych budynkach na znak solidarności z

naszym domem – Ziemią. Do akcji dołącza 180 państw z 7 kontynentów i miliony ludzi, którym los

planety nie jest obojętny. W Polsce inicjatywa co roku poświęcana jest innemu tematowi

wymagającemu pilnej interwencji. W tym roku jest to ochrona Morza Bałtyckiego. Na

stronie godzinadlaziemi.pl WWF Polska zbiera podpisy pod petycją do Premiera RP z postulatami

dotyczącymi wszczęcia natychmiastowych działań. To ostatnia deska ratunku dla Bałtyku.  

#GodzinaDlaBałtyku

Morze Bałtyckie jest zagrożone. Pod jego powierzchnią odbywa się dramatyczna walka mieszkańców

o przetrwanie. Do największych zagrożeń morza należy m.in. przełowienie ryb, na skutek braku

zrównoważonego rybołówstwa; powiększająca się powierzchnia martwych stref, prawie zupełnie

pozbawionych życia. Ogromnym problemem są także dryfujące sieci widmo, czyli zagubione

narzędzia połowowe, które stanowią śmiertelną pułapkę dla zwierząt oraz brak efektywnie

działających morskich obszarów chronionych. 

Liczba podpisów pod petycją osiągnęła już liczbę 40 000. Cały czas można ją podpisywać. Im więcej

podpisów, tym większa szansa na ocalenie Bałtyku. WWF Polska w petycji nie tylko postuluje o

zmiany, ale również proponuje gotowe do wdrożenia rozwiązania, które zwiększą nasze szanse na

wygraną walkę o przetrwanie Morza Bałtyckiego.  

Podpisz petycję i dowiedz się więcej: godzinadlaziemi.pl

Zapraszamy n apodcast z dwiema ekspertkami WWF, Anna Sosnowską i Justyną Zajchowską, które

opowiedzą o akcji Godzina Dla Ziemi oraz o problemach, które trawia Bałtyk

Na terenie Polski żyje ok 200 rys. Czy wiesz, że część z nich mieszka na…poligonie? Fundacja WWF wspiera projekt „Powrót rysia do Polski północno-zachodniej”, dzięki któremu na terenie woj. zachodniopomorskiego wypuszczono łącznie aż 54 rysie, niektóre zamieszkały właśnie na Poligonie Drawskim.

W 2020 roku aż cztery rysice wypuszczone wcześniej z wolier adaptacyjnych w Dzikiej Zagrodzie Zachodniopomorskiego Towarzystwa Przyrodniczego (ZTP) urodziły młode na wolności! Największą liczbę młodych wydała na świat Rózia, która urodziła aż trzy koty. Po dwa rysiątka urodziły: Gretta, Nelly i Cleo. O tym jak dobrze młode matki radziły sobie w nowych rolach pozwalały potwierdzać nadajniki GPS, w jakie wyposażane są od 2019 r. wszystkie osobniki reintrodukowane w ZTP.

Dlatego dziś studio Naturalnie z WWF przenosi się do lasu na Poligonie Drawskim. Rozmawiamy z opiekunem rysiów, Maciejem Traczem.

Po co ptaki uprawiają seks? Dla jaj. Ale nie tylko.

Zapraszamy na drugą część podcastu o ptasich zwyczajach miłosnych

W Bałtyku odnaleziono Enigmę - niemiecką maszynę szyfrującą z II wojny światowej!

Odkrycia dokonali nurkowie podczas wyławiania z morza sieci widmo.

Enigma to wirnikowa maszyna służąca do szyfrowania wiadomości, która była używana w Trzeciej Rzeszy głównie przez SS, Gestapo i Wehrmacht. Choć w Polsce to znany fakt, na świecie niewiele osób wie, że wczesne szyfry Enigmy zostały złamane przez naszych rodaków. Bez skonstruowanego przez polskich matematyków urządzenia zwanego bombą i tzw. płacht Zygalskiego, kod niemieckiej maszyny szyfrującej Enigma jeszcze długo pozostałby tajemnicą.

Sieci widmo to z kolei zagubione sieci rybackie, które są śmiertelną pułapką dla ryb, ssaków i ptaków morskich. Są także kolejnym źródłem zanieczyszczeń środowiska morskiego. WWF od wielu lat pracuje nad uwolnieniem od nich Morza Bałtyckiego. Do dziś, w ramach realizowanych projektów, udało się wyłowić prawie 300 ton sieci. Szacuje się, że w samej polskiej strefie Bałtyku nadal może zalegać kilkaset ton tego rodzaju odpadów.

Co jeszcze spoczywa na dnie Bałtyku? Co już udało się wyłowić? Czy sieci widmo łowią tylko artefakty przeszłości? ?O tym porozmawiamy w 10 odcinku podcastu “Naturalnie z WWF”.

Gośćmi Katarzyny Karpy-Świderek są Iwona Pomian, archeolog podwodny i kierownik Działu Badań Podwodnych Narodowego Muzeum Morskiego w Gdańsku oraz Sylwia Migdał, specjalistka do spraw ochrony ekosystemów morskich WWF.

Więcej o sieciach widmo dowiesz się na:

https://www.wwf.pl/sieci-widmo

Pożar w Biebrzańskim Parku Narodowym zniszczył ponad 5000 hektarów bezcennej przyrody. Spłonęło prawie 10% parku. Jak wyglądał pożar z bliska? Jak wielkie są straty? Czy przyroda się odrodzi? 

Zaledwie kilka dni po pożarze rozmawialiśmy z Agnieszką Zach, przewodniczką po BPN, która była naocznym świadkiem tych przerażających wydarzeń. Agnieszka spotkała się z nami wieczorem, mimo zmęczenia, po wielu godzinach w terenie, gdzie wypatrywała źródeł ognia. 

Agnieszka, nazywana prze miejscowych Wiedźmą Biebrzańską, nie jest zwykłym przewodnikiem. To artystka, zielarka, zakochana w etnografii. „Widzisz tyle ile wiesz. Przewodnik jest po to, żeby pokazać, że zwykła łąka to jest cud!”, tak o swojej pracy mówi Wiedźma, która dziś zaprowadzi nas tam, gdzie sami byśmy nie trafili.  Ruszamy na szlak BARWIK!

Fundacja WWF Polska włączyła się w pomoc w gaszeniu pożaru, przekazując strażakom Ochotniczej Straży Pożarnej sprzęt gaśniczy o wartości 36 000 zł. Pokryliśmy również koszt paliwa (2 000 zł), użytego do koszenia terenu parku. Teren wykosili pracownicy Ogólnopolskiego Towarzystwa Ochrony Ptaków.

Zmiana klimatu i katastrofalna susza, sprawiają, że pożarów będzie coraz więcej. Ogień w Biebrzańskim Parku Narodowym nie będzie ostatnim! Pożary bagien będą się nasilać!🔥

Dlatego Fundacja WWF rozpoczęła oficjalną zbiórkę na sprzęt gaśniczy dla OSP! Pomóżmy strażakom!

👉pomagam.pl/pomozstrazakom

Daj się wciągnąć! Nie pożałujesz! Właśnie tu i tylko teraz, zdalna lekcja biologii i klimatu, na czas kwarantanny.  O tym po co nam bagna, jak  się mają do  suszy, klimatu, różnorodności biologicznej,  zanieczyszczenia środowiska i ... naszych portfeli, a także jak brzmią,  pachną i co możemy na nich spotkać, rozmawiamy z profesorem Wiktorem  Kotowskim z Centrum Ochrony Mokradeł i wykładowcą Uniwersytetu  Warszawskiego.

Parki narodowe - ostatnia ostoja roślin i zwierząt w  przekształconym przez człowieka świecie. To miejsce gdzie  przyroda  nadal  rządzi się własnymi prawami. Jak obliczyli naukowcy  Uniwersytetu  Griffitha, to właśnie dzięki nim oszczędzamy na opiece  zdrowotnej na  świecie 6 bilionów dolarów rocznie. Ale choć mogłyby  ratować i nasze zdrowie zajmują w Polsce zaledwie 1,1 % naszego  terytorium, a nasz kraj jest pod tym względem w ogonie Europy. O tym co  daje nam natura i dlaczego od 19 lat nie powstał w Polsce  nowy park narodowy, rozmawiam z Agnieszką Muzińską z WWF Polska.