Малус

Можа падавацца, што дзірка – гэта пустэча, нішто, адсутнасць нечага. Але насамрэч звычайная дзірка можа стацца тым, што аб’ядноўвае ўвесь сусвет. …Ды гэтае апавяданне зусім пра іншае. 

🎤 Агучваў: Сяргей Чуб.

Падаецца, папера – гэта нешта простае і вельмі паўсядзённае, хоць, разам з тым, і вельмі важнае для ўсяго чалавецтва.

“Слёзы па 2/11” – Неверагодная гісторыя загадкавай зніклай цывілізацыі, дзе папера была не проста матэрыялам, але яе цэнтральным элементам.

Гэта гісторыя, дзякуючы якой вы даведаецеся пра такія спосабы выкарыстанне паперы, якія нават ніколі не маглі ўявіць.

🎤 Агучваў: Алег Гарбуз

Як збанкрутаваць самы буйны банк у краіне? Дастаткова быць “звычайным чалавекам”. У новым эпізодзе гісторыя пра гаспадара прыдарожнай карчмы, які стаў нават больш уплывовым за банкіраў і міністраў. 

🎤 Агучваў: Сяргей Чуб.

Антуражны лес, утульная палянка, дзе разгортваецца, на першы погляд, простая гісторыя. Але гэта гісторыя пра бясконцыя спрэчкі, беспадстаўныя амбіцыі, дамінаванне і інтрыгі, толькі на прыкладзе… На прыкладзе паходу ў грыбы.

🎤 Агучвалі: Алег Гарбуз і Сяргей Чуб.

Жоўты карлік абуджаецца. Уздымаю маленькае ўвасабленне зямлі… Маленькае возера знікае, сыходзіць у нетры лавы, і неўзабаве яна сама пачынае вывяргаць з сябе аблокі.

Нешта незвычайнае? Ды не, паўсядзённасць, якая даступна кожнаму.

🎤 Агучваў: Алег Гарбуз

Як звычайны пясок можа змяніць гісторыю і ўвесь свет? Гісторыя "Лізпініум" раскрые таямніцу таго, як нешта непрыкметнае і паўсядзённае можа стаць самай рэдкай каштоўнасцю.

🎤 Агучваў: Алег Гарбуз

Не шукайце ў гэтым апавяданні сюжэт ці галоўных герояў. Не чакайце хоць нечага карыснага, павучання, ведаў ці высноваў. Імаверна, у вас нават нічога не застанецца ў памяці. Адзінае, на што можна спадзявацца, гэта своеасаблівая чароўная эстэтыка. Рэкамендую проста пакласціся, заплюшчыць вочы і ўявіць усё тое, што пачуеце.

P.S. Не блытайце з выпускамі “Не ўся непрымальнасць быцця” і «Нябыт усёй непрымальнасці».

🎤 Агучыла: Крысціна Дробыш

Часам выпадковасць разгортваецца ў нечаканы ланцужок падзей, а мітуслівы клопат пра ўласныя інтарэсы міжволі спараджае падарунак для іншых. Гэтак, дзякуючы падобнай блытаніне, у адным маленькім горадзе з’явілася нешта вельмі асаблівае.

🎤 Агучыла: Крысціна Дробыш

Вуліца. Крама. Аўтобусны прыпынак. Дарога з працы дадому. Звычайны дзень і… Маленькае здарэнне, якое нечакана зменіць не толькі планы на рэшту дня, але і ўсё жыццё.

🎤 Агучылі: Алег Гарбуз і Крысціна Дробыш

Практыка ў гэтай сферы надзвычай важная, ды не многія дазваляюць сабе пераадолець яе тэарэтычны бар’ер. Таму не дзіва, што адмыслоўцы гэтай справы часта выклікаюць зайздрасць навакольных.

🎤 Агучыла: Крысціна Дробыш

Не шукайце ў гэтым апавяданні сюжэт ці галоўных герояў. Не чакайце хоць нечага карыснага, павучання, ведаў ці высноваў. Імаверна, у вас нават нічога не застанецца ў памяці. Адзінае, на што можна спадзявацца, гэта своеасаблівая чароўная эстэтыка. Рэкамендую проста пакласціся, заплюшчыць вочы і ўявіць усё тое, што пачуеце. 

P.S. Не блытайце з выпускам “Не ўся непрымальнасць быцця”

🎤 Агучыла: Крысціна Дробыш

Калі міф раптам ператвараецца ў сапраўднасць, становіцца зразумела, што лепей бы такія міфы не ўзнікалі зусім. Інакш можа выявіцца, што сапраўднае, паўсядзённае, звыклае яшчэ горшыя, чым падавалася.

🎤 Агучваў: Алег Гарбуз

Невыносны цяжар пошукаў і чакання… Спусташальныя думкі настолькі захопліваюць, што жыццё пачынае канцэнтравацца толькі вакол іх. Але нагода таму надзвычай незвычайная.

🎤 Агучваў: Алег Гарбуз

Ніхто не можа прадбачыць, што звыклая дробязь паўсядзённага жыцця ў пэўны момант здольная накіраваць яго ў іншы бок. Але ці можна назваць нечым звыклым ліст прыяцеля, які адышоў  у іншы свет, ды перад гэтым хацеў сказаць  штосьці важнае на паперы? Але што?

🎤 Агучыла: Крысціна Дробыш

Калі ў пакоі нічога няма акрамя, ложка з некалькіх дошак, абцягнутых старой матэрыяй, стала, зробленага з пакінутых дошак, і бракаванай шафы, якая дасталася са сметніцы, аб'ява пра фатэлю за дарма становіцца выдатнай магчымасцю для героя аповеду ўладкаваць сваё жыллё. 

🎤 Агучваў: Алег Гарбуз

Адны б пазайздросцілі: працаваць не трэба, кормяць, пояць, дах над галавой ёсць. Для іншых — клетка, немагчымае існаванне, адным словам, — смерць… 

🎤 Агучвалі: Алег Гарбуз  і Андрэй Дробыш. 

Малады мужчына прыязджае ў родны горад, каб як мага хутчэй падрыхтаваць дом сваіх бацькоў да продажу. Зусім хутка ён сутыкаецца з загадкавымі сакрэтамі горада, разгадка якіх змяняе яго планы.

🎤 Агучвалі: Алег Гарбуз, Крысціна Дробыш і Сяргей Чуб. 

Усё жыццё ён, як і ўсе навокал, не мае магчымасці не толькі здзяйсняць уласныя памкненні, жаданні і мары, ды нават пакінуць свой горад. Самае складанае ў тым, што галоўнай перашкодай з’яўляецца не ўлада, не закон, не іншыя, а ён сам.

⠀

🎤 Агучвалі: Алег Гарбуз, Крысціна Дробыш і Агдрэй Дробыш.

⠀

Гэта быў звычайны дзень, як і многія папярэднія. Усё ішло сваёй чаргой да таго моманту, пакуль такая звычайная рэч — але не настолькі, каб абысціся без яе — скончылася…

⠀

🎤 Агучваў: Алег Гарбуз.

⠀

Ёсць дынастыі лекараў, ёсць дынастыі настаўнікаў, ёсць — мастакоў, а ёсць і такія дынастыі, як у яго. Ён — увасабленне сілы і ўлады, ён заслужыў шчырую любоў народу, яго шанавалі і паважалі, перш за ўсё, за справу, на якую ніхто з іх не адважыўся б сам.

🎤 Агучыла: Крысціна Дробыш.

Спякотная раніца. Малады чалавек прыехаў на загарадную сядзібу, дзе на пахаванне збіраецца мноства незнаёмых людзей. Самога нябожчыка яшчэ няма на месцы і прысутным даводзіцца не толькі яго чакаць, але і гадаць, хто іх сюды запрасіў ды каго менавіта будуць хаваць.

Агучвалі: Алег Гарбуз, Крысціна Дробыш і Сяргей Чуб

Ён рухаецца павольна, без мітусні, не дакранаючыся рыплівых масніц, абапіраючыся толькі на вушакі, сцены і трохі на столь. Нягледзячы на ​​далікатнасць і мяккасць, падаецца, яго ніхто не здольны спыніць. Герой апавядання з’яўляецца нябачным нашаму воку. Падобны герой наведвае дом кожнага. Яго драматычная гісторыя штораз паўтараецца, няхай і па-рознаму.

Агучвала: Крысціна Дробыш

Цягнік 738393749403823930839383893. Ён мае самы працяглы ў свеце маршрут ды разам з тым вельмі нізкую хуткасць руху. Колькасць яго пасажыраў заўсёды імкліва скарачаецца, а ў адным з рэйсаў да канцавой і зусім даехаў толькі адзін чалавек. Сёння пасажыры аднаго з вагонаў збіраюцца на паседжанне, якое паўплывае на жыцці ўсіх падарожнікаў.

Агучвалі: Алег Гарбуз, Крысціна Дробыш і Сяргей Чуб

Не шукайце ў гэтым апавяданні сюжэт ці галоўных герояў. Не чакайце хоць нечага карыснага, павучання, ведаў ці высноваў. Імаверна, у вас нават нічога не застанецца ў памяці. Адзінае, на што можна спадзявацца, гэта своеасаблівая чароўная эстэтыка. Рэкамендую проста пакласціся, заплюшчыць вочы і ўявіць усё тое, што пачуеце.

Агучваў: Алег Гарбуз

У маладога хлопца — самага звычайнага, які гэтаксама, як і яго аднагодкі, дурэе з моладдзю, забаўляецца, ходзіць на вечаровыя “пасядзелкі”, танцы, вечарыны, — аднойчы з’яўляецца незвычайная фізічная асаблівасць. Спачатку яна выклікае ўсеагульную цікаўнасць, але ў рэшце становіцца нагодай для страшэннага цкавання. Ды неяк здараецца сітуацыя, калі гэтая асаблівасць можа выратаваць жыцці ўсіх тых, хто цкаваў хлопца. Узнікае надзея, што ўсё наладзіцца і ён, у падзяку за выратаванне, можа атрымаць магчымасць жыць, як раней.

Агучвала: Крысціна Дробыш

Два браты сустрэліся ў рэстарацыі з нагоды вельмі адметнай падзеі. Адзін з іх хоча пазнаёміць другога са сваім каханнем. Але выяўляецца, што погляды братоў і ўяўленні пра каханне цалкам супрацьлеглыя, а да таго ж, насуперак чаканням, абранніца — не нейкая дзеўчына ці жанчына, з якой плануецца пабрацца шлюбам.

Агучвалі: Сяргей Чуб, Алег Гарбуз і Крысціна Дробыш

Малады князь атрымлівае ліст ад манарха варожай дзяржавы. Падобнае пасланне з’яўляецца не першым, але, на жаль, і не апошнім. Бо менавіта гэтыя лісты ўвасабляюць гарантыю улады князя ў сваёй дзяржаве ў той жа ступені, што і пагрозу ёй.

Агучваў: Алег Гарбуз