Podkast publicystyczny Zofii Kędziory

Dzisiaj z moim narzeczonym mówimy o tym, czy kupno psa podczas pandemii to dobry pomysł. 

Mam nadzieję, że Kościół z obecnego kryzysu wyjdzie oczyszczony i pokorny. 

To odcinek o tym, jak poznałam mojego narzeczonego i dlaczego narzeczeństwo jest K.U.L.

Tutaj rozmowa o której wspominam: https://www.youtube.com/watch?v=_Vvdtaaprzw.
Jej tłumaczenie:
"Co chciałbyś powiedzieć ludziom?

Nie wiem… Myślę, że chciałbym tylko powiedzieć, że powinni nauczyć się być samemu i starać się spędzać jak najwięcej czasu samodzielnie. Myślę, że jedną z wad dzisiejszych młodych ludzi jest to, że próbują spotkać się wokół wydarzeń, które są głośne, czasem agresywne. Moim zdaniem pragnienie bycia razem, aby nie czuć się samotnym, jest niefortunnym objawem. Każda osoba musi nauczyć się od dzieciństwa, jak spędzać czas ze sobą. To nie znaczy, że powinien być samotny, ale że nie powinien się nudzić samym sobą, ponieważ ludzie, którzy znudzą się we własnym towarzystwie, wydają mi się zagrożeni z punktu widzenia poczucia własnej wartości ”.

Taki żart zrobiłam. 

Międzynarodowy Dzień Poezji i pierwszy dzień wiosny. To nie przypadek.  Poezja ma w sobie coś z wiosny. Z przeżywania czegoś po raz pierwszy. Z  pierwszego oddechu na świeżym, wiosennym  powietrzu. W nocnym spacerze. W zachwycaniu się zwykłymi rzeczami, tak,  jakby się widziało je po raz pierwszy. W dostrzeganiu rzeczy pozornie  niewidzialnych.

Pierwszy, dwucyfrowy odcinek mojego podkastu jest inny, ponieważ postanowiłam się trochę wyłamać. 

Rozmowa o efektach opublikowanego reportażu dotyczącego ludzi, którzy nie mają w życiu pasji i ambicji. Opinie bardzo różnorodne. 

Rozmawiam z moją przyjaciółką Kariną, która jak kilka milionów Polaków stoi przed sytuacja, w której musi zrobić coś z dzieckiem, ponieważ szkoły i przedszkola zamykane są w powodu koronawirusa. 

Rozmawiam w Anną, zawodową baletnicą a obecnie mamą... dziesięciorga dzieci. Szczera rozmowa o macierzyństwie. 

O tym jak nauczyłam się życia.

To zestawienie nie jest przypadkowe i ma bardzo logiczne uzasadnienie.
***
Moi faworyci: The Midnight, Kyle Dixon, FM-84, Timecop 1983, FM Attack, Le Matos, VHS Dreams, KRISTINE.
Chrześcijański synthwave: ØM-53

Germanizacja Polaków przez nazistów obejmowała podczas II wojny światowej wiele płaszczyzn. Jedną z nich były tzw. ośrodki Lebensborn, gdzie przebywały polskie dzieci porywane przez Niemćow. Ale proces germanizacji obejmował również zmianę mentalności całych rodzin, które wywożono do III Rzeszy. Jedną z tych rodzin, była rodzina Janickich z Wielkopolski. Cecylia Janicka (żona wicepremiera Czesława Janickiego) opowiada swoją historię wywózki i życia z Niemcami. To opowieść, której po prostu trzeba wysłuchać.

Historia Cecylii Janickiej nie została jeszcze przez nikogo spisana.

Po co ludziom podkasty w ogóle?

Zamurowane okno, brak mebli, strzępki porozrywanej słomy  służące za materac, a przede wszystkim naga, wychudzona kobieta z  obłędem w oczach – to ujrzeli policjanci po wejściu do jednej z cel w  krakowskim klasztorze Karmelitanek Bosych. Barbarę Ubryk przetrzymywano w  tym nieogrzewanym, wypełnionym smrodem odchodów pomieszczeniu ponad  dwadzieścia lat.

O jej historii dyskutowano w Wiedniu, Paryżu i  Nowym Jorku. W Krakowie – gdy prasa ujawniła sprawę – wybuchły  zamieszki, tłum powybijał okna w klasztorach, obrzucił zakonników  kamieniami, raniąc wiele osób. Na ulicach pojawiło się wojsko. Historia  Barbary Ubryk trafiła na wyjątkowo podatny grunt przetaczającej się  przez Europę fali antyklerykalizmu.

Kim była tak naprawdę Barbara  Ubryk? O tym Zofia Kędziora rozmawia z autorką reportażu historycznego,  „Ja nie mam duszy. Sprawa Barbary Ubryk, uwięzionej zakonnicy, której  historią żyła cała Polska”, Natalią Budzyńską.