Thubble.Cast

Samen met fotograaf Niek Doup gaat Jelle Hoving langs mensen die ooit in hun leven tegenover een mentale uitdaging hebben gestaan. Om zo het gesprek omtrent mentale gezondheid aan te gaan, het stigma te doorbreken en om van elkaar te leren en te inspireren.

Marcelle kreeg kanker. En volgens doktoren een zeldzame vorm die moeilijk te behandelen is.  Een duidelijk toekomstbeeld kunnen ze haar niet geven. Voorafgaande de podcast spreken we af bij haar oude buurt in Deventer.
De buurt heeft een intrigerende bouwstijl. Het is een woningbouwcomplex rondom de Sijzenbaan in Deventer. Dat in de volksmond de bananenrepubliek wordt genoemd. Vanuit de lucht heeft het namelijk veel weg van een tros bananen. Voor Marcelle is het een beladen, maar vooral ook een hele speciale plek.

“Samen met mijn, nu ex-partner, hadden we besloten om apart te gaan wonen. Tijdens de verhuizing kwam ik er vervolgens achter dat ik kanker had. Er is hier zoveel gebeurd. Maar ik ben blij dat ik hier zat toen het me allemaal is overkomen. Want op de één of andere manier wist ik dat ik het hier kon hebben. Na een tijdje kwam ik erachter dat mijn moeder ook in deze buurt heeft gewoond. Wat heel apart is, want mijn woonkamer voelde altijd al een beetje aan als een soort buik, een soort baarmoeder gevoel haha.”

“Ik voelde me hier al snel op me gemak. Het complex is heel apart, maar juist ook heel mooi. Door de jaren heen is het aardig vervallen geraakt. Maar dat vind ik er juist zo bijzonder aan. Schoonheid in combinatie met vervallenheid. Dat spreekt me bij mensen ook heel erg aan.”

Overlevingsmechanisme

“Van nature ben ik altijd iemand die om het minste of geringste stress heeft. Maar na het horen van mijn diagnose veranderde dat. Ik werd juist heel rustig, en ik hield me alleen nog maar bezig met praktische zaken. Zoals gordijnen uitzoeken voor m’n woning. Want ik was namelijk net verhuisd. Ook maakte ik rondom mijn ziekte veel grapjes. Mensen noemde me soms sterk, vonden het knap hoe ik met mijn ziekte dealde.”

“Maar ik ben ervan overtuigd daar ik daar niet zelf voor heb gekozen. Bij mij is het een overlevingsmechanisme geweest wat is ingeschakeld. Er gebeurde simpelweg ineens te veel. Ik zat in een soort extreme storm. Nu alles een beetje is gaan dalen, begin ik soms pas angst en verdriet te voelen.”

Tijdens een vakantie in Berlijn overkomt Olof iets onverwachts: hij krijgt een paniekaanval in de metro. 
Dit moment markeert een keerpunt in zijn leven. Angsten beginnen steeds vaker de overhand te krijgen in zijn dagelijks bestaan. Waardoor zelfs normale activiteiten zoals naar zijn werk gaan, een enorme uitdaging worden. 
Deze angsten vreten aan zijn energie en beperken zijn vermogen om vrij te leven. In zijn zoektocht naar hulp en herstel wendt Olof zich tot Thubble, waar hij begint aan een behandeltraject voor zijn paniekstoornis.
Tijdens de podcast hebben we het over het verloop van zijn behandeling. Het ontstaan van zijn angsten, en het opbouwen van zelfvertrouwen met exposure oefeningen.

Vandaag gaan we niet in gesprek met één, maar met twee mensen: Diederik en Eveline. Diederik is bij Thubble in behandeling geweest vanwege zijn gegeneraliseerde angststoornis.
Een psychische aandoening die wordt gekenmerkt door aanhoudende en overmatige angst en zorgen over een breed scala aan situaties of gebeurtenissen. Deze zorgen zijn moeilijk te controleren en duren meestal zes maanden of langer. Het verschil tussen 'normale' zorgen en de angst die men ervaart bij GAS zit vaak in de intensiteit, de duur en het onvermogen om de zorgen los te laten.

Kortom: Je piekert veel, ervaart veel onrust in je lichaam en je hoofd, concentreren is moeilijk en je slaapkwaliteit gaat drastisch achteruit. Geen pretje dus.

Eveline, de vrouw van Diederik, is nauw betrokken geraakt tijdens zijn behandeltraject. Tijdens deze aflevering duiken we dieper in op de invloed die een naaste kan hebben tijdens een psychische behandeling. Maar ook waarom het van belang is om als partner van iemand met een psychische aandoening je eigen grenzen te trekken. En wat zeg je eigenlijk tegen je kinderen als je met een “gebroken been” in je hoofd thuis zit?
Kortom, een aflevering vol interessante gespreksonderwerpen.

Laura haalde geen energie meer uit dingen. Een potje voetbal kijken, afspreken met vriendinnen, naar haar werk gaan. Zaken waar ze normaliter allemaal energie van kreeg, waren allemaal te veel. Ze komt in een burn-out terecht. Ze kiest voor een behandeling bij Thubble. Tijdens deze Thubble.Cast deelt ze haar behandelervaring, hoe haar burn-out is ontstaan en hoe ze haar perfectionisme heeft leren accepteren.

Sharita worstelde al langere tijd me een depressie. Vooral alleen. Totdat het teveel werd.
Het was tijd om hulp te gaan zoeken.

Ze ging met een psychotherapeut aan de slag om de juiste balans tussen haar volwassen kant en kind kant te vinden. Te achterhalen waarom ze vastliep op sommige vlakken in het leven.

We blikken terug op het moment dat ze in therapie is gegaan. Wat het haar heeft gebracht en wat de toekomst gaat brengen. Vallen en opstaan, maar het komt altijd weer goed.

Veel luisterplezier.

Wil je nou ook jou verhaal met ons delen? Stuur dan een mail naar j.hoving@thubble.nl

Vera heeft vanaf kinds af aan namelijk al meerdere therapieën gevolgd voor haar OCD. Obsessive Compulsive Disorder. Een angststoornis die wordt gekenmerkt door terugkerende, ongewenste gedachten (obsessies) en/of herhaalde handelingen (compulsies).

Ik (Jelle Hoving) en fotograaf Niek Doup spreken met Vera af bij haar thuis. Een levenslustige vrouw met veel energie doet de deur open. Aangekomen in haar woonkamer laat ze ons haar zelfgemaakte tekeningen en schilderijen zien. Een hobby die ze tijdens haar therapie bij Thubble heeft ontdekt.

Met als pronkstuk: haar schilderboekje. In het boekje staan tekeningen en teksten die gaan over de periode voor,  tijdens en na haar therapie.. Een herinnering aan haar donkere, maar ook goede dagen.

Vera legt uit dat de tekeningen en teksten de relatie met haar OCD weergeven.

Één van de tekeningen die vaker terugkomt is een slangachtig beestje. Opvallend aan het beestje is dat het soms boos, maar soms ook blij kijkt. Vera legt grinnikend uit dat het haar OCD monstertje is.

Tijdens deze podcast hebben over haar behandeling bij Thubble, hoe ze hierdoor een nieuwe relatie is aangegaan met haar OCD, en een hele nieuwe levenswijze en hobby’s heeft ontdekt.

Veel luisterplezier.

Deze keer gingen we in gesprek met Shurandley. Hij komt in 2021 in een burn-out terecht. We spreken samen met elkaar af in een bos vlakbij Apeldoorn. Daar liep hij altijd met zijn coach, en kreeg hij letterlijk en figuurlijk stap voor stap opnieuw zijn vreugde voor het leven weer terug.
Shurandley is een jongen die heel positief en optimistisch in het leven staat. Hij praat voorafgaande de podcast met veel levenslust over zijn toekomstplannen om zelf als coach aan de slag te gaan.

Maar diezelfde levenslust is hij niet zo lang geleden nog verloren. Shurandley komt namelijk in een burn-out terecht.

Hij wordt ineens geconfronteerd met een versie van zichzelf die geen grammetje energie en positiviteit meer over heeft. Uit bed komen, met vrienden afspreken en naar werk gaan. Het is allemaal een last.

De meeste mensen zien een burn-out niet aankomen, ook Shurandley niet. Maar hij kan er niet meer omheen als het op werk ineens te veel wordt.

“Er was een moment dat ik aankwam op werk, mijn auto had geparkeerd, mezelf in de spiegel aankeek en plotseling begon te huilen. Ik veegde m’n tranen weg en zette mijn glimlach op. Want ja, ik moest wel gewoon werken. Terwijl ik op werk was merkte ik dat ik misselijk begon te worden. Wat ervoor zorgde dat ik uiteindelijk moest overgeven op de wc. Een collega merkte dit op en vroeg me wat er aan de hand was. Toen hield ik het niet meer; ik kon er niet meer omheen..."

Wil je ook in gesprek over jouw mentale uitdaging? Mail ons naar j.hoving@thubble.nl, of stuur ons een DM op Instagram @thubbelen.

Zou je ons een rating kunnen geven door het aantal sterren aan te geven? Dat helpt ons enorm, bedankt voor het luisteren! 


Jesse werkt hard. Aan zichzelf, z’n studie, z’n werk en zijn toekomst. Maar deze drive komt met een prijs.
En hij moet flink betalen. De stress neemt zijn lichaam over. Jesse komt in een burn-out terecht. Hij voelt zich vastgenageld aan de grond. De enige weg uit is om meer van zichzelf te houden.
Hoe hem dat is vergaan? Dat hoor je nu.
Herken jij je in het verhaal van Jesse? ⁠Wil je nou ook jou verhaal met ons delen? Stuur dan een mail naar j.hoving@thubble.nl

Ellie krijgt vanaf jonge leeftijd regelmatig last van angsten. Haar angsten worden zo erg dat ze niet meer kan doen wat ze het liefst zou willen doen.

Een ‘normaal’ leven leiden zoals de meeste van haar leeftijdsgenoten. 

We spraken af bij haar voetbalclub in Borculo. Op het veld heeft ze nog regelmatig last heeft van haar paniek.

Die voornamelijk nog wordt veroorzaakt door de intensieve inspanning tijdens de wedstrijden. 

Samen hebben we het over het leren leven met de gedachtes die haar een lange tijd in een houdgreep hebben gehouden.

Herken jij je in het verhaal van Ellie? ⁠Wil je nou ook jou verhaal met ons delen? Stuur dan een mail naar j.hoving@thubble.nl. 

Luka leefde het typische studentenleven in Tilburg. 

Met veel sociale contacten, feesten en activiteiten met zijn dispuut. 

Het leven op een dispuutshuis, in combinatie met zijn stage in Utrecht, eist op gegeven moment zijn tol. “Ik was op dat moment echt slecht aan het leven. Ik had weinig beweging, dronk en feestte veel.” 


“Op een avond kreeg ik voor m’n gevoel steken rond m’n hartstreek. Ik dacht echt wtf is dit nou weer.”

Deze ervaring zorgt ervoor dat de angst om dood te gaan steeds vaker in de gedachtegangen van Luka rondspookt.

Het gaat momenteel erg goed met Luka. Hij heeft zijn angsten grotendeels overwonnen, en vindt het belangrijk om zijn ervaring en kennis met gelijkgestemde te delen.

Herken jij je in het verhaal van Luka? ⁠Wil je nou ook jou verhaal met ons delen? Stuur dan een mail naar j.hoving@thubble.nl

Evelien heeft vanaf jonge leeftijd jaren lang geworsteld met een depressie. 

“Op de middelbare school was ik echt vaak ziek en erg moe. Ik had de klieren in m’n keel helemaal dik, moest veel hoesten, en kreeg medicijnen van de dokter”. Maar die hielpen niet. ⁠

Na meerdere bezoeken aan de huis- en kinderarts werd maar niet duidelijk waar haar symptomen vandaan kwamen. Totdat Evelien werd doorverwezen naar een kinderpsycholoog. 

Daar kreeg ze namelijk te horen dat ze depressief was. 


Het gaat nu gelukkig erg goed met Evelien; maar dat is heel lang niet zo geweest. Met haar verhaal wilt ze andere mensen inspireren om hulp te gaan zoeken voor hun mentale klachten. 


Herken jij je in het verhaal van Evelien? ⁠Wil je nou ook jou verhaal met ons delen? Stuur dan een mail naar j.hoving@thubble.nl 

Tarik is namelijk op jonge leeftijd opgegroeid in een onveilige thuissituatie met fysiek en geestelijk geweld. Dit heeft ertoe geleid dat hij op 15-jarige leeftijd de diagnose PTSS, oftewel posttraumatische stressstoornis, heeft gekregen. 

Tarik voelde heel veel gevoelens die hij niet kon plaatsen. “Soms voelde ik heel erg veel verdriet of woede, gevoelens die voor mij helemaal niet logisch waren. Achteraf gezien zijn ze het gevolg van m'n trauma."

"Eigenlijk is het trauma een hele lelijke bloem, die vroeger ooit is gepland. Door de jaren heen heeft die bloem allemaal wortels gekregen. Die wortels zijn eigenlijk al die problemen: verdriet, boosheid en suïcidaal voelen.

Dit hoeft niet te betekenen dat als je trauma weg is deze problemen verdwijnen, maar ze worden wel minder en controleerbaarder.”